Niezwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki

Myślę, że gdyby zapytało się jakąś sensowną próbkę głośno pomstujących na PiS wyborców Platformy, kto jest dla nich kwintesencją stylu tej partii, odpowiedzi w większości rozłożyłyby się mniej więcej równo na Jarosława Kaczyńskiego, Antoniego Macierewicza i Krystynę Pawłowicz. Bardzo możliwe, że cała ta trójka byłaby wskazywana razem jako emanacja wszystkiego, co z tą partią jest związane. Podobnie, gdyby o to samo zapytać szczerze pogardzających Platformą, w pierwszej trójce musiałby znaleźć się Stefan Niesiołowski, Ewa Kopacz i Donald Tusk. Ewentualnie mix wymienionych. Jasne, to pewne uogólnienie i uproszczenie, ale istotne jest, że każda partia ma swoje twarze, które dla jej oponentów są synonimem tego, co w niej ma być najgorsze.

Pomyślałem sobie o tym dzisiaj słuchając w radiowej Trójce rozmowy z Cezarym Grabarczykiem. Powtarzał wielokrotnie, że „niezwłocznie” oznacza bez zbędnej zwłoki, co ma być zresztą w polskim prawie dobrze doprecyzowane. Na przykłady prowadzącego, że praktyka sądowa pokazuje jednak coś innego, odpowiadał niezmiennie: niezwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki i koniec. Podobnie reagował, gdy przytaczano mu przykłady z czasów sprawowania władzy przez jego obóz polityczny wskazujące jednoznacznie, że bez zbędnej zwłoki oznaczało wtedy jednak coś innego. Właśnie, pan Cezary był konsekwentny, wtedy to było właśnie coś innego.

Słuchałem sobie tej rozmowy mając przed oczami obraz tego faceta. Jego ubiór, fryzurę, spojrzenie, mimikę twarzy, postawę, sposób mówienia i tak dalej i zrozumiałem, że to właśnie on jest Platformą. Jest wzorcem z Sèvres polityków tej formacji.

Dlatego właśnie, bezzwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki trzeba sprawić, by już nigdy więcej u władzy w tym kraju nie było czegoś takiego.

Kategoria: polityka, Polska, społeczeństwo