Mój kandydat do Senatu dr. Krzysztof Rybiński

Długo zastanawiałem się nad wyborem kandydata do Senatu (okręg nr 42 Warszawa Praga Północ, Praga Południe, Rembertów, Targówek, Wesoła). Do Sejmu nie miałem rozterek – poprę Artura Górskiego.

Gdy wszedłem na swój okręg wyborczy (http://wybory2011.pl/geografia-wyborcza/senat) okazało się że startuje 4 kandydatów: 1. Marek Borowski (SdPL),

2. Radosław Paweł Piesiewicz (prawnik mieszkający w Łoziskach),

3. Zbigniew Romaszewski (niezależny, popierany przez PIS)

4. Dr. Krzysztof Rybiński (niezależny, popierany przez Obywatele do Senatu).

Z automatu odrzuciłem dwóch pierwszych. Pozostali mi Zbigniew Romaszewski i Krzysztof Rybiński.

W latach wcześniejszych (od 1989 roku głosowałem zawsze na p. Romaszewskiego). Ale przez tyle lat nigdy w żadnej kadencji nie założył filii biura senatorskiego po prawej stronie Wisły.

Dlatego gdy zobaczyłem że Krzysztof Rybiński urodził się i mieszka na Pradze Południe postanowiłem sprawdzić kto to jest.

Krzysztof Rybiński urodził się 1 marca 1967r. w Warszawie. Jego mama urodziła się w Wilnie, była wywieziona do Kazachstanu, część rodziny została rozstrzelana przez sowietów. Tata w wieku 15 lat walczył w Powstaniu Warszawskim, był w Armii Krajowej. Krzysztof Rybiński ukończył studia na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki oraz na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie następnie uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych o specjalności ekonometrycznej. W 2009 habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej Globalizacja w trzech odsłonach. Offshoring – globalne nierównowagi – polityka pieniężna w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Pracował jako informatyk w firmie komputerowej w Japonii, następnie jako pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW. Był także konsultantem Banku Światowego, Uniwersytetu Środkowo-Europejskiego oraz dyrektorem administracyjnym w Centrum Badań Ekonomicznych Europy Środkowej i Wschodniej. W 1997 został głównym ekonomistą warszawskiego oddziału banku ING, od 2001 zajmował stanowisko głównego ekonomisty Banku Zachodniego WBK, w latach 2002–2004 był głównym ekonomistą Banku BPH.

Pełnił funkcję prezesa Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Biznesu oraz członka rady Towarzystwa Ekonomistów Polskich.

Od 25 marca 2004 do 2 stycznia 2008 zajmował stanowisko wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego. Od kwietnia 2008 do marca 2010 był partnerem w firmie Ernst & Young, gdzie kierował zespołem strategii ekonomicznej.

W 2010 objął stanowisko rektora Uczelni Vistula (dawnej Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Informatycznej w Warszawie).

Został także profesorem nadzwyczajnym w Szkole Głównej Handlowej, wiceprzewodniczącym rady nadzorczej Alior Banku i współwłaścicielem spółki SanNao wdrażającej rozwiązania internetowe.

W 2010 został ekspertem ds. gospodarczych, współtworzącym program PJN.

W 2011 poparł program gospodarczy partii Kongres Nowej Prawicy.

Jest autorem publikacji naukowych i prasowych w zakresie ekonomii, wydawanych m.in. przez Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych. (dane za wikipedia i z ulotki wyborczej).

Nie lubi PO i socjalizmu (patrz: http://www.youtube.com/watch?v=x7m81-Dhqfg, http://www.youtube.com/watch?v=4s9CM_mHoAw, http://www.youtube.com/watch?v=WLVUMad9xA8&feature=related, http://www.youtube.com/watch?v=HzIgY1xyXDI&feature=related.

Chyba znalazłem w końcu kandydata któremu warto dać szansę. Potrzebujemy nowych i inteligentnych ludzi w parlamencie.

I tylko jeden żal, że PIS nie postarał się aby osoba o prawicowych poglądach, do tego profesor nie był popierany przez tę partię.