Marek Goliszewski przebrał się w ornat...

...i ogonem na mszę dzwoni, chciałoby się powiedzieć, gdy czytam list prezesa BCC do Przemysława Gosiewskiego. Strofuje w nim polityka PiS–u w stylu rzewnym i patetycznym, trochę na podobieństwo Danuśki Jurandówny i Tomasza Lisa w jednym. Rozchodzi się o to, że Gosiewski notorycznie wyciera sobie twarz słowem biznes. Nie dość bowiem, że Gosiewski uważa wstrzymanie finansowania partii politycznych z budżetu za zachętę korupcyjną dla biznesu, to jeszcze używa tego terminu obraźliwie, jak inni słowa pedał albo Żyd. Tymczasem Goliszewski twierdzi, że biznes w ogóle nie jest zainteresowany finansowaniem żadnych partii, a zwłaszcza PiS-u i mówi to w imieniu tegoż biznesu, zarówno małego jak i dużego. Trudno powiedzieć, skąd czerpie taką stanowczą pewność w tej materii, bo przecież nie zna wszystkich biznesmenów, a tym bardziej ich intencji. Tym bardziej ciężko mi uwierzyć w twierdzenie naszego wzorowego biznesmena, bo zewsząd, nie tylko z polskich mediów, słychać o podejrzanych związkach biznesu z partiami politycznymi. Jest na to nawet specjalny termin kapitalizm polityczny, ale dopuszczam możliwość, że człowiek na wskroś uczciwy i niezainteresowany może o tym nie wiedzieć. Jednak najbardziej chwytające za serce są słowa Marka Goliszewskiego, w których przedstawia on prawdziwe, niezafałszowane przez polityków oblicze biznesu. Otóż okazuje się, że w świecie cywilizacji i wysokiej kultury, czyli w naszym kraju (sic !), słowo biznes znajduje coraz większą aprobatę i uznanie. Słowo biznes jest także synonimem zaradności obywatela i zamożności państwa. Mało tego, są rankingi, które stawiają biznesmena na wyższym poziomie uznania niż polityka, jakim jest Gosiewski. W ogóle Gosiewski powinien brać przykład z Baracka Obamy, który postępował tak honorowo, że nikt go nie oskarżał o uleganie biznesowi. No, jest w tym liście jeszcze sporo świętego oburzenia na społeczne subwencje dla partii politycznych i tym podobne bezeceństwa. Wszystko podane w szlachetnie emocjonalnym tonie, z takim państwowotwórczym zacięciem, że zainteresowałem się osoba i karierą Marka Goliszewskiego, dopóki jeszcze nie został na wozie ognistym porwany do nieba. Myślę sobie, będę pierwszy, co opisze przyszłego świętego biznesmena. No i nie uwierzycie, pierwsza otwarta strona Wprost 24 i klops totalny. Oto nasz Savonarola czystości biznesu rozpoczął karierę w 1987 roku z rekomendacji PZPR (tak, tak, członek jak najbardziej !) jako red. naczelny tygodnika „Konfrontacje” i już miłosiernie nie będę się rozwodził na temat wyższości PZPR nad PiS-em. Ale zdolności biznesowe Goliszewskiego najlepiej oddaje następne zdanie, w którym jest stwierdzenie, że do współpracy w redagowaniu tygodnika zaprosił pułkownika Garstkę, takiego tam pośledniego dyrektora Grupy Operacyjno-Sztabowej Szefa SB. Mała rzecz, a cieszy. Pomyślałem, że więcej już nie szukam. Kto chce, niech sobie szuka, mnie wystarczy. http://www.dziennik.pl/opinie/article310896/Czym_Gosiewski_wyciera_sobie_twarz_.html http://www.wprost.pl/ar/?O=77614&C=57