Z pałacu namiestnikowskiego. Się tłumaczą i kleją kolejne zdjęcia do rodzinnego albumu. Himalaje galerii.

Szanowni Państwo,

Czechosłowacja w przeciwieństwie do Polski przeprowadziła lustrację, dekomunizację.
Na jakiej zasadzie wpuścili Dziadzie , herbu UB

Bal na gnojnej albo jak kto woli w ruskich budach

pan Bronek i pani Dziadzia tak pasują do Klausów, jak rękawiczki do pani na szezlongu.

"Republika Czeska chciała, aby w czasie gruzińsko-rosyjskiej wojny o Osetię Południową NATO wysłało do Gruzji swe siły pokojowe - wynika z amerykańskich depesz dyplomatycznych ujawnionych przed kilkoma dniami przez portal WikiLeaks.

Depesze w tym tygodniu opublikowały czeskie media.

Według ambasady USA w Pradze Czesi byli świadomi niewielkich szans na realizację tych planów. Popierali też podróż polskiego prezydenta Lecha Kaczyńskiego do Tbilisi w trakcie konfliktu z sierpnia 2008 r.

"Czesi chcą w Radzie Północnoatlantyckiej nalegać na powołanie międzynarodowych jednostek pokojowych. (...) Popierają wysłanie misji pokojowej, kierowanej przez NATO, ale sądzą, że to nieprawdopodobne, by taka misja zyskała poparcie wszystkich krajów członkowskich" - brzmiała depesza ujawniona przez WikiLeaks.

Czeską dyplomację zadowoliłaby również misja pokojowa zorganizowana przez Unię Europejską i kilka innych państw sojuszniczych. Praga jednocześnie była przeciwna zaangażowaniu ONZ w gruziński konflikt, gdyż przypuszczała, że działania okażą się w tym przypadku niewystarczające.

Według amerykańskich dyplomatów czeski prezydent Vaclav Klaus poparł podróż prezydenta Kaczyńskiego do Tbilisi. Klaus nie mógł w niej uczestniczyć ze względu na świeżą operację biodra, która nie pozwoliła mu też pojechać na Igrzyska Olimpijskie do Pekinu.

Wobec konfliktu w Gruzji Czechy, Polska i państwa bałtyckie reprezentowały na forum NATO takie samo stanowisko, jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Kanada - wynika z depeszy, którą do Waszyngtonu wysłała amerykańska misja przy Sojuszu Północnoatlantyckim.

Według notatki z 13 sierpnia 2008 roku ta "koalicja" w Radzie Północnoatlantyckiej uniemożliwiła rosyjskiemu okrętowi "Ładnyj" udział w operacji NATO "Active Endeavour" na Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.

"Niemniej jednak Niemcy, jako tradycyjny przedstawiciel obozu prorosyjskiego, próbowali przekonać sojuszników do zmiany decyzji w świetle długofalowych relacji Rosji z NATO" - dodano w depeszy ujawnionej przez WikiLeaks.

Rosyjska armia w sierpniu 2008 r. zajęła część Gruzji i odparła gruzińskie wojska, próbujące odzyskać kontrolę nad separatystyczną Osetią Południową. Konflikt zakończyło porozumienie zawarte z pomocą Unii Europejskiej. Później jednak Moskwa uznała niepodległość Osetii Płd. i innej separatystycznej gruzińskiej prowincji - Abchazji."

http://niezalezna.pl/6520-klaus-popieral-gruzinska-misje-l-kaczynskiego

znajduię u Waści skłonność do krotochwili i facecji. Osobiście wolałabym jednak zdjęcie Pańskiego ( wnuczkowego?) labradora.

http://wilnoteka.lt/pl/tresc/co-bylo-nie-tak-w-mejszagole

Miałam kiedyś sen... moim krajem kierowała elita. Najlepiej wykształcona, z najlepszym manierami i kulturą osobistą, najbardziej błyskotliwa, nieprzeciętnie inteligentna grupa wybranych przez społeczeństwo ludzi. Po wysłuchaniu nagrań ze spotkania w Majszagole, nawet się nie łudzę: tak, to był tylko sen.

W swojej koncepcji elit V. Pareto mówi m.in. o elicie rządzącej, wyłonionej z szeroko pojmowanych elit, o elicie władzy. Uważał on, że społeczeństwo dzieli się na pozaelitarne warstwy niższe i na warstwę wyższą. Ta druga dzieli się z kolei na rządzącą i nierządzącą elitę. Zdaniem Pareto o przynależności do elit decydują walory intelektualne danego człowieka. Michels, Mosca a także Max Weber łączą przynależność konkretnego człowieka do elity z określonymi predyspozycjami psychicznymi. Ortega y Gasset dorzuca do tego przymioty moralne danego człowieka, jako jego kwalifikacje uzasadniającą przynależność do elity. Wypada wspomnieć również o koncepcji charyzmatycznych przywódców Webera i platońskiej koncepcji „państwa doskonałego".

