komentarz do oświadczenia REM

Rada Etyki Mediów skrytykowała wpis na blogu b. prezesa Polskiego Radia Krzysztofa Czabańskiego na temat m.in. dziennikarzy "Gazety Wyborczej". Dziennikarze, którzy przypisują adwersarzom haniebne intencje, zaprzeczają misji mediów - podkreśliła REM.

- Rada Etyki Mediów z niepokojeniem obserwuje narastającą tendencję sięgania przez niektórych dziennikarzy i publicystów do słownika języka nienawiści, inwektyw i obelg. Do takich wypowiedzi, jak nawoływania przez Grzegorza Brauna do "rozstrzeliwania" dziennikarzy Gazety Wyborczej i TVN, dołączył Krzysztof Czabański - napisała REM w oświadczeniu.

Czabański na swoim blogu napisał: "(...) gdy czytam np. Grzegorza Hajdarowicza, Agnieszkę Kublik, Tomasza Lisa, Wojciecha Maziarskiego, Wojciecha Mazowieckiego, Janinę Paradowską i Pawła Wrońskiego, to przypomina mi się arcydzieło »Przygody dobrego wojaka Szwejka«. A zwłaszcza jeden cytat: »Nachalne są te kurwy i zuchwałe«".

- Wydaje się, że jako byłego prezesa Polskiego Radia i PAP, Krzysztofa Czabańskiego powinna w szczególnym stopniu cechować troska o przestrzeganie zasad Karty Etycznej Mediów - uważa REM.

Według Rady Etyki Mediów to, co napisał Czabański, "z satysfakcją cytują niektóre portale internetowe, przytacza popularny tabloid, by potwierdzić, iż »nie ma już piekła« dla mediów, które swojej misji gotowe są upatrywać w sączeniu jadu do oczu i uszu czytelników, słuchaczy, telewidzów, internautów".

- Za złudne uważa REM przekonanie, że wzajemne oskarżenia i napaści na siebie dziennikarzy różnych opcji politycznych służą dobru odbiorców - napisano w o świadczeniu. - Dziennikarze, którzy przypisują adwersarzom haniebne intencje, by przedstawiać ich jako publicznych wrogów, zaprzeczają misji mediów, jaką jest obiektywna informacja i rzetelny komentarz - podkreśla REM.

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/rada-etyki-mediow-krytycznie-o-wypowiedzi...

Wiktor Świetlik Świetlik w sieci

Odczepcie
się od Klubu Ronina – felieton Świetlika. "Stygmatyzujecie całe
środowisko, budujecie fantastyczne obrazy wydumanych jaskiń grozy"

"Jak już wyślecie tych wszystkich „innych” do rynsztoka, wykluczycie,
napiętnujecie, zadepczecie, jak już spektrum opinii w Polsce będzie
rozpinało się od Michnika po Palikota, to skąd wiecie, że nie przyjdzie
czas na Was?"

Szanowna Pani,

Dziękuję
za szybką reakcję na nasze dzisiejsze oświadczenie. Cieszy mnie też, iż
nie kwestionuje Pani zawartego w nim stanowiska REM. W swoim liście,
przypomina Pani, że:

„Stowarzyszenie
Blogmedia24.pl pismem z dnia 15 maja 2012 r. poprosiło REM i
przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Jana Dworaka o
„udzielenie informacji publicznej w sprawie działań, jakie podjęła KRRiT
w związku z naruszeniem nietykalności cielesnej podczas wykonywania
obowiązków dziennikarskich przez red. Ewę Stankiewicz, którego dopuścił
się poseł Platformy Obywatelskiej, Przewodniczący Komisji Obrony 
Narodowej i były Marszałek Sejmu - Stefan Niesiołowski.”

 i
stwierdza, iż naszą odpowiedzią były „pokrętne wyjaśnienia, odmawiające
zajęcia stanowiska”. Proszę wybaczyć, ale wskazując, iż spełnienie
prośby kierowanego przez Panią Stowarzyszenia (o udzielenie informacji
publicznej na temat działań KRRiT) wykracza poza kompetencje REM (bo nie
jesteśmy urzędem administracji publicznej lecz ciałem społecznym, bo
zajmujemy się wyłącznie rozpatrywaniem skarg na naruszenie zasad etyki
mediów przez dziennikarzy) trudno nazwać „pokrętnym”.

