Połowy roku

Jeśli z wydarzeń mijającego roku usunąć wydarzenia stricte medialne, to wyłania się obraz dość smutny.

Pierwszą - bo dramatyczną - cechą roku były zupełnie niepotrzebne śmierci. Zginęło kilkanaście osób nie w wypadkach, nie w wyniku powikłań czy groźnych chorób. Były odsyłane od szpitala do szpitala, karetka jechała zbyt długo bo kierowca nie znał trasy, urządzenie było czynne do piętnastej, nie było paliwa w karetce, pacjent nie miał papierów... Krótko mówiąc tylko dlatego, że lecznictwo nie działa już na poziomie podstawowym. Co gorsza, na tyle wypadków śmiertelnych nie znalazł się ani jeden winny. Jeśli to nie jest zbrodnia doskonała, to co nią jest?

Drugą cechą roku było zamazywanie katastrofy pod Smoleńskiem. Umarzano kolejne śledztwa, mataczono przy dowodach, prowadzono za duże pieniądze wielką kampanię dezinformacyjną i odsunięto z pierwszego planu ostatnich świadków (Arabski, Janicki, Graś). Posunięto się tak daleko, że zlikwidowano jeden tytuł prasowy bo napisał o znalezieniu śladów trotylu. Rozpętano wiele akcji medialnych przeciwko każdemu, kto próbował stanąć po stronie prawdy nie wyłączając metod znanych z lat pięćdziesiątych. Tak, można powiedzieć, że to był rok czyszczenia po Smoleńsku...

Trzecią cechą roku była niedziałająca sprawiedliwość. Nie, nie w kategoriach ogólnych. Mieliśmy do czynienia z kuriozalnymi wyrokami sądów (Grudzień 70, Tuleya, Sawicka, nie przepraszam za Jedwabne), z kuriozalną pracą prokuratur (w tym wojskowej), z oburzającą pracą policji i straż miejskich. Tak, to był roku wielkiej niesprawiedliwości.

Czwartą cechą roku była korupcja. Ta polityczna i zwykła, gospodarcza. Nagromadzenie afer od małych zegarków Nowaka po wielkie w rodzaju pendolino czy tzw. infoafery, kosztowało nas mnóstwo pieniędzy. Winni, jeśli się znajdą, będą winnymi drugorzędnymi. Można by zastanawiać się czy było więcej afer czy zwiększyło się natężenie informacji o aferach. Nie wiem, ale już tylko to co mogliśmy zaobserwować wystarczy by powiedzieć, że to był rok wielkiego złodziejstwa.

Piątą cechą roku była - unowocześniona - inżynieria społeczna. Walka z Kościołem jako przejaw wielkiej rekonstrukcji społeczeństwa na demoliberalne. Zacieranie różnic między złem a dobrem, propagowanie wszelkiego rodzaju zboczeń, gloryfikacja zbrodniarzy, niszczenie bohaterów, różowy orzeł, tęcza - można by wymieniać godzinami. To było rok konsekwentnego wmawiania, że białe jest czarne...

Jeśli zaś chodzi o gospodarkę, to był to rok kolejnej straty czasu. Rząd musiał uciekać się do zmian w przepisach, by móc dalej się zadłużać (likwidacja progów oszczędnościowych, OFE), bezrobocie wzrosło, emigracja również. Powiększył się obszar biedy...

Krótko mówiąc to nie było dobry rok.

Wszelkiego rodzaju podsumowania mają to do siebie, że wyrażają nadzieję na lepszą przyszłość. Podsumowując dokonujemy magicznego zabiegu zamknięcia tego co złe, z nadzieją że się już nie powtórzy.

Ale akurat taka nadzieja jest beznadziejna - nie widzę żadnych przesłanek by przy tej władzy następny rok był lepszy.

Wszystkim i sobie zmiany władzy życzę.