Nasza konwencja programowa

"Szczególnie po konwencji PiS trzeba powiedzieć, że jeśli mamy nie przegapić Polski, to ustalmy, że PiS jest partią polityczną, która ma konkretne zadanie, a my jesteśmy od tego, by od tej partii wymagać dobrej roboty oraz wszystkiego co najlepsze. Musimy więc, jako rzetelni wyborcy, formułować te wymagania i kierować do jej polityków. Musimy być asertywni w stosunku do działań i słów polityków tej Partii i jasno komunikować o co nam chodzi."

dokładnie TAK. Robimy to konsekwentnie od lat. Wymagamy dobrej roboty i dbałości o nasze, polskie interesy. Określamy priorytety i formułujemy nasze oczekiwania jaka Polska ma być.

Dam trzy gorące przykłady.

Nie mieliśmy zbyt wielkiej szansy na dokładniejsze przeanalizowanie warstwy programowej ostatniej konwencji PiS, bo trudno wyciągnąć cokolwiek z publicznie dostępnej informacji. Najpoważniejszą opinię można było przeczytać na portalu Naszego Dziennika: "PiS gotowe przejąć odpowiedzialność za Polskę" http://naszdziennik.pl/polska-kraj/42365,pis-gotowe-przejac-odpowiedzialnosc-za-polske.html
Ale czy tak jest rzeczywiście?
Nie wie nikt.
Ale jest jeszcze dość czasu, aby skutecznie tę partię zainspirować.

Jedynym dającym się zdefiniować sposobem jest rzeczowe i merytoryczne inspirowanie, obejmujące naprawdę ważne problemy, które powinny być zdefiniowane wraz z zasugerowaniem możliwie najtrafniejszych rozwiązań. I wracam do tych dwóch przykładów, no, może trzech.

Pierwszy z nich to "zagadnienie narodowców". Jest oczywiste, że bolszewicy chcą wrobić przeciwników w faszystowskie buty, by starym zwyczajem podzielić najwartościowszą opozycję i dorobić jej jak najpaskudniejszą gębę, starannie wykorzystując nadrobniejsze nawet potknięcia, niwecząc najcenniejsze porywy i najwspanialsze motywacje. Najcenniejszym skarbem współczesnej opozycji jest właśnie jej patriotyzm, który może być zaczynem polityki pokrzepienia serc i budowy najszlachetniejszego wariantu znakomitej narodowej i chrześcijańskiej polityki historycznej w rozumieniu sięgającym najistotniejszych geopolitycznych polskich interesów. Z przykrościa widzimy, że PiS nabiera się jednak na furię antynarodowej i antypolskiej reżimowej propagandy i nie umie zająć swojego strategicznego stanowiska w tej sprawie. W ten sposób gubi możliwość politycznego wykorzystania tego, co do tej pory mogło być najsilniejszym integratorem patriotycznej polityki.

Drugi z nich to "zagadnienie polityki gospodarczej". Postbolszewickie służby przejmując polską gospodarkę, wmówiły pseudoliberalnym politykom, że państwo nie powinno się mieszać do gospodarki. I mamy pasztet.
Imperatywem kategorycznym jest jasne postawienie tezy, że obowiązkiem państwa jest prowadzenie polityki gospodarczej, ale nie na sposób socjalistyczny czyli jak to we wszelkich bolszewiach metodą centralnego zarządzania, ale metoda rynkową, informując gospodarkę o państwowej strategii gospodarczej, informując przedsiębiorców, co państwo popiera, a czemu się przeciwstawia. Itd. ...

Trzeci z nich to "zagadnienie polityki polsko-rosyjskiej". Bolszewiccy spryciarze, czyli sowieciarze prowadzą własna politykę polsko-rosyjską, która zasadza sie na skrajnej dezinformacji oraz uzależnienia Polski od rosyjskiej agentury wszelkiej maści. Ta polityka, zgodnie ze starym bolszewickim zwyczajem dezinformacji, ukryta jest pod fałszywym dylematem: nasza polityka może być albo antyrosyjska albo prorosyjska, siegając po stary juz stuletni wzór sporu o to czy Polska ma sie przylepić do Rosji, czy do Niemiec.
Bzdura tysiąclecia. Polityka polska przeciez może nie być ani prorosyjska, ani antyrosyjska, może być po prostu polska polityką. Rosjanie natychmiast by takie przekształcenie zrozumieli, ponieważ Oni uznają za coś absolutnie normalnego, że Niemcy uprawiają niemiecka politykę, Rosja rosyjską i kazde państwo uprawia własną polityke, we własnym interesie.
Kropka.
I tak dalej po czwarte, piąte, i dalej i dalej...

Ja mam wobec Pis`u jedno oczekiwanie-odsunięcie od władzy układu postkomunistycznego. Jak słyszę o konieczności bycia asertywnym w stosunku do PiS to zawszę się zastanawiam, czy realizacja moich oczekiwań jest ważniejsza od usunięcia raka z mojego kraju, czy tez mam szantażować Pis w ten sposób, uwarunkuje moje poparcie dla niego od spełnienia jakiś dodatkowych a ważnych dla mnie osobiście warunków?

Przepraszam za użycie słowa "asertywny".

Ale asertywny - ... przymiotnik asertywny. synonimy: asertywny, zdecydowany, pewny siebie, stanowczy. czyli taki który nie cacka sie, ale w zdecydowany sposób, mówi prosto w oczy co mu sie nie podoba, co popiera, a czemu sie przeciwstawia.

Na przykład nie podoba mi się nijakie, wręcz kunktatorskie stanowisko PiS w sprawie narodowców, co bolszewikom ułatwia preparowanie takich prowokacji, jak chociażby ostatnio z Zygmuntem Baumanem.

Chodzi więc o stanowcze inspirowanie PiS i otwarte komunikowanie z jasnym i zdecydowanym przekazem, otwarte wypowiadanie się w sprawach ważnych. Są problemy, trzeba je rozwiązywać a nie chować łepetynę w piasek.

Oczekuję więc, by sam PiS jako środowisko opozycyjne a także jako partia stał się asertywny, a to może być osiagniete, gdy my sami będziemy stanowczy i wymagajacy, czyli asertywni.

Kropka.

W sumie chodzi więc o to, aby nie owijać spraw w bawełnę i jasno mówić o co nam chodzi. Wcale nie chodzi o jakieś stawianie warunków, kluczenie czy różne zawadiackie podchody. Jeśli chcemy wywalenia komuny z naszego kraju, to dokładnie o to nam chodzi.
Ale gdy chodzi o usunięcie tego raka - trzeba to robić stanowczo i jednoznacznie.
Tyle chyba możemy oczekiwać od naszych polityków.
Nie lękajcie się.

Pakiet klimatyczny - katastrofa, która nadciąga nad Polskę. Dlaczego Tusk i Sikorski kłamią?