Zapewniam
Panią, iż każda skarga na naruszenie zasad etyki dziennikarskiej, jaką
zechciałaby Pani, w imieniu swojego Stowarzyszenie, skierować do REM,
zostanie wnikliwie rozpatrzona. Proszę też przyjąć moje zapewnienie, iż,
tak jak postuluje Pani w swoim liście, REM nie stosuje żadnej „taryfy
ulgowej” wobec dziennikarzy opiniotwórczych, z „głównych mediów” – jak
Pani pisze, w tym również wobec dziennikarzy „wymienionych na blogu p.
Czabańskiego”. Jednym z dowodów niech będzie oświadczenie REM
potępiające za naruszenie zasad etyki dziennikarskiej jednego z tych
dziennikarzy, red. Wojciecha Maziarskiego. Znajdzie ja Pani na stronie
internetowej REM pod tym linkiem:

http://www.radaetykimediow.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=190:owiadczenie-rem-3-czerwca-2011-roku&catid=15:2011&Itemid=4

I
jeszcze jedno zapewnienie, tym razem w odniesieniu do tytułu, jaki
nadała Pani swojemu emailowi do REM. Nie wolno bić dziennikarzy
opozycyjnych. Nie wolno bić dziennikarzy. Nie wolno bić nikogo. To na
pewno nasze wspólne przekonanie, Pani i REM.

Z poważaniem,

Ryszard Bańkowicz

Szanowny Panie,

dziękuję za odpowiedź na nasz list. Od 2008 roku walczymy z mową nienawiści w polityce i mediach. Bezskutecznie. Z niepokojem obserwujemy polityczne próby cenzurowania tych, którzy podobnie jak Ewa Stankiewicz zabierają głos krytycznie wypowiadając się o politykach partii rządzących od 5 lat w Polsce.

Dopiero do Pana napisałam, a w tej chwili widzę na portalu Gazety Wyborczej tekst Agaty Kondzińskiej

http://wyborcza.pl/autorzy/1,128996,12541124,Relacja_Agaty_Kondzinskiej,....

"By nadać marszowi jak najszerszą formułę Maciej Wąsik, radny PiS, były wiceszef CBA zarejestrował go jako osoba prywatna. A PiS powołał komitet honorowy. Jednak bez zaskoczenia. Z długiej listy, którą można przejrzeć na stronie PiS, wymienię tylko kilka nazwisk: bp Antoni Pacyfik Dydycz, bp Ignacy Dec, były premier Jan Olszewski, Andrzej Gwiazda, Zbigniew Romaszewski, kandydat na premiera Piotr Gliński, Jan Pietrzak, aktorka Katarzyna Łaniewska.Są też "dziennikarze": redaktor naczelny "Gazety Polskiej" Tomasz Sakiewicz (niedawno pisał z wielką nadzieją o dojściu do władzy jego formacji) i Jan Pospieszalski. I on nie zadziwia, bo jego polityczne sympatie są czytelne. Ale to o nim przed rokiem Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy pisało o "solidarności z redaktorem Janem Pospieszalskim i wszystkimi dziennikarzami w Polsce, którzy tracą swoje programy, stanowiska czy pracę ze względu na traktowaną przez nich poważnie rzetelność dziennikarską rozumianą jako służba Prawdzie."

Co napisaliby dziś?"

To pierwszy wpis, gwarantuję Panu pojawienie się kolejnych. Tych "z górnej półki" Gazety Wyborczej. Jeszcze bardziej dosadnych i odmawiających prawa do wypowiedzi resztkom prawicowych publicystów , jak Jan Pośpieszalski, zatrudnionych w mediach głównego nurtu, przez które mają jeszcze możliwość dotarcia do szerokiego grona odbiorców.

