Witold Gadowski pisze - "Pora odłożyć maczugi"

• Schetynowa KO z klubem starych komunistów i nowych neokomunistów + narracja antypis
• Kosiniakowa KP z klubem powiatowych oligarchów + narracja antypis
• Czarzasta SLD czyli klub starych i nowych komunistów + narracja antypis
• Braunowa konfederacja rzekomo anty systemowych liberałów + narracja antypis.

"Przyczajona hydra ANTYPISU" to pierwsza odsłona neokomunizmu wrogiego Polsce. To jest obraz, który widzę mimo, że zamykam oczy. Generał Dukaczewski ściskający rękę Rozenka. To nie jest natręctwo, to jest fakt.

Ledwie spiskowcy wyszli z restauracji, Grzegorz Schetyna miał już wiele wersji nagrań ich konspiracji.

Najzabawniejsze jest to, że jak tylko Grzegorz Schetyna wrócił ze Strasburga, nie mógł się opędzić od tych ze spiskowców, którzy wszystko w warszawskiej restauracji nagrali i w zębach przynieśli obalanemu przewodniczącemu.

Można różne niepochlebne rzeczy powiedzieć o stylu kierowania partią przez Grzegorza Schetynę, ale na pewno nie jest on amatorem na poziomie gimbazy, czego o spiskowcach nie da się powiedzieć.

Mój komentarz:
Czyli wieści o szybkim odejściu Grzegorza Schetyny są mocno przesadzone, a poziom moralny i intelektualny totalitarnej opozycji jest na nasze szczęście taki jaki jest, czyli po prostu bardzo prymitywny. To jest stała metoda wszystkich totalitarnych systemów - negatywny dobór kadr, które są zawsze selekcjonowane tak, aby nie stanowiły żadnego zagrożenia dla totalitarnych przywódców.
Tak rządził Dżyngiz Chan. Tak kierował III Rzeszą Adolf Hitler, tak działał rosyjski carat i tak wszyscy jego następcy od Lenina, Stalina aż do cara Putina, niczego nie ujmując Chinom.

Czyli mówiąc krótko - prymitywny, bezrefleksyjny zamordyzm. 

Cywilizacja turańska - czyli po prostu bolszewia.

które chowają w sobie bardzo poważne problemy, które często są w naszej świadomości ignorowane. W ten sposób nie widzimy całej prawdy i dlatego popełniamy kardynalne błędy w ocenie stanu rzeczywistości. W powyższym felietonie ujawniałem istnienie tych problemów nieomal jednym słowem, choć o każdym z nich można by napisać grubą księgę zarówno o złożonych faktach historycznych jak i ich bardzo mocnych, współczesnych konsekwencjach, na których niekiedy skutecznie żerują współcześni politycy antypisu w swojej zarówno narracji, jak i praktyce politycznej. Anatolij Golicyn opisywał te metody w swojej książce o "Nowych kłamstwach w miejsce starych".
Nie byłby to aż tak groźny problem, gdyby tu chodziło tylko o kłamstwa. Niestety, nie są to tylko kłamstwa, ale i fundamentalne kategorie konkretnej strategii politycznej. I na tym polega cały klops.

Niech przykładem takiego ukrytego problemu będzie krótkie stwierdzenie z mojego felietonu:

To, że towarzysz Włodzimierz Czarzasty przyznaje, że przy okrągłym stole "wy dogadaliście się z nami, komunistami" potwierdza tylko połowę prawdy. Ja dopowiadam drugą jej część. Przy okrągłym stole nie dogadywała się żadna antykomunistyczna opozycja ze stroną komunistyczną. Tak się nam wtedy tylko wydawało, a niektórzy nawet w to uwierzyli.

