List do MSZ i ambasady RP we Francji w sprawie audycji wyemitowanej przez France Culture

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl                     Olsztyn , 14 marca 2011 r.

11-041 Olsztyn

Rzędziana 32

Minister Spraw Zagranicznych  

Pan Radosław Sikorski

Biuro Rzecznika Prasowego MSZ
rzecznik@msz.gov.pl

Ambasada RP we Francji
Pan Ambasador
Tomasz Orłowski

1, rue de Talleyrand,

75343 Paris Cedex 07

Tel. 01 43 17 34 05

info@ambassade.pologne.net

Wniosek o udzielenie informacji publicznej

Działając w imieniu Stowarzyszenia Blogmedia24.pl z siedzibą w Olsztynie, wnoszę o udostępnienie informacji publicznej o tym, czy zostały  przez Ambasadę i Ministerstwo podjęte działania w związku z audycją wyemitowaną przez France Culture, prestiżową radiostację francuską, która "ma udział w formowaniu opinii elit tego kraju":

26 lutego br., sobotnia – jedna z bardziej uznanych – audycja tego radia prowadzona przez filozofa, Alaina Finkielkrauta, tym razem poświęcona jest francuskiemu wydaniu książki Anny Bikont „My, z Jedwabnego". Goście Finkielkrauta: historyk Jean-Charles Szurek i autorka Anna Bikont. Z ich udziałem słuchamy audycji przerażającej poprzez swoją jednostronność, która nadaje jej antypolski charakter.

Finkielkraut opierając się na książce Bikont tudzież opiniach swoich interlokutorów z Polski twierdzi, że dopiero teraz dowiadujemy się prawdy o polskim, morderczym antysemityzmie wojennym i powojennym, a za Jedwabnym odkrywamy kolejne jedwabne których było: 20?, 30?, może więcej. Bikont potwierdza."

Słyszymy więc o pogromie w Kielcach i ani słowa o komunistycznej prowokacji, która za nim stała. Informowani jesteśmy o eksplozji polskiego antysemityzmu w 1968 roku i francuski słuchacz wnosi, że było to spontaniczne działanie Polaków. Na temat faktu, iż akcja ta od początku do końca przeprowadzona została przez władze PRL-u, nic się nie dowie. Bikont twierdzi, że mordowanie Żydów nie kompromitowało w oczach AK i słuchacze nie mają powodu jej nie wierzyć, tak jak wierzą jej rozmówcy. O tym, że Polska była jedynym krajem pod okupacją, gdzie państwo podziemne karało śmiercią za wydawanie Żydów, Bikont się nie zająknie. Tak jak i o skali pomocy Żydom i cenie, którą płacili za to również zwykli Polacy. Szurek mówi o współczesnych ośrodkach antysemickich w Polsce, z których jeden tworzą „bracia Kaczyńscy”. Bikont milczy.

Najbardziej szokuje jednak sam początek audycji. Szurek stwierdza, że „młodzi historycy polscy” dowiedli, iż Polacy zamordowali w czasie wojny 200 tysięcy Żydów. Pamiętamy, że taka była liczba podana na początku przez Jana Grossa, który pod wpływem krytyki zredukował ją o 150 tysięcy. Już ten fakt powinien go definitywnie zdyskredytować jako historyka. Tymczasem jest on nadal fetowany na salonach III RP jako odważny i ważny uczestnik debaty o najnowszych dziejach naszego kraju. Ale nie Gross jest ważny.

Okazuje się, że jego pierwotne „ustalenia” zaczynają już obowiązywać na świecie. Trudno dziwić się Finkielkrautowi, że z tego faktu wyciąga niewesołe dla Polski wnioski. Bikont wie, że dane przytaczane przez Szurka są nieprawdziwe, nawet ich autor zredukował je do 25 procent. Słucha i nie mówi nic. Jest więc odpowiedzialna za to, że tego typu kłamstwa formują obraz Polski.

http://blog.rp.pl/wildstein/2011/03/12/poklosie-grossa/

 

Prosimy o poinformowanie nas o sposobie naprawy szkód przez Redakcję France Culture, która propaguje antypolskie kłamstwa,  świadomie wpisuje się w forsowany model polityki historycznej.
Aby pomóc Państwu i prawnikom w przyspieszeniu prac nad listem, przesyłamy do wiadomości Ambasady wyrok sądu w sprawie możlwiości wytoczenia procesu:

Wyrok  Sądu Apelacyjny w Warszawie (syg. akt I ACz 1602/10). 

– Pozew przeciwko osobie podającej takie nieprawdziwe informacje może być wytoczony w państwie, w którym były one rozpowszechniane i w którym doszło do naruszenia czyichś dóbr osobistych – uzasadniał sędzia Roman Dziczek.

Wyrok jest przełomowy, bo do tej pory polskie sądy uznawały, że nie będą rozpoznawać spraw dotyczących publikacji w zagranicznych mediach czy wypowiedzi, które miały miejsce poza granicami naszego kraju.