Stygmatyzowanie publiczne Krzysztofa Czabańskiego, który nie ma zatrudnienia w mediach opiniotwórczych, za cytat klasyka literatury na blogu i publikowanie tegoż oświadczenia za pośrednictwem PAP we wszystkich mediach , uważamy za daleko idącą nieproporcjonalność w stosunku do codziennych wypowiedzi dziennikarzy , przekazywanych przez odbiorniki TV i radioodbiorniki, nie wspominając o portalach internetowych mediów.

Wystarczy wrzucić w wyszukiwarkę internetową kilka słów ,którymi odbiorcy są nieustannie bombardowani, a nazwiska same się pojawią.

I nie będzie to nazwisko Krzysztofa Czabańskiego.

Z poważaniem

Prezes Zarządu
Elżbieta Szmidt

Ziemkiewicz o arcywulgarnym ataku Urbana: "Być w ten sposób opisywany przez takie bydlę samo w sobie jest tytułem do chwały"

Kampanię wzywającą prawicę do odcinania się od różnych postaci i
wypowiedzi należy więc odrzucić. "Najlepiej słowami samego Michnika
„odp… się”!"

Szanowni Państwo,

A ja zaadresuje słowa dzielnego wojaka Szwejka

Nachalne są te kurwy i zuchwałe REM

Ukłony

Kutz: Film o Smoleńsku ma doprowadzić PiS do władzy-
 Na Jasnej Górze będzie prapremiera i pięć milionów pielgrzymów przeżyje to jako cud - mówi reżyser i senator...

Zwracamy się z uprzejmą prośbą aby Rada Etyki Mediów nas nie broniła przed Krzysztofem Czabańskim.
Dziękujemy za oświadczenie Rady Etyki Mediów, krytykujące chamski atak Krzysztofa Czabańskiego, który wydawcę Grzegorza Hajdarowicza i dziennikarzy Tomasza Lisa, Wojciecha Maziarskiego, Wojciecha Mazowieckiego, Janinę Paradowską, Agnieszkę Kublik i Pawła Wrońskiego określił cytatem z "Przygód dobrego wojaka Szwejka": "Nachalne są te kurwy i zuchwałe".

Zwracamy się z uprzejmą prośbą, aby Rada Etyki Mediów nas nie broniła. Próba oceny działalności pana Czabańskiego przez REM zakłada bowiem, że jest to człowiek mający jakąkolwiek etykę, a po drugie, uczestniczący na równych prawach w dyskursie publicznym z dziennikarzami.

W rzeczywistości Krzysztof Czabański nie jest dziennikarzem, ale funkcjonariuszem partyjnym. Człowiekiem służącym gorliwie różnym partiom. Dobrze pamiętamy, jak w czasach IV RP dokonywał czystek wśród dziennikarzy mających poglądy odmienne niż on i rządząca w Polskim Radiu koalicja PiS-LPR-Samoobrony. Niedawno usiłował przechwycić Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, kandydując na stanowisko prezesa jako "niezależny", równocześnie ubiegając się o mandat poselski PiS.

Owszem, jest człowiekiem mediów, ale na takiej samej zasadzie, na jakiej nowotwór jest elementem organizmu. Uważamy, że komentowanie przez Radę Etyki Mediów wypowiedzi takich osób jak p. Czabański mogłoby wytworzyć wrażenie, że jest kimś innym, niż jest w rzeczywistości.

http://wyborcza.pl/1,75968,12976699,W_sprawie_bluzgow_Czabanskiego.html?...

Przez całą niedzielę Pana nazwisko nie schodziło z czołówek portali internetowych. Jest Pan zadowolony?

To Jarosław Hašek powinien mieć
satysfakcję, bo powodem był cytat z „Przygód dobrego wojaka Szwejka”. To
rzeczywiście jest arcydzieło literatury światowej.

Napisał Pan: „(...) gdy czytam np.
Grzegorza Hajdarowicza, Agnieszkę Kublik, Tomasza Lisa, Wojciecha
Maziarskiego, Wojciecha Mazowieckiego, Janinę Paradowską i Pawła
Wrońskiego, to przypomina mi się arcydzieło >>Przygody dobrego
wojaka Szwejka<<. A zwłaszcza jeden cytat: >>Nachalne są te
kurwy i zuchwałe<<". Nikt by wpisu na blogu pewnie nawet nie
zauważył, gdyby nie Rada Etyki Mediów, która zaliczyła tę wypowiedź do
„języka nienawiści, inwektyw i obelg”.