Prawda niestety jest inna. Rafał Ziemkiewicz pisał o michnikowszczyźnie, która nigdy nie była żadną antykomunistyczną opozycją. To była z komunistycznej krwi i kości część komunizmu, która była wewnętrzną komunistyczną opozycją, niekiedy nazywaną komunistycznymi rewizjonistami.. W istocie była to frakcja komunizmu, która dążąc do reformowania taktyki bezpośrednio uczestniczyła w bieżących konfliktach o władzę i wpływy w systemie komunistycznym, zachowując jego strategiczne cele.

Michnikowszczyzna dokonała wrogiego przejęcia rzeczywistych organizacji i społecznych ruchów antykomunistycznych zarówno takich jak KOR, jak i NSZZ "Solidarność", by do "Okrągłego Stołu" zasiadły dwie komunistyczne strony; komunistyczna władza z komunistycznymi pretendentami do komunistycznej władzy.
W obradach tego okrągłego mebla nie uczestniczyła żadna antykomunistyczna opozycja.

Co ważniejsze, michnikowszyzna uczestnicząca w tych obradach była już bardzo dobrze zorganizowana, zaopatrzona finansowo i logistycznie niemałymi pieniędzmi i powiązaniami zagranicznymi, transferowanymi do Polski za pośrednictwem Fundacji Batorego i innych podobnych organizacji zagranicznych. Fundacja Batorego działała w Polsce i była finansowana co najmniej dwa lata przed obradami okrągłego stołu, prowadząc uzgodnienia z ówczesnymi polskimi komunistycznymi władzami generałów Jaruzelskiego i Kiszczaka.
Historia tych działań stanowi zapewne klucz do zrozumienia sensu tego mojego krótkiego zdania numer 2.

Takich sygnałów w moim tekście jest kilkanaście.

Stawiam taką tezę: PARTIA ANTYPOLSKA prowadzi w złej wierze bardzo wiele działań, których celem jest bezczelna grabież aktywów naszej Ojczyzny, a ponadto przeciwdziałanie rozwojowi infrastruktury gospodarczej Polski, blokowanie zdolności do samodzielnego rozwoju aktywów ekonomicznych i społecznych Polski. Ponadto celem tych działań jest destrukcja systemów administracji państwowej i samorządowej, niszczenie militarnych zdolności obronnych naszego Kraju oraz paraliżowanie systemów komunikacji i edukacji publicznej w celu demontażu tożsamości i godności narodowej obywateli Rzeczypospolitej Polskiej.

Piszę to na gorąco, z tego powodu powyższa lista antypolskich celów nie jest zbyt ścisła, ale bez specjalnego ryzyka mogę powiedzieć, że konkretne działania totalitarnej opozycji są co do swoich skutków porównywalne z efektami celowej dywersji oraz sabotażu a nawet efektami nie tylko ostrych operacji wojny informacyjnej ale także militarnych działań wrogich sił zbrojnych przeciwko Polsce.

Uważam, że konkretne wskazanie efektów takich działań totalitarnej opozycji byłoby konieczne do udowodnienia umyślności działania totalnej opozycji w złej wierze, a także wskazania realnej dysproporcji pomiędzy konkretnymi rozmiarami szkód spowodowanymi działaniami tej opozycji a propagandowymi rozmiarami skutków niesprawności polskiego rządu oraz kosztami usuwania szkód i strat wojennych powstałych w wyniku komunistycznej eksploatacji aktywów Polski.

Mogło by się komuś wydawać, że plotę jakieś bzdury.

