Artykuły marcowego numeru "Egzorcysty" na stronie KSD

Jan Bodakowski

Demoniczna moc pierścienia atlantów

Mit Atlantydy jest jednym z
najpopularniejszych mitów w ezoteryzmie. Obecny jest we wszystkich
tajnych stowarzyszeniach okultystycznych. „Atlantyda to wzór ideowy dla
wszystkich okultystów, szczególnie dla masonerii”. Pierwszy opisał go
Platon. Wyspa Atlantyda miała znajdować się między Europą a Ameryką. Jej
mieszkańcy mieli dysponować wysoką techniką, korzystać z telepatii i
magii. Wyspę zniszczyć miał potop spowodowany, według Platona, tym że
mieszkańcy Atlantydy byli ludem zdemoralizowanym. Mieszkańcy Atlantydy
mieli ewakuować się do Ameryki Środkowej i Południowej, Indii i Tybetu. W
Tybecie Atlantydzi mieli znaleźć schronienie w podziemnej krainie
Agharta. Z mieszkańcami Agharta kontakt mają mieć tylko wtajemniczeni
mnisi buddyjscy. Mieszkańcy Agharta mają czasami wylatywać na
powierzchnie ziemi swoimi latającymi spodkami.

Mit Atlantydy propagował Aleister
Crowley, mason, okultysta i satanista. Napisał on książkę „Atlantyda.
Zaginiony kontynent” zawierającą satanistyczną teologie i liturgikę.
Crowley znajomość chińskiego ezoteryzmu wykorzystał w symbolice
pierścienia Atlantów. Satanistyczne symbole na pierścieniu otwierają
posiadacza pierścienia na demoniczne zniewolenie. W symbolice
pierścienia zakodowana jest liczba bestii – 666.

Według mitu aryjskiego, będącego
kontynuacją mitu Atlantydy, Ariowie mają być potomkami Atlantów, według
innego mitu są potomkami zaginionej wyspy Thule. Ariowie mają być ludźmi
szlachetnymi i doskonałymi, dysponującymi magiczną duchową siłą vrill.
Propagatorami mitu Ariów była Helena Pietrowna Bławatska i niemieccy
rasiści, którzy inspirowali NSDAP i SS. Szczególnie mit ten był bliski
Himmlerowi i Hitlerowi. Według nazistów spadkobiercami Ariów mieli być
germanie. To właśnie mit Ariów był podstawą nazistowskich twierdzeń o
wyższości rasowej germanów. Naziści by potwierdzić mit Ariów wysyłali do
Tybetu, Egiptu i Boliwii misje Studiengesellschaft für
Geistesurgeschichte‚ Deutsches Ahnenerbe czyli Towarzystwa Badawczego
nad Pradziejami Spuścizny Duchowej Niemieckiego Dziedzictwa Przodków.

Dziś mit Atlantydy upowszechniany jest
przez pierścień Atlantów. Powszechnie noszoną ozdobę, która ma zapewniać
szczęści i dostatek. Według okultystów pierścień miał być odnaleziony w
Egipcie w 1860 roku. Według ezoteryków ma chronić przed: chorobami,
klątwami, urokami i innymi formami magicznej agresji. Ezoterycy
pierścieniowi Atlantów przypisywali też moc: leczenia, wzmacniania,
wzmagania potencji seksualnej, otwierania umysłu na telepatyczne
przesłania sił niematerialnych, wzmacniania zdolności paranormalnych – w
tym jasnowidzenia.

Z punktu widzenia katolickiej teologii
Atlantyda to symbol raju bez Boga. Dla tego mit Atlantydy jest tak
bliski służącym okultystom i innym satanistom. Sam pierścień Atlantów to
przedmiot magiczny pozwalający demonom na zniewalanie ludzi noszących
ten fetysz.

Najwybitniejszy polski demonolog ojciec
Aleksander Posacki twierdzi, że „pierścień Atlantów jest formą fetyszu o
rzekomych funkcjach obronnych (amulet), jak i przynoszących szczęście
(talizman)”. Katolik używający jakichkolwiek fetyszów popełnia grzech,
obraża Boga otwierając się na działanie demonów.

Jan Bodakowski

O pierścieniu atlantów można było przeczytać kilka artykułów w lutowym miesięczniku Egzorcysta

http://www.fronda.pl/forum/demoniczna-moc-pierscienia-atlantow,38696.html