 Rada Etyki Mediów  to ciało od lat
skompromitowane. Zachowują się jak ślepi, jakby widzieli tylko na lewe
oko. Nie dziwi mnie zatem, że Rada z moją wypowiedzią dokonała
manipulacji.

Jakiej?

Odebrali literalnie ten cytat, jakbym wprost
nazywał brzydkimi słowami konkretnych dziennikarzy. Tymczasem opisywałem
sytuację w całej Polsce i wpisywanie się wielu dziennikarzy w krajobraz
straszenia prawicą jako terrorystami, gdy jednocześnie to władza
zaostrza prawo przeciw wolności słowa i niszczy demokrację, gdy w życiu
publicznym szarogęszą się agenci obcych mocarstw. Ponadto REM „dokleiła”
do mojej wypowiedź Grzegorza Brauna o „rozstrzeliwaniu” dziennikarzy
„Gazety Wyborczej” i TVN, jakbym  do rozstrzeliwania wzywał. Co można
poradzić na manipulację? Można wzruszyć ramionami i utwierdzić się w
przekonaniu, że ci ludzie tak mają. Nie potrafią inaczej, aniżeli
przeinaczać rzeczywistość.

 Ale jest i w tej reakcji coś bardzo zabawnego i
symptomatycznego. Po pierwsze – jak w tym porzekadle ludowym – zachowali
się jak „złodziej na którym czapka gore”, gdy uznali, że ja wymyślam
dziennikarzom  od k… A po drugie, ich oświadczenie i zawarta w nim
manipulacja potwierdziło  moje rozpoznanie, co do jakości większej
części polskich mediów. I tu znów cytat ze znanego dzieła, bo jak się
okazuje to bardzo użyteczne narzędzie do opisu rzeczywistości: „Koń jaki
jest, każdy widzi”.

To z encyklopedii staropolskiej Benedykta
Chmielowskiego. Nie sądzi Pan, że oświadczenie REM jest jednak elementem
szerszego krajobrazu? Skrytykowano Pana za wzięcie w obronę „Uważam
Rze”  i „Rzeczpospolitej”, gdzie ewidentnie gwałci się wolność słowa i
niszczy demokrację, a równocześnie PAP ogłosiła komunikat Reporterów bez
Granic, że Polska znalazła się na najlepszym w historii, 24. miejscu w
światowym Indeksie Wolności Prasy. Groteska?

 Polska jest teraz w sytuacji newralgicznej i
groźnej. Grozi nam obsunięcie się w strefę krajów, w których wolność
słowa jest tylko fasadą, hasłem, frazesem, a tak naprawdę knebluje się
usta ludziom. Pomysł rządu dotyczący modyfikacji paragrafu o mowie
nienawiści jest tego klasycznym przykładem. Choć nie  wykluczam, że rząd
wycofa się z tej próby, bo spotyka się ona z krytyką także części
opinii publicznej, która mu sprzyja. Warto tu przywołać  prof. Wojciecha
Sadurskiego, który generalnie nie znosi opozycji ani jej pomysłów,
zwykle popiera Platformę Obywatelską. W tym jednak przypadku uważa, że
przy takim rozszerzeniu rozumienia mowy nienawiści będzie można tam
zakwalifikować absolutnie wszystko.  

Władza może się więc z tego projektu wycofać, ale
wymyśli zapewne coś nowego, bo  są np. regularne próby założenia knebla
na Internet. Proszę zauważyć, że te działania – rządu czy Rady Etyki
Mediów, która próbuje cenzurować publicystów – układają się w logiczną
całość. Propagatorem pomysłu rządowego jest minister Michał Boni, czyli
TW „Znak”. Główne media, poza „Gazetą Wyborczą”, są w dużej mierze pod
patronatem ludzi, którzy kiedyś o służby specjalne PRL-u  się otarli,
mieli z nimi związek lub wprost się z nich wywodzą. Nic dziwnego, że w
takim układzie tytuł Dziennikarza 20-lecia uzyskał Jerzy Baczyński, jak
wynika z dokumentów IPN KO, czyli kontakt operacyjny, czyli
współpracownik służb PRL. W takiej rzeczywistości żyjemy.

