Święto Miłosierdzia Bożego

i dziękuję za miłosierdzie, jakie mi okazałeś, wysłuchując modlitw.
Jezu ufam Tobie, że wysłuchasz mnie i nie odmówisz pomocy .
Zawierzam się Twojemu Miłosierdziu. Proszę Matkę Twoją o wstawiennictwo za moimi prośbami.

Amen

Dusze giną mimo mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku,

to jest święto Miłosierdzia mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia mojego,

zginą na wieki.

Uczestnicy procesji przenieśli figurę św. siostry Faustyny z parku
Słowackiego do katedry, gdzie abp Władysław Ziółek zawierzył
Miłosierdziu Bożemu miasto i jego mieszkańców

http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/553683,marsz-milosierdzia-bozego-w-...

Wielce Szanowna Pani Joanno,

Módlmy się

+++
Święta Faustyna Kowalska, Dzienniczek, 299

Witam i... serdeczne Bóg zapłać...
***

+
Jezu... Ufam Tobie...
Prowadź mnie drogą przez Ciebie wyznaczoną, dla mnie przeznaczoną...
Zawierzam się Twojemu Miłosierdziu. Proszę Matkę Twoją o wstawiennictwo za moimi prośbami.
Amen.

Witam i również... serdeczne Bóg zapłać...

„...Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W Miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!...”

/słowa Ojca Świętego Jana Pawła II wypowiedziane w Krakowie podczas pielgrzymki do Polski w 2002 roku/

+++
Dzisiejsze Święto jest bardzo ważne dla każdego...
Kto zechce dostąpić Miłosierdzia Bożego...
Módlmy się...
Abyśmy się nie lękali...
Drzwi na oścież Chrystusowi otwierali...
Abyśmy się przed Chrystusem ukorzyli...
Miłosierdziu Bożemu zawierzyli...
Aby Chrystus zgładził grzechy nasze...
Błogosławił Ojczyźnie naszej...
Abyśmy dostąpili Miłosierdzia Bożego
My... dzieci Boże i Przenajświętszej Mateńki...
My... dzieci Narodu Polskiego...
Módlmy się...
Aby wiernych Panu Bogu przybywało...
Niech Milość ogarnie naszą Ojczyznę... Ziemię całą...
Módlmy się...

Idea zawierzenia od ślubów jasnogórskich z 1956 r. wpisuje się głęboko w nasz sposób wyznawania wiary i życia Ewangelią.
Dnia 17 sierpnia 2002 r. w Łagiewnikach droga zawierzenia weszła niejako w fazę definitywną.
Papież Jan Paweł II uroczyście zawierzył świat Miłosierdziu Bożemu, wyrażając pragnienie, by z Łagiewnik wyszła "iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście" [Chrystusa] (Dzienniczek, 1732). Sam ten akt, uczyniony przez następcę św. Piotra, wystarczająco uzasadnia sens naszego zawierzenia się Miłosierdziu Bożemu. Czy wszyscy mamy pójść taką drogą?

     Akt zawierzenia się komuś wyrasta zwykle z poczucia kruchości istnienia i moich ograniczeń, odkrycia niewystarczalności moich pomysłów i poczynań. Nie stanowi jednak tylko prośby o pomoc czy oparcia się na kimś drugim. Zawierzając się, przekraczam siebie w moim doświadczeniu ludzkiego losu, przez co wyrażam swoją godność i wolność. Jeśli jeszcze taka postawa jest owocem zaufania komuś drugiemu, to przez zawierzenie się - czynię wyznanie miłości, buduję relację z tym kimś, a więc tworzę z nim wspólnotę.

Zawierzenie się człowiekowi zawsze naraża nas na zawiedzenie.
Inaczej jest z Bogiem, nie tylko dlatego, że jest On Kimś nieskończonym w Miłości, wszechmocnym, wiernym i prawdomównym.
Motywem zawierzenia Bogu jest Jego "zawierzenie" się nam, raz uczynione w chwili stworzenia, a dopełnione w tajemnicy Wcielenia i Odkupienia w Jezusie Chrystusie. Słowa gospodarza z przypowieści o winnicy: "Może uszanują mojego syna", wydają się westchnieniem Boga Ojca, który zaufał człowiekowi i posłał doń swego jedynego Syna.
Do tej ufnej Miłości Boga odwołuje się Jan Paweł II, zawierzając świat Miłosierdziu Bożemu:

"Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu (...) dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!"

