MY NIE AGRESORY
Aleksander Ścios, śr., 20/06/2012 - 16:21
Był rok 1945. Polsko-sowiecki patrol prowadził niemieckiego jeńca. Nagle czerwonoarmista zażądał od Niemca, aby ten go kopnął. Jeniec się wzbraniał. Rosjanin podparł więc polecenie wymownym gestem pepeszy. Zdesperowany jeniec kopnął rozkazodawcę. Ten serią z karabinu natychmiast zabił nieszczęśnika. Zdumiony Polak zapytał, dlaczego sojusznik nie zabił od razu, a kazał się kopnąć. Nu! ty durak! – usłyszał w odpowiedzi – nie znajesz czto my nie agresory.
Przytaczam ten anegdotę, bo w znakomity sposób obrazuje strategię działania reżimu kremlowskiego i opisuje stan dzisiejszych relacji polsko-rosyjskich. Nikt rozsądnie myślący nie może mieć wątpliwości, że zdarzenia związane z obecnością rosyjskich kibiców są rozgrywane według tego skutecznego scenariusza.
Rosyjska prowokacja w praktyce realizowana jest poprzez zainspirowanie określonej sytuacji, a następnie odwrócenie jej skutków w sposób korzystny dla interesów agresora. Wokół celowo wywołanych zdarzeń uruchamiana jest natychmiast kampania medialna, mająca jasno określone założenia i cele polityczne.
Schemat tych kampanii obejmuje cztery zasadnicze fazy, przy czym ostatnia z nich decyduje głównie o korzyściach agresora. Sposób rozegrania poszczególnych faz wskazuje, że są one inspirowane i koordynowane przez ośrodki służb specjalnych.
W pierwszej, następuje uruchomienie akcji poprzez wrzucenie w przestrzeń medialną określonego pomysłu-projektu. Autorami pomysłu są zawsze osoby i środowiska formalnie niezależne od władzy, co ma sugerować rodzaj oddolnej, apolitycznej inicjatywy. W przypadku Euro, miał to być przemarsz rosyjskich kibiców-patriotów, uzbrojonych w symbole reżimu komunistycznego. W roli pomysłodawcy wystąpił Ogólnorosyjski Związek Kibiców i jego szef Aleksander Szprygin, w przeszłości członek związanej z FSB partii Żyrinowskiego. – „Polacy muszą zrozumieć, że dla kibiców rosyjskich symbolika sowiecka nie równa się faszystowskiej” – oświadczył rosyjski prowokator i zapowiedział, że jeśli strona polska nie zrezygnuje z zakazu używania „sierpa i młota” podczas turnieju Euro, to 50 tys. rosyjskich kibiców może wyjść na ulice Warszawy w czerwonych koszulkach z tymi właśnie symbolami.
W każdym normalnym państwie, po takiej deklaracji, człowiek ten otrzymałby dożywotni zakaz wjazdu, a grupą młodzieżówki FSB zajęłaby się służba wywiadowcza.
Warto przy tym zwrócić uwagę, że pomysł organizowania „marszu” z okazji rosyjskiego święta narodowego był głęboko sprzeczny z niedawną deklaracją Władymira Putina. Komentując bojkot Euro na Ukrainie, prezydent Rosji stwierdził: „pod żadnym pozorem nie powinno się mieszać polityki, biznesu oraz innych kwestii ze sportem. należy zostawić sport w spokoju".
W drugiej fazie do kampanii włączają się agencje informacyjne, rosyjskie gazety i portale internetowe. W ten sposób początkowo incydentalny pomysł przeradza się w główny temat dyskusji i staje w centrum uwagi publicznej. Wokół niego narasta atmosfera zainteresowania i spekulacji, budowane jest poczucie zagrożenia i generowania konfliktu. Na tym etapie do kampanii zazwyczaj włączają się rosyjscy publicyści i niżsi rangą politycy oraz zachodnie ośrodki medialne, tradycyjnie inspirowane przez Kreml. Podgrzewają atmosferę i przygotowują opinię publiczną do przyjęcia określonej postawy. To również czas, gdy aktywizuje się agenturę wpływu oraz rzesze polskojęzycznych żurnalistów, taktujących w rytm rosyjskiej narracji.
