Spór z Żydami

Pani Engelking - Boni stwierdziła, bardzo ważna osoba w organizacjach żydowskich w Polsce, że istotą konfliktu o Holokaust jest inne pojmowanie śmierci przez Żydów i Chrześcijan. Powiedziała, że dla Chrześcijan śmierć to rzecz zwykła a dla Żydów nie zwykła i dla tego, jak mniemam, bo tego nie powiedziała, trzeba inaczej oceniać postawy Żydów a inaczej Polaków, każdego według innej normy i dalej z tego wynika śmierć Żyda to coś więcej niż śmierć chrześcijanina.

Myślę, że Pani Engelking-Boni powiedziała tym razem nieopatrznie za dużo.

Twierdzenie, że człowieka można oceniać tylko według przyjętych przez niego norm, w skrajnych wypadkach każdego według innych, jest w ich środowisku powszechne, ale nigdy wprost się do tego nie przyznawali.

Moim zdaniem, źródłem konfliktu między Judaizmem i Chrześcijaństwem jest kwestia, czy uniknięcie śmierci w danym momencie jest wystarczającym uzasadnieniem odstąpienia od norm Dekalogu, czy ogólnie mówiąc, Dekalogu należy przestrzegać, gdy jest to korzystne, czy zawsze. W obliczu zagłady społeczność Żydowska raczej akceptowała takie warunkowe przestrzeganie Dekalogu, choć oczywiście nie wszyscy. Polacy zaś w zasadzie takiego zachowania nie akceptowali, choć też oczywiście nie wszyscy.

Pani Engelking - Boni chyba też widzi problem w podobny sposób, bo inaczej nie mówiła by o tym, że konflikt wynika z różnego postrzegania śmierci.

Nie mniej jednak Pani Engelking- Boni posunęła się w swej wypowiedzi dużo dalej twierdząc, że dla Żyda śmierć jest doświadczeniem transcendentalnym, bo oznacza spotkanie z Bogiem. Wynika z tego, że z racji rzekomej odmienności normatywnej powinniśmy stosować różne miary. Dodatkowo, kwestionuje tym samym, że my też po śmierci stajemy przed Sądem Ostatecznym, a raczej tego nie powinna była robić, bo powiedziała nie prawdę i to świadomie. Pokazała tym samym, co chce ukryć.

Z jednej strony widzimy więc, że spór o Holokaust dotyczy spraw zupełnie fundamentalnych, spraw ostatecznych, a z drugiej strony, że istotą sporu jest kwestia, czy można oceniać zachowanie drugiego człowieka, z innej kultury, w swoich kategoriach. To też zresztą jest kwestia fundamentalna dla współistnienia kulturowego.

Oni uważają, że nie można i rzeczywiście raczej koncentrują się na zniszczeniu naszej kultury niż na promocji własnej. Wszelką krytykę Żydów z punktu widzenia naszych norm traktują jak przejaw antysemityzmu, bo zarazem podajemy negacji judaistyczny sposób widzenia świata przez to, że go nie stosujemy nawet w stosunku do Żydów. Czyli każdy Żyd, który będzie chciał naszej akceptacji społecznej musi przestrzegać naszych norm a porzucić swoje.

Gwoli ścisłości trzeba powiedzieć, że są oni konsekwentni. Starają się i nas krytykować zgodnie z ich wyobrażeniem o naszych normach. Tak więc księży katolickich starają się krytykować za nie przestrzeganie ich wyobrażenia o kapłanach chrześcijańskich, przedstawicieli naszej formacji politycznej zgodnie z ich wyobrażeniami o nas. Na przykład im się wydaje, że u nas normą jest niechęć do zarabiania pieniędzy, niechęć do kariery, podczas gdy nie wiedzą, że ta rzekoma niechęć, to po prostu brak zgody na niektóre warunki kariery, które kiedyś były a teraz powoli ustają, a nie na samą karierę jako taką. I dalej, ich wyobrażenia o księżach i ich obowiązkach są tak naprawdę wręcz kuriozalne, ale nie bardzo jest jak im to wytłumaczyć, bo nie rozumieją naszej formacji, nie znają norm podstawowych, od których wszystko się zaczęło.