Wobec tego zawierzenie się Miłosierdziu Bożemu jest zwłaszcza otwarciem serca na przychodzącego do nas Chrystusa, który uwalnia ze śmierci i grzechu.
Naszą odpowiedzią stają się słowa z obrazu "Jezu, ufam Tobie!", to krótkie i wymowne zawierzenie się Miłosierdziu, rozlewającemu się w sakramentach, które nas uzdrawiają i karmią.
W ten sposób, uwolnieni z grzechu i smutku, wzrastamy w godności dzieci Bożych, przezwyciężając antyewanagelię naszych czasów, która w obliczu zła ogłasza nieobecność Boga. Jakiż "obraz" Boga można ocalić w obliczu ogromu nieszczęść ludzkości?
Powie Jan Paweł II, że trzeba

"oczyma duszy wpatrywać się w oczy miłosiernego Jezusa, aby w głębi Jego spojrzenia znaleźć odbicie własnego życia i światło łaski (...), którą Bóg zachowuje dla nas na każdy dzień i na dzień ostateczny".

Zawierzyć się Miłosierdziu, to zdać się na Boga, który jest Początkiem i Kresem mego istnienia, czyli zgodzić sie na Jego zamiary, jakie ma wobec mnie osobiście, wobec mojej rodziny i całej ludzkości; to ofiarować się Bogu, czyli uznać moją przynależność do Niego i Jego panowania nad moim życiem; to nieustannie odwoływać się do tego źródła Łaski, którym jest Krzyż, co ma głęboki związek z wyznaniem dobrego łotra umierającego razem z Chrystusem: "Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa" (Łk 23,42).
Owo odwołanie się do Miłosierdzia Bożego w definitywnej godzinie jego życia otwiera przed nim bramy wieczności. Wyrywa go z otchłani beznadziei w obliczu haniebnej śmierci. Wobec biegu historii, który każdego z nas przybliża do śmierci, oraz w obliczu znaków czasu, które coraz wyraźniej mówią, że żyjemy w przełomowym momencie dziejów, zawierzenie się Miłosierdziu Bożemu staje się niejako modlitwą naszych czasów
/ks. Wojciech Skóra MIC/
http://adonai.pl/milosierdzie/?id=66

/Kraków Łagiewniki 2002/
"...Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego Miłosierdzia!
Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie.
Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, które koi ludzkie umysły serca, i rodzi pokój.
Gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosiernej Miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia.
Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku Prawdy..."

we wszystkich kościołach Polski będzie odmawiana koronka do Miłosierdzia Bożego.

Połączmy się w modlitwie.Tak siły naszej modlitwy boją się różne środowiska feministyczne i okolice Czerskiej, że atakują Krucjatę Różańcowa za Ojczyznę.

Módlmy się , dziękujmy Bogu i prośmy o opiekę nad nami.

we wszystkich kościołach Polski będzie odmawiana koronka do Miłosierdzia Bożego.
Połączmy się w modlitwie...(...)
Módlmy się , dziękujmy Bogu i prośmy o opiekę nad nami.

Jeżeli Ktoś z jakichś przyczyn nie może uczestniczyć we wspólnej modlitwie w kościele, łączmy się sercami... wspólnymi modłami o jednej godzinie...
Niech nasza modlitwa do Nieba płynie...
. Koronka do MIłosierdzia Bożego śpiewana

"Okaż mi Boże Miłosierdzie Swoje,
Według litości Serca Jezusowego.
Usłysz błagania i prośby moje,
Okaż mi Miłosierdzie Swoje".

Jezu...Ufam Tobie...

***
Dziękuję Wszystkim...
Wiara...Nadzieja...Miłość... także Wszystkim...
Módlmy się za tych, którzy w sercach Ich nie mają...
Niech Je poznają, do serc przyjmą... i dalej Je rozsiewają...
***
Spokojnej...Dobrej Nocy...

Tymi słowami niesiemy Nadzieję i Wiarę
Intix,dzięki za piękne modlitwy i pieśni
serd pozdr
Spokojnej ,dobrej Nocy

Witam i ja Tobie także pięknie dziękuję...