Tomasz Wołek - który przed laty
współpracował z Bronisławem Wildsteinem,  Piotrem Zarembą czy Piotrem
Semką - dokłada w najnowszym „Newsweeku” publicystom, których zmuszono
do odejścia z „Uważam Rze”. Nazywa ich „watahą wilków”, którzy „czasem
gryzą się między sobą i rozszarpują”. A Agnieszka
Kublik, Wojciech Mazowiecki i Paweł Wroński piszą o Panu w „Gazecie
Wyborczej”, że nie jest Pan człowiekiem mediów, ale funkcjonariuszem
partyjnym i porównują Pana do nowotworu.

To jest sytuacja jak z angielskiego kryminału.
Policjant, zarzucając  najgorsze, mówi: „jest pan oskarżony o liczne
najohydniejsze zbrodnie, ma  pan prawo milczeć, ale wszystko, co pan
powie będzie wykorzystane przeciwko panu”. Policjantem jest Wołek, TVN,
„Newsweek”,  „Polityka” i inne media – jak trafnie je nazywa ojciec
Rydzyk – „mętnego nurtu”. A media niezależne i niezależni dziennikarze
mają prawo… milczeć. To jedno nam wolno.

xxxxx

Krzysztof Czabański. 64
lata, publicysta. Pracę dziennikarską zaczął jako reporter w
„Sztandarze Młodych” w 1967r. Równolegle studiował na Uniwersytecie
Warszawskim, gdzie w 1971r. uzyskał tytuł magistra politologii. W latach
1967-80 członek PZPR; wystąpił z PZPR po powstaniu „Solidarności” w
1980 r. Od tamtej pory bezpartyjny. W latach 1971-76 pracował jako
reporter w tygodniku „Zarzewie”, „Dookoła świata” i „Literaturze”. W
1976 r. został przez wydział kultury i wydział prasy KC PZPR usunięty z
pracy w „Literaturze” z zakazem pracy w redakcjach RSW. W latach 1980-
81 publicysta „Kultury” i „Tygodnika Solidarność”. W stanie wojennym
pozbawiony prawa wykonywania zawodu; pracował wówczas w prasie
podziemnej, m.in. w „Tygodniku Wojennym”, „PWA”, „Vacacie” i „Nowej”. Po
1989 r. m.in. zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność”,
prezes PAP, redaktor naczelny „Expressu Wieczornego”, prezes PAI,
przewodniczący Komisji Likwidacyjnej RSW, prezes Polskiego Radia S.A.,
członek rady nadzorczej TVP. Publikował m.in. w „Życiu Warszawy”,
„Życiu”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Uważam Rze”,
współtworzył audycje radiowe i telewizyjne. Autor wielu książek, m.in.
„ABC” (dwa wydania, pierwsze - podziemne), „Pierwsze podejście”, „Ruska
baba”, „Rodziny specjalnej troski”, „O tym, co pod ziemią”, „Poker”.
Obecnie jest wiceprzewodniczącym Rady Programowej Polskiego Radia S.A.,
współpracuje z tygodnikiem ”Niedziela”, pismem „W sieci” oraz z
portalem wPolityce.pl. Członek SDP.

wywiad ukazał się na portalu SDP

Wygląda na to, że hip-hop jest łakomym kąskiem również dla skrajnej lewicy. Po pariotyczno-narodowych kawałkach spod znaku Tadka, Ptaku czy Zjednoczonego Ursynowa do głosu dochodzi przysłowiowa „druga strony barykady”. Tyle, że lewacccy raperzy jako cel ataków obrali sobie nie tylko narodowców...

no to czas na ulice, formawanie ugrupowań

rozk***ili stolice dla honoru i dla boga

para-polityczna trzoda, ubrana w dumne hasła

a wirus atakuje, stale kolejne miasta

Już wiadomo o co chodzi (pisownia oryginalna - przyp. red.)? Tak, tak... Biało-czerwone flagi i tysiące uczestników Marszu Niepodległości to dla raperów z A.J.K.S. (skrót od nazwy „A Jezusowi Kazali Spać” – przyp. Red.) zwiastun narodzin brunatnej siły w Polsce, nocy kryształowej, nocy długich noży i Bóg jeden raczy wiedzieć czego jeszcze.