Wszystkie te koncepcje mówiły o pewnej "zaporze", która zapewniałaby, by do świata elit i sfery rządzenia nie przenikały, mówiąc oględnie, osoby przypadkowe, pozbawione mądrości i cnót moralnych, słowem osoby, których kwalifikacje rażąco ranią społeczne wyobrażenia na temat elit.

Czuję się rażąco zraniona następującym (odnośnie do materiałów video: http://www.wilnoteka.lt/pl/video/prezydent-komorowski-zaczal-od-mejszagoly ):

Pominę intonację. Wznoszącą i opadającą w najbardziej zaskakujących momentach, tak, że nie wiem czy to dobra czy zła wiadomość. Swój stan podczas słuchania wystąpienia nazwałabym „dezorientacją emocjonalną”.

Pominę gestykulację. Czuję jakąś sprzeczność słuchając wypowiedzi i patrząc na gesty, powiem więcej czuję, że „coś tu nie gra”. Jednostajny ruch ręką, machanie w rytm wypowiadanych słów palcem wskazującym. Próby zaakcentowania ważnych momentów wypowiedzi długim, przeciągłym ruchem ręki. Raz po raz wyliczanie „na paluszkach”.

Pominę złe akcentowanie, niedbałą wymowę. Poświęciłam sporo czasu, by odgadnąć jakie słowo/słowa padają tutaj http://www.youtube.com/watch?v=1w3xCfssRqY&feature=player_embedded#at=286 (4.44-4.45). „Piekarzem”, „wiekarzem”…? Po konsultacjach doszliśmy do wniosku, że chodzi o „w Polsce wie każdy”. Ktoś powie: złe nagłośnienie, i owszem, ale to nieodosobniony przypadek (wszędzie powtarzana wymowa: „liteskiej”).

Pominę sposób trzymania mikrofonu. Może to zdenerwowanie, może brak pomysłu na to co zrobić z „druga ręką”, by nie czuła się bezczynna. Nie mam pojęcia dlaczego momentami zagospodarowane są obie dłonie do trzymania mikrofonu.

Pominę wizualną część wystąpienia. W Majszagole widać, próby "wygłoszenia" przemówienia. I słusznie zawsze to lepiej niż przeczytane. Nieszczęście polegało na tym, że konspekt leżacy na stole był zbyt daleko, nie dało się swobodnie do niego zerkać. Uważam, że należało wybrać: albo przeczytanie/posiłkowanie się konspektem przy jakimś wyższym pulpicie, ale mówienie z głowy, albo jeśli spoglądać to usiąść cokolwiek, wybrano opcje najgorszą - przemówienie w półukłonie nad kartką.

Pominę kiepską polszczyznę i niepoprawną składnię. Zły dobór słów, złe odmiany, chybione związki frazeologiczne, mrowie różnorakich błędów... Z wystąpienia w Mejszagole: „Jest rzeczą trudno zrozumiałą dla Polaków, także dla polskich polityków, to że nie może doczekać się wykonania układ polsko-litewski, umowa, która miała być fundamentem relacji pomiędzy naszymi krajami i relacjami”. „Uważam, że warto stawiać na budowanie tkanki współpracy polsko-litewskiej także w obszarze gospodarczym, bo to ułatwi, a nie utrudni rozwiązywanie, dobre, przyzwoite rozwiązywanie problemów polskiej mniejszości na Wileńszczyźnie". „Każdy kamień, każda bruzda, tu na Wileńszczyźnie, każdy dom w Wilnie czasami do mnie krzyczy, czasami do mnie szepcze, czasami do nie mówi”.

Pominę, że ja po prostu nie rozumiem o co chodzi: "Dłużej klasztora niźli przeora. [co oznacza: dłużej istnieje jakieś dzieło niż osoby, które je tworzyły, przyp.er] co oznacza, że trzeba liczyć także na dobrodziejstwo demokracji, które przynosi różne konstelacje partyjne, różne konstelacje personalne, umiejętność politycznego działania Polaków na Wileńszczyźnie, na Litwie, powinna również oznaczać uzyskiwanie zdolności koalicyjnych, porozumiewania się z innymi, także z siłami litewskimi".

Wizytę u księdza Obrembskiego, wystąpienie przed Pałacem Prezydenckim i wypowiedzi w Ponarach pominę, choć nie powinnam.

Prezydent to nie byle kto. Od niego można i trzeba wymagać więcej.

Można zapytać: co komu przyjdzie z krytyki? Równie dobrze można zapytać: co komu przyjdzie z myślenia. Odpowiem za O.Wilde: to krytyka, tworzy z umysłu subtelny instrument.

