Kampania wyborcza . Obama i Republikanie. Strategia Obamy - awantura arabska.

Dla przypomnienia - rola Obamy

Jesteśmy zgodni co do tego, że osiągnęliśmy postępy w naszej libijskiej kampanii, lecz realizacja mandatu ONZ w kwestii obrony ludności cywilnej nie może zostać zakończona dopóki Kaddafi pozostaje w Libii kierując swe siły w aktach agresji przeciwko libijskiemu narodowi - powiedział Obama po rozmowach z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym na briefingu podczas szczytu G8 we francuskim Dauville.

Operacja "Świt Odysei" weszła w ostatnią fazę. Libia jak Irak. "Zdemokratyzowana". Iran?

UTRATA KONTYNENTU
BY JAMES POULOS
Tlumaczenie - obszerne fragmenty
http://www.foreignpolicy.com/articles/2012/01/18/losing_the_continent?page=0,0
-----------------------
Dlaczego rezultatem zaniedbań administracji Obamy w Europie, świat będzie bardziej niebezpieczny  i niestabilny
------------------------------------------

Stany Zjednoczon stanęły wobec czegoś, co sekretarz obrony Leon Panetta nazywa "strategicznym punktem zwrotnym po dekadzie wojny" w wyniku zarządzonego przez prezydenta Obamę rozległego przeglądu amerykańskich sił zbrojnych na całym świecie. W dni 5 stycznia Obama wygłosił w Pentagonie oświadczenie w którym przedstawił  priorytety obronne dla utrzymania globalnego przywództwa USA.

Uznał priorytet Azji Wschodniej, nazywając ją "regionem krytycznym" i obiecując "wzmocnienie [US]w nim obecności" poprzez dokonanie cięć budżetowych w miejscach nieefektywnych.
Bliski Wschod będzie nadal regionem szczególnej uwagi  jako miejsce, w którym USA "pozostaną czujne".

Jednak Obama zapomniał wspomnieć o Europie. Pamiętacie NATO? Obama ograniczył  (zdegradował) ją  do jednej linijki w środku oświadczenia, ledwo chwaląc "wielonarodowe siły".
W 15 stronnicowym, rządowym, oficjalnym, strategicznym oświadczeniu, poświecil
tylko jeden akapit sprawom europejskim.

Tak, Europa nie jest już dziś epicentrum wojny globalnej, zimnej czy gorącej, która
była koronną troską USA w XX wieku. Nie jest nią również Szwecja (?).
Oświadczenie uzasadnia obniżenie rangi Europy: "Większość krajów europejskich tworzy obecnie bezpieczeństwo, a nie je konsumuje".
Jednak podcza gdy europejskie budżety obronne maleją, świeże zagrożenia bezpieczeństwa europejskiego rosną. Europa najprawdopodobniej stanie w obliczu bolesnych przemian wewnętrznych - a obecne długie granice, od Estonii do Grecji, a następnie na zachód przez Morze Śródziemne, po raz kolejny staną się niebezpiecznie, a ich szcelność problematyczna.

Rosja pozostaje więcej niż chętna do korzystania z kontroli Europy, a gaz ziemny
jest jej potężną dźwignią polityczną.

Skomplikowane stosunki  Turcji z Syrią i Irakiem wróżą trudne zadanie dla jedności NATO.
W Libii, najnowsze rundy wojny domowej mogą spowodować fale uciekinierów - jeśli nie terrorystów - uderzając w południowo europejskie wybrzeża.
Avi Jorisch niedawno ostrzegł w Wall Street Journal, Al-Kaida w Islamskim Maghrebie obecnie znajduje się w jednej płaszczyźnie z siłami z Libii, dysponując środkami pieniężnymi
uzyskanym z karania przedsiębiorstw, okupu i porwań.
Na dobrą sprawę, urzędnicy europejscy są coraz bardziej przerażeni.

Co więcej, kryzys gospodarczy w Europie wykazał deficyt władzy politycznej który jest jeszcze
trudniejszy i niebezpieczniejszy niż fiskalny.
Ruchy do rozszerzenia UE na całą Europę - jak niedokończony, niekompletny i niegrabny w byłej Jugosławii - teraz obejmuje "rdzeń" krajów członkowskich w Europie Zachodniej,  stwarzając obawy o możliwości wznowienia politycznych konfliktów na Bałkanach.

W Budapeszcie starcie prezydenta Węgier Pal Schmitta z Amnesty Int.  W Grecji
rozmowy z prywatnymi wierzycielami załamały się, a  premier Włoch Mario Monti ostrzegł  Niemców, że Rzym nie będzie tolerować głębszych cięć budżetowych.
Tymczasem Wielka Brytania wycofała się z bałaganu na kontynencie i stanęła w obronnym przysiadzie.

