Dlaczego ta strona ?

Ta strona nie jest oficjalną stroną organizatorów Wielkiego Jubileuszu UJ. Jest to strona dysydenta akademickiego – od czasów Wielkiej Czystki Akademickiej u schyłku PRL – persona non grata na UJ.

Mimo trwania już roku 2014 – ogłoszonego przez Senat RP - Rokiem Wielkiego Jubileuszu Uniwersytetu Jagiellońskiego  nie mogłem odszukać w cyberprzestrzeni ogólnodostępnej strony poświęconej temu wielkiemu wydarzeniu. Znalazłem jedynie informację, że taka strona jest w budowie ( także w dniu 1 lutego 2014 r. – w dniu uruchomienia tej strony)

http://www.650.uj.edu.pl/start

Zwróciłem się zatem zaniepokojony tą sytuacją po informacje do Rektora i Biura Jubileuszowego, ale reakcji nie było.

Jeszcze bardziej zaniepokojony i zatroskany o UJ zwróciłem się z ofertą pomocy, co już mi się w przeszłości wielokrotnie zdarzało jak tylko usłyszałem w mediach o problemach i krzywdach jakie moją uczelnię dotykają (tak tak, ja UJ nadal traktuję jako moją uczelnię – rzecz jasna nie w sensie murów, czy etatu). Nigdy nie było pozytywnej reakcji na moje oferty, więc często się zastanawiałem czy te problemy są realne, czy tylko symulowane dla odnoszenia bieżących korzyści.

I tym razem nadal reakcji nie ma.

Zaniepokojony przebiegiem Wielkiego Jubileuszu UJ

Postanowiłem zatem uruchomić stronę niezależną, rzecz jasna subiektywną, bo żadnej władzy nad UJ, ani nad Jubileuszem nie mam, poza władzą nad samym sobą – dysydentem akademickim wyklętym na wieki z UJ i z całego systemu akademickiego i co najważniejsze z pamięci.

Moim zdaniem taka strona winna funkcjonować w cyberprzestrzeni w trosce o Uniwersytet i prawdę oraz pamięć współczesnych i potomnych.

Kilka informacji dla mniej zorientowanych:

Autor strony – Józef Wieczorek- 

był wykładowcą geologii UJ u schyłku PRL. Uruchamiał wznowione po stalinowskiej (i nie tylko) przerwie studia geologiczne UJ w zakresie paleontologii, geologii historycznej, stratygrafii i kursów terenowych, czemu zatrudnieni na etatach profesorskich nie byli w stanie podołać.

W okresie Wielkiej Solidarności i w stanie wojennym, których to wydarzeń najtężsi historycy w oficjalnej historii UJ nie byli w stanie zidentyfikować (patrz słynne Dzieje UJ -http://blogjw.wordpress.com/2009/03/25/lustracja-dziejow-uniwersytetu-jagiellonskiego/, oficjalna strona UJ - http://www.uj.edu.pl/uniwersytet/historia  - http://blogjw.wordpress.com/2010/06/14/historia-uj-w-ujeciu-profesora-stanislawa-waltosia/ ) tworzył w ING UJ opozycję do ówczesnego systemu zauważoną przez wszystkie strony symbiotycznego układu PZPR-SB-Władze Uczelni, co finalnie poskutkowało dożywotnim relegowaniem z uczelni podczas Wielkiej Czystki Akademickiej, kiedy czyszczono wzorcowy dla innych uczelni uniwersytet z elementu niewygodnego, psującego młodzież akademicką, wrogo nastawionego do systemu komunistycznego a w szczególności do jego systemu (braku)wartości etycznych i obywatelskich. Ci, jak oceniano, szczególnie gdy razili symbiontów systemu poczuciem własnej wartości (rzecz niedopuszczalna w systemie zniewolenia) stanowili zagrożenie dla UJ ( i nie tylko) a przede wszystkim dla beneficjentów systemu.

Epidemia amnezji, która zapanowała na Uniwersytecie Jagiellońskim w wyniku transformacji okrągłostołowej, nie pozwoliła UJ na rozpoznanie swojego udziału w symbiotycznych relacjach PZPR-SB-Władze Uczelni, nie rozpoznano ani symbiontów, ani Wielkiej Czystki Akademickiej i jej twórców, szczególnie przecież zasłużonych dla obecnego stanu nauki, ale nie przeszkodziła w czyszczeniu dokumentacji i wszelakich informacji o wyklętych z UJ.

Mimo przyłączenia do UJ – Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński  nie został wyleczony z amnezji,  a nawet w okresie Jubileuszu roku 2000 amnezja nasiliła się szczególnie i w stanie amnezji UJ trwa do dnia dzisiejszego. Nic nie wskazuje aby na kolejny Jubileusz amnezja ustąpiła.

2 lata temu autor strony udzielił ok. 6 godz. wywiadu (rejestrowanego kamerą) w projekcie Pamięć Uniwersytetu, ale blokada pamięci na UJ jest tak szczelna, że do tej pory ani jedna minuta z tego wywiadu nie ukazała się publicznie – http://www.archiwum.uj.edu.pl/projekty-auj/pamiec-uniwersytetu.

Nie pozostaje zatem nic innego jak w trosce o Uniwersytet i prawdę

oraz pamięć współczesnych i potomnych budować tą stronę.

PRO PUBLICO BONO.

Autor strony:

Józef Wieczorek