że namiestnik pojechał tam gdzie trzeba i trafił do Pragi, a nie do Bratysławy.
Dzieci w podstawówce wiedzą, że stolicą Czech jest Praga, ale nie ekipa rezydencka:

Przed podróżą Bronisława Komorowskiego do Republiki Czeskiej do mediów został rozesłany mail: "Uwaga! Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w samolocie Biuro Prasowe poinformuje telefonicznie dziennikarzy, udających się z Prezydentem do Bratysławy, o przyjęciu ich akredytacji."

http://www.rp.pl/artykul/611670.html

ze zdjęć wynika, że Anna Dziadzia nie jest pewna, gdzie jest. Podejrzliwie sie rozgląda, czy na pewno nie są w Bratysławie. Zobacz sam.

Ale Bigosław się cieszy, bo udało się trafić...

Rozmowa przy kawie i ciastkach przebiegała w wesołej, luźnej atmosferze i koncentrowała się głównie wokół skoków narciarskich i kariery Małysza. Prezydent zadeklarował, że chciałby wziąć udział w planowanym na 26 marca w Zakopanym oficjalnym zakończeniu kariery przez naszego skoczka. - Byłoby nam bardzo miło - odpowiedział Małysz.

Małysz podczas spotkania dopytywał, czy prezydent jeździ na nartach. - Ale nie skacze! - odpowiedziała z uśmiechem prezydentowa Anna Komorowska.
Prezydent w rozmowie podkreślił, że zawsze miło mu będzie gościć Małysza w rezydencji.

http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wizyty-krajowe/art,60,prezydent-w-wi...

Spotkanie Pierwszej Damy z młodzieżą z Rosji

Pierwsza Dama spotkała się z młodzieżą z Rosji, z obszarów
najbardziej dotkniętych ubiegłoroczną falą pożarów. Anna Komorowska
oprowadziła gości po Rezydencji Belweder i ogrodach. Młodzież otrzymała
od Pierwszej Damy pamiątkowe upominki.

Dzieci z okolic Riazania zostały zaproszone przez Marszałka Sejmiku
Województwa Świętokrzyskiego. Organizatorzy pobytu starali się, aby
atrakcyjny program pobytu w Polsce pozwolił młodym gościom zapomnieć o
wszelkich troskach związanych z ubiegłoroczną tragedią.

Tegoroczna akcja pomocy dzieciom z Rosji jest kontynuacją ubiegłorocznej
inicjatywy Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Federacji Rosyjskiej. W
czerwcu minionego roku dwadzieścioro dzieci z Polski , z terenów
dotkniętych przez powódź, odpoczywało w czterech miejscowościach nad
Morzem Czarnym w Rosji.

mocnym punktem w kancelarii tego pana jest jego osobisty fotograf:)

Moze prezydent gdzies poleci...

A swoja droga , to juz na POwaznie...czy to oby napewno polski prezydent?

PKW twierdzi, ze tak. Tak im wyszło po zliczeniu głosów oddanych w wyborach 2010.

Glosy 'liczyli ostro'...zwlaszcza PO polnocy...

Witam...)))

Witam, witam po długiej przerwie :)

Im bardziej spływające wyniki odbiegały od sondazy, tym ostrzej liczyli :)

Zreszta, pod opieka Policji, jeden z Warszawy sie tak zaangażował, że strzegł tych głosów osobiście, we własnym bagazniku samochodowym aż cały rok! Strzegłby dalej i liczył, gdyby mu nie przeszkodzili..

Pozdrawiam

Byl tez przypadek , ze maz zaufania na wlosne oczy widzial jak do urny PO doklada glosoW...Ale zero reakcji, WYMIARU tzw SPRAWIEDLIWOSCI -POprostu od razu widac , kto tu rzadzi: w tym miejscu drze o wybory jesienne.

ps. widac golym okiem, ze ani 'milicjant' ani naoczny swiadek falszerstwa-niejako z automatu nie mialy wplywu na wynik wyborow...)))

W ostatnim dniu sprawowania urzędu czeski prezydent Vaclav Klaus wygłosił orędzie do narodu, bilansujące jego 10-letnią działalność na stanowisku głowy państwa. Uznał, że jego działania na rzecz utrzymania swobodnej inicjatywy społecznej nie przyniosły pełnego sukcesu.

- Starałem się nie dopuścić do żadnych ustępstw wobec wciąż powracających prób kwestionowania powojennego porządku Europy i naszego państwa, które tworzy jeden ze stałych elementów naszego życia narodowego. Starałem się promować ludzką wolność w sferze obywatelskiej i w sferze przedsiębiorczości przeciwko wszystkim naciskom, które jej zagrażają. Starałem się występować przeciwko rosnącej sile i władzy biurokracji oraz przeciwko nasilającemu się regulowaniu naszego życia czy to pochodzenia krajowego, czy to europejskiego. Nie mogę powiedzieć, że mi się to wszystko udało, nie miałem na to siły - przyznał Klaus w czwartek w 20-minutowym wystąpieniu przed kamerami czeskiej telewizji publicznej.

