Traktat Wersalski

Dziewięćdziesiąt dwa  lat temu, został ratyfikowany w dniu 10 stycznia 1920 roku układ pokojowy, zawarty w Wersalu. Układ Pokojowy który wszedł do historii pod nazwą Traktatu Wersalskiego, ustanowił?, miał ustanowić nowy ład polityczny po I Wojnie Światowej.

      Niemcy, które przegrały w haniebny sposób I Wojnę Światową,  jeszcze w bardziej haniebny sposób zmuszone zostały do podpisania bezwzględnej kapitulacji w dniu 11 listopada 1918 roku w podparyskim lasku w Compiègne, w  wagonie kolejowym, być może w tym samym w którym Francuzi podpisali kapitulacje w wyniku przegranej wojny z Prusami, Niemcami.

W tym wagonie w podparyskim lasku Compiègne Niemcy zmuszone zostały do podpisania haniebnego traktatu

 Traktat Wersalski,moim zdaniem to kompromis między zwycięskimi aliantami, a koneksjami finansowymi, które łączyły obie strony. Z jednej strony Stany Zjednoczone, Anglie, Francję. Z drugiej przegranych, Prusy I / Niemcy/ i Austrie. Wielka finansjera z Wall Street, głównie pochodzenia żydowskiego. Ta finansjera myślała o stworzeniu na terenach Rzeczypospolitej Polski, bananowego żydowskiego państwa, które obiecali im zaborcy za działanie na szkodę Polski
Z trzeciej państwa które odzyskały niepodległość po przegranej Prus i Austrii.
    Rokowania w Wersalu trwały od 18 stycznia do 21 stycznia 1919 rok. Panowie mieli rok na stworzenie ognisk zapalnych do następnej wojny i odbudowę Rzeszy. Tym razem III Rzeszy,Das Dritte Reich,

 Polskę na Kongresie w Wersalu  reprezentowali Ignacy Józef Paderewski,herbu Jelita, Roman Dmowski,herbu Pobóg, prezes Polskiego Komitetu Narodowego .
   Jedynym mądrym rozwiązaniem dla Świata było niedopuszczenie do stołu rokowań sowietów, bolszewików

 Doktor *Roman  Stanisław Dmowski, prezes Komitetu Narodowego Polskiego, przewodniczył polskiej delegacji w pierwszym etapie rozmów w Wersalu, sygnatariusz Traktatu  

                               „Jestem Polakiem, więc mam obowiązki polskie”…

Ignacy Jan Paderewski

Pan doktor Roman Dmowski, był pierwszym uznanym przedstawicielem państwa polskiego, gdy wziął udział w pierwszym posiedzeniu konferencji, które się odbyło 18 stycznia 1919 r. w siedzibie francuskiego ministerstwa spraw zagranicznych na Quai d’Orsay w Paryżu. Zaproszenia do udziału w konferencji rozsyłał rząd francuski. Zaproszenie takie otrzymał Komitet Narodowy Polski w Paryżu, uznany przez państwa sojusznicze za reprezentację interesów narodu polskiego.

Komitet mianował przedstawicielem Polski Dmowskiego. List wystosowany przez Komitetu do sekretariatu konferencji brzmiał jak następuje „Le Comité National Polonais désigne Monsieur Roman Dmowski comme delegué de la Pologne á la Conference interallié des preliminaires de Paix”. Podpisali list: zastępca przewodniczącego Komitetu Maurycy Zamoyski i sekretarz - Józef Wielowieyski.

Nominacja ta, po porozumieniu się Komitetu z rządem, jaki powstał w Warszawie, została potwierdzona aktem z dn. 8 maja 1919 roku, w którym Naczelnik Państwa Józef Piłsudski mianował Ignacego J. Paderewskiego, Romana Dmowskiego i Władysława Grabskiego przedstawicielami rządu polskiego, a Kazimierza Dłuskiego, zastępcą przedstawicieli na konferencję pokojową. Akt 8 - go maja jest podpisany przez premiera i ministra spraw zagranicznych, I. J. Paderewskiego.

