My, niżej podpisani, wyrażamy nasze wsparcie i uznanie dla osób, które 10 kwietnia 2020 roku, w 10. rocznicę katastrofy smoleńskiej, uczciły pamięć ofiar tej tragedii.

Oddanie hołdu Śp. prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu, jego małżonce, a także wszystkim ofiarom, było obowiązkiem naszej wspólnoty - zarówno tej najszerszej, narodowej, jak i tej szczególnie mocno zjednoczonej pamięcią o tamtych tragicznych wydarzeniach. Dotyczy to zarówno pomników poświęconych ofiarom, jak i miejsc, gdzie zostały pochowane. Wyjątkowe okoliczności, wywołane epidemią, nie stanowiły i nie mogły stanowić przeszkody, która uniemożliwiałaby wypełnienie tego obowiązku przez przedstawicieli środowisk szczególnie poszkodowanych 10 kwietnia 2010 roku, i później szczególnie wyraźnie pielęgnujących pamięć o Tych, których straciliśmy w Smoleńsku.

Złożenie wieńców na grobach ofiar tragedii smoleńskiej w dniu okrągłej rocznicy było działaniem w najlepiej pojętym interesie publicznym, czego wyjątkowo wymownym podkreśleniem jest fakt uczczenia w ten sposób wszystkich ofiar. Było to działanie wymagające, w tych konkretnych warunkach, determinacji i odwagi, ale jednocześnie całkowicie legalne w świetle obowiązujących wówczas regulacji prawnych. Był to gest, który podkreślał, że środowiska przejęte Rzeczpospolitą nie zapominają o tych, którzy zginęli pełniąc służbę państwową. Nie zapominają także w sytuacjach nadzwyczajnych.

Uznajemy, że artyści mają prawo do swobodnej, nawet bardzo krzywdzącej oceny różnych wydarzeń i faktów. Uważamy jednak, że naszym obowiązkiem jest zaświadczenie przed historią i opinią publiczną, że złożenie wieńców na grobach ofiar katastrofy smoleńskiej w dniu 10. rocznicy było wyrazem także i naszego bólu. Wyrastało z przekonania, że nie można zgodzić się na zepchnięcie pamięci o ofiarach wyłącznie do sfery prywatnej. A taką właśnie tezę próbowano narzucić już w pierwszych dniach po tragedii, i próbuje się narzucać także dziś. W istocie oznaczałoby to uznanie tych, którzy zginęli, za niegodnych publicznej pamięci, czego rzecz jasna zaakceptować nie można.

(Podpisy w kolejności złożenia):

Jacek Karnowski, dziennikarz

Michał Karnowski, dziennikarz

Prof. dr Andrzej Przyłębski, ambasador RP w Niemczech

Leszek Długosz, poeta

Marcin Wikło, dziennikarz

Grzegorz Górny, dziennikarz, pisarz

Joanna Lichocka, dziennikarka, posłanka

Elżbieta Królikowska-Avis, dziennikarka

Bronisław Wildstein, pisarz, publicysta

Jan Pietrzak, satyryk, pieśniarz

Jerzy Zelnik, aktor

Wojciech Biedroń, dziennikarz

Cezary Gmyz, dziennikarz

Marek Pyza, dziennikarz

Paweł Nowacki, dziennikarz, program „Warto Rozmawiać”:

Maciej Świrski, Reduta Dobrego Imienia

Piotr Gursztyn, dziennikarz

Prof. Stanisław Mikołajczak, przewodniczący AKO

Marzena Nykiel, dziennikarka

Andrzej Rafał Potocki, dziennikarz

Tomasz Domalewski, dziennikarz

Tadeusz Płużański, dziennikarz

Stanisław Janecki, publicysta

Jacek Kurski, dziennikarz

Rafał Brzeski, dziennikarz

Jarosław Rynowiecki, aktor

Marcin Mazurowski, Zastępca Przewodniczącego Komisja Granic Szelfu Kontynentalnego ONZ

Paweł Zdun, Ruch Kontroli Wyborów

Bogdan Barwiński, fizyk

Maciej Bienert mąż, ojciec, przedsiębiorca

Jarosław Zimnoch, przedsiębiorca

Piotr Kubiak, Radio Gdańsk

Ignacy Maciejewski

Tomasz Bukowski

Wojciech Dubas

Aleksandra Juśko i Jan Juśko

Lucjan Siwczyk, przedsiębiorca,

Stefan Szaciłowski, reżyser

Jeśli chcą Państwo złożyć swój podpis, prosimy o wysłanie maila na adres:

Redakcja@wpolityce.pl 

UWAGA! W tytule listu prosimy wpisać imię i nazwisko osoby składającej podpis.