O ile pseudoartystyczna rzygowina spod znaku Antify nie powinna nikogo dziwić, niepokoić mogą agresywne odniesienia do osób, których - w żadnym wypadku - nie można uznać za nacjonalistów. I tak dostaje się Rafałowi Ziemkiewiczowi:

wiem, że mega ważne teraz jest mieć k***a dobry PR

a opinia publiczna już nie raz go zabiła

więc p***lić rzepę i j***ć Ziemkiewicza

ładnie ostrzyżony chłopak versus freegan co w "śmietnikach"

Ba, autor „Polactwa” był jednak uczestnikiem Marszu Niepodległości, a więc w oczach czujnych „antyfaszystów” istnieje domniemanie kryptofaszystowskich fascynacji. Tyle, że dla raperów z A.J.K.S. Problemem jest również.... Tomasz Terlikowski. Cóż z tego, że naczelny portalu Fronda.pl zawsze z dystansem podchodził do Marszu Niepodległości i jego organizatorów. Polak? Katol? Bij faszystę!

dają alternatywę, Terlikowski się wycofał

nie będę się cieszył prosto na ryj puszczam szczocha

bo to, że ta głupia k***a zrezygnowała z marszu

nie zmyje porównania aborcji do holocaustu

Wygląda na to, że skrajna lewica doskonale zdaje sobie sprawę, że środowiska zwolenników „muzyki czarnych”, a także kibiców piłkarskich zaczynają przejmować organizacje skupione wokół Marszu Niepodległości. I tak, jak w zeszłym roku próbowali uzmysłowić kibicom, że są tylko mięsem armatnim dla MW-ONR, tak teraz przypominają, że muzyka ulicy nie jest domeną „faszystów”. A, że – po drodze – dostanie się kilku przypadkowym osobom? Cóż, rewolucja wymaga ofiar...

I chociaż chłopcy z A.J.K.S. Mogliby trochę popracować nad jakością nagrań, to trzeba im przyznać, że do perfekcji opanowali sztukę manipulacji. Choć w tekście utworu „Strach” unikają etykietki lewicowców, głoszą hasła żywcem wyjęte z lewackich elementarzy. No i ten język... Wujcio Stalin byłby z Was dumny, Panowie!

Aleksander Majewski

http://www.fronda.pl/a/terlikowski-ziemkiewicz-winnicki-kowalski-na-celo...

Strona Agnieszki Kublik 2012.12.06 Kaczyński tęskni za Gmyzem

http://wyborcza.pl/autorzy/1,129154,12599685,Strona_Agnieszki_Kublik,,,3...

Jarosław Kaczyński zwołał konferencję prasową (zamienioną potem na oświadczenie, by uniknąć trudności z odpowiadaniem na pytania dziennikarzy), by zaapelować o przywrócenie do pracy Cezarego Gmyza, autora tekstu „Trotyl na wraku tupolewa”. - Artykuł nie mijał się z prawdą - orzekł prezes.

Czy rzeczywiście? To fakt, że prokuratura ma problemy z wyartykułowaniem, co w końcu wykryli jej eksperci, ale dziś wreszcie wydała z siebie precyzyjny komunikat, że biegli nie stwierdzili na wraku tupolewa trotylu ani żadnego innego materiału wybuchowego, że użyte przez biegłych detektory nie są wystarczające do potwierdzenia bądź wykluczenia takiej okoliczności, że pojawienie się na wyświetlaczu użytego urządzenia napisu TNT nie jest tożsame z wykryciem trotylu oraz że dotychczasowe ustalenia śledztwa nie wskazują na wybuch.

Zdaniem Kaczyńskiego, zwolnienie Gmyza z „Rzeczpospolitej” „zagraża wolności słowa”, więc prezes „oczekuje od tych, którzy podjęli decyzję, że się z tych decyzji wycofają”.

