„Amulet” dla Kubicy

nie mogłam uwierzyć własnym oczom, obejrzałam powtórkę newsa , żeby przekonać się, że nie śnię. To było wstrząsające . Czegoś podobnego jeszcze nie widziałam.
Jak "machniom" . Kieszeń, rąsia, kieszeń.

I dlatego ani jednemu ani drugiemu nie ma kto zwrócić uwagi na idiotyczne zachowania. Ciekawe, który z nich nie siorbie, pijąc herbatę.

Ciekawe ile jeszcze Dziwisz ma tych "suwenirów" do rozdania i przez których dziennikarzy będzie obdarowywał medialne gwiazdy.

To wszystko jawa, a nie sen

Następny etap to pewnie licytacja na rzecz WOŚP . No cóż każdy etap ma swoją mundrość .

Koperty zaklejał, kalendarz spotkań układał, kapciowym był. Nikim więcej. W tej roli tkwił przy Janie Pawle II i tylko w tej roli był człowiekiem na miejscu.
Nie próbowałbym z kamerdynera zrobić księcia.

Ktoś się pomylił, i na pewno to nie był ani Jan Paweł II, ani Benedykt XVI.
Obaj dobrze wiedzieli, co ten człowiek jest wart.

A Jego wysoka ranga w Kościelnej hierarchii?
Była raczej rangą formalną.
Też oczywistość, wprost wynikająca z protokołu dyplomatycznego.
Ordynansem generała może być niekiedy major albo nawet pułkownik. Ale Cesarskim pokojowcem powinien być co najmniej pułkownik, jeśli nie generał. Ale takiemu generałowi nikt nigdy żadnego wojska, ani nawet jednej kozy nie powierzy.

ale Pan Bóg raczy wiedzieć co tam jeszcze koło JP2 robił.

wiemy o jednym - nie wypełnił woli JPII, który w testamencie nakazał spalić swoje prywatne listy i zapiski. Co się dzisiaj dzieje z tym archiwum i kto w nim grzebie?

http://fronda.pl/jorgen/blog/krew_papieza

.."Informacja ta wzbudziła we mnie spory niesmak. Pierwsza myśl – czy można przed beatyfikacją Ojca św. frymarczyć pamiątkami po nim.

Po dniu 1 maja AD 2011 przedmioty, o których mowa, staną się prawdziwie relikwiami błogosławionego. Będą się im należały właściwe w Kościele Powszechnym cześć i szacunek.

Nie kwestionuję tu wiary Roberta Kubicy, ale zadaję sobie pytanie, czy godzi się oddawać w prywatne ręce (przyszłe) relikwie. Moim zdaniem – nie. Ani teraz, ani później, gdy już nimi będą.

Można tu też zapytać – komu następna kropla krwi Jana Pawła II ?

Może teraz sam prezydent ? W końcu to sympatia kardynała.

Kardynał Dziwisz nieraz wykonywał spektakularne gesty, których podłożem nie zawsze były jednoznaczne przesłanki. Mocno dwuznaczne są bezpośrednie relacje metropolity krakowskiego z polityką, poprzez osobę jego osobistego sekretarza ks. Dariusza Rasia, rodzonego brata wielce prominentnego polityka PO w Małopolsce – Ireneusza.

Ośmielam się twierdzić, że i tym razem kardynał Dziwisz wykonał gest pod dyktando swoich bliskich (politycznych) doradców.

Kto, jak kto, ale kardynał i jego otoczenie wiedzą doskonale, jak zdobywa się własną, oszałamiającą popularność za pomocą wielkich postaci uwielbianych przez naród. Kardynał wie także doskonale, jak przekuć z dobrym (zamierzonym) skutkiem własną popularność na popularność ugrupowania politycznego, otwarcie przez niego POpieranego.

Przy całej tej sprawie nasuwa się jeszcze jedno pytanie. Krew Jana Pawła II ?

W jaki sposób osobisty sekretarz Ojca św. wszedł w jej posiadanie ?

Ja rozumiem, drobne przedmioty, kapcie, skrawki szat, ale krew ?!…

światło odbite- odcinanie kuponów, a nade wszystko funkcjonariusz POz czym nawet się nie ukrywa.Modlimy się za śp Życińskiego - za tego purpurata módlmy sie już teraz i Maryla ma rację przypominajac sprawę zlekceważenia woli Jana Pawła II w sprawie prywatnych zapisków, jak to raczył był wtedy powiedzieć ",sa zbyt cenne żeby je spalić"

Te rzeczy nie idą w parze. Ludzie zwani kiedyś parweniuszami, dorobkiewicze, różni karierowicze, Dyzmy zażarte czasem mają charyzmę, ale klasy na ogół nie mają nigdy. Mam takie wrażenie, że "karierowiczostwo" wyklucza posiadanie "klasy".