No to proszę mi odpowiedzieć

1. czy destrukcja warszawskiej Czajki nie odpowiada rozmiarami strat ekonomicznych skutkom nalotu bombowego, pamiętając o tym, że dalsze skutki destrukcji systemów kanalizacyjnych miasta stołecznego Warszawy są jedynie odsunięte w czasie w wyniku ratowniczej operacji wojskowej przeprowadzonej przez rząd Polski w roku 2019. A nic nie wiemy o docelowych działaniach naprawy zniszczeń strategicznych systemów kanalizacji miasta Warszawy o kryptonimie Czajka.
   Czy straty powstałe w strategicznej grabieży Skarbu Państwa Polskiego w wyniku wyłudzeń VAT o rozmiarach rzędu 265 miliardów złotych, to jest około 2.500 ton banknotów stuzłotowych, nie jest porównywalna ze stratami wojennymi, które nastąpiły w wyniku operacji czołgów Heinza Guderiana w czasie II Wojny Światowej we wrześniu 1939 roku?
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. ...
7. Lokowanie idei i ideologii w polskiej przestrzeni politycznej i społecznej finansowane bardzo dużymi pieniędzmi przez zagraniczne fundusze i organizacje pozarządowe bardzo różnej proweniencji. Na przykład Fundacja Batorego [link]. W ten sposób, w wyniku zabiegów i oddziaływań marketingowych, podobnie do techniki lokowania produktu, lokowane są idee rozwiązań prawnych nawet rangi ustawy albo ekstremalne ideologie w rodzaju LGBT, które mogą służyć nawet masowej destrukcji nie tylko polskiego porządku prawnego, ale i poczucia tożsamości, godności oraz postaw polskich obywateli.
8. ...
9. ...

Jestem przekonany, że lista tych zniszczeń może być kontynuowana i może liczyć znacznie powyżej 100 pozycji. Blokowanie przekopu Mierzei Wiślanej jest zapewne jedną z pozycji tej listy. Myślę, że spod małego palca mogę uzupełnić tę listę do co najmniej 50 pozycji, a później możemy to robić zespołowo.

PO wspierały aferę na 250 miliardów, albo na 800 milionów i finansowały za wiele milionów pracę firmy hakowej, która wystawiała na strzał najbardziej zasłużonych ludzi PiS za rozdęte intensywną propagandą naciągane drobiazgi. Często kampania insynuacji wracała echem z zagranicy tak jaj to było z profesorem Janem Szyszko, podobnie ułożyły się akcje skutkujące odsunięciem Antoniego Macierewicza.

W każdym środowisku bywają czarne owce, w każdej społeczności bywają ludzie nieuczciwi, ale dysproporcja pomiędzy etosem PO, a etosem PiS jest jest dysproporcją szaloną, jest tak dysproporcjonalną, że aż tak uderzającą, że powinna być dyskredytującą.

A nie jest! Może to jest i cynizm! Ale moim zdaniem nie jest to cynizm!

W matematyce używa się takiego pojęcia jak waga czegoś tam. Może to być waga prawdopodobieństwa, albo waga oddziaływania jakiegoś czynnika. Możemy to określić jako miara oddziaływania jednej informacji, na którą wpływa inna informacja, wtedy gdy jakieś oddziaływania się krzyżują, albo lepiej mówiąc oddziałują wzajemnie. Weźmy na przykład coś takiego jak waga interpretowania empatią:

Faceci z PO zajumali 250 miliardów, ale z nich spryciarze! Wtedy złodziejstwo zmienia się w bohaterskie osiągnięcie.
Faceci z PiS wzięli po 10 tysięcy premii, ale z nich łachudry! Waga należnych za ciężka pracę raczej małych wynagrodzeń, urasta do dyskredytującej plamy na honorze.
Wielkie złodziejstwo urasta do bohaterskiej zasługi, a wielka zasługa do plamy na honorze i tak to pracuje w propagandzie.

Tak to działa!

Wracam do tego raportu - widzę w nim dwie wady merytoryczne:

To jest właśnie waga zniekształcająca stan opinii publicznej. Mogę tylko dodać, że siła tej wagi bierze się z siły oddziaływania takiego faceta jak Marcin Król [link], który imponuje wmawianiem nam wszystkim, całemu narodowi głupoty, cynizmu, obojętności i ... wszystkiego, co sobie Król z Hartmanem wymyślą.

