Szał niemytych ciał

Czas i miejsce akcji, popołudniem w większym mieście. Spotkanie przedwyborcze z wysłannikiem z "centrali". Teren z niecierpliwością czeka na miłych gości. Stoły pełne mięsiwa, w bród napojów, obok hoże dziewoje spojrzeniem wskazują róg, gdzie rozdaje się napoje nieco bardziej wyskokowe. Rżnie swojska kapela, delegaci młodzieży z kwiatkiem, nerwówka.

Obok skromnie stoję sobie ja. Dochodzą mnie głosy rozmowy miejscowego bossa z drugorzędnym z obstawy "centralnego." Rozmowa o szansach powyborczych i zagrożeniach. Sens jest prosty albo dostaną kilka procent z progu albo będzie koniec, bo się nam "przypierdalają do dupy." Węszą, podrzucają tematy pismakom. Nagrywają hece. Wyciągają stare kwity. Drugorzędny zastanawia się nad pójściem z SLD ale "oni nie mają szans, jak dostaną 10% to maks." Za chwilę myśli o PiS ale oni chyba nie "chcą wygrać." A nawet jak wygrają to ich zniszczą, "kraj jest na skraju upadku." Widmo klęski krąży po talerzach, oficjalnie, będzie dobrze a nawet jeszcze lepiej.

Panie Józiu, pan się nie boi, cały aktyw za panem stoi...