Doktor Roman Dmowski swą koncepcję, wizję Polski, granic   29 stycznia 1919  w swoim pięciogodzinnym przemówieniu .Roman Dmowski przedstawił problemy wewnętrzne i międzynarodowe Polski oraz zaprezentował zakres roszczeń terytorialnych wobec byłych zaborców. Zdaniem przedstawicieli II Rzeczypospolitej, Polska powinna mieć odpowiednio duże terytorium oraz odpowiednio dużą liczbę ludności, aby móc się obronić zarówno ze wschodu – przed ZSRR – jak i z zachodu przed Niemcami.

Pan Roman Dmowski przemawiał po francusku i jednocześnie tłumaczył symultanicznie na język angielski.Posiedzenie nie było stenografowane, tak więc nie dysponuję dokładnym zapisem wystąpienia doktora Romana Dmowskiego. Jak wynika z notatek sporządzonych przez sekretarza generalnego konferencji pokojowej, Paula-Eugene'a Dutastę,

P przemówieniu pana Romana Dmowskiego, premier Wielkiej Brytanii, David Lloyd George otoczony lobby żydowskim podobnie jak prezydent Stanów Zjednoczonych,powiedział:

 że prędzej oddałby „małpie zegarek” niż Polsce Górny Śląsk

Prezydent Stanów Zjednoczonych przybył do Paryża w orszaku tysiąca doradców z czego 500 to finansjera żydowska.

Doktor Dmowski ten fakt skomentował:

Jakbyśmy nie mieli w Polsce Żydów, Polska by nie utraciła niepodległości / rozbiory/

Komitet Narodowy Polski w Paryżu. Siedzą (od lewej): Maurycy Zamoyski, Roman Dmowski, Erazm Piltz. Stoją: Stanisław Kozicki, Jan Rozwadowski, Konstanty Skirmunt, mjr Fronczak, Władysław Sobański, Marian Seyda, Józef Wielowieyski

W toku konferencji pokojowej odżył ponownie antagonizm francusko – brytyjski, który w znacznej mierze zaciążył nad końcowymi postanowieniami traktatu i przesądził o słabości stworzonego systemu wersalskiego.
 O ile Francja dążyła do definitywnego rozbicia Niemiec i wprowadzenia postanowień, które uniemożliwiłyby w przyszłości odbudowę politycznego, militarnego i gospodarczego potencjału niemieckiego, o tyle Wielka Brytania i USA – usatysfakcjonowane militarnym zwycięstwem na Niemcami, obawiając się hegemonii francuskiej na kontynencie europejskim – nie były zainteresowane w tak zdecydowanym osłabieniu Niemiec. Z tego też powodu przedstawiony przez delegację polską program rewindykacji ziem na zachodzie spotkał się z silnym poparciem Francji i zdecydowanym sprzeciwem Wielkiej Brytanii,Stanów Zjednoczonych upatrujących w powstaniu silnej i niezależnej państwowości polskiej zbyt dużego niebezpieczeństwa dla Niemiec. Te ścierające się koncepcje znalazły swój wyraz w postanowieniach traktatów pokojowych regulujących granice Polski.
 
   Na konferencji pokojowej w Paryżu,Roman Dmowski zażądał żeby w nadmorskich granicach Polski był Gdańsk i Kłajpeda oraz Prusy Wschodnie z wyjątkiem Królewca, który miał być wolnym miastem, stolicą pobliskiego okręgu. Cała Wielkopolska według stanu z okresu przed I rozbiorem.
     Anglia i Stany Zjednoczone obawiały się przewagi Francji w sojuszu z Polską, dlatego przeforsowały stworzenie wolnego miasta w Gdańsku i uznanie Prus Wschodnich jako części Niemiec.

 Wówczas marszałek Francji Ferdynand Foche wskazał na Gdańsk i przepowiedział, że w tym miejscu rozpocznie się druga wojna światowa. Odrzucenie przez Wielką  Brytanię i Stany Zjednoczone żądań Dmowskiego osłabiło bardzo strategiczną sytuację Polski w stosunku do Niemiec .

Marszałek Ferdinand Foch powiedział w 1919 rku; 'to nie jest pokój, to dwudziestoletni rozejm' i nie pomylił się ani o rok.