***
Jezu...Ufam Tobie...
Nigdy sie ... nie lękajmy...
Za Nim i z Nim podążając...
Nigdy z Tej Drogi nie zbaczajmy...

Zofio Droga...
Z Panem Bogiem...

Obraz
Jezusa Miłosiernego, sgraffito św. s. Faustyny Kowalskiej i niemal
nieustanna spowiedź, która jest sakramentem miłosierdzia m.in. o tym
przypominają paulini z Jasnej Góry przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego.
Także w częstochowskim sanktuarium jutro o 15.00 odmówiona zostanie
Koronka do Bożego Miłosierdzia transmitowana przez Radio Jasna Góra, TVP
VOD i jasnogórski kanał YouTube.

Św. s. Faustyna Kowalska w swoim życiu dwukrotnie nawiedziła
jasnogórskie sanktuarium: w 1933 i 1935 roku, za każdym razem w drodze z
Krakowa do Wilna. Pierwszy raz, gdy z Krakowa jechała do Wilna, 23 maja
1933 r. Po raz pierwszy również ujrzała Matkę Bożą w Kaplicy Cudownego
Obrazu na Jasnej Górze, gdzie poszła rano o godz.5 na odsłonięcie
obrazu. Tak opisywała to wydarzenie w „Dzienniczku”: „modliłam się bez
przerwy do godziny jedenastej i zdawało mi się, że dopiero co przyszłam.
Matka, tamtejsza Przełożona, przysłała po mnie siostrę, żebym przyszła
na śniadanie, i martwiła się, że się spóźnię na pociąg. Wiele mi
powiedziała Matka Boża. Oddałam Jej swoje śluby wieczyste, czułam, że
jestem Jej dzieckiem, a Ona mi Matką. Nic mi nie odmówiła, o co Ją
prosiłam” (Dz. 260).

Drugi raz na Jasną Górę s.
Faustyna przyjechała 4 listopada 1935 r., gdy wracała do Wilna po
8-dniowych rekolekcjach odprawionych w Krakowie. „Kiedy się modliłam
przed cudownym obrazem, uczułam, że miłe są…” i tu myśl w „Dzienniczku”
się urywa.

Z Częstochową jest związana również historia figurek będących w
rodzinie św. Faustyny Kowalskiej, którą opowiadała s. Gregoria
Burlikowska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w
Częstochowie. -Od dzieciństwa Helenie towarzyszyły dwie fajansowe
figurki Pana Jezusa z otwartym Najświętszym Sercem i Najświętszej Maryi
Panny, również z otwartym Sercem, które ojciec świętej Stanisław
Kowalski kupił właśnie w Częstochowie. Tworzyły one mały ołtarzyk, przy
którym modliła się cała rodzina. Obecnie znajdują one w muzeum w
Krakowie-Łagiewnikach przekazane przez młodszą rodzoną siostrę Natalię.

Fresk przedstawiający s. Faustynę na Jasnej Górze znajduje się na
głównej, frontowej ścianie krużganków, nazywanych Wieczernikiem.
Wykonany techniką sgrafitto, przedstawia świętą z „Dzienniczkiem” w
ręku, stojącą w cieniu promieni rozchodzących się z krzyża. W podpisie
umieszczono słowa: „Święta siostra Faustyna Kowalska (1905-1938),
apostołka Bożego Miłosierdzia, prorok naszych czasów, przekazujący
światu orędzie miłosierdzia, wielka mistyczka i mistrzyni życia
duchowego ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia”.

Podczas uroczystości poświecenia fresku, która odbyła się w 2009r.
siostry wyrażały przekonanie, że „wizerunek św. siostry Faustyny,
wielkiej mistyczki i mistrzyni życia duchowego, umieszczony i poświęcony
w Jasnogórskim Wieczerniku, będzie przypominał wszystkim pielgrzymom
przybywającym na to miejsce, biblijne orędzie o miłości miłosiernej Boga
do każdego człowieka, zachęcał do zaufania Mu i do czynnej miłości
bliźniego, miłowania Kościoła, Eucharystii oraz gorącego nabożeństwa do
Matki Bożej” .

Obraz Jezusa Miłosiernego
znajduje się w górnej części kaplicy Matki Bożej (na piętrze ponad
przedsionkiem), w dawnym chórze zakonnym. W 1998 r. wykonano tam
marmurowy ołtarz do wystawienia Najświętszego Sakramentu, w centrum zaś
umieszczono obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez Krystynę
Kwiatkowską. W miejscu tym najczęściej uczestniczą teraz we Mszy św.
grupy zagraniczne.

