Armia Rosyjska od zebow do ogona - I

Oficjalnie Sily Zbrojne Federacji Rosyjskiej licza 845 tys. zolnierzy sluzby czynnej. Dla porownania, w Silach Zbrojnych  Stanow Zjednoczonych sluzy 1.4 mln. wojskowych, czyli okolo 40% wiecej. Jedni i drudzy oczywisie musza ponosic zwiazane z tym koszty. Tak wiec, wedlug "Global Power" budzet obrony narodowej Rosji wyniosl 42.1 mld. dolarow, zas budzet amerykanskiego Department of Defence (DOD) - 705 mld. dolarow, z czego wynika, ze wydatki roczne na wojsko FR stanowia tylko 6% wydatkow na sily zbrojne USA. Nawet biorac pod uwage rozne czynniki obnizajace koszty Rosjan, to roznica jest kolosalna. Nie mozna wiec nie zadac pytania czy oficjalna liczebnosc Sil Zbrojnych FR jest wiarygodna. Rzucajac na rybke, przeciez nie jedza tylko jedna miske ryzu dziennie itp.

Z pewnoscia powyzszy argument jest na korzysc sformulowanej niedawno oceny gen. Frederica, Benjamina Hodgesa, bylego glownodowodzacego wojskami amerykanskimi w Europie, wedlug ktorej tak naprawde sily Zbrojne sa znacznie mniejsze od oficjalnie podawanych i wynosza 600 tys. Wypada to zapamietac i w rozumowaniu odliczac 25%  ilosci zolnierzy rosyjskich.

Idzmy dalej, w czasie odbywajacej sie wlasnie  wojny na Ukrainie najbardziej interesujace i kluczowe sa wojska ladowe (piechota, wojska pancerne, artyleria). A ta czesc rosyjskiej machiny wojskowej liczy sobie 250 tys. zlonierzy. Dodac nalezy wojska powietrznodesantowe (Wozduszno-diesantnyje wojska  - WDW), ktore tak rozrzutnie Rosjanie uzywaja w tej wojnie, czyli 35 tys. Razem - 285 tys. Napisalem "rozrzutnie", gdyz wzialem pod uwage fakt, ze wyszkolenie powietrznodesantowca kosztuje znacznie wiecej niz zwyklego piechura i nie wypada go marnowac uzywajac do spelniania funkcji, ktore moze wypelniac ten drugi. Wypada przypomniec, ze sowieci w ten sam sposob marnowali swoje potezne, liczace 100 tys. zolnierzy (4 korpusy), sily powietrznodesantowe w II wojnie swiatowej; np. jeden korpus powietrznodesantowy walczyl jako piechota na kierunku moskiewskim w 1941 r. Bylo ich tak duzo, gdyz Rosjanie zamierzali napasc na Niemcy w 1941 r.;Hitler ich uprzedzil.

Glowne sily ladowe FR skupione sa w dywizjach, ktorych jest czternascie: 8 - zmechanizowanych, 2 - pancerne, 2- powietrznodesantowe i 2- desantowo-szturmowe. Oprocz nich liczne sa brygady: 22 - zmechanizowane, 2 - pancerne, 5 - piechoty morskiej, 4 - desantowo-szturmowe i inne. Jednakowoz, te strukturalizacje przebija inna, ktorej trzon stanowia BTG (Batalionnyje Takticzieskije Gruppy). BTG, ktore tworzono od kilkunastu lat przejmuja zolnierzy i sprzet z dywizji i brygad. Ich sklad nie jest standardowy, zmienia sie w zaleznosci od zadan. Liczba zolnierzy waha sie od 600 do 1 000. Tak czy inaczej, typowy sklad jest nastepujacy: 1 kompania czolgow, 3 kompanie piechoty zmechanizowanej, 2 kompanie przeciwpancerne, 2-3 baterie artylerii i dwie baterie przeciwlotnicze. Przecietnie - 800 zolnierzy. Te male calosci taktyczne mialy zapewniac elastycznosc dzialania, ktorej brakowalo ociezalej strukturze, jak jest dywizja.