A tymczasem zapodany wyżej [link] odsyła nas do składu rady i zarządu Fundacji Batorego, która wydaje grube miliony na to, aby wpływać i oddziaływać na wybory i postawy opinii publicznej w sposób podany wyżej w tych czerwonych linijkach. Fundacja Batorego wydaje grube miliony z pieniędzy pana Sorosa, by wynik tego raportu był taki jaki jest. Nawet pani Olga Tokarczuk jest w składzie tej fundacji i robi to co trzeba, aby było gorzej.

Ale to nie wszystko. Panowie Król, Lis razem z panią Tokarczuk wmawiają nam, że my jesteśmy tacy byle jacy. A prawda jest inna.

Na nas działają wszystkie media, składając się na nasze poglądy i postawy, swoją wredną jakością pracy w roli czwartej władzy. Robi to Fundacja Batorego [link], Agora, TVN i Polsat, Onet, WP i parę innych. Są to firmy, którym płaci wroga Polsce lewacka zagranica, która ma w tym swój korporacyjny interes i która zajmuje się lokowaniem w polskim targecie swoich produktów i swoich idei.
Ale dlaczego robi to TVP, Telewizja Republika, wPolityce czyli dlaczego robią to nasze media?
Czy one to robią naumyślnie, służąc diabłu?

Nie, one nawet nie chcą tego robić, ale robią z dwóch powodów;
raz z niechlujstwa i braku kompetencji,
dwa z tego powodu, że zbyt dosłownie są po stronie dziennikarskiej misji, która rzekomo ma być bezstronna.
Ale czy bezstronność ma polegać na tym, że mamy być trochę po stronie diabła a trochę po stronie nagiej prawdy?
I mówię od razu - nigdy po stronie diabła.

Ale niechlujstwo i niska kompetencja jest większym złem. Na przykład - Jan Szyszko (RIP) już odszedł, ale czy ktokolwiek słyszał jak wspaniałe były Jego osiągnięcia na paryskiej konferencji klimatycznej i na czym polegał konflikt pomiędzy złą dla Polski aktywnością rządu Donalda Tuska, a osiągnięciami i dorobkiem wielkiej pracy Jana Szyszko przed i po COP21 (30.11 - 12.12.2015). To jest złożona historia, trzeba ja rozumieć, aby docenić jakim gigantem był Jan Szyszko i jakim kundlem był w tej sprawie Donald Tusk. Ten, kto ogląda telewizję Trwam, może wie trochę więcej.

Ten mechanizm podany w tych czerwonych linijkach działa, gdy brak innych punktów odniesienia. Te punkty odniesienia powinniśmy otrzymywać od tych podobno naszych mediów. Niestety prawie nikt nie rozmieszcza takich reperów w publicznej świadomości. Wystarczy otworzyć portal wPolityce. Poziom Pudelka. Bieżące sensacyjki - co powiedziała Kidawa i za co wziął włoski burmistrz, który płakał.

I podsumowanie:
Ten raport jest świetnym wytłumaczeniem dla naszych mediów, którym szkoda sił na porządną robotę, ponieważ Polacy są cyniczni i nie są zainteresowani prawdą o jakości pracy wszystkich polskich rządów.

To jest świetne alibi, które otwiera autostradę dla pani Klaudii, która przynajmniej próbuje być wesoła. A tytuł "Komiczna wpadka Rabieja" kompromituje redakcję która zamieszcza takie dyrdymały. To są dyrdymały na poziomie pani Klaudii.

Każdy polski czytelnik, którego podobno nic nie interesuje poza piłką nożną, jest mocno zainteresowany tym, gdzie jest prawda i gdzie jest łajdactwo, ale musi gdzieś od kogoś się dowiedzieć jak jest. Wystarczy rano wyjść na zakupy i chwilę posłuchać. Ludzie są ciekawi, ludzie nie są cyniczni.

Ale co ich obchodzi wpadka Rabieja, który ogólnie jest jak kolor warcinowy?