Sakrament pojednania - sakrament Bożego Miłosierdzia sprawowany jest
na Jasnej Górze niemal nieustannie. Dla paulinów spowiedź jest jedną z
najważniejszych ich posług i dlatego nawet w czasie epidemii nie została
ona zaprzestana. Sprawowana jest w specjalnej kaplicy tzw. pokutnej i z
uwzględnieniem koniecznych zabezpieczeń wciąż mogą do niej przystępować
pielgrzymi.

W ubiegłym roku jasnogórscy spowiednicy poświęcili pielgrzymom 27
tys. 462 godzin, służąc w konfesjonale poprzez sprawowanie Sakramentu
Pojednania.

Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kaplicy Matki Bożej o godz.15.00
poprowadzi o. Dariusz Nowicki, powołany przez papieża Franciszka
misjonarz miłosierdzia. Paulini zachęcają do duchowej łączności.

https://www.niedziela.pl/artykul/51950/Jasna-Gora-kult-Jezusa-Milosiernego

Inspiracją dla ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski” (Dz. 699).

Kult Bożego Miłosierdzia

Pierwsze objawienia s. Faustyna miała w 1931 r. w Płocku, a później w Wilnie. Wedle jej wskazań malarz Eugeniusz Kazimirowski namalował obraz "Jezu Ufam Tobie" w 1934 r. w Wilnie. Wówczas wydrukowano także jego małe, czarno-białe reprodukcje. Został on umieszczony w wileńskim kościele św. Michała, w 1948 r. skonfiskowany przez sowietów, ale wykupiony potajemnie przez wiernych i ukryty.

Maleńkie modlitewniki z Koronką i reprodukcją obrazu Jezusa Miłosiernego, w czasie II wojny światowej były bardzo popularne. Jest wiele świadectw mówiących o tym, że właśnie w trudnym okresie wojny wierni spontanicznie zwracali się do Miłosierdzia Bożego. Żołnierze polscy roznieśli orędzie s. Faustyny na cały świat.

Dzięki Polakom z armii Andersa, utworzonej w 1941 roku w ZSRR, kult Miłosierdzia dotarł do Iranu, Palestyny, Libanu, Egiptu, a stamtąd - do Afryki i Włoch. Wielkie zasługi w szerzeniu kultu poza granicami oddał marianin ks. Józef Jarzębowski, który podczas okupacji wydostał się z Wilna wywożąc memoriał o nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego ks. Michała Sopoćki, spowiednika s. Faustyny i dotarł w niemal cudowny sposób do Stanów Zjednoczonych, podróżując przez Syberię i Japonię. Jeszcze w czasie wojny pojawiły się teksty nowenny, koronki oraz litanii do Miłosierdzia Bożego w językach: niemieckim, litewskim, francuskim, włoskim i angielskim.

W 1943 r. krakowski spowiednik s. Faustyny, o. Józef Andrasz, jezuita, poświęcił drugi obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez Adolfa Hyłę, także według wizji s. Faustyny i ofiarowany do klasztornej kaplicy Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łagiewnikach. O. Andrasz zapoczątkował też uroczyste nabożeństwo ku czci Miłosierdzia Bożego. Kaplica, która służyła dotąd siostrom i ich wychowankom, stała się miejscem publicznego kultu. Wizerunek bardzo szybko zasłynął licznymi łaskami.

Próba ogniowa

Zaraz po zakończeniu wojny, już w 1946 roku w sprawę zatwierdzenia kultu zaangażowali się biskupi polscy. W 1948 roku skierowana została prośba do Stolicy Apostolskiej o ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego w myśl poleceń, które otrzymała s. Faustyna (Dzienniczek, nr 49,88,1530). 27 lutego 1948 r. rozgłośnia Radia Watykańskiego nadała audycję o siostrze Faustynie i jej posłannictwie.