- Niemal dziewięć lat jesteśmy już częścią coraz bardziej centralizującej się i ograniczającej rolę poszczególnych państw Unii Europejskiej, co prowadzi do tego, że przestaliśmy być krajem w pełni suwerennym. Większość moich obaw się niestety spełniła. Polityczna integracja Europy pogłębiła się tak, że nie mamy niemal żadnych środków, by ochronić nasz kraj od najróżniejszych przez nas niezamierzonych i niechcianych kroków i projektów - dodał Klaus.

Wskazał, że w ciągu 10 lat jego prezydentury rozwój kraju miał skomplikowany charakter, a przez ostatnie pięć lat gospodarka przeżywała trudności w następstwie globalnego kryzysu. W tym kontekście wyraził opinię, że wprowadzone przez rząd przedsięwzięcia oszczędnościowe - choć niezbędne - mogły również nasilić ekonomiczną stagnację.

Ustępujący prezydent zaapelował do narodu o obronę tradycyjnych wartości obywatelskich, uznając, że nie należy poddawać się pesymizmowi. Ostrzegł jednak przed politykami, którzy stawiają się ponad nami, nas pozostałych pouczają i przypisują sobie, że są tymi, którzy wiedzą, jak łatwo i prosto ulepszyć świat i każdego z nas.

Wcześniej w czwartek Klaus wraz z prezydentem elektem Miloszem Zemanem złożył wieniec na grobie pierwszego prezydenta Czechosłowacji Tomasza Garrigue Masaryka w Lanach niedaleko Pragi.

Zakończenie prezydentury Klausa oznajmi o północy bicie dzwonów praskiej katedry św. Wita. Przy dźwiękach hymnu narodowego zostanie opuszczona flaga prezydencka, a straże zamkną symbolicznie, aż do piątkowego rana, bramy prezydenckiej rezydencji na Hradczanach.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,6045960,Awantura_w_Pradz...

Kancelaria prezydenta Czech opublikowała na swojej stronie internetowej zapis spotkania Vaclava Klausa z deputowanymi Parlamentu Europejskiego, które odbyło się 5 grudnia w Pradze. Ten niespotykany krok w historii czeskiej dyplomacji został podyktowany gwałtowną napaścią słowną eurodeputowanych na czeskiego prezydenta, którą zdenerwowany Klaus określił po spotkaniu jako "niesłychaną i trudną do wytłumaczenia". Z zapisu wynika, że Klaus został brutalnie zaatakowany przez szefa europarlamentarnej frakcji zielonych Daniela Cohna-Bendita oraz irlandzkiego posła Briana Crowleya. "Daję Panu w prezencie flagę, którą powinien Pan wywiesić na Zamku. To flaga Unii Europejskiej" - oświadczył arogancko szef frakcji zielonych.

Potem Klaus został zapytany, czy "będzie respektował demokratyczną wolę deputowanych wybranych przez czeski naród" i złoży podpis pod ratyfikacją Traktatu Lizbońskiego. - Będzie Pan musiał to podpisać! - zagroził szef frakcji zielonych żądając, by Klaus wytłumaczył się z "podejrzanych kontaktów z irlandzkimi eurosceptykami".

- Tym tonem nikt ze mną nie rozmawiał przez sześć lat mojej prezydentury - oświadczył po spotkaniu prezydent Czech. - Sądziłem, że taki styl komunikacji przestał obowiązywać po upadku komunizmu - dodał Vaclav Klaus. - Łudziłem się, że żyjemy w demokracji, ale okazało się, że to tylko unijna post-demokracja, której ton nadają byli marksiści - powiedział rozgoryczony prezydent.

Fragment niecodziennej dyskusji

Daniel Cohn-Bendit: Przyniosłem Panu flagę, którą tu najwyraźniej wszędzie macie na Zamku Praskim. To jest flaga Unii Europejskiej, tak ją postawię tutaj przed Panem. To będzie trudne przewodniczenie. Czechy będą miały do czynienia z projektem dyrektywy ws. prawa pracy i pakietem klimatycznym. Pakiet klimatyczny UE reprezentuje mniejszą cząstkę, niż byśmy sobie życzyli. To konieczne, aby tego minimum dotrzymać. Jestem przekonany, że zmiany klimatyczne stanowią nie tylko zagrożenie, ale i niebezpieczeństwo dla dalszego rozwoju planety. Opieram się na poglądzie naukowym i zgodzie większości w PE. Wiem, że się Pan ze mną nie zgodzi. Może Pan wierzyć, w co chce, ja jestem przekonany, że globalne ocieplenie jest rzeczywistością, nie jest to kwestia mojej wiary.

Traktat Lizboński: Pana pogląd na to mnie nie interesuje, chcę wiedzieć, co pan zrobi, aby zatwierdził go czeski sejm i senat. Będzie Pan respektował demokratyczną wolę przedstawicieli narodu? Będzie Pan musiał to podpisać.