Ferdinand Foch, marszałek Francji i Polski i Wielkiej Brytanii

Roman Dmowski na konferencji w Wersalu

W wyniku Konferencji w Wersalu, Niemcy miały wypłacić odszkodowania, reperacje wojenne za faktycznie poniesione straty w wyniku działań wojennych wywoływanych prze Niemcy.Komisja Odszkodowań, na pobożne życzenia Francuzów w 1921 roku, oszacowała na 132 miliardy marek w złocie. Niemcy jak zwykle nigdy nikomu nie zapłaciły feniga. Pomogli Niemcom Anglicy i Amerykanie i oni na tym finansowo skorzystali.

 Polska nie otrzymała żadnego odszkodowania. Zadbali o to Anglicy i Amerykanie.

     Jak zwykle, Niemcy znalazły możnych protektorów w osobach polakożercy, angielskiego premiera Davida Lloyda George, sygnatariusza Traktatu Wersalskiego. Ameryki, która również miała swoje gospodarcze i  polityczne interesy w Niemczech.
Musimy tu powiedzieć za panem Romanem Dmowskim: Anglikoom i Amerykanom doradzali syjoniści pokroju Lewisa Bernsteina Namiera znanego jako Bernstein-Namierowski oraz lord Namier za którym stał kapitał niemieckich Żydów, Rothschildów, oraz wielki kapitał międzynarodowy o nieczystych powiązaniach.

    Pod przewodnictwem  amerykańskiego bankiera Charlesa G.Dawesa, oraz Owen Younga , prezydenta "General Electric Company. Późniejszego Prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta*, Banku Federalnego Stanów Zjednoczonych.

 Później to towarzystwo iluminatów w porozumieniu z Hjalmarem Horace Schachtem, przyszłym "czarnoksiężnikiem " hitlerowskich, niemieckich finansów,rodzinę Schiffów sfinansują rewolucje bolszewicką

  Traktat Wersalski nie rozwiązał problemów Polskiego Śląska, Księstwa Cieszyńskiego, Gdańska.Wielkopolski.
Nie dziwmy się , że Anglicy i Amerykanie tak ustanowili w Traktacie Wersalskim granice Polski aby w przyszłości, można było  reaktywować III Rzeszę niemiecką.

Patrząc z pozycji 1920 roku, dużym osiągnięciem Traktatu Wersalskiego było powołanie Ligi Narodów, League of Nations,  Société des Nations. Powstała z inicjatywy 28 Prezydenta Stanów Zjednoczonych Thomasa Woodrow Wilsona
Statut Ligi został przyjęty przez konferencję pokojową w Wersalu 28 czerwca 1919 r. Stał się on częścią traktatu wersalskiego i wszedł w życie po ratyfikacji 10 stycznia 1920 roku.
Celem Ligi Narodów było utrzymanie Światowego pokoju. Ale tego pokoju nie utrzymano
Wśród najlepszych przyjaciół psy zająca zjadły

*
W pierwszych spekulacjach niemiecką marką od 1921-1923 brał także udział Franklin Delano Roosevelt. Jak przypomniał w jednej ze swoich prac A.C.Sutton, Roosevelt założył w Kanadzie spółkę "United Europeen Investors" (UEI) wyspecjalizowaną w inwestycjach w Niemczech, a jego głównym finansowym "wspomożycielem" w tym przedsięwzięciu był wspomniany już Owen Young z grupy Morgana ([1] str. 25). Co więcej siedzibą własnej fundacji Roosevelta "Warm Spring Foundation" oraz jego wspólników z UEI był znowu słynny  biurowiec przy 120 Broadway. Do owych wspólników późniejszego prezydenta USA należeli między innymi Max Warburg, ze znanej dynastii bankierskiej oraz Wilhelm Cuno, ówczesny prezes "Hamburg-America Line" (HAPAG), a od 1921 roku kanclerz Weimaru ([2] str. 196). Tenże Cuno, wywodzący się z Niemieckiej Partii Ludowej, reprezentującej  wysoką finansjerę niemiecką, prowadził kampanię przeciw reparacjom wojennym przewidzianym w Traktacie Wersalski.
  Franklin Delano Roosevelt, to człowiek piastujący urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych cztery  razy pod rząd. To ten pan sprzedawał Polskę, Polaków, Aliantów, sowietom w czasie Konferencji w Teheranie, Jałcie. To dzięki temu panu, zostaliśmy nieowolnikami sowietów i jesteśmy w jakimś sensie  do dziś od nich uzależnieni politycznie

