Do Przyjaciół Mózgowców

JAK TO DOBRZE, ZE NIE JESTEM MÓZGOWCEM :))

Ufff, nie muszę rozgryzać tego, co zaplątałeś.

Ja kobieta pracująca jestem :)

pozdro

że nie może

jednak może

Tego się chyba nie da jednoznacznie rozstrzygnąć - oczywiście przy założeniu, że Król w ogóle zamierza dotrzymać słowa - bez odwołań do "meta-logiki", czy innych tam twierdzeń Gödla.

To jest naprawdę b. ciekawa kwestia, rozwalająca niejako całe to @#% Oświecenie, bo po prostu w "oświeceniowy" sposób się tego nie da rozgryźć. Tutaj niejako mamy od samego początku różne aksjomaty - a w "normalnych" przypadkach jednak co do aksjomatów się implicite zgadzamy, więc nam się one wydają "oczywiste" i "niepodważalne", "po prostu sama prawda i tyle".

Zresztą Kreteńczyk mówiący "wszyscy Kreteńczycy co powiedzą, to skłamią", to też takie coś, choć o wiele prostsze. Tutaj mamy o wiele więcej wątków i aspektów - dlatego to jest takie cudne.

Tak to widzę, na swój nieuczony, prosty, chłopski rozum. Dopóki nie przyjdzie jakiś autentyczny Mózgowiec, z korą jak na hiszpańskim dębie korkowym, to mnie chyba nikt nie oświeci i pozostanę głupi.

Ale oni jakoś się mnie dziwnie boją... ;-P

... dobrze, i tak trzymać!

Swoją drogą wiesz, jak wyglądały pół wieku temu te wiejskie koniki z grzywami całkiem zasłaniającymi oczy? Na pewno biedaki miały ciężkie życie, ale jakoś mnie ta nasza eurorzeczywistość i tak nie za bardzo cieszy, choć furmanek nie ma.

swoją drogą to ciekawe do jak różnych wyników można dojść stosując rozbieżne kryteria do opisu rzeczywistości. I przyjmując różne zmienne punkty odniesienia za aksjomaty.
I m.in. trygonometria , bo tam nie ma problemu fałszywych aksjomatów.
A z drugiej strony, jeżeli odrzucić wszystkie aksjomaty en gros to nie zostaje nic.
Pozdrawiam

... przyjmujemy na przykład bez mrugnięcia okiem, że "równoległe nigdzie się nie przetną".

Spengler, który matematykę rozumie, jak mało kto, czyni z tego, na jakichś pierwszych stu stronach swego Magnum Opus, wielką rzecz. W końcu, choć mnie te sprawy aż tak nie kręcą (o wiele bardziej stosunek takich starożytnych Greków to tych spraw), to mamy ponoć geometrię Riemannowską, i jakąś tam drugą - gdzie właśnie tego aksjomatu nie ma.

To genialne traktowanie matematyki w MO Spenglera doprowadziło swego czasu, że hr. Ponimirski (mam nadzieję, że się nie wścieknie, iż o nim tu mówię w tym kontekście), jednocześnie anarcho-kapitalista i doktorant AI, zachwycił się Spenglerem właśnie po przeczytaniu tych pierszych stu, czy iluś tam, stron. I z powodu matematyki właśnie.

(Od tego czasu wierzga i zmienia zdanie za każdym razem, ale faktem jest, że przeczytał, chyba nawet ze dwa razy, i w porywach gada jak szczery szpęglerysta. A to w końcu doktor AI, a nie żaden "mętny idealista".)

Nigdzie nie ma fałaszywych aksjomatów. Nie tylko w trygonometrii. Aksjomat, z definicji jest zawsze prawdziwy. Aksjomat jest twierdzeniem, o którym zakładamy, że jest prawdziwe. Weźmy na przykład geometrię, albo nawet tylko trygonometrię. Możemy sobie powiedzieć na przykład, że dwie proste równoległe nie przecinają się nigdy i nigdzie, albo że właśnie przecinają się. Mamy dwa rzekomo sprzeczne aksjomaty, z których prawdziwości wynikają po prostu różne geometrie.

