Jak Jerzy Targalski 1,5 bańki przytulił

Ludzie mają od Boga dane różne talenty.
Tak różne, że na opisanie ich tutaj nie wystarczyłoby klawiatury, dlatego poprzestanę na talencie swoim:

to dar jasnowidzenia i zaraz ten fakt udowodnię.

W napisanym ponad rok temu tekście zdiagnozowałem, że w obszytym pięknymi słowami o Polsce, społeczeństwie, władzy itp ozdobnikach, wrogim przejęciu przez Pana Targalskiego Ruchu Kontroli Wyborów chodzi o (nieopodatkowaną!) kasę:

„I w tym momencie zrozumiałem, że w informacji o tytułowym wrogim przejęciu, kluczowe słowa to osobowość prawna.

Bo jak zamiast jakiegoś, pożal się Boże, „ruchu społecznego” powstaje stowarzyszenie (znów te skojarzenia – a poszli mnie won!), to ma prawo „uruchomić działalność gospodarczą, która służy pozyskiwaniu funduszy na cele statutowe.”

Oprócz już wspomnianej działalności zarobkowej (odpłatnej działalności pożytku publicznego i działalności gospodarczej), może ono… przyjmować darowizny, ubiegać się o dotacje od administracji publicznej, organizować zbiórki publiczne, pozyskiwać nawiązki, spadki czy 1%.

Stowarzyszenie korzysta też ze zwolnienia z podatku dochodowego, jeśli jego cele mieszczą się w zwolnieniu opisanym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przekładając to na język ludzi zwykłych (czyli – tych wg klasyka nieuświadomionych), jak jest dopływ kasy (dokładniej – kasiory, takiego określenia używa na publicznych spotkaniach Targalski) to naczalstwo ma na ośmiorniczki.

I wtedy, jak już ostatni cytowany w tym felietonie klasyk mawiał – można żyć i kochankie mieć!

Czego jako człek życzliwy i empatyczny, każdemu, nawet Targalskiemu, życzę!”*

Koniec cytatu.

I nagle, Rzeczpospolita piórem redaktora Andrzeja Stankiewicza informuje**, że Pan Jerzy Targalski przytulił, jak w swym (jasno)widzeniu ujrzałem – 1,5 bańki, to znaczy 1,5 miliona.

Spokojnie, spokojnie – nie przytulił osobiście.
W 3/4 RP przytulanie odbywa się jak zawieranie małżeństw w dawnych wiekach, czyli per procura (guglować młodzi, guglować):

na fundację czy na stowarzyszenie, bo na rympał, czyli na prywatyzację, to jest zarezerwowane dla szpicy.

O, taka Krystyna Janda, gdy jej wicepremier Gliński 1,5 bańki (to w tym towarzystwie chyba jakaś magiczna liczba jest) przytulić, jak to miała w zwyczaju, nie pozwolił, obwieściła urbi et orbi, że teatry „nie są jej”, tylko fundacji.***

No to Pan Targalski przytulił patentem na to stowarzyszenie, co ponad rok temu przewidziałem.

Ponieważ tekst red. Stankiewicza datowany jest na 7 lipca, wnioskuję, że przytulenie 1,5 bańki nastąpiło 24 czerwca.
Z czego wnioskuję,?
A z tego, że na ten dzień w kalendarzu wypada Dzień Przytulania, a kto nie wierzy, niech sprawdzi. :-D

Powstaje pytanie, za cóż Pan Targalski te 1,5 banki przytulił?