Co więcej, chcę, aby Pan mi wyjaśnił, jaki jest poziom Pana przyjaźni w panem Declan Ganley'em z Irlandii. Jak może Pan się spotykać z człowiekiem, co do którego nie jest jasne, kto go opłaca? Będąc na swoim stanowisku, nie może się Pan z nim spotykać. To jest człowiek, którego majątek pochodzi z wątpliwych źródeł i chce je teraz wykorzystać na finansowanie swojej kampanii wyborczej do PE.

Vaclav Klaus: Muszę powiedzieć, że tym tonem nikt jeszcze ze mną tutaj nie mówił przez 6 lat mojej prezydentury. Nie jest Pan tutaj na paryskich barykadach. Sądziłem, że taki styl komunikacji wobec nas skończył się 19 lat temu. Widzę, że się myliłem. Ja bym sobie nie pozwolił pytać Pana, z czego jest finansowana działalność Zielonych. Jeśli zależy Panu na racjonalnej dyskusji przez te pół godziny, które mamy na negocjacje, proszę Panie Przewodniczący oddać słowo dalszym osobom.

Hans-Gert Pötering: Nie, my mamy dosyć czasu. Mój kolega będzie kontynuował, ponieważ każdy z członków będzie pytał Pana o co tylko chce. Proszę kontynuować.

Vaclav Klaus: To niewiarygodne, czegoś takiego jeszcze nie przeżyłem.

Daniel Cohn-Bendit: Pan mnie jeszcze tutaj nie gościł. Z prezydentem Havlem rozumieliśmy się zawsze bardzo dobrze. A co mi Pan powie o swoim stanowisku w sprawie prawa antydyskryminacyjnego? Co do naszych finansów jeszcze będę Pana instruował.

Brian Crowley: Ja jestem z Irlandii i jestem członkiem tamtejszej partii rządzącej. Mój ojciec walczył całe życie o niepodległość przeciw brytyjskiej dominacji. Wielu moich krewnych straciło z tego powodu życie. Mogę sobie zatem pozwolić, żeby powiedzieć, że Irlandczycy chcą Traktatu Lizbońskiego. Przez fakt, że po przyjeździe do Irlandii spotkał się Pan z Ganley'em, dopuścił się Pan obrazy irlandzkiego narodu. Ten człowiek nie wykazał, z czego finansował swoją kampanię. Spotkać się z kimś, kto nie posiada mandatu z wyboru jest niebywałą zniewagą narodu irlandzkiego. Chcę Pana po prostu poinformować, jak to odczuwają Irlandczycy.

Pełen zapis rozmowy na stronie www.fronda.pl

Klaus odchodzi

Andrzej Grajewski

Kończy urzędowanie jeden z najważniejszych polityków w Europie Środkowej.

Prezydent Bronisław Komorowski wraz z Małżonką rozpoczął po południu
dwudniową wizytę w Watykanie i Włoszech. We wtorek Prezydent RP będzie
przewodniczył delegacji państwowej uczestniczącej w Inauguracyjnej Mszy
Świętej Pontyfikalnej Papieża Franciszka. 

Po przylocie prezydent odwiedził grób błogosławionego Jana Pawła II w kaplicy św. Sebastiana w Bazylice Św. Piotra. 

Bronisław Komorowski spotkał się też z wiceprezydentem USA Joe Bidenem i prezydentem Włoch Giorgio Napolitano. 

ch

We wtorek rano polska Para Prezydencka weźmie udział w mszy inaugurującej pontyfikat nowego papieża Franciszka.

http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wizyty-zagraniczne/art,231,wizyta-pr...

›

Bronisław Komorowski

od anny dziadzi zieje stereotypami. Juz niech lepiej osiadzie w garze bigosu bez jajec.

W inauguracji wzięli udział Anna i Bronisław Komorowscy.

ustu”

Prezydent podkreślił wspólnotę tradycji polskiej i żydowskiej. - Dramat i
walka, to bolesne doświadczenie, jest elementem wspólnym - zaznaczył.
Przykładem na to wspólne doświadczenie – mówił – jest obecność na
otwarciu wystawy Kazika Ratajzera i Samuela Willenberga, bojowników
żydowskich, później żołnierzy Armii Krajowej, walczących w powstaniu
warszawskim.

- Takim elementem wskazującym na wspólnotę doświadczenia i przeżyć jest
również obecna wystawa sztuki polskiej, zainspirowanej dramatem
żydowskim, dramatem Holokaustu - mówił. Jego zdaniem sztuka szuka
sposobu na przeżycie dramatu zbrodni, strasznych czasów, po to, by świat
uczynić lepszym.

Wystawa „Sztuka polska wobec Holokaustu” jest przekrojową prezentacją
twórczości ponad 40 artystów, gromadzącą blisko 90 prac. Są to obrazy,
grafiki, rzeźby, asamblaże, fotografie, wideoinstalacje.