Etap ten mogliśmy poznać po licznych rosyjskich publikacjach, w których dramatycznie pytano "czy nasi przejdą przez Warszawę?" (Rossijskaja Gazieta), potępiano zakaz wykorzystywania radzieckiej symboliki, a nawet przypominano stronie polskiej, że „to właśnie pod tymi symbolami radzieckie wojska wyzwalały Polskę od hitlerowskiej armii” (Life News). Atmosferę podtrzymywał sam Szprygin, epatując np. media twierdzeniem, że wrocławscy „stewardzi dostali za swoje”. Do akcji wkroczyli również niżsi przedstawiciele rządu FR, a za charakterystyczną można uznać wypowiedź rosyjskiego ministra sportu Witalija Mutko, który uznał, że „strona polska sztucznie podgrzewa sytuację i prowokuje naszych kibiców do kroków protestacyjnych”. W tej fazie wykorzystano również zaprzyjaźnione media zachodnie, zaś do elementów kampanii należy zaliczyć film BBC o agresji polskich kibiców i rasizmie na naszych stadionach – mający na celu ukierunkowanie przyszłych reakcji społeczeństw zachodnich. Temu również służyły publikacje, w których wyraźnie wskazywano na potencjalnych sprawców: "dużą część tła informacyjnego w Polsce kształtują siły skrajnie prawicowe, które żerują na narodowych fobiach i kompleksach" - pisały Moskowskije Nowosti na kilka dni przed rosyjskim występem. O politycznym charakterze prowokacji świadczą słowa zawarte w innej publikacji tej kremlowskiej tuby propagandowej: "W świecie, jakim go widzi polska ultraprawica, Polska jest otoczona przez wrogów; liberalne i lewicowe partie składają się ze zdrajców i szpiegów, a Rosja i Niemcy tylko czekają na sprzyjający moment, by zdusić polską niepodległość".
Oprawa propagandowa fazy drugiej była czynnie wspierana przez rodzimych żurnalistów, przy czym za szczególnie cenne dla interesów agresora trzeba uznać te publikacje, których autorzy mocno podsycali atmosferę, a nawet proponowali polskim kibicom przyłączenie się do rosyjskiego „marszu” – rzekomo w celu odwrócenia jego akcentów politycznych.
Trzecia faza, przypada na okres bezpośrednio po dokonaniu prowokacji. Zmuszony do reakcji jeniec kopnął już sowieckiego żołdaka – trzeba zatem podjąć działania „w obronie własnej”. Do kampanii włączają się natychmiast tzw. czynniki oficjalne: przedstawiciele rosyjskich władz i instytucji państwowych, którzy występując z pozycji zatroskanych (a zawsze obiektywnych) obserwatorów, stają w obronie agresora, nagłośniają reakcje ofiary oraz różnymi metodami próbują wpłynąć na zażegnanie rzekomego konfliktu, dążąc w istocie do jego eskalacji.
Bez trudu można rozpoznać te elementy w natychmiastowym wysłaniu do Polski Michaiła Fiedotowa, rozmowie telefonicznej Putina z Tuskiem czy komunikacie MSZ Rosji, w którym wyrażono "szczerą nadzieję", że podobne wydarzenia się nie powtórzą, „a pozostałe mecze staną się prawdziwym świętem dla wszystkich miłośników futbolu”. Jeśli polski MSZ twierdzi, że wizyta Fiedotowa była anonsowana już 8 czerwca, dowodzi to tylko tyle, że mamy do czynienia z działaniem w pełni zamierzonym. Reakcja rosyjska na tak wysokim szczeblu sugeruje zaś, że reżim kremlowski przywiązuje dużą wagę do rozgrywania zdarzeń wokół Euro.
