Dieta Mirabelkowo Szczawiowa

Po odrzuceniu konstruktywnego wotum nieufności dla rządu, i to nie tylko głosami PO, ale również ich najzajadlejszych krytyków, takich jak Ruch Palikota, SLD, SP, o koalicjancie nie wspominając, „młode wilki“ premiera Tuska dokonają sprostowania zarzutów kierowanych przez PiS w kierunku rządu. Nie wiem, co „młode wilki“ od PR będą prostować, Zapewne zajmą się prostowaniem danych statystycznych na potrzeby propagandy sukcesu lub szukaniem przyczyn zaistniałego stanu rzeczy za czasu rządów PiS, czyli, przypomnijmy, mówimy o dwuletnim okresie 6 lat temu.

W poniedziałek, 11.03.2013 usłyszymy więc zapewne, że jest wspaniale, bezrobocie spada, jesteśmy zieloną wyspą, jabłka są tańsze niż kiedykolwiek dotąd a za ewentualne drobne niedociągnięcia odpowiedzialni są w 100% ministrowie z PiS u. Odniosłem wrażenie, że tak właśnie pan Tusk rozumie termin „odpowiedzialność“. Zasługi są jego, odpowiedzialny jest PiS. Mentalność Kaliego, chciałoby się rzec.

Skoro jest więc tak dobrze, to po co niektórzy jątrzyciele (zaplute karły reakcji) pytają pana premiera „jak żyć?“. Po co te badania ubóstwa w Polsce, po co te niepokojące wnioski o 800 tysiącach dzieci głodujących w naszej zasobnej ojczyźnie?

W ostatnim czasie rządzące ugrupowanie odpowiada nam, Polakom na pytanie „jak żyć“. Robi to ustami pana posła Niesiołowskiego i pani poseł Pitery, skądinąd obu niezwykle rozgarniętych graczy na szachownicy politycznej. Pewna część polskiego społeczeństwa, ta której przypadkowo nie stać na apartament za 20 mln zł przy Złotej 44 w Warszawie, ani też nie stać jej na sandacza w sosie z trawy żubrowej, powinna się dożywiać szczawiem oraz zbierać śliwki mirabelki, żeby wykarmić swoje dzieci. Tak, to padło z ust posła partii rządzącej, kto nie wierzy niech sprawdzi, internet huczy od tego. Pani Pitera dorzuciła do tego wspaniały pomysł dłuższego snu dla głodujących dzieci, zamiast porannego śniadania. Pierwszego i drugiego.

No tak, powie nam jeden czy drugi „jątrzyciel“, ale skąd wziąć ten szczaw i te mirabelki na początku marca, kiedy to zima nie chce odpuścić i na zboczach raczej biało niż zielono. Tutaj już poseł Niesiołowski milczy. Błysnął intelektem i narazie starczy. Dlatego proponuję, żeby do zbierania szczawiu i mirabelek zatrudnić dziadków i babcie, które mogą wykorzystać swój ceny czas na coś pożytecznego zamiast słuchania mowy nienawiści w Radiu Maryja.

Idąc tym tropem, zgodnie z sugestią partii rządzącej, możemy skonstruować plany na najbliższe lata. Szczaw i mirabelki mogą szybko zniknąć, a dzieci będą dalej głodne. Wówczas poseł Niesiołowski zapewne po raz kolejny błyśnie i zauważy, że po ulicach biegają jeszcze psy i koty, na drzewach jest kora a w śmietnikach marnują się obierki po ziemniakach. Gdyby był głód, to nie powinno tego być. Zgodnie z logiką pana posła, wszystko więc dalej będzie w porządku, nawet gdy zniknie szczaw i znikną mirabelki. Pobierając bajońskie gaże z podatkowych pieniędzy trudno jest zrozumieć głodne dzieci, których rodzice te podatki muszą zapłacić. To widać aż nadto wyraźnie.

Tokiem rozumowania pana posła można pójść dalej. Co się stanie, jeśli zabraknie kotów i psów a dzieci będą do domu przynosić korę, z której zapewne można przygotować wiele wspaniałych dań godnych pałacu prezydenckiego. Wówczas pan poseł Niesiołowski powie nam zapewne, że narazie te biedne rodziny jeszcze nie jedzą się nawzajem, więc głodu nie ma.

Skoro prawie milion głodnych polskich dzieci nie jest widziany jako problem przez rządzących to spytam: w którym miejscu do cholery PO zauważy, że problem jest? Jak babcie i dziadkowie wyzbierają szczaw? Jak zaczniemy jeść psy i koty? Czy może jak zaczniemy patrzeć jeden na drugiego jak na kawał mięsa?

I dalsza seria pytań. Gdzie leży granica upodlenia narodu Polskiego? Na ile jeszcze sobie pozwolimy? Ile razy muszą nam jeszcze napluć w twarz, żebyśmy przestali twierdzić, że to deszcz pada?

Do tych, którym mimo wszystko nie odpowiada dieta mirabelkowo szczawiowa apeluję: zaciągnijmy hamulec i nie pozwólmy im na więcej. Wyjdźmy na ulicę i wywieźmy ich na taczkach. Ja mam już dosyć.