Otrzymałem Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości

Otrzymałem Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości

12 lipca 2021 r. Wojewoda Małopolski Pan Łukasz Kmita wręczył mi,

[zdj. Agnieszka Masłowska]

przyznany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę, Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

To satysfakcja z otrzymania takiego wyróżnienia. Od lat dokumentuję setki wydarzeń, uroczystości, wywiadów, na rzecz utrwalania pamięci o działaniach niepodległościowych. To setki fotoreportaży umieszczonych m. in. w serwisach „Niezłomnym ku Niepodległości”, „W Krakowie” (na platformie wordpress.com), także wiele działań i tekstów obrazujących szlaki wiodące do niepodległości, do naprawy polskiego systemu akademickiego w Polsce Niepodległej i działań na rzecz stosowania rzetelnej wiedzy w gospodarce odradzającej się z trudem ze zniewolenia komunistycznego Polski.

Dobrze, że ta praca została zauważona, nie podległa skasowaniu, wymazaniu z przestrzeni publicznej, pamięci, jak działania wcześniejsze na rzecz „Solidarności”, czy formowania polskich elit u schyłku systemu komunistycznego [nieraz wymazywanego z historii jak np. na uczelni, gdzie działałem – UJ].

Szkoda, że otrzymanie Medalu nie stanowi przepustki do działań jeszcze bardziej efektywnych, do wykorzystania pełni potencjału intelektualnego w pracy dla Polski. Medal nie wypełni pustki po wykluczeniu z domeny akademickiej, szczególnie ważnej dla rozwoju Polski.

Człowiek ma świadomość, że tylko jakieś kilka procent swojego potencjału intelektualnego, zapału, pasji, mogło zostać zrealizowane w tej domenie i to głównie w okresie najpodlejszym/najcięższym.

Sto lat temu, kiedy wybuchała Niepodległość, domena akademicka była otwarta dla posiadających odpowiednie kwalifikacje do pracy na rzecz dobra odradzającej się Ojczyzny. Po tzw. obaleniu komunizmu w III RP, takiego otwarcia nie było. Było ogromne marnotrawstwo, nie tylko w gospodarce, ale także w domenie akademickiej, która do tej pory nie może się podnieść z zapaści, a nawet się stacza coraz bardziej, zamknięta na niewygodnych, bo niezależnych, niepodległych.

To boli i przygnębia, i żaden medal, choć przyjmowany z zadowoleniem, tego stanu rzeczy nie może zmienić.

Widocznie nasze działania na rzecz wydostania się ze zniewolenia komunistycznego, nie były i nie są wystarczające.