Ponieważ na tym etapie potrzeby jest zabieg odwrócenia skutków prowokacji, rosyjskie media zmieniły ton i zaczęły perorować, iż „polskie władze nie powinny były zezwalać na marsz rosyjskich fanów" (Moskowskije Nowosti) dając wyraźnie do zrozumienia, że winę ponosi wyłącznie strona polska. Inne z mediów (Sowietskij Sport) wyrażały obawy, że "wydarzenia z 12 czerwca to jeszcze nie koniec", bo "osiłkowie, którzy napadli na rosyjskich obywateli, pozostaną w Warszawie". Rządowa rozgłośnia „Głosu Rosji” stwierdziła bez ogródek: „Był to totalny terror wobec kibiców rosyjskich, i to nie wobec chuliganów, lecz wobec zwykłych kibiców, ludzi, którzy przyjechali tu z rodzinami. Widzieliśmy zdjęcia, które utrwaliły bicie ludzi starszych, ludzi, którzy szli z dziewczynami, nie nastawionych na żadne konflikty”. Jeśli do tego chóru dołączają media zachodnie, rezonując oburzenie Rosjan i przedstawiając ofiarę jako agresora – kampania nabiera rozpędu i można ją poszerzyć o kolejne odsłony, jak np. ponowne wysłanie z „misją pokojową” Michaiła Fiedotowa czy operację wzmocnienia ochrony Ambasady RP w Federacji Rosyjskiej, co miało sugerować, że „polscy napastnicy” muszą liczyć się z kontrą rosyjskich patriotów.
Najważniejsza jest jednak faza czwarta, której skutki odczujemy w perspektywie najbliższych miesięcy. Polega ona na bezwzględnym wykorzystaniu i konsumpcji efektów prowokacji oraz podobnie – jak ma to miejsce w przypadku propagandy historycznej – na włączeniu ich w globalną politykę rosyjską i rozegraniu przeciwko Polakom.
Faza czwarta ukaże nam nie tylko prawdziwy wymiar obecnych działań Kremla, ale pozwoli zrozumieć, że grupa rządząca Polską jest dziś sojusznikiem w dziele rosyjskiej prowokacji.
Nie ulega wątpliwości, że zgoda na przemarsz putinowskiej młodzieżówki była decydująca dla powodzenia całej operacji. Gdyby – zgodnie z zasadami państwa prawa - akcję zduszono na tym etapie, nie mogłaby sięgnąć udanego finału. Nie ma też wątpliwości, że wasalne wypowiedzi Tuska i jego ministrów oraz farsa „przepraszania” Rosjan przez polskojęzyczne „elity” III RP, były działaniem w interesie prowokatorów. Zachowania tych postaci stanowią integralny element wrogiej kampanii i wpisują się w plany Moskwy. Nie można ich rozpatrywać, jako reakcji w interesie strony polskiej.
Mylą się zatem ci, którzy sądzą, że rosyjskie prowokacje są skierowane przeciwko rządowi Tuska lub mają na celu poniżenie polskich decydentów w oczach światowej opinii publicznej. Błędem również byłoby dostrzeganie w nich tematów zastępczych, mających przykryć opozycyjne „marsze milionów”, jakie w tym czasie odbywały się w Moskwie.
Celem obecnej prowokacji jest polskie społeczeństwo, a w niedalekiej perspektywie – polska prawica i środowiska patriotyczne. To one zostały wskazane jako agresor i one mają ponieść konsekwencje moskiewsko-warszawskiej akcji propagandowej. Ludzi obecnej władzy trzeba natomiast zaliczyć do wspólników Putina, nie zaś dostrzegać w nich ofiary rosyjskiej prowokacji.
Najpełniejszy wymiar tej wspólnoty znajdziemy w reakcji partii Janusza Palikota. Środowisko to stanowi w istocie przybudówkę Platformy Obywatelskiej i jest opozycją parlamentarną w takim samym stopniu, w jakim ZSL czy SD były opozycją wobec PZPR-u. Lider tej partii jest zaś alter ego Bronisława Komorowskiego i wyraża te wszystkie poglądy, których oficjalnie nie może jeszcze głosić grupa rządząca. Warto przypomnieć, że lokator Belwederu przedstawia swojego przyjaciela jako „polityka zdradzającego postawy propaństwowe”, „skłonnego podejmować ryzyko z tytułu przeprowadzenia reform koniecznych dla Polski”.