Jedna jest naszą trójwymiarową geometrią przestrzeni nie zakrzywionej.

Druga jest właśnie geometrią przestrzeni zakrzywionej, takiej jak na przykład powierzchnia naszej kulistej planety, na której dwa równoległe południki przecinają się na biegunie, a suma kątów w trójkącie może wynosić nie 180 stopni ale dużo więcej, powiedzmy 270 stopni.

Takim trójkątem będzie figura zbudowana z dwóch południków i kawałka równika, tak, aby te południki przecięły się na biegunie pod kątem 90 stopni. A każdy południk jest prostopadły do równika. I mamy prześliczny trójkącik, w którym każdy z trzech kątów ma po 90 stopni. 90+90+90=270

Zauważ, prawdziwy, żywy trójkąt w którym każdy z kątów ma po 90 stopni. Nie jest to żadna lipa, ani teoretyzowanie, to jest rzetelny trójkąt, który da się narysować flamastrem na globusie.

To jest takie samo konkretne cudo, jak słynna wstęga Möbiusa, która jest przykładem powierzchni jednostronnej. Można to trzymać w rękach, konkretny kawałek wstążki, która nie ma drugiej strony. Rysujesz ołówkiem linię pośrodku, pomiędzy jej brzegami i spostrzegasz, że ta linia rzeczywiście zaznacza tylko jedną powierzchnię. To jest coś, co naprawdę uczy nas prawdziwej pokory i łamie wszelkie stereotypy.

Takie doświadczenie, z fizycznie istniejącym trójkącikiem potrójnie prostokątnym oraz ze wstęgą Möbiusa jest rzetelnym argumentem na rzecz poznania narzędzi pracy umysłowej. Największą krzywdę, jaką uczyniła III RP Polakom, to jest odebranie im narzędzi pracy umysłowej.

Zadanie Triariusa pokazuje jak bardzo nas to dotyka. Rozmowa o systemach aksjomatycznych jest absolutnym standardem w programie nauczania łacińskiego, jest to jedno z podstawowych narzędzi pracy umysłowej i zarazem element intuicji niezbędnej do zrozumienia realnej rzeczywistości. Brak tej intuicji wręcz okalecza sprawność ludzkiego umysłu, a nawet odbiera zdolność do odbioru całego wszechświata wrażeń estetycznych. Tyle piękna ludziom odebrał komunistyczny zaścianek Pani Katarzyny Hall.

Triarius wspominał w dzisiejszym swoim tekście o twierdzeniu Gödla, które jest chyba jednym z najwspanialszym osiągnięć intelektualnych XX wieku. Jest to twierdzenie i teoria, bez której poznania nie byłoby możliwe zrealizowanie Internetu, niemożliwa była by budowa sprawnych komputerów i w ogóle, nie byłoby cywilizacji XXI wieku. Nie byłoby telefonów komórkowych, GPS-u, gier komputerowych i stu milionów innych rzeczy. A twierdzenie Gödla jest piękne, proste i szalenie przekonujące. Wspaniale uczy szacunku do ludzkich osiągnięć, uczy także pokory.

Poznanie tego twierdzenia w stopniu wystarczającym do olśnienia jego zachwycającym pięknem oraz do zrozumienia jego wspaniałych konsekwencji jest, moim zdaniem, dostępne nawet dzieciom. Zabawa systemami aksjomatycznymi była ćwiczeniem logicznym dla dzieci w średniowiecznych szkolach prowadzonych przez Ojców pijarów. Zwykła szkolna zabawa logiczna dla dzieci.
Radość z rozrywki umysłowej.
A Triarius opowiada o zadaniu dla mózgowców.

to jest odebranie im narzędzi pracy umysłowej.