O ostatnim obniżeniu ratingu wielu kraj ow UE przez S&P nie ma nawet co mówić. Nawet jeśli szybkimi zmianami prawa UE uda się narzucić niemieckie cele budżetowe walczącym państwom członkowskim, europejska opinia publiczna pozostaje uparcie i twardo przeciw niemieckiej dominacji politycznej. Wspomnienia z okupacji hitlerowskiej dręczą nadal i Niemcy są dziś postrzegane przez duże połacie kontynentu, że korzystały z uprzywilejowanego dostępu do rynków w krajach, które teraz chcą zmusić do bolesnych oszczędności.
Nie wstrzymuj oddechu. Administracji Obamy zdaje się, że Europa powinna być traktowana jako region drugorzędnego znaczenia, ponieważ jest to w dużej mierze odgrodzona kordonem od wydarzeń na świecie. Ale jak taki europejski galimatias można opisać w przeglądzie startegicznym jako w dalszym ciągu "naszego głównego partnera w poszukiwaniu światowego bezpieczeństwa ekonomicznego" teraz i w "najbliższej przyszłości"?
Zdolność Europy do utrzymania  bezpieczeństwa, wykazuje gwałtowny spoadek.

Osłabiona, niechętna konfliktom Europa nie będzie wstanie odpowiedziec militarnie
niestabilnym sąsiadom w Północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie i Eurazji. Pogłębiające się zagrożenie terrorystyczne będzie sprzyjało rozwiązaniom militarnym we własnej obronie państw, a programy oszczędnościowe mogą prowadzić do niepokojów społecznych.
Nie tylko reszta świata nadal zagraża bezpieczeństwu kontynentu, ale własna niepewność w Europie, ma tendencję do rozprzestrzeniania się jak zaraza do sąsiednich regionów.

Jeżeli jest coś jasnego za ciemnymi chmurami, to znajduje się we Francji która jako jedyny kraj
w Europie gotowa jest  do prowadzenia wspólnego, zintegrowanego wojskowego i politycznego przywództwa. Skupiając więcej środków na kontynencie jako całości, USA pilnie potrzebują
budowania stosunków z Francją.

To Francja zwróciła się do Brytyjczyków o ich oszczędności dla utrzymania planów obrony. To Francja,
odegrała niezastąpioną rolę w operacji NATO w Libii, podczas gdy Ameryka zawahała się,a Niemcy prosili o pozostanie z boku (off). I taka jest francuska postawa i polityka wobec fundamentalistycznego islamu - choć na pewno daleki od doskonałości - stoji w jaskrawej sprzeczności z poczuciem bezradności i bierności gdzie indziej w Europie. Do dzisiaj wspomnienia kruszą perspektywę przywództwa niemieckiego w Europie, a francuska historia demokracji i postępu, nadal pozostają silne, uniwersalne i zdecydowanie europejskie.

Niestety, Obamie nie udało się wykorzystać ciepłych Franco-USA relacji, które Sarkozy aktywnie kultywował. Obama oświadczył, że Stany Zjednoczone "nie mają większego przyjaciela i sojusznika silniejszego niż w Nicolas Sarkozym i ludzie francuskim", ale szukał doraznej współpracy taktycznej przy wydarzeniach na Haitii i w Libii.

Umycie rąk Obamy od Europy oznacza, że zawiśnie ona na ramionach Francuzów. Europejczycy mogą zrobić rzeczy o wiele gorsze - powrócic do starych złych dni wielobiegunowej nacjonalistycznej wrogości lub ulec politycznej dominacji Rosji i ekonomicznej Chin.
Tak więc na Francji,  spoczywa ciężar ratowania Europy, przy minimum strategicznego wsparcia ze strony Stanów Zjednoczonych.

Przy zmarginalizowaniu Niemiec i Wielkiej Brytanii do drugiego szeregu, Francja i Rosja uznają, że w rezultacie ich tradycyjnie strategicznego pokrewieństwa, wystarczy miejsca na kontynencie dla interesów obu mocarstw. Takie ustawienie wzmocni również Paryż i Moskwę w ich kontaktach z Pekinem. Gospodarcza potęga Chin onieśmiela i Europejczyków i Rosjan, ale oferuje również duże możliwości jakie może przynieść współpraca francusko-rosyjska.
Czy następny przegląd obrony Ameryki będzie gotowy na czas?

Za późno na negocjacje między Izraelem a Palestyńczykami?

Choć trwają próby wznowienia negocjacji pokojowych między Izraelem a Palestyńczykami, coraz więcej osób mówi, że jest już na nie za późno. Były przewodniczący Knesetu Awraham Burg uważa, że między Morzem Śródziemnym a Jordanią może powstać tylko jedno państwo. »

Prawybory Republikanów: Gingrich wygrywa w Karolinie Południowej. Romney w odwrocie?

Były przewodniczący Izby Reprezentantów, Newt Gingrich, zdecydowanie wygrał w sobotę republikańskie prawybory w Karolinie Południowej, pokonując uważanego za faworyta wyścigu do nominacji prezydenckiej Mitta Romneya. »