Kolano marszałka Komorowskiego (Krzysztof Ligęza)

Głosowanie nad powołaniem specjalnej komisji antyhazardowej "Przyjazna Platforma" dziś wieczorem. Kolanem marszałka Komorowskiego Sejm dopycha projekt.

Nawet największy optymista powinien hołubić w sobie cień pesymizmu. Przekonanie, że coś może pójść nie tak, jak sobie założyliśmy, jest na dłuższą metę warunkiem sine qua non powodzenia. A to, gdyż bezwzględna wiara w sukces nie pozwala przejść do porządku nad żadną porażką. Mało tego: każdą z nich każe zakłamać.

Tymczasem porażki wpisane są w rząd Donalda Tuska niejako z definicji - przynajmniej od momentu, gdy jesienią 2007 roku szef partii opozycyjnej zadeklarował swoje słynne dziesięć cudownych zobowiązań.

Dwa lata później zaklinanie rzeczywistości uprawiane tak ochoczo przez Platformę Obywatelską przypomina próbę nasycenia lwa głaskaniem, podczas gdy pora karmienia właśnie nadciąga. Przyszłość Donalda Tuska mają ocalić puste słowa. Ale one go nie ochronią. Ani kolano Bronisława Komorowskiego. Ani bezwstyd prezentowany przez ministrów tego rządu.

Innymi słowy, nasze jutro kopie w drzwi coraz silniej. I znajdą się tacy, którzy te drzwi wreszcie otworzą. Prawdę powiedziawszy, najwyższy po temu czas. Bo Donald Tusk do tego stopnia zapatrzony jest w przyszłość, że aż umyka mu teraźniejszość. Stąd za nic w świecie nie odejdzie we właściwym czasie. I dlatego odejdzie w hańbie.

A co do komisji powoływanej w sprawie afery hazardowej, to jeśli przejdzie projekt, któremu patronuje m.in. poseł Karpiniuk, a który zakłada przesłuchiwanie przez komisję "osób odpowiedzialnych za proces legislacyjny" (co wykluczy nie tylko posła Chlebowskiego, ale i panów Sobiesiaka i Kosika), w hańbie zejdzie też ze sceny Platforma Obywatelska. W każdym razie już bardziej nie będzie mogła się skompromitować.