31. Michael
barbarawitkowska, pon., 21/02/2011 - 22:01

I przyjmując różne zmienne punkty odniesienia za aksjomaty.
I m.in. trygonometria , bo tam nie ma problemu fałszywych aksjomatów.

Myślałam, że w tym kontekście (i w tym towarzystwie) nie muszę do fałszywych aksjomatów dodawać cudzysłowu. Mówiąc szczerze nie przyszła mi do głowy nawet myśl, że ktoś mógłby dokonać takiej interpretacji.
Dziękuję za powyższe.
Pozdrawiam

oczywiście

Aż dech zapiera. Sama radość, gdy patrzę na takie słowa: fałszywy aksjomat. Odebrałem Twoje słowa jako zamierzony żart i nie mogłem sobie odmówić przyjemności kontynuowania zabawy, pamiętając o naszych czytelnikach, przy tej okazji wskazując ich uwadze naprawdę poważny problem, a może nawet prawdziwą narodową tragedię.

Otóż, ja naprawdę uważam, że:

pamiętając o dyletantach dokonujących opacznych interpretacji twierdzenia Godla (sorry nie wiem jak znależć na mojej klawiaturze niemieckie literki) uchylam się od poważnych dyskusji. A co do odebrania narzędzi to każdy o ile nie zajmuje się tylko grillem etc , innymi słowy nie jest workiem na ekstrementy może uzupełnić to we własnym zakresie (choć to oczywiście kręta droga przez bagna).To jest kwestia zwykłej ambicji.
Pozdrawiam

... ks!

To było piękne!

Ale co do "zadania dla mózgowców", to nie chodziło mi po prostu o to, że my ich potrzebujemy do rozwiązania, bo sami nie dysponujemy potencjałem - Młodzi Spengleryści i sympatycy z mojego blogaska to naprawdę nie są byle jakie intelekty...

Chodziło mi właśnie o to, że oni, z tym swoim kantiańsko-pseudo-newtonowskim myśleniem, i braniem wszystkiego za pomocą właśnie takiego aksjomatyczno-algorytmicznego myślenia, gonią w piętkę, popadają w sprzeczności i naprawdę nie są w stanie sensownie gadać o polityce (którą bez przerwy sprowadzają do ekonomii, bo to takim Mózgowcom akurat leży), a co dopiero działać.

W każdym razie Twój komęt super!

... dewiza!

Wstaw -> Symbol -> ö
Albo charmap.exe w Windowsie.

nie będzie przy grilu tego, czego nie było w szkole ani w domu.

Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

to pewnie prawda co napisałeś, ale ja mam takie hobby , że bierzemy z mężem namiot i jedziemy na chybił trafił w Polskę (proszę tego żle nie odebrać , ale eleganckie hotele nie maja w ogóle uroku) . W te wakacje byliśmy w Białowieży m.in. w prowincjonalnym sklepiku, gdzie konsumowaliśmy boski złoty płyn , acz cokolwiek zbyt ciepły. Dyskomfort zrekompensowała nam rozmowa z Panią Za Ladą, zwykłą prostą kobietą o przenikliwej wrodzonej inteligencji. Więc może to jednak sprawa genów? A może sprawa chciwości innej części społeczeństwa? Im jestem starsza tym wyrażniej widzę w naszej historii element nieprzyzwoitej pazerności na pieniąchy
Nawiasem mówiąc na tym cudownym krajobrazowo campingu poza nami były tylko jeszcze 2 pary polskie, reszta cudzoziemcy różnej maści (Francja, Niemcy Holandia, Australia), którzy nie wyglądali na sfrustrowanych spartańskimi warunkami higienicznymi. Więc może mamy coś , o co się nawet nie podejrzewamy. A zabawa była wesoła. Polecam. Do tego potrzeba tylko trochę sprzętu, fantazji i dobrego humoru
Sorry , że od twierdzeń przeszłam do wakacji, ale przyda nam się trochę słońca w lutym
Pozdrawiam

Od każdej reguły są wyjątki, czasem tak mówimy.

