Szwajcarska decyzja

W dniu 16 IV 1992 r. Szwajcaria zlozyla wniosek o negocjacje akcesyjne do Unii Europejskiej.Kilka miesiecy pozniej, w dniu 6 XII 1992 r. Szwajcarzy w referendum odrzucili ten wniosek. Przez prawie cwierc wieku sprawa "wisiala", az w dniu 1 III 2016 r. nizsza izba parlamentu szwajcarskiego przeglosowala stosunkiem glosow 126:46 wycofanie wniosku. Kilka dni temu, 15 VI 2016 r. taka sama decyzje stosunkiem glosow 27:13 podjal Senat. Jeden z politykow, Thomas Minder w wywaiadzie dla Neue Zuricher Zeitung powiedzial, ze problem ten trzeba zakonczyc szybko i bezbolesnie, gdyz tylko kilku lunatykow chce obecnie wejscia Szwajcarii do UE. Badania pokazuja, ze za wejsciem do UE jest tylko 5% Szwajcarow.

Chodza sluchy, ze politycy szwajcarscy chca dodac ducha Bryjczykom podejmujacym decyzje o Brexicie. Szwajcarski polityk H.Germann stwierdzil: "Islandia miala odwage i wycofala podanie o czlonkowstwo w Unii i jakos nie nastapila erupcja wulkanu".

Prawda jest, ze Szwajcaria nie potrzebuje scislejszych wiezi z UE. Lacza je rozliczne umowy handlowe i Szwjacaria znajduje sie w Strefie Schengen, 55% eksportu szwajcarskiego idzie do Unii, a 73% importu szwajcarskiego z Unii pochodzi.Nie jest im potrzebna bizantyjska biurokracja brukselska. Przykladowo, jezeli Brytyjczyk chce zalozyc firme (nawet duza) w Szwajcarii, to moze zrobic to w ciagu kilku godzin bez ponoszenia kosztow kancelarii prawniczych i ksiegowych. W Unii takiej wolnosci nie ma. Pozostawanie poza Unia ma tez te dobra strone, ze obcy politycy i biurokraci nie wsadzaja nosa w nie swoje, bo szwajcarskie sprawy.

Norwegia, Szwajcaria i Islandia, to calkiem zgrabna trojka. Gdyby doszla Wielka Brytania, to jeszcze mocniej bedzie lsnila mozliwosc calkiem dobrego zycia poza zasiegiem rak roznych kapo-Schultzow i Timmermansow. A Niemcy,Francja,Dania i Szwecja niech  jakos tam daja sobie rade z islamskimi imigrantami i innymi stworzonymi przez siebie problemami.

A dzis z rana, czyli w poniedzialek, ukazal sie w angielskim Daily Mail artykul Roberta Hardmana, ktorego streszczenie brzmi:"Twoje pieniadze jakby rosly na drzewach. Eurokraci plawia sie w nadmiarze. 10 000 z nich zarabia wiecej niz premier UK Cameron, czyli 150 000 funtow rocznie". Ciekawe to jest, bo w administracji EU jest 47 tys. osob. Spore miasto. Nie trzeba byc dygnitarzem, by zarabiac wiecej niz premier olbrzymiego kraju. 

Biurokracja unijna rowna sie marnotrawstwu. Samo przemieszczanie sie tej armii z Brukseli do Strasburga i z powrotem, itd.kosztuje 150 milionow funtow rocznie.