O manipulcjach

Telewizja publiczna wyemituje film p. Anity Gargas p.t. „Anatomia Upadku”. Wiadomość ta wywołała dość mocne poruszenie w środowisku Gazety Wyborczej. Wojciech Maziarski pisze wręcz o propagowaniu „kłamstwa smoleńskiego”. Dowodzi, że wpuszczenie tych „aberracyjnych chorych i szkodliwych” poglądów wyznawanych przez „sektę smoleńską” do oficjalnego obiegu „podnosi ich rangę i legitymizuje je.” Ubolewa, że teraz jest już za późno, by z emisji się wycofać i ironizuje, że „Pozostaje więc liczyć na zimę. A nuż znowu sypnie śniegiem i pozrywa druty. Bez prądu IV Rzeczypospolitej nie będzie. IV RP to Antoni Macierewicz plus elektryfikacja.”.

Z całego wywodu Maziarskiego bije głęboki niepokój, że film ten może podważyć wiarę elektoratu w oficjalną wersję przyczyn Katastrofy Smoleńskiej, czyli bezmyślną, brawurową i prawdopodobnie inspirowaną przez śp. Prezydenta lub podpitego generała próbę posadzenia ponad pięćdziesięciotonowej maszyny na kompletnie niewidocznym lotnisku.

Wynika stąd, że „Anatomia Upadku” musi być filmem nakręconym bardzo sprawnie i co najważniejsze przekonująco. Gdyby było inaczej Maziarski nie zawracałby sobie przecież głowy taką akcją prewencyjną. Mógłby wręcz cieszyć się z faktu emisji filmu nawołując do jego oglądania w przekonaniu, że kompromituje się on sam. Jest jednak dokładnie odwrotnie.

Płyną stąd dwa wnioski. Pierwszy (nazwijmy go „moherowym”) brzmi tak, że film ten przedstawia bardzo mocne argumenty przemawiające za tym, że oficjalna wersja przyczyn katastrofy smoleńskiej jest przynajmniej nieprzekonywująca i nie ma co w ogóle mówić o zakończeniu śledztwa. Wniosek drugi (nazwijmy go „głęboko inteligenckim”) jest zgoła odmienny, a mianowicie taki, że „Anatomia Upadku” jest tylko zgrabnie nakręconym zlepkiem półprawd i insynuacji podanych w ten sposób, że mogą wywołać w widzu przekonanie, że raport MAK i komisji Millera to niepodparty dowodami bełkot. Innymi słowy film ten nie jest niczym innym, jak tylko podłą manipulacją i to na dodatek niebezpieczną.

Nad wnioskiem pierwszym nie ma co się w ogóle zatrzymywać. Maziarski przecież sam doskonale wie, że „sekta smoleńska” jest i tak poza zasięgiem mentalnej jurysdykcji jego środowiska. Gorzej z mniej lub bardziej młodymi, ale zawsze dynamicznymi inteligentami wielkomiejskimi spod znaku czerwonego prostokącika. To reakcją ich otwartych umysłów na jad wątpliwości sączący się z filmu p. Gargas Maziarski się martwi.

Za kilka dni sami zainteresowani będą wiedzieć, czy ojcowska troska Maziarskiego okazała się mocno na wyrost, czy jednak faktycznie coś było na rzeczy i po projekcji „Anatomii Upadku” lekki moher zaczął pokrywać im serduszka.

Możemy już jednak teraz wyciągnąć inny, zgoła niezamierzony przez autora „Kłamstwa smoleńskiego w TVP” wniosek.  Taki mianowicie,  że całe zamieszanie wokół tego filmu jest mimowolnym potwierdzeniem niechętnie powtarzanej prawdy, że informacją można manipulować; dobierać fakty i opinie w ten sposób, by wywołać w widzu określone rekcje. Jest to możliwe i na dodatek potrafi być bardzo skuteczne, co całym swoim tekstem potwierdza Maziarski.

Ciekawe więc, czy biadolący nad perfidią filmu Gargas adresaci tego lamentu pójdą o malutki kroczek dalej i zastanowią się, czy mające nieporównywalnie większe możliwości niż niszowa „Gazeta Polska” media głównego nurtu nie potrafią przypadkiem manipulować sprawniej i czy skoro jest to tak łatwe, czy aby nie korzystają z tego chętnie. Osobiście wątpię. W końcu tylko „rydzyki” są takie podłe; Wyborczą, TVN i podobne interesuje tylko prawda i zachowania takie są im obrzydłe.

Źródło:
Kłamstwo smoleńskie w TVP

Filed under: dywagacje, media, polityka, Polska, społeczeństwo, słabe