Pod koniec lat 50., według Marii Winowskiej - autorki biografii s. Faustyny, apostołka Miłosierdzia Bożego znana była w całej Europie, obu Amerykach, w Australii, w wielu krajach Azji i Afryki. Dzieła teologiczne poświęcone Miłosierdziu Bożemu oraz obrazki wraz z koronką do Miłosierdzia Bożego ukazały się w językach angielskim, francuskim, hiszpańskim, portugalskim, włoskim, niemieckim oraz w liturgicznym wówczas języku Kościoła - po łacinie. Same teksty nabożeństw i akt "Jezu, ufam Tobie!" przetłumaczone zostały ponadto na litewski, łotewski, niderlandzki, czeski, słowacki, ukraiński, węgierski oraz chorwacki. W Polsce istniało już wiele ośrodków, w których czczono Boże Miłosierdzie.

W tej sytuacji sporym zaskoczeniem była Notyfikacja Świętego Oficjum z 1958 r., które kwestionowało nadprzyrodzoność objawień siostry Faustyny, sprzeciwiało się wprowadzeniu święta Miłosierdzia Bożego, zakazywało rozpowszechniania obrazków i pism propagujących nabożeństwo w formach proponowanych przez siostrę Faustynę. Wątpliwości związane były nie tyle z samym kultem, co wynikały z pewnych nieprawidłowości w jego formach. Były dwa główne powody wydania przez Święte Oficjum dekretu zakazującego nowego kultu. Na pierwszy złożyło się rozpowszechnianie wyrwanych z kontekstu albo niedokładnych i "poprawionych" przez jedną z sióstr fragmentów „Dzienniczka" siostry Faustyny, obecnych we włoskim tłumaczeniu, które dotarło do kongregacji, drugim zaś było – co może dziś szokować – stanowisko większości polskich hierarchów. Watykańscy eksperci opierali się na niedokładnych i źle przetłumaczonych odpisach rękopisów „Dzienniczka”. Ich autorka, siostra Ksawera Olszamowska, działając w dobrej wierze, „poprawiła” nieco dzieło Faustyny. Opuściła wielostronicowe fragmenty tekstu, pominęła wiele zdań i pozmieniała sens niektórych sformułowań.

W drugiej nocie Świętego Oficjum z 6 marca 1959 r. autorzy wycofali się jednak z negatywnego sądu co do prawdziwości objawień, nie zakazywano tak ostro propagowania samego kultu, ale powierzono to „roztropności biskupów, włącznie z usunięciem ww. obrazów, które ewentualnie zostały już wcześniej wystawione do kultu”. W związku z czym obrazy ze świątyń zostały usunięte, zaprzestano organizowania nabożeństw.

Jednak ówczesny metropolita krakowski abp Eugeniusz Baziak, zdecydował, że obraz Adolfa Hyły przedstawiający Jezusa Miłosiernego, związany z objawieniem siostry Faustyny ma pozostać tam, gdzie był, czyli w kaplicy klasztoru w Łagiewnikach. Z innych kościołów został usunięty.

Zasadniczą rolę w zdjęciu zakazu i dalszym rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego odegrał następca abp Baziaka, abp Karol Wojtyła, który nie miał wątpliwości, jak pokazują następne wydarzenia, co do prawdziwości objawień siostry Faustyny i szczególnej aktualności przesłania o Bożym Miłosierdziu. Będąc młodym księdzem wracał często do kaplicy w Łagiewnikach. Kronika sióstr odnotowuje, że ksiądz Wojtyła kilkakrotnie głosił kazanie w trzecią niedzielę miesiąca w czasie Mszy świętej i nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia.

Wojtyła jako arcybiskup krakowski od 1964 r., przyjął bardzo mądrą strategię polegającą na tym, że najpierw należy doprowadzić do rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego s. Faustyny, a potem dopiero podjąć kroki mające na celu propagowanie kultu Bożego miłosierdzia.

Proces informacyjny ws. siostry Faustyny w archidiecezji krakowskiej rozpoczął się w 1965. Zakończył po dwóch latach, a w 1968 zaczął być prowadzony jej proces beatyfikacyjny w watykańskiej Kongregacji ds. Świętych. W tym czasie kard. Wojtyła zarządził nowe wydanie „dzienniczka”, gdzie tekst został skopiowany dosłownie, bez opuszczeń i dopisków oraz ze zwróceniem uwag na podkreślenia ołówkiem, którym s. Faustyna zaznaczała słowa Jezusa. Zlecił ekspertyzę teologiczną "Dzienniczka" s. Faustyny ks. prof. Ignacemu Różyckiemu z krakowskiego Papieskiego Wydziału Teologicznego, który znany był z tego, że nie był przekonany do orędzia siostry Faustyny. Jednakże napisana przez niego obiektywna, naukowa analiza, dała podstawy do tego, że Paweł VI w 1978 r. odwołał ograniczenia dotyczące kultu Bożego Miłosierdzia. W tym samym roku kard. Wojtyła został papieżem.