Uwaga! Nie uważam, że kariera jest czymś złym, przeciwnie. Kariera jest sukcesem, jest radością i wspaniałą nagrodą dla człowieka, który na nią zasługuje i co ważniejsze, dorasta do własnej kariery. Mogę na przykład powiedzieć z czystym sumieniem, że Karol Wojtyła zrobił wspaniałą karierę. Jan Paweł II był wspaniałym czlowiekiem, który równocześnie miał klasę, charyzmę i znakomitą pozycję.
________________________________________________________________________________

Karierowiczostwo jest czymś innym, jest sposobem robienia kariery przez ludzi, którzy nie mają żadnej predyspozycji do tego co chcą osiągnąć, nie mają właściwej kultury, wiedzy, umiejętności ani doświadczenia, są to ludzie, którzy nie dorastają do własnej kariery, robią ją bez klasy i bez pojęcia, na siłę.

Mam jeszcze jedno przekonanie, wszystkie elity III RP mają jedną wspólną cechę, można ich wręcz rozpoznawać po tej właściwości. Oni wszyscy należą do jednej wspólnej klasy ludzi bez klasy.

,,Powołani ,by wypłynąć na głębię" - napisał Papież w roku swojej śmierci, o duchownych. Sformułowanie to znajduje się w orędziu na Światowy dzień Modlitwy o Powołania.

Kardynał Dziwisz wyraźnie na głębię nie wypłynął. To przyodzianie w purpurę to dezawuacja kardynalskiego urzędu . Zjawisko częste również wśród najwyższych europejskich urzędów świeckich.Zastanawia mnie postawa kardynała Franciszka Macharskiego, chociaż rozumiem jego milczenie.
Na sposób sprawowania kapłaństwa duży wpływ ma rodzina. Najlepszy przykład to pełne
pokory i miłości uduchowienie Mamy Księdza Jerzego. Myślę,że kandydaci z takiej rodziny,
nie decydują się na kapłaństwo bez powołania.

To smutne , ale jak pomyślę o tym co on uczynił, to przychodzi mi na myśl - wałęsa. Ja wiem że to nie ten ciężar gatunkowy, ale ... nie będę rozwijał tematu.
Myślę sobie że za tą świętą maską kryje się święta pustka w kolorze purpury.

W swoim testamencie Jan Paweł II napisał, że notatki osobiste należy spalić ,a rzeczy którymi się posługiwał na co dzień można rozdysponować w/g uznania.Czuwać będzie nad tym ksiądz Stanisław.
Z całego kontekstu, z marginalnego potraktowania tego zdania jasno wynika ,że chodzi o materialną użyteczność tych rzeczy. Sprawy pochówku i wybór miejsca pozostawił Jan Paweł II Kolegium Kardynalskiemu. Doczesne szczątki byłego Papieża pozostały w Watykanie, Watykan zajmuje się procesem beatyfikacji.
,,Po dniu 1 maja AD 2011 przedmioty, o których mowa, staną się prawdziwie relikwiami błogosławionego. Będą się im należały właściwe w Kościele Powszechnym cześć i szacunek.''(Maryla).
I nie ulega wątpliwości,że jako relikwie zostaną ofiarowane Kubicy( jeżeli zostaną).
Czy rozdawanie szczątków przyszłego błogosławionego, przed procesem beatyfikacji jest
zgodne z prawem kanonicznym? Na pewno nie.
Czy kardynał ma prawo ,jako były przyjaciel, bez odpowiednich rytuałów, pokątnie te szczątki rozdawać, na pewno nie.
Czy powinna o tym wiedzieć Stolica Apostolska przygotowująca tak starannie proces beatyfikacji? Czy Nuncjusz Papieski powinien znać poczynania kardynała Dziwisza? Czy już nie pora na reakcję?
,,Nie gorszyć maluczkich" (Ewang. św.Marka) - to jedna z rad ewangelicznych, której purpuraci powinni przestrzegać przede wszystkim.
Już czas by Monsignore Migliore zaczął działać. Podstawowe dla nas przypomnienie. Nuncjusz jest dyplomatą papieskim od 28(!) roku życia . Był osobą powołaną do nawiązywania kontaktów w tych azjatyckich krajach, w których Watykan nie ma przedstawicielstwa. Był nuncjuszem apostolskim w Strasburgu. Arcybiskup Migliore był też pracownikiem nuncjatury watykańskiej w Polsce, w latach 1989 - 92, w biurze Arcybiskupa Kowalczyka . Jakie może mieć znaczenie to ostatnie doświadczenie?