Matka Wszystkich Nieszczesc - III (T.Blair)

  Prezydent  G.W.Bush byl troche jak kowboj - w koncu rodowity Teksanczyk. Premier Wielkiej Brytanii Tony Blair byl calkiem inny. Przed podjeciem waznych decyzji prowadzil nieustanne debaty sam z soba i najblizszym kregiem ludzi. Szukal  uzupelniajacych informacji, testowal, wywazal. To, ze mocno poparl Busha przed i w czasie wojny w Iraku zostalo przesadzone po 9/11. Wtedy to powiedzial, ze UK bedzie stalo "ramie w ramie" z Ameryka.

W swoich wspomnieniach zatytulowanych: "A Journey. My Political Life", Alfred A.Knopf, NY 2010, obszernie przedstawil sytuacje decyzyjna w jakiej sie znalazl na poczatku 2013 r. Poswiecil temu przede wszystkim rozdzial pt. "Iraq:Countdown to War" (s.371-412). Robi to w swoim stylu wyrafinowanego dyskutanta, gdzie nie strzela sie po kowbojsku z biodra. Sa tam wiec rozne zastrzezenia, tryb warunkowy itp.  Nie chcac poswiecac czasu na jego finezyjne wywody, ogranicze sie do prostego wyliczenia argumentow za inwazja Iraku. Mysle, ze w sposob interesujacy wzbogacaja argumentacje prezydenta G.W.Busha i jednoczesnie zapowiadaja argumentacje innych osob, ktora przedstawie w kolejnych odcinkach. Mam nadzieje, ze do skrotowego przedstawienia sprawy wystarczy kilkanascie odcinkow. Argumenty przedstawie nie w kolejnosci, w jakiej to premier T.Blair zrobil, ani wedlug hierarchii ich waznosci. Po prostu, tak jakos mi to wyszlo.

Oto kilka argumentow premiera UK majacych pokazac absurdalnosc twierdzenia, ze "Bush po prostu wbil pinezke w mape i  zadecydowal bez zadnego uzasadnienia, ze nalezy isc na Irak".

1. Moralny argument odwolujacy sie do utraty zycia wielu Irakijczykow w wyniku wojny powinien uwzgledniac i te okolicznosc, ze  za sparawa Saddama Husseina sporo ludzi juz wczesniej zginelo w smaym Iraku i poza jego granicami. Idac po kolei: 600 tys.-1.1 mln. Irakijczykow i Iranczykow zginelo w wojnie 1980-1988; ponad 100 000 Kurdow zginelo w 1988 r. w czasie Anfal Campaign (dodac nalezy rannych i uchodzcow); 75 000 zabitych w 1991 r.czasie inwazji wojsk irackich na Kuwejt;50 000 zabitych Szyitow w ramach represji w 1991 r.;100 000 zamordowanych przeciwnikow politycznych.

2. W 1979 r. gdy Hussein pezejal wladze, Irak  byl bogatszy od Portugalii i Malezji. dyktator wpedzil kraj w nedze.

3.Co do "argumentu naftowego" wedlug, ktorego ytak naprawde poszlo o rope naftowa - gdyby rzeczywiscie poszlo o rope, to nie byla potrzebna wojna. Moglismy zrobic z Irakiem "deal" w mgnieniu oka.

4. Po 9/11 zmienil sie obraz swiata. Szokowi z powodu smierci 3 000 ludzi towarzyszyla swiadomosc, ze umyslowosc al-Quady nie tylko pozwalal na radosc z tego faktu, ale takze bylo w niej miejsce na jeszcze wieksza radosc, gdyby udalo sie zabic 30 000 czy 300 000 ludzi. Atak terrorystyczny nie mial jakiegos wyraznie zdefiniowanego, osiagalnego celu politycznego. To bylo wypowiedzenie wojny motywowane religia. Czy jest mozliwe, ze al-Quaeda zyskalaby kiedys dostep do broni masowego razenia? Tak. Takze niektore panstwa sprzyjajace terroryzmowi, jak np. Libia, mialy taki dostep. Przy glebszym spojrzeniu, dalo sie zauwazyc zawiazujace sie porozumienie pomiedzy takimi panstwami i grupami terrorystycznymi.

5. Swiat arabski na gwalt wymagal modrnizacji. Agresywny Islam doprowadzal do napiec w tamtych krajach. Czesc rzadow, wlacznie z dyktatorskimi, byla swiadoma koniecznosci modernizacji. Istniejace systemy byly nie do utrzymania na dluzsza mete. A w tym wszystkim, Hussein wywieral wplyw trujacy i regresywny na panstwa, np. Zatoki Perskiej, ktorym bardzo zalezalo na poprowadzenie swoich spoleczenstw ku lepszej przyszlosci.

6. Koalicja zamierzala pomoc w zmodernizowaniu Iraku. "I czyz wczesniej nie pokazalismy, ze taki idealizm jest osiagalny? W Afganistanie trwaja przygotowania do pierwszych wyborow i Taliban wydaje sie, przestal sie liczyc. W czasie mojej pierwszej kadencji obalilismy Milosevica i zmienilismy krajobraz Balkanow. In Sierra Leone uratowalismy i zabezpieczylismy demokracje po wyniszczajacych wojnach diamentowych. Dysponujemy potega Ameryki, nie mowiac o naszej i innych sojusznikow".

7. Wsrod kotrowersji, jakie nieuchronni musial wzbudzic ekspedycja w Iraku, zapomina sie o wplywie, jaki jej rezultat wywarl na innych niegrzecznych chlopakow. Libia stulila uszy i zaczela negocjowac w spawie  swoich programow chemicznych i nuklearnych, Iram szybciutko wrocil do negocjacyjnego stolu i nawet Korea Polnocna wrocila do szesciostronnych rozmow.

8. Oczywiscie nie da sie pominac glownego "cassus belli", czyli WMD. Temu T.Blair poswiecil bardzo duzo miejsca.

Po latach, Tony Blair nie zaluje swojej decyzji. "Nie moglem przewidziec przyszlosci. Moglem tylko nawigowac w terazniejszosci".