Stanowisko partii tego „propaństwowego polityka” przedstawione w „donosie na Polaków” (jak trafnie nazwano ów akt) jest więc wyrazem autentycznej odpowiedzi na rosyjską prowokację, zgodnej z intencjami grupy rządzącej. Jeśli czytamy w niej o „kilkunastoosobowej grupie bandytów inspirowanych przez środowisko związane z PiS, Radio Maryja i Solidarnych 2010”, która reprezentuje „niewielką część polskiego społeczeństwa o skrajnych poglądach narodowo katolickich” - mamy do czynienia ze wskazaniem ofiar i wyraźnym wyznaczeniem celów fazy czwartej. Ze stanowiskiem tym w pełni korespondują słowa Donalda Tuska o dokończeniu wojny z "kibolstwem, chuligaństwem i bandytyzmem", publikacja żurnalisty „Rzeczpospolitej”, w której dywaguje się o „wykorzystywaniu zdarzeń przez politycznych awanturników, którzy być może będą chcieli siać niechęć między nami” czy postulat ministra Sikorskiego skierowany do władzy sędziowskiej, „aby bandyterkę kibolską potraktować odpowiednio”. Z tą ostatnią dyspozycją wiąże się też list Prokuratora Generalnego Seremeta, który zarządził, by prokuratorzy występowali do sądów o sporządzenie uzasadnień wyroków wydanych na kibiców. Polecenie Seremeta zbiegło się z informacją, że Ambasada Rosji chce sprawdzać uzasadnienia wyroków wydanych na Rosjan i udzielać im pomocy prawnej.
W tle tych wypowiedzi rysuje się plan zaostrzenia przepisów ustawy o zgromadzeniach, według projektu zgłoszonego przez Bronisława Komorowskiego oraz dokonania systemowej „reformy” służb specjalnych, pozwalającej na odtworzenie układu byłych WSI oraz poszerzenie uprawnień w zakresie inwigilacji społeczeństwa. Nowe przepisy wzorowane na rozwiązaniach rosyjskich, stanowiłby skuteczną broń w walce z opozycją.
Opinia, jakoby „donos na Polaków” był incydentem niezwiązanym z celami grupy rządzącej, jest głęboko nieprawdziwa. Podobnie, jak postrzeganie rosyjskiej prowokacji w kategoriach działań wymierzonych w Tuska lub podważających jego pozycję. Obie strony wyraźnie dążą, by faza czwarta tej złożonej kampanii wyłoniła wspólnego wroga i stanowiła preludium do ostatecznej rozprawy z opozycją.
Strona rosyjska po raz kolejny próbuje rozgrywać polskie podziały i konflikty i czyni to za przyzwoleniem oraz w interesie grupy rządzącej. Jeśli w niedawnym oświadczeniu rosyjskiego ministra Mutki zawarto opinię, że „agresja na Rosjan nie jest popierana przez większość polskiego społeczeństwa” oraz postulat, by strona polska „dołożyła wszelkich starań w celu przeciwdziałania tej sytuacji i podjęcie jak najdalej idących kroków, mających na celu powstrzymanie bezprawnych działań w stosunku do obywateli FR” – mamy do czynienia z ujawnieniem prawdziwych celów prowokacji.
Wyeliminowanie rosyjskiej drużyny z rozgrywek Euro i konieczność wyjazdu młodzieżówki FSB z Polski z pewnością ograniczy możliwość kontynuowania kampanii. Nie pozbawi jednak jej autorów korzyści wynikających z fazy czwartej. Społeczeństwo o skrajnych poglądach narodowo katolickich – już zostało wskazane jako wspólny wróg, a jego rozgromienie stanie się celem integrującym grupę rządzącą z rosyjskim sojusznikiem
Cytowany już organ Kremla "Moskowskije Nowosti", na kilka dni przed rosyjską prowokacją napisał, że „większe lub mniejsze nielubienie Rosji cechuje znaczną część Polaków. Polska kultura jest przepojona opowieściami o oporze przeciwko Rosjanom. A mając na uwadze, że futbol, podobnie jak inne gry zespołowe, jest surogatem wojny, to rosyjscy fani i piłkarze symbolicznie mogą zostać uznani za żołnierzy”. Historia, którą przytaczam na początku tekstu powinna prowadzić do konkluzji, że egzekucja dokonana przez czerwonoarmistę „w obronie własnej” ma szansę stać się fundamentem przymierza z polskim sojusznikiem.
Artykuł opublikowany w nr 25/2012 Gazety Polskiej.