Dodatkowo dochodzą do nas wieści ze świata, że na przykład muzułmanin bijący swoją żonę nie popełnia w Szwecji przestępstwa a Polak, który temu stara się przeciwdziałać już tak. Interwencja tego Polaka była również próbą narzucenia naszych norm obyczajowych osobie z innej kultury i okazało się, że jest to przestępstwo. Oczywiście, ponieważ ich normy obyczajowe zakładają zniszczenie naszej kultury jest to sposób walki z Chrześcijaństwem cudzymi rękami.

Nie mniej jednak, te ich wypaczone wyobrażenia o nas wchodzą w naszą kulturę, i choćby dla świętego spokoju staliśmy się im sprostać. Pierwszą ofiara takiej postawy był Kościół Katolicki, który zaczął uwzględniać ich sposób myślenia, by była jedność i zgoda a w rezultacie Kościół słabnie.

Teraz przyszła kolej na nas Polaków i tu okazało się, że ich rachuby, iż będziemy dążyć do zgody i jedności zawiodły. Powiedzieliśmy im wyraźnie, że jeśli chcą zgody, to w ramach naszych norm.

Zostaliśmy więc antysemitami i co dla nich najdziwniejsze, ta opinia nie zrobiła na nas żadnego wrażenia.

Wielu, a właściwie prawie wszyscy zastanawiają się, dlaczego spór z Izraelem wybuchł właśnie w tym momencie, co było jego początkiem. Pomysły są tak różne, że chyba nikt jeszcze nie tego wie. Wydaje się, że w relacjach dwustronnych nie nastąpiło nic co by mogło wywołać ten konflikt a zwłaszcza jego fundamentalnego charakteru.

Jeżeli zaś rozejrzymy się wokół, to zobaczymy najdziwniejsze wydarzenie społeczne ostatnich lat. Akcję „#MeToo”. Ogólnie rzecz biorąc polega ona tym, że potępia „witalny stosunek do świata”, który sankcjonuje społecznie przewagę silniejszego i ta różnica siły uzasadnia konieczność odejścia przez słabszego nie tylko od norm moralnych ale również od swojej godności w zamian za dumę z sukcesu finansowego i społecznego. Jest przecież rzeczą oczywistą, że po to by realistycznie pokazywać amoralność na przykład w kinie, czyli uprawiać ją publicznie trzeba być po prostu amoralnym, trzeba akceptować reguły branży. Przy czym wejście w to środowisko i poddanie się tym zasadom jest dobrowolne!

I teraz najciekawsze, ta akcja uderza w jeden z najważniejszych ośrodków propagandy antychrześcijańskiej jakim jest Hollywood i cały przemysł rozrywkowy a jest prowadzona przez środowiska równie antychrześcijańskie z tym, że atakujące chrześcijaństwo od innej strony.

Bo o ile antychrześcijańska propaganda Hollywood opiera się właśnie o witalność, czyli o cechę pozytywną i wskazuje, że rewersem jest życie rozpasane obyczajowo, życie grzeszne, to europejski sposób zwalczania chrześcijaństwa opiera się o atrofię woli w każdym aspekcie życia. Zdaniem libertynów europejskich zwykłemu człowiekowi po prostu nie wolno niczego chcieć poza przedmiotami materialnymi. Po prostu atakują pojęcie wolnej woli. Ludzie mają być pozbawieni jakiejkolwiek witalności pozwalającej realizować ich wolność i nie dotyczy to tylko sfery obyczajowej a całego życia.

Wyraźnie widać dwa nurty. Jeden Amerykański, którego obecnym gniazdem wydaje się być Nowy Jork ( może słynny dom na Broadway) a drugi europejski, którego gniazdem jak się wydaje do niedawna był Uniwersytet w Uppsali, ale teraz dochodzą głosy, że przenosi się do Kalifornii.