Tak było w przypadku Zbigniewa Osewskiego, wnuka Aleksandra Sanowskiego, byłego więźnia obozu KL Stutthof, który zginął w niemieckim obozie pracy Deutsch Eylau (dziś Iława). Osewski poczuł się dotknięty artykułem zamieszczonym w dzienniku „Die Welt” 24 listopada 2008 roku. Jego autorka Miriam Hollstein użyła określenia „były polski obóz koncentracyjny Majdanek”.

Za naruszenie swojej godności i tożsamości narodowej zażądał od wydawcy gazety – Axel Springer – zapłaty 500 tys. zł odszkodowania na rzecz Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Świnoujściu oraz opublikowania przeprosin m.in. na łamach „Rzeczpospolitej”.

– To bardzo ważne rozstrzygnięcie, które otwiera drogę sądową także innym osobom, które poczują się dotknięte tego typu publikacjami – mówi „Rz” mecenas Lech Obara, pełnomocnik Osewskiego. – Nikogo nie trzeba chyba przekonywać, że o takie odszkodowanie łatwiej jest przed sądem polskim niż niemieckim.

Sąd apelacyjny uznał także, że nie jest ważne miejsce ukazania się publikacji lub nadawania audycji radiowej czy telewizyjnej. Wystarczy udowodnić, że sformułowanie było rozpowszechniane również na terenie Polski (co często ma miejsce np. poprzez Internet). W praktyce oznacza to, że przed polskie sądy będzie można pozywać nie tylko firmy, które tak jak Axel Springer prowadzą u nas interesy, ale również te, które w Polsce nie mają przedstawicielstw.

Rzeczpospolita

http://www.rp.pl/artykul/92106,564969.html

Społeczeństwo polskie jest wciąż bulwersowane kolejnymi próbami zamiany ról i obarczania Polaków winami niepopełnionymi.

Ostatnio były to media niemieckie , a konkretnie publikacja  w Deutsche Welle :"Holocaust jako polowanie na okazję". Pod takim tytułem ukazał się w berlińskiej "Die Welt" felieton Gerharda Gnaucka. W artykule pojawia się pytanie, czy Polacy skorzystali na Holocauście. Odniesieniem jest książka Jana Tomasza Grossa "Złote żniwa", a w niej zdjęcie przedstawiające domniemanych polskich "poszukiwaczy złota" na terenie byłego obozu zagłady w Treblince - informuje Deutsche Welle.

W związku z tą audycją, która utrwala kłamstwa książki Jana Tomasza Grossa, a która w Polsce spotkała się z licznymi krytycznymi recenzjami historyków IPN, wnioskujemy do Państwa, poza żądaniem sprostowania na antenie, zaproponowanie  France Culturepoinformowania na swoich łamach o publikacji, która jest pracą zbiorową historyków, znawców tematu stosunków
polsko-żydowskich.

„Złote serca czy złote żniwa?” zostaną wkrótce opublikowane w sieci w języku angielskim na początku marca. Następnie wersja polska zostanie wydana w formie książkowej.

Redakcja: Marek Jan Chodakiewicz, Wojciech Jerzy Muszyński, oraz Paweł Styrna (wyłącznie wersja angielska).

www.heartsofgoldpl.com

1.     Tytuł: „Złote serca czy złote żniwa?”

2.     Wstęp:

Rozgorzała nowa debata publiczna nt. stosunków polsko-żydowskich. Z jednej strony, zgodnie z poglądem panującym obecnie na Zachodzie, a szczególnie w USA, chrześcijańscy Polacy czynnie współdziałali z Niemcami w niecnym dziele Holokaustu, dodatkowo się przy tym wzbogacając. Z drugiej strony, wedle opinii dotąd w Polsce powszechnej, polscy chrześcijańscy bohaterowie bezinteresownie pomagali Żydom pomimo grożącej każdemu asystującemu nieszczęśnikom ze strony nazistów kary śmierci. Chociaż obydwie perspektywy funkcjonują na poziomie popularnym, ta pierwsza wdziała szaty postmodernistycznej twórczości „naukowej.” Obydwa spojrzenia sugerują jakoby wspomniane zachowania stanowiły normę. Naturalnie, ani patologia, ani heroizm, nie mogą stanowić zbiorowej normy dla całej ludności. " 
http://blogmedia24.pl/node/45773

"Złote serca, czy złote żniwa?" - czyli zbioru esejów na temat stosunków polsko-żydowskich w czasie II wojny światowej.

Głównym redaktorem zbioru jest prof. Marek J. Chodakiewicz, znawca tematyki polsko-żydowskiej, z nominacji Prezydenta USA w latach 2005-2010 członek rady państwowego Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie. Wśród autorów znajdują się m.in. ks. prof. Waldemar Chrostowski, dr Piotr Gontarczyk, prof. Peter Stachura z Uniwersytetu Stirling (UK) oraz John Radziłowski z Uniwersytetu Alaska Southeast (USA).

http://www.wpolityce.pl/view/7864/Tak_wyglada_okladka_ksiazki___Zlote_serca__czy_zlote_zniwa_____odpowiedzi_polskich_historykow_na_paszkwil_Grossa.html

Będziemy monitorowali sprawę do jej wyjaśnienia i satysfakcjonującego nas zakończenia.

Z poważaniem

Prezes Zarządu

Elżbieta Szmidt