- Aleksander Ścios - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
16 komentarzy
1. Szanowny Panie Aleksandrze
opisał Pan doskonale prowokację strony rosyjskiej. Ale nie zapominajmy o ich wspólnikach polskich, bo to oni byli w tej prowokacji bardzo sprawnym narzędziem.
"Celem obecnej prowokacji jest polskie społeczeństwo, a w niedalekiej perspektywie – polska prawica i środowiska patriotyczne. To one zostały wskazane jako agresor i one mają ponieść konsekwencje moskiewsko-warszawskiej akcji propagandowej. Ludzi obecnej władzy trzeba natomiast zaliczyć do wspólników Putina, nie zaś dostrzegać w nich ofiary rosyjskiej prowokacji."
Polecam trzy wątki, szczególnie ten rozpoczęty artykułem cyngla Czuchnowskiego.
To była pierwsza zajawka do opętańczej nagonki w mediach z udziałem poltyków PO i RP.
Zaczyna się szczucie przed 10 czerwca 2012 r. Cyngiel Czuchnowski pierwszy.
Propaganda miłości TPPR jak za PRL-u czyli o wspólnym złożeniu kwiatów przez Polsko-Rosyjski Komitet Kibiców.
11 listopada pluli na Polaków Niemcy, 12 czerwca pluli Rosjanie i kto mówi SPASIBA? Kto wysyła zaproszenia?
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
2. warto posłuchać
http://www.radiownet.pl/publikacje/kibice-przeciwni-rzadowi-aresztowani-...
Wojciech Wiśniewski, przedstawiciel kibiców Legii Warszawa, członek Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszenia Kibiców oraz ekspert ds. imprez masowych został w weekend zatrzymany przez policję pod zarzutem z art. 119 Kodeksu Karnego, czyli "pomocnictwa" w prześladowaniu obywateli rosyjskich ze względu na pochodzenie. Ma to związek z bójkami, które odbyły się 12 czerwca w Warszawie. Podobny zarzut usłyszał Wojciech Braun, który w kampanii przedwyborczej jeździł Tóskobusem po Polsce.
Więcej "szczęścia" w sprawie miał Wojciech Wiśniewski, który po zatrzymaniu w warszawskiej Izbie Zatrzymań został wypuszczony i obecnie posiada dozór kuratorski. Nie przedstawiono mu jednak żadnych dowodów na potwierdzenie zarzutów prokuratorskich. Wojciech Braun pseudonim „Kelner” został z kolei zatrzymany w areszcie na dwa miesiące.
Około 200 osób, które aresztowano w trakcie bójek na Moście Poniatowskiego nie usłyszało zarzutu z tego artykułu. Dlaczego tak się stało? – Ponieważ te aresztowania miały miejsce przed wypowiedzią ministra Sikorskiego. Ponadto artykuł ten został zmieniony, by nie zastosować art. o zbiegowisku, który nie daje możliwości tymczasowego aresztowania. Co nastąpiło wobec mojego kolegi Wojciecha Brauna.
Gość Radia Wnet tłumaczył dlaczego uważa marsz Rosjan za prowokację ze strony władz i dlaczego rządzący chcą uciszenia kibiców.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
3. @Aleksander Ścios
Perfekcyjna analiza.
4. Szanowna Pani Marylo,
Głosy tych rabów są częścią rosyjskiej narracji i nie warto traktować ich inaczej. Nawet oburzać się nie warto - bo "nas to nie dotyczy".
Jeśli chcemy uniknąć w przyszłości tego typu i podobnych prowokacji - wystarczy dokonać wyraźnego podziału na My i Oni, nie bać się wrzasku propagandystów i nie ulegać mirażom pseudodemokracji.
Pozdrawiam Panią
5. Wilmann
Bardzo dziękuję.
6. ciekawe, w co teraz gra Putin?
http://wyborcza.pl/1,75478,11979863,Znalazla_sie_bialoruska_lista_katyns...
Od dawna podejrzewałam, że śladów tego, co badacze nazywają "białoruską listą katyńską", należy szukać w archiwach 15. Brygady Wojsk Konwojowych, która w 1940 r. stacjonowała na Białorusi i przewoziła więźniów NKWD do stolicy republiki. Przeczucie mnie nie myliło - powiedziała prof. Lebiediewa, która wchodzi w skład Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych.