Od zewnątrz różnice są znaczne. Ośrodek amerykański dąży do hegemonii Żydów jako narodu wybranego po to, by w życiu społecznym nie było miejsca dla Chrześcijaństwa, bo narzucają nam swoje widzenie świata. W tym celu, swoją propagandą, chcą przenieść ciężar sporu na sprawy obyczajowe i twierdzą, że głównym grzechem jest przekroczenie norm obyczajowych jako świadectwa witalizmu- czyli w sumie pozytywnej społecznie cechy niezbędnej dla realizacji wolnej woli. Stąd mamy promocje nieskrępowanego seksualizmu płynnie przechodzącego w przemoc. Ten nurt widzimy powszechnie w tzw. kulturze masowej (film, piosenki etc.) i jest to nawiasem mówiąc najstarszy nurt antychrześcijański. Jego elementy występują już w Pieśni o Rolandzie, który nie bardzo przejmował się kwestią konsensualizmu w stosunkach ze swoją narzeczoną, a na koniec ją okradł. Ten nurt jest najstarszym nurtem antychrześcijańskim, trującym naszą kulturę z powodu tego, ze my odeszliśmy od Dekalogu przesuwają pierwsze przykazanie poza listę. Tu To umożliwiło powstanie państw feudalnych i kultury rycerskiej, która jest źródłem antychrześcijańskiej propagandy tradycyjnych ośrodków Żydowskich. Uzasadnieniem dla pozytywnej oceny Rolanda było to przyznanie specjalnych praw osobie gotowej oddać życie za ….. i tu każdy może wpisać co chce. A rebus jest to dokładnie judaistyczny sposób widzenia świata, gdzie w obliczu śmierci nie trzeba przestrzegać Dekalogu.

Jednak ostatnio, być może z powodu chęci drugiego nurtu antychrześcijańskiego, który nie jest już tylko żydowskim, zagnieżdżenia się w Kalifornii wybuchła akcja przeciwko swobodzie obyczajowej opartej właśnie o witalizm.

To duży kłopot dla tego starszego ośrodka ideologicznego. By podkreślić swoją siłę, by nie zostać zdominowanym przez „Europejczyków” muszą odnieść jakieś spektakularne zwycięstwo. Postanowili więc wziąć na cel Polskę właśnie teraz. Zwłaszcza, że Polacy są jedynym społeczeństwem europejskim, w którym nie doszło po powstania tzw. kultury rycerskiej podobnej do tej na zachodzie. U nas nie było hierarchii feudalnej, u nas szlachcic na zagrodzie był równy wojewodzie. Tak więc wygranie sporu z Polakami byłoby pokazaniem, że jednak tradycyjny antychrześcijanizm jest skuteczny i uniwersalny, że sprawdza się również w walce ze społeczeństwami egalitarnymi.

Za takim widzeniem spraw przemawia również fakt, że właśnie zmarł Dawid Rokefeler, niekwestionowany przywódca ruchów antychrześcijańskich, więc zaczęła się walka o przywództwo.

Cóż więc nam czynić. Nade wszystko musimy zdawać sobie sprawę, ze zgoda z adwersarzami nie ma żadnej wartości moralnej, że Chrystus przestrzegł, że nie przyniósł na świat zgody tylko miecz, że przyszedł poróżnić ojca z synem, synową z teściową itd.

Tak więc to, że nas nienawidzą to tylko dobrze.

PO drugie musimy zawsze pamiętać, że kobieta i mężczyzna są sobie równi co do godności. Czyli nie ma takiej godności społecznej, która powodowała by zakaz oceny krytycznej. Bo funkcje publiczna pełni albo kobieta, albo mężczyzna. Jeśli to kobieta, to jest równa co do godności każdemu a jeśli jest mąż, to jest równy wszystkim paniom i tu funkcja społeczna nie ma znaczenia.

I co najważniejsze, że jest prawda obiektywna niezależna od światopoglądu i jest ona nadrzędna nad naszymi ambicjami, ale i ambicjami innych.

Na razie tyle.