________________________________________________________________________
Powyżej jest komentarz do felietonu Tymczasowego:
"Porządne badania socjologiczne - II"

Faktem jest, że z tej Konfederacji jest coś miedzy tą PIWONIĄ, a standardowym wybrykiem JKM, który od dziesięcioleci działa jako zaczarowany flet z Hameln, wyprowadzający na manowce kolejne pokolenia młodych Kolibrów. Dodanie do tego panopticum osoby posła Grzegorza Brauna tworzy gotowy materiał wybuchowy, który rozsadzi tę konstrukcję w kilkanaście tygodni. 

Ale jest w tym towarzystwie kilka osób, co najmniej sześć, które maja własną osobowość i mocną konstrukcję intelektualną. Warto zainteresować się tymi ludźmi, mogą być wśród nich wartościowe i nie skorumpowane indywidualności, którym w rzeczywistości może zależeć na dobrej zmianie polskiej rzeczywistości.

Konfederacja wybuchnie po 1/7 kadencji, a ludzie pozostaną. A w normalnej pracy parlamentarnej każda para rąk poza antypisem może być bardzo pożyteczna. 

Życzę Januszowi Korwin-Mikke, by już w grudniu został wybrany przewodniczącym Platformy Obywatelskiej, będzie śmieszniej. A minimum pięć osób od Konfederacji może dobrze współpracować z PiS, nawet jako konstruktywna opozycja, byle poza dogmatycznym, pełnym pogardy i nienawiści antypisem.

Wbrew pozorom jest to korzystne dla PiS. Grzegorz Schetyna jest nienawistnym ale zimnym graczem politycznym w kierowaniu antypolską totalitarną opozycją. Natomiast Borys Budka nie jest zimnym i wyrachowanym przywódcą politycznym, jest wściekłym wręcz szalonym antypisem, wrogim, pogardliwym, potrafiącym zachowywać się wręcz histerycznie w swoich atakach.

Wchodząc nieomal bez zastanowienia w niczym nieograniczone inwektywy i insynuacje jest po prostu niewiarygodny, swoją postawą sugeruje tylko złość i nienawiść pozbawioną treści. Nie wróży to dobrze szansom na jakiekolwiek porozumienie, wyklucza możliwość nawet małego kompromisu, prorokuje eskalację agresji i nieparlamentarnych metod działania. Idzie ku wojnie. 

Nie sądzę, że tak dalece totalitarna polityka może liczyć na poparcie w Polsce.

Taka polityka jasno pokaże, jaka jest prawda - król jest nagi.
Nie wróży to dobrze ani platformie, ani totalitarnej opozycji, bardzo to przypomina sepuku, czyli harakiri.

nie jedno ma imię i z różnych okolic przybywa [link], pod różnymi maskami się ukrywa [link], lewacka wojna aksjologiczna trwa. Jest to totalitarna wojna hybrydowa, której antykatolicyzm jest jedną z wielu twarzy, a za antykatolicyzmem idzie antycywilizacyjne ostrze skierowane od wiosny 1968 przeciwko wszelkiej ludzkiej tożsamości. 

Tak neokomunizm rusza z posad bryłę świata. 

Inwazja neokomunizmu jest aksjologiczna, bo jest totalnym atakiem ideologicznym, wymierzonym przeciwko wartościom cywilizacyjnym, przeciwko całemu systemowi etycznemu i wszelkim normom moralnym, przeciwko wszystkim sferom więzi społecznej i organizacji społeczeństwa. Neokomunizmowi zależy na sparaliżowaniu wszystkiego, co w atakowanym społeczeństwie może być dla niego pożyteczne. Paraliż, dezorganizacja, destrukcja, nic się nie może udać. (...)
Jest to najtrudniejszy do zrozumienia i wyobrażenia atrybut neokomunizmu. Jest to jednak konwencjonalne zadanie cybernetyki społecznej, polegające na sterowaniu społeczeństwem w totalnej wojnie ideologicznej.

Przypuszczam, że Grzegorz Schetyna doskonale wie kim jest Borys Budka i posługuje się nim dla odwrócenia uwagi, podobnie jak to bardzo niedawno wykorzystał z panią Małgorzatę Kidawę-Błońską, jako harcownika na przedpolu walki.

Borys Budka awansował do roli zająca w wyścigu chartów. 

Zmiana "konia" w zaprzęgu zapowiada tylko zaostrzenie tej wojny. To jest typowy, paniczny wrzask złodziei złapanych na gorącym uczynku. Pasożytom i grabieżcom świeci w wyobraźni zagrożenie utratą planowanego łupu i są gotowi na wszystko. Widać to w najnowszych spektaklach publicznych debat we wszystkich telewizjach.

Antypis nie przebiera w środkach, a nowa kasta nowych posłów jeszcze nie jest w Sejmie, jeszcze są to posłowie-elekci, ale już działają jak zaprogramowani z ugruntowaną i dobrze wyuczoną narracją. Zachowują się jak żywe roboty, a każdy z nich to człowiek demolka.

Nowe wojsko tej samej antypolskiej partii.

Przemiany świadomości ludzi sięgające do ich mentalności przebiegają bardzo powoli, tak jak do tej pory w historii było. Można przypuszczać, że kilkaset lat temu, istotne zmiany w organizacjach i systemach władzy, w technice, nauce i kulturze przebiegały znacznie wolniej. Wtedy czas zmian ludzkiej mentalności był dłuższy od trzech pokoleń. Dziadkowie mogli być traktowani jako stare doświadczone słonie, które były autorytetami dla pokolenia swoich wnuków.

Tempo zmian w wieku pary i elektryczności, które gdzieś w okolicach roku 1848 wyraźnie przełamało dotychczasowy bieg dziejów i spowodowało skrócenie czasu istotnych przemian mentalności, koniecznej do rozumienia rzeczywistości - do dwóch pokoleń. Wtedy doświadczenie i mądrość rodziców pozwalała im być autorytetem dla swoich dzieci, ale dziadkowie byli już zbyt anachroniczni, by mogli być autorytetami dla swoich wnuków. Ostatecznie nastąpiło to gdzieś na przełomie XIX i XX wieku. Można to było zobaczyć w literaturze tamtych czasów. Na przykład w takich powieściach jak "Saga rodu Forsyte" Johna Galsworthy'ego, w której wnuki chowały gazety przed dziadkiem, aby ten nie zwariował od niezrozumiałych wiadomości.

Lata dwudzieste, lata trzydzieste, lata dwudzieste wieku XX skróciły czas istotnych zmian do jednego pokolenia. Już rodzice nie nadążali, by pozostać autorytetem dla swoich dzieci. Wtedy pojawił się znany socjologom konflikt pokoleń. Czas II wojny światowej był epoką bardzo szybko następujących zmian, które jeszcze bardziej skracały czas potrzebny do rekonstrukcji podejścia do realnego świata w sposób wystarczający do sprostania wyzwaniom współczesności. Przez ostatnie półwiecze przyspieszenie narasta, tak, że często poważne zmiany cywilizacyjne w sferze wiedzy technicznej, komunikacji w dziedzinie relacji publicznych, systemów ustrojowych, nauki, kultury i aksjologii biegną tak szybko, że przez dwa lata potrafią całkiem zmienić fundamentalne parametry rzeczywistości.

Można powiedzieć, że współczesność tym się różni od całej ludzkiej historii tym, że już nie mamy do czynienia z kolejno następującymi rewolucjami technicznymi czy tam rewolucjami społecznymi, ale rzeczywistość konfrontuje nas z jedną ciągłą zmianą, w której codziennie jest inaczej niż wczoraj. Wymaga to zupełnie nowego systemu patrzenia na rzeczywistość i ogarnięcia nowego sposobu jej zrozumienia. Na tym polega konkretny współczesny konflikt poznawczy, który stwarza konieczność nabycia nowych umiejętności posługiwania się naszym człowieczym rozumem.

Niestety ten sam konflikt poznawczy stał się źródłem absolutnej alienacji, a nawet czegoś w rodzaju autyzmu współczesnego mainstreamu, który został zamrożony na poziomie studenckiej wiosny roku 1968 roku. Tam siedzi jak w lodówce cała nowoczesność marksizmu kulturowego, demokracji liberalnej i przeróżnego typu przesądów pseudonauki i pseudouczonych lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dwudziestego wieku, razem z jeszcze starszymi konfliktami poznawczymi, biorącego się od dogmatycznego zaczopowania rozumienia świata na modnych wtedy teoriach w rodzaju imperatywu kategorycznego Freuda, albo "stressu życia" według teorii Hansa Selye, który przeorał programy szkolne całego świata na szkodę całych pokoleń cywilizacji homo sapiens, albo przeróżnych maltuzjańskich teorii zagłady naszego globu, np raportu Klubu Rzymskiego (1972) [link] prognozującego granice wzrostu ludzkości.

To są cywilizacyjne lata siedemdziesiąte lata, osiemdziesiąte bardzo podobne do czasu podobnego dysonansu poznawczego, który pojawił się w latach dwudziestych, latach trzydziestych wieku XX..

Nie będę kontynuował tej relacji, ważne są wnioski:

1. Współczesny dysonans poznawczy spowodował zatrzymanie lub zamrożenie umysłów elit światowego mainstreamu intelektualnego na poziomie wiosny roku 1968. Taka jest pokraczna "nowoczesność" timmermansoidalnych schetynoidów. Dalsze zabetonowanie ich umysłów w przestrzeni wszystkich utopii marksizmu kulturowego i różnych "post", post-prawdy, post-komunizmów, bioetyki albo ratowania planety grozi im wyginięciem z powodu kompletnego braku kontaktu z tym, co się w globalnej rzeczywistości dzieje. To jest ostatnia załoga tonącego okrętu przestarzałej nowoczesności.
2. Niestety, ta tonąca cywilizacja jest zmontowana na osnowie totalitarnych koncepcji neokomunizmu i dlatego jest totalitarna w duchu, idei, strategii i wszystkich wykorzystywanych narzędzi. Ten totalitaryzm jest przyczyną zła i ekstremalnego zagrożenia dla współczesnej globalnej cywilizacji homo sapiens.
3. PiS doskonale zdaje sobie sprawę z mechanizmu tego dysonansu poznawczego i wie, że nasz problem polega na tym, że musimy zsynchronizować możliwie najsprawniejsze dostosowanie możliwej do zniesienia prędkości przeprowadzenia Polaków przez ten dysonans poznawczy, tak aby ludzie znowu zaczęli rozumieć co się dzieje. Fachowców od tego co się dzieje jest mocno za mało. Wiemy jedno, nie możemy tego robić szybciej niż nasze normalne ludzkie umiejętności pracy naszym rozumem pozwolą nam nadążyć za tym co się dzieje. Nic na siłę.
4. Dlatego to musi trwać. Nie za długo, abyśmy mieli szansę jeszcze zobaczyć jak wygląda wynik naszej pracy. Widać jednak, że trzeba przyspieszyć, między innymi dlatego, by tych komuchów zostawić za nami, niech sami się zagryzą.
5. Ale jednak tak szybko jak to jest możliwe, musimy ustalić, jak ma wyglądać ta Polska, do której się wybieramy, jaka jest polska racja stanu i gdzie jest nasz narodowy interes. Chodzi o to, abyśmy lepiej widzieli nasz cel. by niepotrzebnie nie skręcać przed metą.
6. A bolszewika, goń, goń, goń!

I to by było na tyle.