Przekazała nam listę 1996 osób, które wywieziono z aresztów NKWD w Brześciu, Pińsku, Baranowiczach, Grodnie, Białymstoku i innych miast na terenach okupowanych przez Armię Czerwoną po 5 marca 1940 r.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
7. Pani Marylo,
Jeśli Putin wyciąga "marchewkę" - a tę, w postaci "białoruskiej listy katyńskiej" zarezerwowano na szczególne okazje - można się spodziewać przyspieszenia procesu zacieśniania tradycyjnej "przyjaźni" warszawsko-moskiewskiej. Władca Kremla ma u nas nadal do ugrania interesy paliwowe (łupki) a rosyjscy analitycy mogli trafnie przewidzieć, że za kilka miesięcy skończy się czas radosnego tańca z Obamą.
Zacieśnianiu więzów "przyjaźni" będzie również sprzyjać bliska wizyta w Polsce Cyryla I i podpisanie z Episkopatem Polski wspólnego dokumentu - Orędzia do Narodów Rosji i Polski.
Z całą pewnością - cudowne odnalezienie listy katyńskiej - nie jest dziełem przypadku.
W roku 2006, gdy Kreml miał do załatwienia interesy energetyczne na Węgrzech, Putin "odnalazł" i zwrócił Węgrom zbiory Biblioteki Szaroszpatackiej, wywiezionej przez Sowietów po wojnie i tego samego roku Rada Federacji przyjęła uchwałę z okazji 50. rocznicy powstania węgierskiego, w której zawarto słowa o moralnej odpowiedzialności Moskwy.
U nas wymachuje wprawdzie mniejszą marchewką, ale i tak w oczach rabów urośnie ona do miana "przełomowego wydarzenia".
8. Szanowny Panie Aleksandrze
co do "marchewki" nie miałam żadnych watpliwości. Dopiero co Łukaszenka ogłosił wszem i wobec, że
"Na Białorusi w 1940 roku NKWD nie rozstrzelało ani jednego Polaka - powiedział Aleksander Łukaszenka. Świadczyć ma o tym odnaleziony w białoruskich archiwach list szefów NKWD. Pytany o tzw. białoruską listę katyńską, prezydent Białorusi zapewnił, że z przeprowadzonej kwerendy w archiwach wynika, że na terytorium Białorusi były tylko punkty przesyłowe, z których polskich jeńców wysyłano głównie do Rosji i być może na Ukrainę."
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/na-bialorusi-w-1940-nkwd-nie-...
i tu NAGLE poza drogą międzypaństwową, bo Lebiediewa, która wchodzi w skład Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych MUSI przestrzegać tego, do czego ją Putin umocował, przekazuje GAZECIE WYBORCZEJ listy katyńskie, które "przypadkowo" znalazła, skserowała z archiwów i dała ....
Pamietajmy, że JPII pomimo wielu próśb i upokorzeń nie został wpuszczony do Rosji z powodu protestu Patriarchy Moskwy, a Kościół Katolicki jest wrogiem nr 1 dla "państwowej" Cerkwi. Umowy i gesty przyjaźni pomiędzy głowami Kościołów to co innego, niż świadomość wiernych obu Kościołów.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
9. wyjaśniło się, to GW chciała krzyczeć SPASIBA PUTIN
Nieporozumienie?
Tymczasem jak powiedziała w rozmowie z tvn24.pl Anna Dzienkiewicz, szefowa Indeksu Represjonowanych w Ośrodku Karta, publikacja "Wyborczej" może okazać się nieporozumieniem.
Nazwiska znajdujące się na rzekomej liście są bowiem zbieżne z tymi widniejącymi w wykazie osób przewożonych w latach 1939-1940 przez konwoje specjalne 15. brygady wojsk konwojowych NKWD ZSRR, który to wykaz był już publikowany.
- On prawdopodobnie zawiera część nazwisk osób znajdujących się na "liście białoruskiej" - mówi Dzienkiewicz. Jednak według niej, nie wszyscy wpisani do wykazu trafili do Mińska. Wielu zostało zesłanych do łagrów. - Nie można więc mówić, że prof. Lebiediewa wykaz "odnalazła". Nigdy nie traktowaliśmy go też jako "listy białoruskiej" - dodaje.