Na wystawie pokazane są prace świadków Holokaustu, m.in. Jonasza Sterna,
Izaaka Celnikiera, Aliny Szapocznikow, Andrzeja Wróblewskiego. Są
również prace artystów młodszych pokoleń, wśród nich Mirosława Bałki,
Zbigniewa Libery, Wilhelma Sasnala, którzy szukają własnego języka,
odwołującego się także do kultury popularnej i różniącego się od często
dosłownego ujmowania tematu Zagłady przez jej świadków.

Można obejrzeć m.in. obrazy: „Matka z zabitym dzieckiem” Andrzeja
Wróblewskiego, „Upokorzony” Jonasza Sterna, a także zdjęcia pracy „Lego.
Obóz koncentracyjny” Zbigniewa Libery. Zaprezentowane zostaną również
projekty i fotogramy najlepszych realizacji architektonicznych i
pomników upamiętniających Holokaust, m.in. w Bełżcu i Treblince.

http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/art,2516,otwarcie-wystawy...
Pierwsza Dama w Izraelu i na obszarze PWN

http://www.prezydent.pl/pierwsza-dama/zdjecia/galeria,62.html#lista

Pierwsza Dama w krajach Zatoki Perskiej

oki Perskiej

http://www.prezydent.pl/pierwsza-dama/zdjecia/galeria,63.html#lista

"Żeby te święta były czasem dla nas dobrym, żeby nas wzbogaciły"

Za każdym razem sobie obiecuję, że kolejne święta będą przygotowane w
spokojnej atmosferze. Wiadomo kiedy będą i można się do tego
przygotować. Przyznaję, że coraz bardziej mi się to udaje - mówi Anna
Komorowska w wywiadzie dla RMF FM.

Wywiad z Małżonką Prezydenta RP został wyemitowany 20 grudnia 2014 roku na antenie radia RMF FM.

Krzysztof Ziemiec: Pani prezydentowa Anna Komorowska jest naszym gościem. Witam, dzień dobry.

Anna Komorowska: Miło mi państwa gościć w naszym gabinecie.

No właśnie, to ja powinienem powiedzieć, że dziękujemy za
zaproszenie. Wyjątkowy gość w wyjątkowym miejscu i wyjątkowy poranek, bo
mam wrażenie, że to jest taki dzień, kiedy - jeśli już nie teraz, to za
moment - miliony Polaków wyruszą, utkną w korkach może nawet i będą
w kolejkach stały. Ale to jest taki stały zwyczaj, że zostawiamy na
ostatnią chwilę wszystkie świąteczne zakupy. Ten taki przedświąteczny,
trudny moment też dotyczy pani, pierwszej damy?

Za każdym razem sobie obiecuję, że kolejne święta będą
przygotowane w spokojnej atmosferze. Bo właściwie wiadomo, że one nie
zaskakują nas, wiadomo kiedy będą i można się do tego przygotować.
Przyznaję, że coraz bardziej mi się to udaje.

A para prezydencka ma czas, żeby w ogóle na chwilkę wyjść
razem, zrobić jakieś zakupy, kupić choćby prezenty najbliższym? Czy to
jest niemożliwe?

Ja już byłam na zakupach, zrobiłam prezenty. My tak dużo
prezentów nie robimy sobie nawzajem dlatego, że już od lat uznajemy, że
należy wylosować. Każdy losuje jedną osobę spośród osób, które będą przy
stole wigilijnym i wtedy każdy ma do pomyślenia o jednym prezencie. No
dzieci są z tego wyjęte, ale mnie się wydaje, że warto o tym pomyśleć,
żeby ograniczyć tę ilość.

Tym bardziej, że w państwa przypadku te rodzinne Wigilie to jest naprawdę liczne rodzinne grono. Ile w tym roku osób?

W tym roku będzie 21 dorosłych osób i 9 dzieci.

To jak nad tym zapanować?

To się daje, ale taki rwetes też jest bardzo przyjemny.

Jest u państwa w domu podział ról w takich w tych przedświątecznych przygotowaniach? Czy wszystko jest na pani głowie?

Odkąd mieszkamy w Belwederze, to ja sama świąt nie
przygotowuję. W takim minimalnym stopniu, ale mam udział w tym, co
będzie w przygotowaniach, właśnie takich koncepcyjnych. Natomiast
obowiązki, które mam w związku z funkcją mojego męża wyłączają mnie
w dużej mierze z przygotowań takich, że tak powiem, kuchennych.

Ale rozumiem, że nadzoruje gdzieś tam pani?

Omawiamy, co będzie na stole i trochę się w to włączam.

A szczerze, kto zawsze obrabia, że tak powiem, karpia?

Poprzednio jednak był przynoszony już taki gotowy, już do wstawienia do piekarnika.

Nie ma pani sumienia, żeby robić krzywdę?

Nie jestem wędkarzem.

...aczkolwiek kiedyś mój tata próbował mnie na to namówić.

Ja jeszcze wrócę do tych zakupów. Czy w ogóle państwo mają
możliwość, żeby wyjść na chwilę z Belwederu czy z pałacu i zrobić zakupy
tak, jak normalny człowiek? Czy to już w waszym przypadku jest po
prostu niemożliwe, choćby ze względów bezpieczeństwa?

