Petycja: na temat możliwości ochrony prawnej dobrego imienia żołnierzy podziemia niepodległościowego

http://citizengo.org/pl/32077-wniosek-o-opracowanie-opinii-prawnej-na-te...

dobrego dnia Wszystkim :)

małowato :(

http://citizengo.org/pl/32077-wniosek-o-opracowanie-opinii-prawnej-na-te...

tak małe zainteresowanie ...

http://citizengo.org/pl/32077-wniosek-o-opracowanie-opinii-prawnej-na-te...

http://citizengo.org/pl/32077-wniosek-o-opracowanie-opinii-prawnej-na-te...

W dniu 26 stycznia 2016 r. Rada Miejska Bielska Podlaskiego przyjęła "Oświadczenie w sprawie upamiętnienia 70 rocznicy pacyfikacji wsi Zaleszany, Wólka Wygonowska, Zanie i Końcowizna oraz zabójstwa furmanów w okolicach wsi Puchały Stare". W dniu 15 stycznia 2016 r. radny Kazimierz Leszczyński zwrócił się do Oddziału IPN w Białymstoku z prośbą o zaopiniowanie projektu oświadczenia w tej sprawie, przygotowanego przez grupę radnych. Projekt ten brzmiał następująco:
http://bip.um.bielsk.wrotapodlasia.pl/…/xv_projekt_oswiadcz…
W odniesieniu do tego projektu Oddział IPN w Białymstoku przedstawił następującą opinię:
Opinia na temat projektu oświadczenia Rady Miasta Bielsk Podlaski w sprawie upamiętnienia 70 rocznicy śmierci ofiar zbrojnego podziemia po II Wojnie Światowej

Nie ulega wątpliwości, że działania żołnierzy Pogotowia Akcji Specjalnej NZW dowodzonych przez kpt. Romualda Rajsa „Burego” między 29 stycznia a 2 lutego 1946 r. są jedną z najtragiczniejszych kart historii podziemia niepodległościowego. Ten krótki, ale niezwykle brzemienny w skutki epizod działalności 3 Wileńskiej Brygady NZW skutkował śmiercią 79 cywilnych osób narodowości białoruskiej, zamieszkujących wschodnią Białostocczyznę. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że zgodnie z postanowieniem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego z dnia 15 września 1995 r. w sprawie unieważnienia wyroków śmierci orzeczonych przez były Wojskowy Sąd Rejonowy w Białymstoku w dniu 1 października 1949 r. wobec Romualda Rajsa i Kazimierza Chmielowskiego, obaj skazani zostali zrehabilitowani. Wydając w 1995 r. swe postanowienie, Sąd WOW stwierdził „bez wątpliwości”, że podejmowali oni „działania zmierzające do realizacji celów nadrzędnych, jakim był dla nich niepodległy byt Państwa Polskiego”. Jednocześnie sąd przyznał, że ich działania nie zawsze były „jednoznaczne etycznie”, jednak działali oni „w stanie wyższej konieczności”. Wyrok ten stanowi jedyną prawną ocenę działalności Romualda Rajsa przyjętą przez niezawisły sąd Rzeczypospolitej Polskiej.
Odmienną opinię wyraził prokurator IPN prowadzący śledztwo w sprawie pozbawienia życia 79 osób – mieszkańców powiatu Bielsk podlaski w tym 30 osób tzw. furmanów w lesie koło Puchał Starych dokonanych w okresie od 29 stycznia do 2 lutego 1946 r. przez członków oddziału NZW dowodzonego przez Romualda Rajsa ps. Bury, który na podstawie zeznań świadków przyjął, że „zabójstwa furmanów i pacyfikacji wsi w styczniu lutym 1946 r. nie można utożsamiać z walką o niepodległy byt państwa, gdyż nosi znamiona ludobójstwa”.
Według ocen historyków, podłoże pacyfikacji wsi białoruskich przez oddziały podległe kpt. Romualdowi Rajsowi „Buremu” między 29 stycznia a 2 lutego 1946 r., miało charakter polityczny, a nie narodowościowy czy religijny. Działania te niewątpliwie położyły się cieniem na postaci kpt. „Burego” i jego żołnierzach, którzy mają niepodważalne zasługi w walce z komunistycznym zniewoleniem. Posłużyły one komunistycznej propagandzie do dyskredytacji całego podziemia, a nade wszystko wyrządziły wielką szkodę powojennym stosunkom polsko-białoruskim na Białostocczyźnie.
Ponadto odnosząc się bezpośrednio do treści projektu oświadczenia należy stwierdzić, że jego pierwszy akapit („Bezwarunkowa kapitulacja III Rzeszy podpisana 8 maja 1945 roku nie zakończyła działań zbrojnych w Europie. Do 1947 roku na terenie Polski działały uzbrojone oddziały partyzanckie”) jest niemożliwy do zaakceptowania. Z akapitu tego wynika, że polska partyzantka niepodległościowa była kontynuatorką eksterminacyjnej polityki niemieckich okupantów. Sugestia taka jest skandaliczna i nosi znamiona stalinowskiej propagandy. Należy z całą mocą zaznaczyć, że to właśnie podziemie antykomunistyczne w nierównej walce broniło niepodległego bytu Polski, do końca pozostając wiernym legalnym władzom państwowym. Poza tym, partyzantka niepodległościowa działała również po tzw. amnestii z 1947 r. Wprawdzie nie miała już tak masowego i zorganizowanego charakteru, ale na Białostocczyźnie jeszcze przez kilka lat stanowiła istotny czynnik opóźniający komunizowanie struktur państwowych.

Dyrektor
Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej
w Białymstoku
Barbara Bojaryn-Kazberuk

Po zaopiniowaniu projektu oświadczenia Rady przez poszczególne komisje, jego ostateczna, przyjęta przez większość radnych wersja brzmi następująco:
http://bip.um.bielsk.wrotapodlasia.pl/…/xv_projekt_oswiadcz…