Rozumiem prezesa, gdyby była na jego miejscu, też bym broniła dziennikarza, który piszę, to, co lubię czytać.

Bronisław
Wildstein dla wPolityce.pl: Przesuwanie granic. "Ten stan rzeczy
możliwy jest wyłącznie z powodu postawy głównego nurtu mediów"

"Kontrolerzy, którzy zmieniają się we wspólników kolejnych kampanii,
mających na celu eliminację przeciwników władzy, zaczynają do złudzenia
przypominać PRL-owskich propagandystów".

• "Nieprzyjazny bąk bizantyjski." Gugała o słowach Kaczyńskiego, w TOK FM zapadła cisza

  
  

Bratkowski: Jacy dziennikarze niepokorni? Ta horda? Nieprzyzwoici!

Ale jestem optymistą, mam nadzieję, że ta
horda publikująca w "Urze", "Gazecie" Polskiej" czy mediach o. Rydzyka,
że oni wszyscy z czasem odzyskają samych siebie i staną się przyzwoitymi
dziennikarzami - mówi Stefan Bratkowski, honorowy prezes Stowarzyszenia
Dziennikarzy Polskich
 więcej »

"Kaczyński wchodzi w buty Miloševicia", "Wcale nie myśli tego, co mówi" [PUBLICYŚCI]

To jest dokładnie to samo, co robił Milošević, który pojechał do Kosowa
i powiedział Serbom: "nikt was tu więcej bić nie będzie". Wiemy, jak to
się skończyło - tak Wojciech Maziarski komentował słowa Jarosława
Kaczyńskiego o mniejszości niemieckiej. - Jestem zdumiony. powinien
zdawać sobie sprawę, jak potwornie niebezpieczne są takie słowa -
komentował Bartosz Węglarczyk.

Z Wyborczą na Pospieszalskiego. Kto z TVP donosi Kublik i Czuchnowskiemu, kto podrzucił im konspekt programu "Bliżej"?

Cyngle Gazety Wyborczej oburzeni, że Jan Pospieszalski śmie pytać o niechlubne fragmenty życiorysy Lecha Wałęsy.

Adam Michnik: Każdy naród ma takie media, na jakie zasłużył -Sebastian Kucharski
http://wyborcza.pl/1,75248,13058589,Adam_Michnik__Kazdy_narod_ma_takie_m...

Dziś bardzo często, jak czytam teksty niektórych ludzi, można powiedzieć, że nam się scyzoryk w kieszeni otwiera. Ale to są dobrzy Polacy i trzeba wierzyć, że będą dobrzy - przekonywał redaktor naczelny "Gazety Wyborczej" podczas sobotniej debaty "Podzielony świat mediów. Śmierć dziennikarstwa?"
W Polsce do obiegu już dawno weszły dwa określenia mediów: "mainstreamowe'', czyli te duże, nadające ton i "niszowe''.

Prawicowi publicyści od dawna twierdzą, że "mainstream" sprzyja Platformie Obywatelskiej, a oni sami muszą pracować w tych "niszach", niemal jak w podziemiu. Podziały w środowisku dziennikarskim, szczególnie tym zajmującym się publicystyką polityczną, są widoczne. Dlatego stowarzyszenie Towarzystwo Dziennikarskie postanowiło zorganizować debatę o tym, czy ten podział prowadzi do śmierci dziennikarstwa.

W debacie uczestniczyli: Adam Michnik, Jacek Żakowski ("Polityka"), Igor Janke (szef Salonu24, były publicysta "Uważam Rze"), Jarosław Gugała ("Wydarzenia" Polsatu), Stefan Bratkowski (honorowy prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich) oraz Wojciech Mazowiecki (dawniej "Gazeta", później "Przekrój" i "Superstacja").

