IX. Kościół katolicki - budowniczy cywilizacji Zachodu

Przez ostatnie kilkaset lat uczony Ciemnogród przyjmował, że rozciągający się tysiąc lat okres od upadku Cesarstwa Rzymskiego do Wielkich Odkryć Geograficznych to jedna wielka zła ciemność. Nazywano go Ciemnymi Wiekami (Dark Ages). Czarnym charakterem tego tysiąclecia zań współodpowiedzialnym  miał być Kościół katolicki. W ostanich kilkudziesięciu latach, wraz z postępem badań historycznych, obraz ten uległ radykalnej zmianie. Najpierw stopniowo skracały się Ciemne Wieki a powiększał okres nazywany późnym Średniowieczem. Proces ten chyba dobiegł kresu wraz z ograniczeniem Ciemnych Wieków do jedynie VI i VII wieku, czyli całe osiem pozostałych wieków zaliczono do normalności. Jednocześnie, coraz wiecej materiałów wskazywalo na bardzo pozytywną rolę Kościoła w Średniowieczu. Uznać go musiano za podwalinę cywilizacji Zachodu zbudowanej na ziemiach dzisiejszych Niemiec, Francji i Wysp Brytyjskich.

W czasie gdy runęło Cesarstwo Rzymskie podbite przez barbarzynców rodził się zalążek nowej cywilizacji - zakon benedyktynów. W szczytowym okresie istnialo 37 000 klasztorów. To w nich zachowywano dorobek cywilizacji grecko-rzymskiej oraz rozwijano naukę i krzewiono oświatę. Klasztory i kościoły były grabione i palone przez barbarzynców-analfabetów, a duchowni byli zabijani. Nawet gdy ze stu zniszczono 99, to i tak pozostawał jeden, który przechowywał wiarę i budował dalej nową cywilizację. Część mnichów znalazła schronienie w odludnych obrzeżach Irlandii, Kornwalii i na Hybrydach. Na przyklad w 550 r. do Cork przybyła łódź z 50 mnichami. Im i innym udało się zbudować liczne społeczności klasztorne na skalistych wysepkach i przechować  wiarę katolicką oraz dorobek dawnych wielkich kultur. W klasztorach tłumaczono dzieła antyczne. Dość powiedzieć, że do dziś zachowało się tylko kilka rękopisów dzieł łacińskich. Reszta, która jest dziś znana, zachowała się dzięki pracy tłumaczy, między innymi tych z klasztorów położonych na obrzeżach Wysp Brytyjskich. Co więcej, tam wlaśnie zachowano i później przekazano na kontynent czysty język łacinski. A gdy nastala przyjazna Kościołowi dynastia Krolingów rozkwitł tzw. Renesans Karoliński (przelom VIII i IX w.). Nic to, że później hordy Vikingów i Madziarów niszczyły jego dorobek. Jego część przetrwała.

Mimo nadejścia tej drugiej fali barbarzynców dalej trwały ośrodki chrześcijanstwa na Wyspach Brytyjskich oraz w południowych Niemczech (klasztory  Saint Gall, Reichenau i Tegernsee). Trwający wieki analfabetyzm w Europie starano się przezwyciężać tworząc sieć szkolnictwa. Na przykład zalecał to synod w Bawarii (798) i lokalne rady w Chalons (813) i Aix (816). Theodulf, biskup Orleanu i i opat klasztoru Fleury nakazywal: "We wsiach i miastach księża mają zakladać szkoły". Jasne, że była to syzyfowa praca.  Jeszcze w XII, XIII wieku, nawet na dworach królewskich, całe towarzystwo włącznie z władcami nie potrafiło ani pisać, ani czytać. Te umiejętność posiadali jedynie duchowni. Oto jak zwracłl się niemiecki król Otton III  w liście do najtęższego umysłu ówczesnej Europy, Gerberta z Aurillac, późniejszego Papieża Sylwestra II: "Jestem ignorantem. Moja edukacja została calkowicie zaniedbana. Przyjedź i pomóż mi. Popraw moje błędy i poradż mi jak rzadzić Cesarstwem. Zedrzyj ze mnie Saksońskie prostactwo i wydobądź ze mnie wszystko, co odziedziczyłem po moich greckich przodkach. Wytlumacz mi treść książki z arytmetyki, ktorą mi przysłałeś".

Kościół katolicki nie tyle przyczyniał sią do powstania nowej, wielkiej cywilizacji - on ją budował. Przez długie wieki Średniowiecza Kosciół uczestniczyl w rozwijaniu wszystkiego co ważne: "myślenia ekonomicznego, prawa międzynarodowego, nauki, uniwersytetów, idei religijnych, sztuki i moralności".

Pierwsze uniwersytety były szkołami kościelnymi. Uniwersytety w Paryżu i Bolonii były szkołami katedralnymi. Natomiast Oxford i Cambridge były najpierw dość luźnymi zgromadzeniami mistrzów i uczniów. Tak czy inaczej, pierwsze uniwersytety powstały już w II polowie XII w.  W odróżnieniu od akademii greckich, gdzie w każdym przypadku dominowała jedna szkola myślenia, tutaj występowala duża swoboda myślenia, pluralizm pogladów. Dzięki temu można dziś powiedziec, że u źródeł Rewolucji Naukowej leżała dzialaność Koscioła. Co więcej, szereg księży stało się ojcami różnych dyscyplin naukowych. Ojciec Nicolaus Steno - geologii, O.Athanasius Kircher - egiptologii, a Jezuici zdominowali badania nad trzęsieniami Ziemi, że nazwano tę dyscypline "nauką Jezuitów". Trzydzieści pięć kraterów na Ksieżycu nosi nazwiska Jezuitów. Dodać należy finansowanie badań, na przyklad w ciagu 600 lat aż do Oświecenia Kosciół dał więcej pieniędzy na badania astronomiczne niż wszyscy inni sponsorzy.

Prawo kanoniczne było pierwszym nowoczesnym systemem prawa w Europie. Wyrafinowany i spójny zastąpil mozaikę prymitywnych zwyczajów. Zaś prawo międzynarodowe rodziło się w XVI-wiecznych uniwersytetach w Hiszpanii.

Można by tak dalej kontynuować. Zakończę chichotem historii. Jak się okazuje, zapożyczenia religijne obecne są we wrogich Kościołowi  ideologiach. Jak łatwo zauważyć, w marksizmie mamy Niebo (komunizm), mamy naród wybrany (proletariat), jest instytucja spowiedzi  itd. Nie tak dawno Murray Rothbard w tekście pt. "Karl Marx as Religious Eschatologist" (książka pt. "Requiem for Marx", 1993) pokazał jak wiele marksizm zapożyczył z chrześcijańskich XVI-wiecznych herezji.

Kościół katolicki stworzył cywilizację Zachodu i zachowuje mimo upływu dwóch tysięcy lat imponujacą żywotność.

Główne źrółlo: Thomas E. Woods,Jr., "How The Catholic Church Built Western Civilisation", Regnery History, U.S.A. 2005.