Nie. Nie czujemy się w najmniejszym stopniu więźniami Belwederu
czy Pałacu Prezydenckiego. W Warszawie zakupy robię bardzo rzadko.
Natomiast jeśli wyjeżdżamy do siebie na wieś, to robię w sąsiedniej wsi,
czy na targu - bez problemów.

Nie ma pani kłopotu z ludźmi, którzy rozpoznają, próbują sobie zrobić zdjęcie, poproszą o autograf?

Są to miłe reakcje "dzień dobry, dzień dobry". Wiele osób
zresztą tam znam, bo staram się w tych samych miejscach kupować, więc
nie jest to sensacja. Wzbudza uśmiech.

A w tym roku święta w Warszawie czy właśnie tam daleko?

Zawsze są w Warszawie.

Zawsze, wszystkie dni?

W Belwederze?

W Belwederze. No tak, na czas prezydentury to jest nasz dom.

Goszczą tylko członkowie najbliższej rodziny czy też
zapraszają państwo może serdecznych, w sumie już chyba, przyjaciół,
którzy pracują razem z wami?

Do Wigilii siadamy w gronie rodzinnym. Natomiast mamy od wielu
lat, zwyczaj jeszcze z naszego mieszkania na Powiślu, przeniesiony
tutaj, że w drugi dzień świąt, albo czasami pierwsza sobota po świętach,
zapraszaliśmy na kolędowanie. To już było grono 40, 60, 80 osób
z dziećmi i wtedy śpiewamy kolędy.

Jak wygląda Wigilia pary prezydenckiej i całej rodziny w Belwederze?

Bardzo tradycyjnie. Myślę, że tak, jak w większości domów
polskich. Jest zastawiony stół zasłany obrusem, który leży na sianie.
Ten zapach czujemy. Potem z tego sobie wróżymy wyciągając źdźbła siana.
Zaczynamy od modlitwy i od podzielenia się opłatkiem i potem zasiadamy
do dań, które są przygotowane. Przyznaję, że liczenie tych 12 dań
wychodzi kreatywnie i stopniowo są redukowane, ale tak jakoś rozciągamy,
że to liczenie, że zawsze wychodzi 12.

A są jakieś specjały wyjątkowe na państwa stole, wynikające
choćby z kilku pokoleń, które wcześniej być może coś kultywowały
i państwo też do tego wracają?

Tak. Rodzina mojego męża pochodzi z Wileńszczyzny, z Litwy
i stamtąd jest przeniesiony zwyczaj tak zwanych łamańców z makiem czy
śliżyków. To jest mak z miodem, z bakaliami i w to wetknięte są
ciasteczka kruche...

...czyli coś w rodzaju wzbogaconej kutii...

...rodzaj kutii, tylko bez pszenicy, tak bym powiedziała.
Generalnie taka jest różnica. Ryba w galarecie też oczywiście jest,
sałatka jarzynowa. Zaczynamy od śledzi. Potem makowiec, ciasta, taki
piernik zawsze i pierniczki.

Kto ubiera choinkę?

Choinka już jest częściowo ubrana. Teraz czekam, właśnie jutro
będę razem... Zostały jeszcze do ubrania niższe gałęzie, bo przychodzą
wnuki. Umówiliśmy się, że razem będziemy ubierać na tej wysokości, na
której one są w stanie wieszać zabawki.

Pieski też są obecne?

Tak. Na razie jeszcze bez strat, ale rzeczywiście chodzą pod choinką i też trochę dewastują bombki.

Zapraszają państwo na święta kogoś z otoczenia pana prezydenta? Najbliższych współpracowników, ministrów?

Nie. Tak jak rozmawiamy, siedzimy, jesteśmy w gronie rodzinnym, wszyscy wyjeżdżają.

Nie mówię o Wigilii, tylko być może o pierwszym czy drugim dniu świąt.

Nie. Pierwszy dzień świąt jest dniem rodzinnym, a właśnie
w drugi dzień świąt śpiewamy kolędy i niektóre osoby, tak, jak pan mówi,
z otoczenia, ale to są też osoby, które bywały u nas na Powiślu, na
kolędowaniu.

Czy w tym natłoku różnych obowiązków macie jeszcze taki
czas, żeby przed tymi świętami usiąść razem, skupić się, czekać jak małe
dziecko, na ten czas, na ten jeden jedyny wieczór w roku?

Przy tej gromadzie dzieci to o takim skupieniu trudno jest
mówić. Raczej to się w harmiderze odbywa, ale oczekiwanie jest. Na to
jest czas adwentu.

Czas adwentu to też czas pomagania. Ja mam wrażenie, że
wielu Polaków w ten szczególny, może nie dzień, tylko tydzień, czy kilka
tygodni - które poprzedzają święta - bardzo angażuje się w pomoc
potrzebującym, pani także. W tym roku w wiele takich akcji
charytatywnych pani się włączyła?

