Bitwa pod Obertynem

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz
Czterysta siedemdziesiąt dziewięć lat temu wojska Rzeczypospolitej, pokonały w dniu 22 sierpnia 1531 roku pod Obertynem armie Mołdawii, którą dowodził Król Piotr Raresz, Petryła , syn  Hospodara Mołdawskiego Stefana Wielkiego i jego kochanicy Marii Raresz
Wojskami Rzeczypospolitej dowodził hetman  wielki koronny, Jan Amor Tarnowski herbu Leliwa. Był synem wnuczki Zawiszy Czarnego herbu Sulima z Garbowa.
 
Piotr Raresz, Petryła, chce stworzyć wielka Mołdawię. Okazję stworzyła przegrana Jana Olbrachta na Bukowinie, Układ miedzy Królem Zygmuntem I Starym a Hospodarem mołdawskim  Bogdanem III Ślepym / jednookim/ Mołdawia uzyskała niepodległość.
Hospodarowi Rareszowi było to mało, uderzył na Pokucie wchodzące w skład województwa ruskiego, ziemi halickiej.
Raresz liczył, że Rzeczypospolita obawiając się interwencji tureckiej nie będzie bronić Pokucia.
Polska obawiała sie sojuszu Moskwy z Habsburgami, ale była bezsilna. Świeżo pamiętano klęskę pod Mohaczem  w 1526, w której zginął król Ludwik II Jagiellończyk.
Mołdawianie Raresza uderzyli na Rzeczypospolitą  3 grudnia 1530 roku. Padła warownia w Śniatyniu.  Następnego dnia padła Kołomyja.Hetman polny  Jan Koła z Dalejowa,herbu Junosza, dysponujący  ok. 1 400 zbrojnymi  próbował powstrzymać pochód Raresza. Wydał bitwę pod Chocimiem w dniu 31 grudnia 1530, lecz poniósł dotkliwą klęskę w walce z czterokrotnie liczniejszym nieprzyjacielem.
Zaopatrzony w pieniądze na wojnę hetman Wielki Koronny Jan Tarnowski, ruszył na Rohatyn. W pierwszych dniach sierpnia Tarnowski wkracza na Pokucie.
Pod Gwoźdźcem  Polacy rozbijają w puch Mołdawian. Hetman Tarnowski rozbija w dniu 21 sierpnia  obóz w dolinie rzeki Czerniawy. W wyniku przeważających sił wroga Tarnowski okopuje sie na wzgórzu.Z wozów tworzy tabor. Jest to  manewr genialny, który później powtórzy Jan Sobieski.
Mołdawianie musza atakować pod górę. Bitwę rozpoczęła artyleria i atak Raresza na polskie  tabory.W walce o wzgórze Polacy zdobyli artylerie Mołdawian. Około godziny 14 dwukrotnie ranny Reresz uciekał  w popłochu z pola bitwy.
W bitwie padło około  7 746 Mołdawian. Masa znacznych panów Mołdawskich została wzięta do niewoli.
Wojnę o Pokucie zakończył zawarty 20 lutego 1532 rozejm. Król Zygmunt I Stary zawarł pokój z sułtanem  Sulejmanem.

Pod Obertynem w skład sił mołdawskich wchodziło:

około  17tys. jazdy
50 dział z niewielką ilością piechoty do ich obsługi
 
Po stronie polskiej:
4500 jazdy
1200 piechoty
12 dział

 

Etykietowanie:

5 komentarzy

avatar użytkownika Maryla

2. Poczet Królów i Książąt Polskich

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika triarius

3. i tak...

.... trzymać!

Dzięki! ;-*

Dużo lepsze to od tej wiecznej martyrologii.


Pzdrwm

triarius

-----------------------------------------------------

http://bez-owijania.blogspot.com/ - mój prywatny blogasek

http://tygrys.niepoprawni.pl - Tygrysie Forum Młodych Spenglerystów

avatar użytkownika intix

4. @triarius

"...Dużo lepsze to od tej wiecznej martyrologii..."
Wieczna martyrologia naszego narodu... Taki był /i jest/ nasz los...
Zawsze byliśmy wartościowym krajem, pożądanym przez innych...
Nasza martylologia powstała z naszej historii...i musi tak być,
bo bez historii nie ma narodu.
Dlatego dążą do wymazania naszej histori, do jej odwracania...

"...I tak trzymać..."
Dla Ciebie:
WIELKIE ZWYCIĘSKIE BITWY

Pozdrawiam Serdecznie Wszystkich
3-majmy sie

avatar użytkownika sówka55

5. Stosunki polsko-mołdawskie

Wielce Szanowny Panie Michale,

stosunki polsko-mołdawskie w wiekach XV, XVI i XVII niestety pełne były wzajemnych zawodów, błędów, zawieranych i wypowiadanych sojuszy, zdrad i nadziei. Aż dziw, jak o dawnym sąsiedzie, częstym wrogu i równie częstym sojuszniku mało pamiętamy.

W historii Mołdawii Piotr (Petru) Raresz jest bardzo ciekawą postacią. Syn Stefana z nieprawego łoża, odsunięty przez ojca, część młodości spędził w Polsce, po której jeździł m. in. handlując rybami. Hospodarem był dwukrotnie, a w pamięci potomnych zapisał się jako wódz o wielkiej osobistej odwadze, fundator kościołów i warowni.

Wnukiem Piotra Raresza, synem jego córki Marii, był Jeremi Mohyła, interesy dynastyczne rodziny Mohyłów i ich związki rodzinne z Polakami, dziewięćdziesiąt lat później, w 1620 roku, doprowadzą nas do tak bolesnej klęski cecorskiej.

Pozdrawiam serdecznie.

Anna, Sówka