Encyklika i "Dzienniczek"

W 1980 roku Jan Paweł II ogłosił encyklikę „Dives in misericordia” o Bożym Miłosierdziu. Ważny etap rozwoju kultu stanowiła beatyfikacja s. Faustyny (18 kwietnia 1993 roku w Rzymie). Siedem lat później, 30 kwietnia 2000 r., bł. s. Faustyna Kowalska została wyniesiona przez Jana Pawła II do chwały ołtarzy jako święta. 5 maja 2000 roku Kongregacja Kultu Bożego i ds. Dyscypliny Sakramentów wydała dekret ustanawiający obowiązujące w całym Kościele powszechnym Święto Miłosierdzia Bożego. Polecenia Pana Jezusa, sformułowane w trakcie objawień zostały tym samym zrealizowane.

W Polsce do rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego przyczyniło się także wydane w 1981 r. krytyczne opracowanie "Dzienniczka" w jego oryginalnym kształcie. W połowie lat 80. nie było już diecezji, która by nie miała parafii pw. Miłosierdzia Bożego.

17 sierpnia 2002 roku Jan Paweł II zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. Tego dnia w Krakowie-Łagiewnikach konsekrował świątynię pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia i ustanowił w niej światowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

„Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei" - modlił się wówczas Papież, powierzając cały świat Bożemu Miłosierdziu.

„Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga, które tutaj zostało ogłoszone za pośrednictwem Siostry Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją. Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat” – wyjaśniał, apelując, że „Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia, gdyż w miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście”.

„To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tutaj przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia!” – apelował.

Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca po pierwszych Nieszporach Niedzieli Miłosierdzia 2005 r.; uroczystości, którą sam ustanowił. Fakt ten wydaje się wymownym dopełnieniem roli, jaką odegrał w upowszechnieniu prawdy o Bogu bogatym w miłosierdzie. Prawdy przypomnianej za pośrednictwem prostej s. Faustyny, przy grobie której modlił się w młodości.

Dziś do sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie Łagiewnikach przybywa corocznie około 2, 5 miliona pielgrzymów z Polski i wszystkich kontynentów. Szczególnie licznie sanktuarium odwiedzili młodzi podczas Światowych Dni Młodzieży w 2016 roku w Krakowie.

Jednym z owoców konsekracji świata Bożemu Miłosierdziu w Krakowie, była decyzja o utworzeniu sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Wilnie, mieście, gdzie s. Faustyną doświadczyła większości swych objawień. Obecny na uroczystościach w Łagiewnikach metropolita wileński kard. Audrys Juozas Bačkis postanowił pracować nad ożywieniem kultu na całej Litwie. Pierwszym krokiem miało być otwarcie sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Kardynał wyremontował w tym celu kościół św. Trójcy w Wilnie, do którego przeniósł we wrześniu 2005 r. cudowny obraz Jezusa Miłosiernego. Obraz ten od czasów wojny, przez kilkadziesiąt lat ukrywany był w jednej z parafii na Białorusi, a do Wilna powrócił w 1987 r. i początkowo umieszczony został w należącym do miejscowych Polaków kościele Świętego Ducha. Dziś w wileńskim sanktuarium Bożego Miłosierdzia każdego dnia sprawowane są liturgie zarówno po litewsku jak i po polsku oraz w wielu innych jeżykach. Przybywają tam pielgrzymki z całego świata.

W Polsce obok sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach kult Miłosierdzia Bożego szerzony jest również w kilku innych sanktuariach, to znaczy w Dolinie Miłosierdzia w Częstochowie, w Myśliborzu, w Ożarowie Mazowieckim, w Kaliszu, Płocku, Warszawie, w Białymstoku, w Świnicach Warckich.

