O rzeczach niemożliwych.

 

Postawienie JK przed Trybunałem Stanu ma jedną, ale niezaprzeczalną zaletę: 
 

 

Nie to, że DT pójdzie siedzieć (to nie ja – to Ziemkiewicz), Arabski ucieknie, Niesiołowski schroni się w szpitalu o stosownej specjalizacji, a Kopacz zamknie się dobrowolnie  w kościele św. Anny w Warszawie, gdzie Krajowy Duszpasterz Establishmentu, kardynał Nycz, nawet krzyż sprzed Pałacu Prezydenckiego uwięził:

 

nie, po prostu wtedy z PO nie zostanie kamień na kamieniu.

 

Chyba, że PiS by rozum postradał (co nie jest niemożliwe także).

 

I dlatego PO JK przed Trybunałem Stanu nie postawi (chyba, że wiedzą, że nigdy PS do władzy nie dopuszczą – co również nie jest niemożliwe).

 

Ale w takim razie, to kamień na kamieniu nie zostanie z Polski.

 

Co, niestety, też nie jest niemożliwe, a jak ktoś tego nie dostrzega, to powinien pójść do lekarza. 

 

Od oczu (Bareja).