Sikorski w sejmie : porównałbym Unię Europejską do Cesarstwa Rzymskiego

Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego, istniało od czasów koronacji w Rzymie Ottona I Wielkiego, króla Niemiec, na cesarza w 962. Monarchowie niemieccy używali także tytułów cesarzy rzymskich. Nazwą Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego posługiwano się od XV w. aż do 1806. Miała ona odzwierciedlać dominującą rolę Rzeszy Niemieckiej w ówczesnej Europie i nawiązywała do uniwersalnych tradycji cesarstwa rzymskiego.

Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego (Holy Roman Empire) powstało w 962 roku z inicjatywy Ottona I. Było złożone z wielu odrębnych księstw, zjednoczonych jednak pod egidą jednego państwa. Po wygaśnięciu dynastii Karolingów (911) Niemcy stały się feudalną monarchią elekcyjną. Za panowania Henryka I Ptasznika (919-936), pierwszego króla z dynastii saskiej, Niemcy umocniły się wewnętrznie, a w wyniku wojen rozbudowały terytorialnie. Granice państwa przesunęły się znacznie na zachód, obejmując Lotaryngię, i na wschód, gdzie do Niemiec włączono ziemie Słowian połabskich. Kontynuatorem polityki Henryka I był jego syn Otton I Wielki, który tłumiąc powstania Słowian połabskich i zakładając na ich ziemiach marchie (tereny przygraniczne, organizowane na zasadach struktury feudalno-wojskowej) trwale uzależnił nowe terytoria od państwa niemieckiego.

Interwencje w sprawy włoskie i papieskie zapoczątkowały nowy kierunek ekspansji niemieckiej. Znaczenie Niemiec wzrosło w 962 roku, po koronacji Ottona I na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Zainteresowanie następców Ottona sprawami włoskimi umożliwiło uniezależnienie się Słowian. Skutkiem osłabienia niemieckiej polityki wschodniej było m.in. umocnienie się państwa polskiego za Bolesława I Chrobrego. Średniowieczne Cesarstwo Niemieckie przeżywało okres szczytowego rozwoju w I połowie XI wieku, za panowania Konrada II i Henryka III z dynastii salickiej. Okres ich panowania przyniósł m.in. przyłączenie królestwa Burgundii, uzależnienie Polski (1033) i Węgier (1044-1045) oraz lenno z Czech (1041). Ponadto umocniły się wpływy cesarzy we Włoszech, gdzie uzyskali oni decydujący wpływ w kwestii wyboru papieża. W sprawach wewnętrznych na krótko nastąpiło pełne podporządkowanie Kościoła władzy świeckiej.

Od połowy XI wieku zaznaczyło się osłabienie monarchii niemieckiej wskutek umacniania się tendencji odśrodkowych oraz utraty wpływów na Papiestwo i miasta włoskie. W XII wieku wzrosło znaczenie książą terytorialnych. Umocniły się księstwa arcybiskupie nad Renem, księstwo magdeburskie, Bawaria, Brandenburgia, Miśnia, Austria ze Styrią i Karyntia z Tyrolem.

Dlugotrwałe i nieustanne spory Cesarstwa ze Stolicą Apostolską, rozumiane dziś jako rywalizacja dwóch wielkich średniowiecznych uniwersalizmów (więcej w tym miejscu) zakończyły się triumfem Papiestwa w okresie tzw. wielkiego bezkrólewia (1250-73). W tym także okresie nastapił wzrost znaczenia dwóch wielkich książęcych rodów Rzeszy: Luksemburgów, od 1247 roku panujących w hrabstwie Luksemburga, oraz Habsburgów, których przedstawiciel, Rudolf von Habsburg, w 1273 roku jako Rudolf I koronował się na cesarza niemieckiego. Formalne zakończenie „wielkiego bezkrólewia” nie oznaczalo jednak restytucji dawnej potęgi Cesarstwa. Postępujące rozdrobnienie państwa podkreśliła Złota Bulla cesarza Karola IV wydana w 1356. Bulla ustalała sposób wyboru panującego w Niemczech oraz wyznaczała skład kolegium elektorskiego. W praktyce legalizowała istnienie siedmiu niezależnych państw Rzeszy, lużno związanych niemiecką koroną królewską bądż cesarską. W drugiej połowie XV wieku wzrosło znaczenie wschodnioniemieckich elektoratów: Brandenburgii i Saksonii.

Rezydujący w Wiedmiu Habsburgowie, których najwybitniejszy przedstawiciel, Maksymilian I, dzięki udanym mariażom zdołał włączyć do tworzonego imperium Niderlandy i Hiszpanię, uzuskali w toku XV wieku możliwość prowadzenia zakrojonej na szeroką skalę polityki dynastycznej. Sam Maksymilian miał powiedzieć: Niech inni prowadzą wojny, ty, szczęśliwa Austrio, zawieraj związki małżeńskie!.

http://totalwar.org.pl/?page_id=1062

Sikorski to pawio-indyk, kosmita czy dziecko grające w gry internetowe?