Kult w skali świata

We Włoszech główne miejsce szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego stanowi Centro della Divina Misericordia przy kościele Santo Spirito in Sassia w Rzymie w pobliżu Watykanu. Specyficzną formą szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego w tym kraju jest peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego do parafii i wspólnot zakonnych, które tego pragną. Kilkudniowy pobyt obrazu Jezusa Miłosiernego w parafii lub wspólnocie kończy się zapoczątkowaniem odmawiania na stałe koronki do Miłosierdzia Bożego i Godziny Miłosierdzia.

W Niemczech od 1987 roku działa w Brilon Schwester Faustine Sekretariat, zajmujący się wydawaniem i dystrybucją obrazków, folderów i książek propagujących posłannictwo św. Siostry Faustyny i jej duchowość.

We Francji od zakończenia II wojny światowej kult Miłosierdzia Bożego szerzą księża pallotyni z ośrodka w Osny pod Paryżem. W 1993 roku wznowione zostało po 35 latach przerwy czasopismo pt. "Messager de la Misericorde Divine". Kult Jezusa Miłosiernego sprawowany jest w około 100 kościołach, kaplicach i wspólnotach zakonnych we Francji.

W Portugalii szerzeniem kultu Miłosierdzia Bożego zajmuje się Apostolat Miłosierdzia Bożego z siedzibą w Balsamao. Oprócz Balsamao istnieje w Lizbonie ośrodek kultu Miłosierdzia Bożego założony przez Stowarzyszenie Katolików Świeckich pod nazwą "Odnowić wszystko w Chrystusie".

W Anglii i Irlandii istnieją liczne ośrodki kultu Miłosierdzia Bożego prowadzone przez księży marianów, a także ludzi świeckich. Za przykład można podać Fawley Court w Henley-on-Thames w Anglii. Ośrodek ten rozwija działalność duszpasterską i wydawniczą.

W Czechach ośrodki kultu Miłosierdzia Bożego w Brnie i innych miastach utrzymują kontakty z sanktuariami polskimi. Czciciele Miłosierdzia Bożego z Czech co roku licznie przybywają do sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach na święto Miłosierdzia.

Na Węgrzech główny ośrodek kultu Miłosierdzia Bożego mieści się w Egerze, a osobą odpowiedzialną za kontakty i współpracę Episkopatu Węgier z sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach jest tamtejszy sufragan bp Istvan Katona.

Na Słowacji księża pallotyni budują w Spisska Nova Ves kościół pod wezwaniem Bożego Miłsoierdzia i od 1997 roku wydają czasopismo "Apostol Bozieho Molosrdenstva".

W Szwecji od 1995 roku grupa czcicieli Miłosierdzia Bożego gromadzi się regularnie przy parafii Najświetszej Maryi Panny w Malmo. Podobne grupy działają w Boras i w Göteborgu.

Bardzo żywo kult miłosierdzia rozwija się od czasów II wojny światowej w Stanach Zjednoczonych. Obecnie w USA istnieje 75 sanktuariów Bożego Miłosierdzia, na czele z Narodowym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego Stanów Zjednoczonych w Stockbridge w stanie Massachusatts.

Kult, zapoczątkowany objawieniami św. Faustyny, jest bardzo rozpowszechniony także w Ameryce Południowej i Afryce, na Filipinach, Korei i Nowej Zelandii. W Australii działa Bractwo Miłosierdzia Bożego, które zrzesza ponad 5 tys. osób z 14 krajów. Bardzo prężnym ośrodkiem duszpasterskim i wydawniczym jest również kanadyjska wspólnota w Verdun, której członkowie troszczą się o ludzi zagubionych moralnie.

Czciciele Miłosierdzia Bożego zrzeszają się ponadto w dwóch międzynarodowych organizacjach: Stowarzyszeniu Apostołów Bożego Miłosierdzia "Faustinum", które liczy ok. 5 tys. osób z ponad 40 krajów oraz w wielomilionowym Apostolskim Ruchu Bożego Miłosierdzia. W samych Stanach Zjednoczonych należy do niego ok. miliona osób.

Szerzeniem orędzia Miłosierdzia Bożego w szczególny sposób zajmuje się zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia, do którego należała s. Faustyna oraz siostry Jezusa Miłosiernego - zgromadzenie założone przez kierownika duchowego i spowiednika s. Faustyny, bł. ks. Michała Sopoćkę.
https://www.niedziela.pl/artykul/51973/Czym-jest-Swieto-Milosierdzia-Bozego