Myślę, że chęć dostrzeżenia osób, którym jest trudniej, jest
coraz większa. Coraz więcej osób się angażuje w różne akcje mające na
celu poprawę jakości świąt tych osób, którym jest trudniej. I to zarówno
te akcje kościelne, organizowane przez CARITAS, jak i szereg inicjatyw,
czy Szlachetna Paczka, która też zgromadziła wiele osób chętnych do
pomocy, do zorganizowania tej pomocy.

Czuje pani, że dawanie siebie innym to też nas gdzieś bardzo mocno wzbogaca i pomaga nam?

Zawsze uważałam, że dawanie jest... Właściwie przy dawaniu nie
wiadomo, kto więcej dostaje, czy ten, który jest obdarowywany czy ten
który daje. To jest ten stały dylemat.

Wyobraża sobie kiedyś pani spędzenie świąt poza domem, poza
Polską, poza Warszawą? Niektórzy coraz częściej wyjeżdżają gdzieś nawet
w tropiki.

Nie myślałam o tym, ale w tropiki to chyba nie, ale kto wie? Jakiś takich rozważań nie prowadziłam.

Czeka pani na białe święta, czy to może nie ma już znaczenie?

Nie. Wydaje mi się, że sceneria jest mniej ważna od atmosfery,
jaka jest między osobami, z którymi się spotykamy w czasie świąt.
Łatwiej sobie wyobrazić śnieg, niż obecność kogoś bliskiego. Na śnieg
nie mamy wpływu, natomiast na to, kogo zaprosimy do stołu, to mamy
wpływ.

Powiedziała pani o atmosferze i właśnie to jest ten - mówię
o Wigilii - taki jeden dzień w roku, kiedy naprawdę wszyscy wszystkim
wybaczają. Chciałbym poprosić też panią o jakieś życzenia dla naszych
słuchaczy.

Przynajmniej powinni wybaczać. Chciałabym życzyć słuchaczom
RMF-u tego, czego sobie życzę. To znaczy, żeby te święta były czasem dla
nas dobrym, żeby nas wzbogaciły. Żebyśmy mieli wszyscy czas na
refleksje i pomyślenie o tych rzeczach ważnych. Żeby to był czas, który
nas, tak w środku, trochę rozmiękcza i żeby to dobro potem
promieniowało. Ta serdeczność, ta życzliwość, którą staramy się w święta
okazywać, żeby ona przekraczała też ramy samych świąt.

A czego pani sama sobie życzyłaby w nowym roku?

Życzliwości ludzi, spotkania ciekawych osób, pewnie i zdrowia też.

To życzmy tego nam wszystkim, bo myślę, że jest to coś, co jest najcenniejsze. Bardzo dziękuję.

Dziękuję serdecznie, wszystkiego dobrego.

Prezydentowa Anna Komorowska była naszym gościem na antenie,
choć my byliśmy gośćmi tu w siedzibie, w Pałacu Prezydenckim. Bardzo
dziękuję.

Bardzo mi miło. Dziękuję bardzo.

Świąteczna iluminacja Pałacu Prezydenckiego

Iluminacja na fasadzie Pałacu Prezydenckiego została w piątek po
zmroku wzbogacona o bożonarodzeniowe symbole. Na zmieniającym się tle
pojawiają się choinka, bombki i prezenty.

• • 
    

    Prezydentura Bronisława Komorowskiego w obiektywie
    

    Kulisy oficjalnych spotkań prezydenta, zaskakujące momenty... Album z efektem 5 lat pracy fotografów

    
    

    
     
    
• • 
    

    Prezydentura Bronisława Komorowskiego w obiektywie
    

    "Nie ustawiamy sytuacji. Fotograf jest obserwatorem, który nie uczestniczy w wydarzeniu"

    
    

    
     
    
• • 
    

    Prezydentura Bronisława Komorowskiego w obiektywie
    

    Od chwili zaprzysiężenia powstało ponad milion zdjęć

    
    

    
     
    
• • 
    

    Prezydentura Bronisława Komorowskiego w obiektywie
    

    Kulisy oficjalnych spotkań prezydenta, zaskakujące momenty... Album z efektem 5 lat pracy fotografów

    
    

    
     
    

"Prezydentura w obiektywie". 5 lat pracy osobistych fotografów prezydenta

Cały tekst: http://wyborcza.pl/5,140981,18398097.html
Pięcioro fotografów osobistych utrwala wszystkie wydarzenia Kancelarii Prezydenta RP z udziałem głowy państwa, Pierwszej Damy oraz szefa kancelarii, jego zastępców, ministrów i doradców. Ich fotografie zostały wydane w albumie "Prezydentura w obiektywie". Na zdjęciu: wizyta prezydenta USA Baracka Obamy w Polsce, dziedziniec Pałacu Prezydenckiego, 27 maja 2011