Niemile zlego poczatki

Arogancja funkcjonariuszy Unii Europejskiej nie zaczela sie dzis. Ona ma tylko swoja dynamike. Teraz zrobila sie sytuacja krytyczna, nawet gorsza niz  przy wprowadzaniu Traktatu Lizbonskiego. Wtedy centrala w Brukseli wyslala do Pragi delegacje, ktorej trzon stanowilo niemieckie komando. Na czele stal  Hans-Gert Pottering. Przybocznymi byli: Martin Schulz i Daniel Bendit-Cohn. Tego ostatniego wydalono z Francji po zaburzeniach 1968 r. i zamieszkal w Niemczech.

Na Zamku na Hradczanach przyjal to towarzystwo prezydent prof. Vaclav Klaus. Przywital komando nastepujacymi slowami: "Bardzo sie ciesze, ze moge Was dzisiaj przywitac na Zamku Praskim. Szczegolnie mnie cieszy mozliwosc dyskusji dlatego, ze wiem jak moje poglady i postawy sa w mediach czesto demonizowane i i przedstawiane w sposob karykaturalny".

Pottering: "Dziekujemy za przyjecie. Jestem w Parlamencie Europejskim od 1979 roku, cale swoje zycie jestem "na uslugach Europy"...Prosze najpierw kolege Schulza".

Schulz: "Traktat Lizbonski jest konieczny, nieunikniony, absolutnie niezbedny. Wiem, ze ma Pan poniekad kontrowersyjne poglady, panie Prezydencie".

Graham Watson (Irlandczyk): "Panie Prezydencie, my wszyscy znamy niemiecki, angielski, francuski,  hiszpanski i wloski".

Cohn-Bendit: "Przynioslem Panu flage, ktora najwyrazniej wszedzie macie na Zamku Praskim. To jest flaga Unii Europejskiej, tak ja tutaj postawie przed Panem...Co do Traktatu Lizbonskiego Pana poglad na to mnie nie interesuje, chce wiedziec, co Pan zrobi, aby zatwierdzil go czeski sejm i senat. Bedzie Pan respektowal demokratyczna wole przedstawicieli narodu? Bedzie Pan musial to podpisac. Co wiecej, chce, aby Pan mi wyjasnil, jaki jest poziom Pana przyjazni z panem Declan Ganley'em z Irlandii".

Vaclav Klaus: "Musze powiedziec, ze tym tonem nikt jeszcze ze mna tutaj nie powil przez 6 lat mojej prezydentury. Nie jest Pan tutaj na paryskich barykadach. Sadzilem, ze taki styl komunikacji wobec nas skonczyl sie 19 lat temu (razem z upadkiem komunizmu). Widze, ze sie mylilem. Ja bym sobie nie pozwolil pytac Pana, z czego jest finansowana dzialalnosc Zielonych. Jesli zalezy Panu na racjonalnej dyskusji przez te pol godziny, ktora mmay na negocjacje, prosze Panie Przewodniczacy oddac glos dalszym osobom".

Pottering: "Nie, my mamy dosyc czasu. Moj kolega bedzie kontynuowal, poniewaz kazdy z czlonkow bedzie pytal pana o co tylko chce. (Do Cohn-Bendita). Prosze kontynuowac".

Vaclav Klaus: "To niewiarygodne, czegos takiego jeszcze nie przezylem".

Cohn-Bendit:"Pan mnie jeszcze tutaj nie goscil.z prezydentem Havlem rozumielismy sie zawsze bardzo dobrze. A co mi Pan powie o swoim stanowisku w sprawie prawa antydyskryminacyjnego? Co do naszych finansow jeszcze bede Pana instruowal".

Vaclav Klaus: "Dziekuje za to nowe doswiadczenie, ktore zdobylem w trakcie spotkania z Panstwem. Nie przypuszczalem, ze cos takiego jest mozliwe i w ciagu ostatnich 19 lat nic podobnego nie przezylem. Myslalem, ze to nalezy juz do przeszlosci, ze zyjemy w demokracji, ale w UE rzeczywiscie jest post-demokracja".

Pottering: "Chcialbym jeszcze cos powiedziec i wreszcie wyjsc z tego pokoju na dobre. Niedopuszczalne jest, ze porownal nas Pan ze Zwiazkiem Radzieckim ".

Vaclav Klaus: "Nie porownywalem Was ze Zwiazkiem Radzieckim, nawet nie wypowiedzialem slowa "Zwiazek Radziecki". Natomiast powiedzialem, ze takiej atmosfery i stylu negocjacji, jak dzisiaj, nie doswiadczylem przez ostatnie 19 lat w Republice Czeskiej. Dziekuje Panom za mozliwosc spotkania z Wami, jako poslami UE. Jest to wrazenie zupelnie inne niz ze spotkan z prezydentami i premierami krajow czlonkowskich".