"Zupelnie nadzwyczajna kasta ludzi"

Ocena stanu wojennego dokonana przez Sąd Najwyższy jest jednoznaczna.
Okres ten wykazał się szczególną pogardą dla ustanowionych praw
i wolności obywatelskich, podobną do tej z okresu stalinowskiego –
wskazuje uzasadnienie jednej z podjętych uchwał. Konsekwencją tego jest
prawna ocena czynów objętych wnioskami IPN, noszących znamiona zbrodni
sądowych, których sprawcami byli funkcjonariusze publiczni pełniący
funkcję sędziów, a także prokuratorów. Okazuje się, że niektórzy
prokuratorzy i sędziowie łamali nawet to prawo, które obowiązywało
w okresie PRL. Tylko po to, by przypodobać się niedemokratycznej władzy
i walczyć z opozycją.

Sąd Najwyższy jako sąd
drugiej instancji podjął uchwałę, na skutek której prawomocnie zezwolono
na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokuratora w stanie
spoczynku Janusza R. za popełnienie pięciu czynów, polegających na tym,
że jako podprokurator Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Koszalinie,
wykonując polecenia swoich przełożonych, wspólnie i w porozumieniu
z innymi funkcjonariuszami państwa stosującego masowe represje
przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, iż ze względów politycznych,
wbrew zgromadzonemu w postępowaniu karnym materiałowi dowodowemu,
podżegał składy sądzące Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego do uznawania
oskarżonych za winnych zarzucanych im czynów i wymierzania kar
pozbawienia wolności i pozbawienia praw publicznych, pomimo iż materiał
dowodowy nie dawał podstaw do przyjęcia, że swoim zachowaniem oskarżeni
wypełnili znamiona zarzucanego czynów, w sposób dowolny, sprzeczny
z dowodami zgromadzonymi w toku postępowania oraz stosując wykładnię
rozszerzającą zakres penalizowanych zachowań

– czytamy w komunikacie Sądu Najwyższego.

FOT

Sędzia SN bez immunitetu

Sąd
Najwyższy uchylił też immunitet sędziemu w stanie spoczynku Janowi R.,
z Sądu Najwyższego, który jako sędzia, Sądu Pomorskiego Okręgu
Wojskowego w Bydgoszczy, na sesji w Koszalinie, działając wspólnie
i w porozumieniu z innymi sędziami tego Sądu, przekroczył swoje
uprawnienia w ten sposób, że orzekając w sposób dowolny, sprzeczny
z dowodami zgromadzonymi w toku postępowania, w sposób dla oskarżonego
niekorzystny, stosując przy tym wykładnię rozszerzającą zakres
penalizowanych zachowań.

(…) wydał wyrok
skazujący, uznając oskarżonego za winnego tego, że „w zamiarze
osłabienia gotowości obronnej PRL, rozpowszechniał wśród żołnierzy
Wojska Polskiego drukowaną ulotkę wzywającą żołnierzy
do nieposłuszeństwa wobec przełożonych i zawierającą fałszywe wiadomości
o nastrojach wśród żołnierzy Wojska Polskiego, polegających
na gotowości do okazywania nieposłuszeństwa wobec przełożonych” i skazał
go na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę
dodatkową 3 lat pozbawienia praw publicznych

– informuje Izba Dyscyplinarna SN.

Ciekawa
jest także analiza i uzasadnienie dotyczącej osoby skazanej przez skład
sędziowski, w którym zasiadał sędzia Jan R. Izba Dyscyplinarna przyjęła
słuszną argumentację Instytutu Pamięci Narodowej.

(…)
do skazania oskarżonego doszło w sytuacji, gdy materiał dowodowy
zgromadzony w sprawie nie dawał podstaw do przyjęcia, by oskarżony swoim
zachowaniem wypełnił znamiona przypisanego mu czynu, gdyż wręczona
żołnierzom Wojsk Ochrony Pogranicza ulotka, w stopniu oczywistym, nie
mogła osłabić gotowości obronnej PRL, a nadto celem jej przekazania nie
było osłabienie tej gotowości, a jej wręczenie stanowiło wyraz sprzeciwu
wobec bezprawnie wprowadzonego stanu wojennego i pozbawienia
społeczeństwa podstawowych praw i wolności obywatelskich
zagwarantowanych przez prawo międzynarodowe, którym to działaniem Jan R.
w okresie obowiązywania rygorów stanu wojennego, utożsamiając się
z istniejącym wówczas ustrojem politycznym, stosował wobec
pokrzywdzonego represje z powodu prezentowanych i wyrażanych przez niego
przekonań oraz poglądów społeczno-politycznych, a tym samym
naruszył jego prawa do wyrażania takich przekonań i opinii, które
to represje stanowiły poważne prześladowania z przyczyn politycznych,
czym dopuścił się zbrodni komunistycznej, stanowiącej zbrodnię
przeciwko ludzkości

– czytamy w informacji PAP.

Kolejne wnioski

W repertoriach
Sądu Najwyższego - Izby Dyscyplinarnej zarejestrowano dotąd łącznie
14 spraw o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej
na wniosek IPN, przy czym 13 wniosków (Oddziałowej Komisja Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie) dotyczy sędziów
i prokuratorów struktur Pomorskiego Okręgu Wojskowego, zaś jeden wniosek
(Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
w Krakowie) dotyczy sędziego Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Wnioski
obejmują łącznie 31 czynów, które przypisywane są 3 sędziom Sądu
Najwyższego, jednemu sędziemu sądu powszechnego oraz 4 prokuratorom.
Wszystkie te osoby poza jedną (sędzią SN) są obecnie w stanie spoczynku.

WB