Bandwagon effect

Czy słyszeliście o tym??? Może nie wszyscy, więc warto rozpowszechniać

Psychologia Platforma Obywatelska Bandwagon Effect i Media

Czy media używają Bandwagon effect aby Platforma Obywatelska wygrała?
Czy znacie jakieś inne psychologiczne chwyty?

Media ciągle nam mówią że Platforma Obywatelska wygrywa



Zasada podczepienia (bandwagon effect). Jeśli nie wiesz co myśleć, zobacz, co myślą inni. Nazywana także owczym pędem czy mentalnością stada - czujemy się dobrze, kiedy wybór podzielają inni członkowie społeczności, zwłaszcza, kiedy zależy nam na ich akceptacji. Im więcej osób dokonało danego wyboru, tym większe prawdopodobieństwo, iż kolejna jednostka postąpi tak samo. Jest przyczyną wybierania złych polityków (głosujemy na partie, na które głosują inni), szałów zakupowych na dane produkty, pewnie nie bez znaczenia w wypadku mód i trendów. Częściowo odpowiada także za efekt sieciowy, który z kolei odpowiada za sukces ekonomiczny Microsoftu

http://zaozi.blogspot.com/2010/03/tak-ci-sie-tylko-wydaje-cz-i.html

„bandwagon effect” – wyborca niezdecydowany głosuje na tych, którzy na pewno wygrają
„under dog effect” - wyborca niezdecydowany głosuje na tych, którzy ostatnio zanotowali najwyższy wzrost poparcia

Efekt Silniejszego (Bandwagon Effect) jest to zachowanie wynikające z ludzkiej psychologii i polegające na postępowaniu tak jak robią to inni. Ludzie wierzą, ze jeśli jakaś grupa osób zachowuje sie w podobny sposob, zachowanie takie musi byc słuszne i oni też robią podobnie. Zachowanie takie jest dosc dokladnie omawiane w psychologii i pociaga za soba wiele konsekwencji.

W ekonomi zachowanie to jest wykorzystywane w badaniu i manipulowaniu popytem i preferencjami konsumentow. Wiadomo powszechnie,ze klienci kupuja czesciej konkretne produkty badz marki tylko dlatego,ze inni tez tak robia. Takie zachowanie moze nawet zaklucac dzialanie mechanizmu rynkowego i prawa popytu i podazy, ktore mowia,ze konsumenci swe decyzje podejmuja w oparciu o cene i osobiste preferencje. (A. Colman 2003, s. 77)

Efekt silniejszego ma rowniez swe odzwierciedlenie w polityce. Tutaj przejawia sie on w dosc osobliwy sposob, albowiem wyborcy glosuja na tego kandydata, ktory jest promowany i przedstawiany jako ten, ktory ma wieksza sanse na wygrana. W rezultacie tacy glosujacy po wygranej ich kandydata rowniez staja sie niejako wygranymi. (A. Mehrabian 2000, s. 5)

http://mfiles.pl/pl/index.php/Efekt_silniejszego


Bandwagon effect
zachowanie części wyborców polegające na preferowaniu i przenoszeniu głosów na kandydata lub partię, dla których wzrasta poparcie w sondażach i mają największe szanse na wygraną. Motywem takiego zachowania jest zwykle chęć przyłączenia się do obozu zwycięskiego kandydata. Efekt ten może również dotyczyć osób, które obawiają się „zmarnowania głosu” z powodu udzielenia poparcia kandydatowi lub partii faktycznie przez nich preferowanych, ale nie mających szans na wygraną lub przekroczenie progu wyborczego.

Omawiane zjawisko zostało po raz pierwszy zaobserwowane już w XIX wieku, w Stanach Zjednoczonych, przy okazji rozmaitych wyborów na urzędy prezydenckie, gubernatorskie itp. Bandwagon effect został szerzej opisany w publikacji z 1944 roku, autorstwa socjologów Paula F. Lazarsfelda, Bernarda Berelsona i Hazela Gaudeta “The People's Choice: How the Voter Makes Up His Mind in a Presidential Campaign”. Autorzy publikacji analizowali wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych z 1940 roku.

Kandydatem Partii Demokratycznej był wtedy aktualny prezydent Franklin D. Roosevelt, sprawujący swój urząd drugi raz z rzędu. Rywalem Roosevelta był kandydat Partii Republikańskiej Wendel Lewis Willkie. Wybory, zgodnie z oczekiwaniami społecznymi i prognozami ośrodków badań opinii publicznej, wygrał Franklin D. Roosevelt, który w ten sposób został wybrany na trzecią kadencję z rzędu. Był to precedens w dziejach Stanów Zjednoczonych; Roosvelt wygrał również, po raz czwarty, wybory prezydenckie w 1944. Był jedynym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który sprawował swój urząd przez więcej niż dwie kadencje. W roku 1947 w Kongresie zgłoszona została XXII poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych (ratyfikowana w 1951), która oficjalnie ograniczyła możliwość sprawowania urzędu prezydenckiego przez tę samą osobę do dwóch kadencji.

http://dobrebadania.pl/slownik-badawczy.html?b=baza&szczegolowo=929