źle się Pani rozgląda, bo rocznica jest obchodzona . Media dziennikarskie nie pisza, bo Lasek się schował i brak paliwa do rozpisywania się.

Właśnie o ten "brak paliwa" mi chodziło. Macierewiczowi jakoś go nie zabrakło.

Niestety też zauważyłem jakby demobilizację środowiska uczestniczącego w comiesięcznych uroczystościach na Krakowskim Przedmieściu.
Nie wykluczam, że jest to zjawisko w jakiś sposób naturalne, bo o ile pamiętam to moja Mama, która regularnie chodziła na comiesięczne "msze Popiełuszki" też tuż przez jego zabójstwem, czyli mniej więcej po trzech latach od kiedy się one zaczęły, martwiła się spadająca frekwencją i jakby coraz zwyczajniejszym ich nastrojem.
Podobieństwo między mszami za Ojczyznę ks. Popiełuszki o obecnymi miesięcznicami jest jeszcze widoczne w czym innym. Otóż w tym samym czasie, kiedy spadała frekwencja na jego mszach okazało się, że zwyczaj comiesięcznych mszy za Ojczyznę zaczął się rozpowszechnia i w innych miejscowościach. Ks.Popiełuszko jeździł po kraju i uświetniał swoją osobą te msze.
Wczoraj Anita Czerwińska tez mówiła o rosnącym w siłę w całej Polsce "ruchu smoleńskim".
Ciekawa jest jeszcze jedna zbieżność. Otóż w tym czasie, w 1984 roku, gdy spadała mobilizacja uczestników mszy za Ojczyznę w Kościele św. Stanisława Kostki zaczęły się uaktywniać środowiska narodowe. Oczywiście były to działania mniej spektakularne, ale prywatne wykłady myśli narodowej mogły się odbywać w sumie bez przeszkód. Pamiętam, że były one w sali im Brudzińskiego na Uniwersytecie Warszawskim, w jakiejś sali konferencyjnej w budynku przy Pl. Trzech Krzyży w Warszawie i w innych równie eleganckich miejscach.
Tak, sala im. Brudińskiego była w latach 80-tych jedną z najładniejszych sal konferencyjnych w Warszawie, również ta sala przy pl. Trzech Krzyży (nie pamiętam jaka to była instytucja, ale w sumie to nie ma znaczenia, bo wszystkimi takimi salami zarządzało KW PZPR) również była bardzo wygodna.
Tak więc wygląda na to, że mamy coś w rodzaju próby "powtórki z rozrywki". Jest jednak jedna istotna różnica. Wtedy w latach 80-tych nie mieliśmy żadnej reprezentacji politycznej, teraz zaś cudem, ale mamy. Gdyby bowiem do samolotu prezydenckiego wsiadł również i Jarosław Kaczyński to najprawdopodobniej Pis już by nie było.

Analogie bywają mylne, ale ta może być trafna.

Znajomi chwalą się, że nie opuścili żadnej.