Od 1923 roku doktor Roman Dmowski był związany z Poznaniem, Wielkopolską. Posiadał majątek ziemski w Chludowie, kilkanaście kilometrów od Poznania

Pałac Romana Dmowskiego w Chludowie

Popiersie pana Romana Dmowskiego w dawnym Jego Majatku w Chludowie. Stan obecny

Chludowo, goście Zdjęcie `Prezesa` z roku 1929 - przyjmuje gości. Od lewej: Joachim Bartoszewicz, Włodzimierz Bartoszewicz, Maria Bartoszewiczówna, Roman Dmowski, Stanisław Kozicki, Stanisława Smogorzewska, Henryk Rossman

Warszawa, jedno z ostatnich zdjęć pana doktora Romana Dmowskiego

Pomnik Romana Dmowskiego stojący na skwerze u zbiegu Alei Szucha i Alei Ujazdowskich, niedaleko od Placu Na Rozdrożu w Warszawie

Roman Dmowski zmarł 2.I.1939 roku.w Domu Państwa Niklewiczów w Drozdowie pod Łomżą

Jego pogrzeb, mimo utrudnień ze strony władz sanacyjnych, był wielką manifestacją narodową.Żegnały go miliony rodaków, a jego śmierć stała się wielką manifestacją polskości i narodowego ducha, spoczął pośród prostego ludu. Tak jak za życia, tak i po śmierci pozostał skromny - on, syn brukarza (choć ze szlacheckimi korzeniami), który wydźwignął Polskę z marazmu i nadał sens życiu milionom Polaków. W tym przejawia się jego wielkość. Był dla Polski mężem opatrznościowym. Jakże dzisiaj ich brakuje

Msza żałobna za duszę Pana Romana Dmowskiego w Kościele Farnym w Poznaniu,/ Kolegiata Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Marii Magdaleny w Poznaniu Celebruje Prymas August Hlond

Artur Chojecki napisał piękny wiersz o największym Polaku II Rzeczypospolitej "Elegia na śmierć Romana Dmowskiego".

Chłopi z Wielkopolski na pogrzebię Pana Romana Dmowskiego w Warszawie

Grób Romana Dmowskiego na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. W Uroczystościach pogrzebowych wzięło udział około 200 tysięcy Polaków

 

W dniu 8 stycznia 1999 r., w sześćdziesiątą rocznicę śmierci Roman Dmowskiego, Sejm RP docenił jego zasługi następującą uchwałą:

„W związku z 60 rocznicą śmierci Romana Dmowskiego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie dla walki i pracy wielkiego męża stanu na rzecz odbudowania niepodległości państwa polskiego i stwierdza, że dobrze przysłużył się Ojczyźnie. W swojej działalności Roman Dmowski kładł nacisk na związek pomiędzy rozwojem Narodu i posiadaniem własnego państwa formułując pojęcie narodowego interesu. Oznaczało to zjednoczenie wszystkich ziem dawnej Rzeczypospolitej zamieszkałych przez polską większość, a także podniesienie świadomości narodowej wszystkich warstw i grup społecznych. Stworzył szkołę politycznego realizmu i odpowiedzialności. Jako reprezentant zmartwychwstałej Rzeczypospolitej na Konferencji w Wersalu przyczynił się w stopniu decydującym do ukształtowania naszych granic, a zwłaszcza granicy zachodniej. Szczególna jest rola Romana Dmowskiego w podkreślaniu ścisłego związku katolicyzmu z polskością dla przetrwania Narodu i odbudowania państwa.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie dla wybitnego Polaka Romana Dmowskiego”.

Bibliografia.
 Marian Kukiel, "Dzieje Polski porozbiorowe".

 Izabela Wolikowska, " „Roman Dmowski – Człowiek, Polak, Przyjaciel” została wydana w Chicago w 1961 roku

   Sala Lustrzana w pałacu wersalskim – miejsce podpisania traktatu w dniu 28 czerwca 1919 roku  

Vide infra: Ppodpisy Panów R. Dmowskiegoo i I. Paderewskiego na Traktacie Wersalskim