Marek Grechuta we wspomnieniach w Krakowskim Klubie Wtorkowym

za wspomnienie o Marku Grechucie...

Pozdrawiam serdecznie...


https://youtu.be/YEGnOjNXMSU


https://youtu.be/mYoGeCyDgts

Gdy pytasz mnie czym Ojczyzna jest, odpowiem,
czyś chociaż raz chodził po rynku w Krakowie,
czyś widział Wawel, komnaty, krużganki,
miejsca gdzie przeszłość dodaje Ci sił,
Z tej historii wielkiej, dumnej,
z władzy mocnej i rozumnej,
czerpiesz dzisiaj wiarę, w kraju dobry los,
króla dzwon, co kraj przenika,
mowa Skargi, wzrok Stańczyka,
przeszłość, wielka, wzniosła, to Ojczyzna twa,
to Ojczyzna twa,
Jest jeszcze coś, co ten kraj różni od innych,
w uszach ci brzmi, od najmłodszych lat dziecinnych,
wypełnia place, ulice i domy,
znajomy zgiełk - twoja mowa co lśni,
Pięknem wierszy Mickiewicza,
powieściami Sienkiewicza,
z tej mowy, jak ze źródła ,czerpiesz siłę swą,
mądre bajki Krasickiego,
poematy Słowackiego,
przeżyć twych bogactwo, to Ojczyzna twa,
to Ojczyzna twa,
I, dzisiaj ty, żyjesz w kraju tak bogatym,
historią swą, mową, sztuką te trzy kwiaty,
trzymasz w swych rękach, jak schedę pokoleń,
muszą wciąż kwitnąć, by kraj dalej trwał,
Bez historii, mowy, sztuki,
Bez mądrości tej z nauki,
naród się zamieni w bezimienny kraj,
dziś Ojczyzna jest w potrzebie,
czeka ciebie, wierzy w ciebie,
tysiąc lat historii patrzy w serce twe,
Masz obronić co najlepsze,
by służyło Polsce jeszcze,
liczy na twą pomoc, dziś Ojczyzna twa
dziś Ojczyzna twa...

http://youtu.be/kH1pC9StwRM

"Pieśń-Kronika" - sł. Ernest Bryll, muz. Katarzyna Gaertner, wyk. Marek Grechuta

Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzydłem aniołów.
Cicha i równinna, tyle już wycierpiała, a zawsze dziecinna.
Ufa, że dobroć jest tylko dobrocią,
a prawo tak jest prawem, jak pola się złocą,
kiedy żyto dojrzewa, jak zimą śnieg pada.

Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada,
że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca.
Ta ziemia wielkiej myśli, kiedy ją  zdeptano
jak ogień tysiąc iskier - tysiąc wielkich ludzi rozrzuciła po świecie.

Kto pustynię budził, kto gasił żar równika
kto topił lodowiec, jeśli nie iskry jej - wielcy synowie współumarli z tęsknoty.

Teraz powróceni w jedno wspólne ognisko
zbudują na ziemi więcej, niźli ktokolwiek - widzę to ja ślepy.

Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzydłem aniołów.
Cicha i równinna, tyle już wycierpiała, a zawsze dziecinna.
Ufa, że dobroć jest tylko dobrocią,
a prawo tak jest prawem, jak pola się złocą,
kiedy żyto dojrzewa, jak zimą śnieg pada.

W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za tę równinę, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze,
za ludzi mądrych, zgodnych, mądrych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za mą Ojczyznę - Polszczyznę, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali.

Tu wierzą wciąż, że sąsiad szanuje sąsiada,
że chleb jest święty, jeszcze świętsza praca.

W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za tę równinę, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich mądrości najzdrowsze,
za ludzi zgodnych, mądrych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za mą Ojczyznę - Polszczyznę, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali...

Dziesięć lat temu odszedł Marek Grechuta. Wkrótce festiwal jego twórczości

Grechuta Festival w dniach 26-30 października w Krakowie.