Świat na codzień jest bardzo skomplikowany, dlatego opowiadając o nim, musimy posługiwać się skrótami lub nawet uproszczeniami, co nie znaczy, że nie zdajemy sobie sprawy z tej złożoności. Często mam taki problem - czego nie powiedzieć, by to co mówię stało się dostatecznie jasne. Masz słuszność, jeśli na krętej drodze przez bagna wychowania dziecko nie będzie obrabowane z ciekawości i ambicji będzie mogło znaleźć swoją drogę do jasności umysłu. Ma szansę.

Szlaki ludzkiego życia są jednak niepowtarzalne. Sam jestem tego niezłym przykładem. Chodziłem do najgorszej chyba szkoły średniej w Polsce, była tak prowincjonalna i aż tak ekstremalnie niedobra, że uczniowie zorganizowali sobie chyba ostatnie, a może pierwsze po wojnie tajne komplety samokształceniowe. Uczyliśmy się w zespołach, gromadzac się po domach, albo nawet na plaży.

Ale nawet gdyby tego nie było, to jednak w domu było tysiące książek. Pisałem kiedyś, mój Ojciec był artystą połamanym w gestapowskim areszcie, nie wyzdrowiał do końca życia. Ale może dlatego miał dużo czasu dla dziecka. Babcia, związana pracą z Polskim Penklubem czasów II Rzeczypospolitej, prababcia, która nawet z zesłania, z dalekiej Syberii pisała artykuły do warszawskiej prasy jeszcze w XIX wieku. One jeszcze miały wpływ na wychowanie, miały czas na rozmowy, opowieści i dyskusje o wszystkim. Sumując, moja nauka i wychowanie rodzinne było uzupełnione wspaniałymi "tajnymi kompletami", a oficjalna nauka szkolna była i jest do dzisiaj zupełnie bez znaczenia. Myślę, że taki obraz jest jednak wyjątkiem.

Czasem jest tak, że nawet ekstremalnie zła szkoła nie jest potrzebna, ale jednak regułą powinno być wzajemne uzupełnianie się jednego i drugiego. Jakaś równowaga, chociażby chwiejna, może być i powinna być zachowana.

Teraz, w rozpoczynającej się drugiej dekadzie XXI wieku, przeciwwagą wychowania rodzinnego staje się nie tylko szkoła, ale cała domena publiczna, w której wychowanie i nauka szkolna staje się elementem o zanikającym wpływie wychowawczym. Zaczyna być groźnie, gdy domena publiczna intensywnie promuje antywartości.
Nie jest dobrze, gdy średnie położenie tej chwiejnej równowagi układa się na poziomie "Kiepskich". I dlatego powtarzam, ...takie będą Rzeczypospolite, jakie jej młodzieży chowanie...

A w domenie publicznej króluje kiepski żart i kultura jak u szczura.

Witam.
Dzis-z duzym niesmakiem-obejrzalem program Mellera.
Niejaki "Zsiadle Mleczko" powiedzial:

-wyborcy winni byc poddawani egzaminom z wiedzy ogolnej.
Glupki (doslownie tak sie wyrazil),ktorzy ich nie zdadza,powinni byc pozbawieni prawa do udzialu w wyborach(sic!).

A wiec nalezy miec nadzieje iz Minister Edukacji Narodowej zadba o
jedynie slusznie wyksztalcony elektorat.

Weisman,czy jak jej tam (taka mala,bez szyi) rozpoczela dyskusje od napasci na Mellera,mowiac m/w tak:

twoja postawa szkodzi platformie,spoleczenstwu....i nam.

Kogo miala na mysli mowiac nam?

Pozdrawiam.Benenota.

Nie znam jego kobiet, z krótką szyją ani głęboką yoni. Ale pytanie o to, kogo Ona miała na myśli mówiąc nam?
Proste, to sa Oni!

A kto to są ONI?

