Czy nasz ŻUBR to mityczne stworzenie?

http://www.rp.pl/artykul/2,283052_Co_sie_stalo_z_ojczyzna_polszczyzna_.html W Rzepie On-line jest Bardzo WaŻny tekst, który Blogmediowicze powinni przeczytać, chociaż nie jestem pewien, czy to nas wzmocni.

Pewna szara nostalgia z niego wylewa się i jakby konstatowała daną nam Ostoję bez Żubra. Wprawdzie są tam żywe dowody, że był niedawno, ale widzimy, że TERAZ NIE MA TEGO NASZEGO ZWIERZA. Nam, urodzonym po jego odejściu coraz trudniej w niego WIERZYĆ. A "rzeczywistość skrzeczy" coraz bardziej. Skarlał ten nasz ród, i to bardzo. Kilka razy wracałem do Władcy Pierścieni i alegoria Szarej Przystani wydaje się UNIWERSUM w pełni odzwierciedlającym ludzkie, wielowymiarowe wyobrażenie ŚMIERCI. Dla jednych to kres a nie będąc wybrańcami, ani elfami nie wejdą na pokład do Ziemi Obiecanej.Iluż to samych Elfów nie zdoła dotrzeć do przystani, zatraci się po drogach współczesnego świata, a nam ludziom co z tego, że tam dotrzemy, po drodze tak skarlejemy, że małe szanse mamy na bycie wybrańcami. Działanie nieuchronnej entropii powstrzymywane jest wolą, która słabnie. Ostoja dana nam, byśmy ją podporządkowali, uprawiali i żyli z nią w symbiozie rozpada się. Marek Nowakowski już tylko z pisarskiego obowiązku opisuje tę naszą NIEMOC. Armie goblinów i orków opanowują nasz LAS. Sens ma tylko jedno: CIĄGŁE SPRZECIWIANIE się ich mentalności. Jak wykonamy naszą pracę rzetelnie i uczciwie, to mamy jeszcze szansę ZWYCIĘŻYĆ ich, tuż przed przybyciem do Przystani. OGROMNA Nostalgia wypełnia ten tekst . Przeczytajcie. Każdy musi sprecyzować we własnym zakresie, co nam Pisarz niewielką pochodnią tego tekstu oświetla.