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/odnalazla-sie-bialoruska-lista-...
a Kunert znów zdążył się skompromitować przez żurnalistów GW....
"- Przełomowe odkrycie! Do tej pory żaden z polskich badaczy do tych danych nie dotarł - mówi dr Andrzej Kunert, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa."
Więcej... http://wyborcza.pl/1,75478,11979863,Znalazla_sie_bialoruska_lista_katyns...
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
10. bez komentarza, bo jaki?
Kardynał Nycz: Na skutki trzeba będzie poczekać
Metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz uważa, że na skutki, jakie wywoła dokument, będzie trzeba zapewne poczekać. Pytany przez dziennikarzy, czy orędzie będzie miało przełomowy charakter, odpowiedział: - W momencie podpisywania orędzia nikt tego nie wie. Ponad 40 lat temu nie wiedzieliśmy, co będzie owocem listu biskupów polskich od niemieckich, a potem okazało się, że owoce przyszły później, ale były ogromne, mimo trudności. Dialog między Kościołem prawosławnym w Rosji i Kościołem katolickim w Polsce nie jest łatwy, ale chcemy tego dialogu i jego wyrazem jest orędzie - list do wiernych obu Kościołów i ludzi obu narodów. To wyjściowy sygnał, dlatego że problem zaszłości między Rosją a Polską jest duży i skomplikowany.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
11. Szanowna Pani Marylo,
Owszem, te słowa trzeba skomentować, bo zawierają głęboko fałszywe treści.
Jeśli dzisiejsi hierarchowie przywołują List biskupów polskich do niemieckich z 1965 roku, po to, by usprawiedliwić podpisanie wspólnego Orędzia z Władimirem Michajłowiczem Gundiajewem - współpracownikiem KGB o pseudonimie „Michajłow” - popełniają historyczne fałszerstwo. Trzeba w tej sprawie bić na alarm, bo cena za ów akt będzie niewyobrażalna.
W jutrzejszej Warszawskiej Gazecie ukaże się mój tekst dotyczący tej złowróżbnej zapowiedzi.
Pozdrawiam
12. Szanowny Panie Aleksandrze
nie chciałam tego komentować, bo abp. Nycza przestałam rozumieć w lipcu 2010 r, potem było jeszcze wiele wypowiedzi i działań, które mnie, wierną KK zadziwiały.
Co więcej, nie zauważyłam, aby Benedykt XVI prowadził jakies działania w kierunku współpracy z Cerkwią moskiewska, więc wygląda mi to na inicjatywę własną polskich hierarchów.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
13. Pani Marylo,
Jest to w takim samym stopniu inicjatywa własna hierarchów, w jakim odstąpienie przez Tuska od likwidacji Funduszu Kościelnego i rezygnacja z tzw. reformy finansowania Kościoła, jest wynikiem troski o prawa katolików.
Na naszych oczach dokonuje się haniebny handel, w którym towarem będzie przyszłość Polski.
14. Jedna z wielu wypowiedzi
Ewaryst Fedorowicz, ndz., 26/12/2010
Kardynał Nycz: Radia Maryja nie słucham wcale, bije po oczach (to niezgodne z jakimkolwiek, milicyjnym nawet, regulaminem, tak bić) jedynka Onetu.
Kardynała sprawa – w końcu mamy ten, no - pluralizm, w mediach też i każdy może sobie słuchać Radia Maryja , jak ci starzy, niewykształceni, co to w miasteczkach i na wsiach mieszkają albo TOK FM, jak kardynał.
Skąd wiem, że TOK FM kardynał słucha ? Bo prawidłowe poglądy ma.
http://blogmedia24.pl/node/42493
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
15. mój protest z lutego 2011 roku
KO "Capino" zaczadzony PO. abp Józef Kowalczyk miesza się do polityki. Wierni mówią - dość tego !
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
16. Rosyjską opinię publiczną
Rosyjską opinię publiczną poruszyło nominowanie na ministra kultury Władimira Miedińskiego - pisarza wykorzystującego całą swoją imponującą energię do tworzenia mitu o wielkiej, wspaniałej i dobrej Rosji, którą próbuje krzywdzić cały świat.
Więcej... http://wyborcza.pl/1,75968,11987043,Pan_minister_od_kultury_i_mitu.html#...
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl