Projekt listu - poparcia dla Benedykta XVI

Jan Paweł II w swojej misji duszpasterskiej miał zwyczaj wyjaśniania, chciał dotrzeć z tym wyjaśnieniem do wyobraźni i intuicji bardzo różnych umysłów, to wciąż był duszpasterski dialog.

Mam stale przed sobą, prawie przed oczyma ostatnią taką wypowiedź: "Pamięć i Tożsamość", rodzaj Jego duszpasterskiego testamentu.

Uznaję więc, że także i teraz powinienem rozmawiać o duszpasterskiej i misyjnej treści papieskiej decyzji, ponieważ chcę nie tylko ją akceptować, chcę ją rozumieć.

Warto się także zastanowić dlaczego i jak z tego papieskiego posłania rodzi się opór i agresja widoczna we współczesnych kręgach politycznych, skąd ię ona bierze w dyskusji publicznej, zastanawiam się co jest właściwą przyczyną tej napaści. Co jest przyczyną, a co jest pretekstem?
Jest mi to potrzebne, chociażby po to, aby umieć tę agresję odeprzeć, nawet tylko na nasze potrzeby, aby umieć wyjaśniać tę decyzję nie tylko sobie, ale i innym, niosąc dalej i przedłuzając tę duszpsterską misję zawartą w słowach i działaniu papieża.

Wynika z tego poszukiwania to, że współcześni krytycy papieskiej decyzji znaleźli pretekst do ataku, w dawnej wypowiedzi jednego z ekskomunikowanych, świadczącej o wątpliwości co do Holocaustu, co stało się podstawą do postawieniu zarzutu antysemityzmu.

Księdzu wydaje się, że jest awangardą - taki on nowoczesny jest, tak nowoczesny jak najbardziej awangardowy na świecie liberalizm, jak sam cyniczny nihilizm poprawności politycznej, dla której forma jest wszystkim, a treść jest bez znaczenia.

Takiej religii uczą kapłani totalitaryzmu. Taka jest i na tym polega choroba trawiąca współczesny Kościół, na tym polega istota, sens i cel współczesnej agresji aksjologicznej totalitaryzmu, dla którego Kościół liberalny, staje się wygodnym narzędziem.

Jest to oczywiście wyjątek z komenarza osadzonego w kontekście debaty, poświęconej Okragłemu wydarzeniu.
Ale widać jak polski Episkopat dzieli się na wiernych misji Kościoła Katolickiego i na tych książąt Kościoła, zapatrzonych w "nowoczesność" i chcących widzieć się w intelektualnym związku ze światowym liberalizmem, który jednak w rzeczywistości bałwochwalczo paraliżuje umysły rozwiązłym nihilizmem i postmodernistyczną poprawnością polityczną, wywodzi na manowce relatywizmu. Wyżera umysły postpolityką i programowaniem neurolingwistycznym (NLP). Prowadzi do nikąd.
Jest uciechą i narzędziem totalitaryzmu, który jest i w przenośni i dosłownie antychrystem, prawdziwym wrogiem Kościoła i cywilizacji chrześcijan.