Odpowiem anegdotą Jerzego Zaruby, który opowiadał o czwartkowych spotkaniach polskich artystów na salonach carskiego gubernatora w Zamku Królewskim w Warszawie. Rozkrochmaleni srogą popijawą i rubasznymi żartami samego gubernatorskiego wieliczestwa, intelektualiści wysypywali się późną nocą na Plac Zamkowy. Wtedy nagle z ciemności ulicy Senatorskiej wypadała sotnia kozacka i wypłazowała szanownych i wyfraczonych celebrytów pałaszami po pyskach.
Aby im się we łbach nie poprzewracało.

Oczywiście, nocne lanie organizowali ówczesnym Kutzom, Olbrychskim i tam takim różnym - Oni. Oni to znaczy cała chmara ważnych ludzi, panoszacych sie w Warszawie, różnych wyższych urzędników, zauszników, tajnych radców, ambasadorów tytularnych, nieokreślonej maści współpracowników, agentów i zwykłych kombinatorów zaopatrujących wojsko w onuce, a ICH RAZWIEDKU w informacje. Oni, czyli ci, co nie wiedzieć czemu na tlen mówią kisłorod.
Tak mają ustawione priorytety.
Jeszcze od studenckich czasów.

МГИМО является одним из старейших университетских центров страны по подготовке специалистов международного профиля, Военная академия им. М. В. Фрунзе...
Takie tam wspomnienia

... konkretnie była ta koszmarna szkoła, jeśli można spytać?

... klasę ludzi, która wciąż walczy o swą pozycję - na razie niepewną, pomiędzy humiliores i nobiliores... Czyli o celebrytów, "artystów", (w mniejszym stopniu) "uczonych"...

Mieliśmy tego przepiękny przykład, kiedy ta klasa ludzi połączyła się w obronie pedofila Polańskiego, a typki w rodzaju Sadurskiego wprost pyskowały na pospólstwo, które śmie ludzi pięknych i nieskończenie od pospólstwa lepszych mierzyć własną miarą.

Odbywa się na naszych oczach taka właśnie walka, szkoda, że tak mało ludzi ją zauważa. No bo z czego niby bierze się ta potworna nienawiść różnych Mleczków i innego tałatajstwa do PiS i moherów, jeśli nie z tego, że jeśli "ci ludzie", znaczy pospólstwo, znaczy MY, będzie miało coś do gadania, to oni co najmniej staną się nikim, jednymi z nas (o zgrozo!).

Nic gorszego im z reguły przecież nie grozi, bo gorszego i niebezpieczniejszego kurestwa (z przeproszeniem pań kurw) jest przecież i tak co niemiara. Ale oni przecież nie chcą być ZWYKŁĄ HOŁOTĄ, jak my!

pewnie, że jak jest wsparcie i tradycja domowa to i uczyć się łatwiej. Z rodzin komuszych osobiście znam tylko jeden przykład nawrócenia - Antoni Zambrowski, ale to chyba jak sam mówi za sprawą ingerencji boskiej.
Przypomina mi się tylko taki jeden epizod ze wspomnień Lanckorońskiej- o prostym zołnierzu z Polesia, który na łożu śmierci w szpitalu, kiedy dowiedział się , że w cywilu była profesorem zwierzył się, że tak bardzo chciał się uczyć , ale w jego bibliotece było tylko kilka sztuk książek , prosił, żeby opowiadała mu o sztuce. Lanckorońska opowiada o tym z wielkim wzruszeniem i szacunkiem. To chyba kwestia wewnętrznej postawy, nie chcę nadużywać wielkich słów. Zresztą nie ma co daleko szukać- wykłady w Ravensbruck, a teraz jest wszystko w sieci i cymbały wolą oglądać taniec z fizdami..Mam takiego jednego sąsiada , okno na świat na całą ścianę włączone 24 na 24 , nie wiem tylko jak rozstaje się z telewizorem jak idzie za przeproszeniem na kupę.
Pozdrawiam