Najpierw pomyślałem, że Pan Targalski przytulił te 1,5 bańki za wysyłanie polskich żołnierzy do Donbasu, zgodnie z tym co (pod swoim pseudonimem artystycznym Józef Darski) napisał:

Ale jednak nie.
Jak twierdzi Rzeczpospolita, Pan Targalski przytulił od wiernoty (konsekwentnie propaguję określenie swojego autorstwa) Waszczykowskiego te 1,5 miliona na… stworzenie w Szczecinie regionalnego ośrodka debaty międzynarodowej (RODM) i na współtworzenie takiego ośrodka w Katowicach, gdzie mają się odbywać dyskusje na temat polskiej polityki zagranicznej :-D

Cóż, najwyraźniej dziennikarze komercyjnie niepokorni (też moje) nie są już tak skuteczni w praniu mózgów Polakom, jak ich tatusiowie czy dziadziusiowie w epoce minionej, toteż i potrzebują nowych narzędzi, żeby Polacy zrozumieli, że mózg niewyprany jest gorszego sortu i hurtem te swoje łby dobrowolnie do lobotomii (jest takie słowo, naprawdę) nadstawiali.

Od razu zaznaczam, że mi nawet przez myśl nie przeszło, że (jak za rządów PO-ZSL) sekwencja wydarzeń była taka:

najpierw w MSZ zapadła decyzja o przytuleniu przez Pana Targalskiego 1,5 miliona, a potem zaczęto pisać uzasadnienie, ale nie przeszło dlatego, bo choć jestem jasnowidz, to skupiam się na generaliach a nie na detalach, a Arystotelesowy dylemat – co było pierwsze: wyposzczone usta czy cyc dojny? to jest właśnie detal.

Owszem, ktoś może zacząć – pardon – margać, że to nie tak miało być przyjaciele i kłapać paszczą, że gdyby półtora miliona dostał taki emeryt, który właśnie w wieku lat 66 przechodzi na emeryturę w wysokości 1 500 zł na rękę, to żeby te 1,5 miliona wykorzystać, musiałby żyć na emeryturze jeszcze 1000 miesięcy.
Czyli ponad 83 lata!

Niech policzę: 66+83=149 lat! Toż to rekord Guinessa!

Ale jaki z takiego 149 letniego emeryta byłby pożytek?
Żaden!
Głuchy taki, ślepy, pod siebie za przeproszeniem robiący – do żadnej debaty o polityce zagranicznej się nie nadaje!

Ale to jeszcze nic – z tekstu Rzepy wynika, że Pan Targalski ma szansę na przytulenie kolejnych 700 tysięcy, tym razem na taki dyskusyjny ośrodek we Wrocławiu, co o jego umiejętności tropienia nie tylko ruskich agentów, ale i szaf z konfiturami świadczy jak najlepiej.

Na koniec pytanie:

Jak się coś takiego, takie przytulanie, nazywa?

Słucham?

Nie, no bez przesady – jaka „granda”?! Jaki „skandal”?! Jakie „Teraz K… My!” ?! No bez harcerzykowania mi tu proszę:

to jest po prostu dojna – pardon! #DobraZmiana w swej najczystszej formie!

1,5 bańki przytulił nasz Targalski zamiast jakiejś ichniej Jandy, co jest więcej niż słusznie, bo przyznacie szanowni emeryci i prekariusze zap… ylający na śmieciówkach, że szkoda byłoby, gdyby się tyle kasy zmarnowało?

Jeśli tylko coś mógłbym zasugerować (ale to tylko sugestia – żaden nacisk ani broń Boże polecenie służbowe), to tylko tyle, żeby Pan Targalski zmienił swój pseudonim artystyczny z Darski na Biorski
I nie muszę tłumaczyć dlaczego.

I jeszcze bonus: dla wszystkich komercyjnie niepokornych – Tango przytulango!****

--------------------

*http://blog.wirtualnemedia.pl/ewaryst-fedorowicz/post/wrogie-przejecie-ruchu-kontroli-wyborow
** http://www.rp.pl/Kosciol/307069869-Strumien-dotacji-dla-o-Rydzyka.html#ap-1
*** http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1660464,1,janda-pisze-do-ministra-glinskiego-to-nie-sa-moje-prywatne-teatry.read
**** https://www.youtube.com/watch?v=K3O8aG-0WSM