BTG sprawdzaly sie w mniejszych wojenkach, natomiast w duzej wojnie, jak ta na Ukrainie, ujawnily sie slabosci tej struktury i pewnie po jej zakonczeniu rosyjskie sily zbrojne czeka nowa reorganizacja. Podstawowa slaboscia jest mala liczba zolnierzy piechoty jak BTG zawieraja. Dwustu strielkow to za malo by atakowac, chronic ciezki sprzet i zapewniac logistyke. To tez za malo do prowadzenia skutecznych dzialan w miescie.

Wiedza o strukturze batalionowej ladowych wojsk sowieckich daje mozliwosc oceny wielkosci  jej sil bojowych, a takze ocenic stopien ich zaangazowania w wojnie na Ukrainie. Calkowita ilosc BTG podaje, jak wszyscy, w oparciu na oficjalna informacje wojskowych rosyjskich z sierpnia 2021 r. - FR dysponuje 170 BTG. I tego trzeba sie trzymac. Natomiast nie ma jasnosci co do ilosci BTG walczacych na Ukrainie. Wstepnie oceniano, ze na granicach Ukrainy czailo sie 100 sepow, czyli BTG. Pozniej te liczbe powiekszono nawet do 120. Dla uproszczenia zalozmy, ze jest ich tam 110. Oznacza to, ze Rosjanie zaangazowali az 65% trzonu swoich gotowych do walki sil ladowych. Tylko 35% (60) BTG ma wystarczyc na obrone bardzo dluuuugich granic Federacji Rosyjskiej. A tam czaja sie rozne zle elementy. To tez o wiele za malo na straszenie kilku bylych republik radzieckich. Pomysl by nadal ogolacac granice bylby bardzo nieostrozny.

Wracajac do Ukrainy, jezeli 110 BTG liczy 88 tys. zolnierzy, to jaka jest tresc tej liczby 150 tys. rosyjskich najezdzcow na Ukrainie? Otoz sa tam zolnierze sil specjalnych, Rosgwardia oraz OMON nalezacy do resortu spraw wewnetrznych. Nie znam sposobu wyliczania tych 250 tysiecy, moze licza rowniez lotnikow i marynarzy, choc w to watpie?

Jasnosci nie wprowadza rowniez dzisiejszy komunikat z amerykanskiego DOD, wedlug ktorego Rosjanie  wprowadzili juz na Ukraine 75% swoich Batalionowych Grup Taktycznych. A jezeli tak, to wypada powiedziec, ze "doopa sucha".

Ta d... jest jeszcze bardziej sucha i to bardzo powaznie, jesli uwzglednic stosunek zeba do ogona w napastniczej armii rosyjskiej. To okreslenie wcale nie jest zartem, tylko oficjalna terminologia przyjeta w fachowym jezyku analitykow wojskowych. Mowa o "Tooth-to-Tail Ratio", w skrocie - T3R. Prostymi slowy, ten bardzo istotny wskaznik w dzialaniach wojennych jest stosunkiem liczbowym zolnierzy spelniajacych "combat duties" do ilosci zolnierzy "in noncombatant roles"; tych, ktorzy biora bezposrednio udzial w walce do zolnierzy tylowych. Kusi by tych drugich nazywac tluszczykiem, ale to byloby niesprawiedliwe, gdyz ten "tluszczyk" jest nie tylko w poziomie teatru wojennego i dywizji, ale takze batalionu. Przykladowo, w batalionie  pancernym liczacym 35 czolgow jezdzi i strzela 150 zolnierzy podczas gdy pozostalych 250-350 zolnierzy wcale nie jest "extra". Ktos musi dokonywac napraw na polu walki (wieze w naszym "Leopardzie" wymienia sie w pol godziny), dowiezc amunicje, opatrzec rany w razie co, itd.

W nastepnym odcinku dokladniej omowie ksztaltowanie sie T3R, na pognebienie Rosjan dodam tez pare zdan o LSG. By zakonczyc jeszcze bardziej optymistycznie podam pewne wyliczenia amerykanskiego analityka wojskowego J.J.McGratha.