- Dziś media przyczyniają się do pogłębiania podziałów także w życiu politycznym - oznajmił na początku dyskusji Mazowiecki. Adam Michnik ocenił, że "każdy naród ma takie media, na jakie sobie zasłużył". A obecny podział w mediach porównywał do sytuacji w polskiej prasie przed zamachem na prezydenta Gabriela Narutowicza w 1922 roku:

- Część ludzi głosiła wtedy hasła, w moim przekonaniu nie do zaakceptowania, że Narutowicz był nielegalny, bo głosowali na niego posłowie mniejszości narodowej. Ale to przecież nie byli ludzie, którzy można uznać za zwierzęta. Po latach także oni potrafili się zmienić, czy to w obliczu zagrożenia demokracji - po procesie Brzeskim, czy niepodległości - w 1939 roku i stanąć po dobrej stronie. Dziś bardzo często, jak czytam teksty niektórych ludzi, można powiedzieć, że nam się scyzoryk w kieszeni otwiera. Ale to są dobrzy Polacy i trzeba wierzyć, że będą dobrzy. Widzieliśmy już, jak dziennikarze czy politycy, którzy służyli komunizmowi, potrafili zmienić się i wpisać się w logikę demokratycznego państwa - mówił Michnik.

Mniej polityków = większa oglądalność?

Większa część debaty dotyczyła jednak przyszłości zawodu. - Śmierć dziennikarstwa właśnie następuje - oceniał Igor Janke. To m. in. efekt kryzysu w mediach i zmniejszenia rynku reklamowego.

- Nie oglądam już telewizji. Tam poziom dziennikarstwa jest dramatycznie zły - podkreślał.

Zwrócił uwagę, że zamiast merytorycznych rozmów najczęściej stawia się w studiu dwóch polityków, którzy się "naparzają jak koguty". - Do tego nie potrzeba przygotowanego dziennikarza, a takie dziennikarstwo jest dużo tańsze - przekonywał. Dlatego zastawia się nad odejściem z dziennikarstwa.

Jarosław Gugała przekonywał jednak, że prawdziwe dziennikarstwo, polegające na informowaniu, nie umrze. Opowiedział, że przeprowadził w swoim programie ("Gość Wydarzeń" Polsatu News) eksperyment: przez miesiąc nie zapraszał polityków, tylko samych ekspertów. - I oglądalność skoczyła trzykrotnie - przekonywał.

Później jednak politycy zaczęli narzekać na brak pojawiania się na wizji i z eksperymentu musiał zrezygnować.

Jacek Żakowski podawał przykład sposobu przedstawienia przez media europejskie informacji o "ptasiej grypie":

W Skandynawii podczas "epidemii" politycy w mediach wypowiadali się na ten temat jedyne w 2-3 procentach informacyjnego czasu antenowego. We Włoszech te proporcje były odwrotne - sam ówczesny premier Silvio Berlusconi pojawiał się w telewizji przez połowę tego czasu.

Jak przekonywał Żakowski, polscy dziennikarze powinni delikatnie odejść od modelu włoskiego i zbliżyć się bardziej do skandynawskiego.

http://wyborcza.pl/1,75478,13057926,__Wszy_wylazily_zewszad____Nienawist...

Dwie nienawiści. Endecja w grudniu 1922 przed zabójstwem Narutowicza: - Czarna Ręka wszechświatowego getta żydowskiego zhańbiła Polskę w oczach świata. Zwolennicy PiS jesienią 2012: - Ci, którzy dziś nami rządzą, Polski nie kochają. Obce mocarstwa wpływają na naszą politykę. Suwerenność jest na sprzedaż, nie ma wolności.

Agata Kondzińska: Spróbujmy porównać obecną politykę do tej sprzed 90 lat, gdy Eligiusz Niewiadomski zabił prezydenta Gabriela Narutowicza. Ja opiszę tę dzisiejszą, pan z tę z 1922 r. Gdy w 2010 r. Bronisław Komorowski wygrał wybory prezydenckie, "Gazeta Polska" napisała o tym cyrylicą.

Janusz Sibora, historyk, autor książki "Narodziny polskiej dyplomacji": "Rzeczpospolita" z 10 grudnia 1922 r. o wyborze ówczesnego ministra spraw zagranicznych Gabriela Narutowicza na prezydenta pisała: "Żydzi, Niemcy i Ukraińcy, obce narodowości narzuciły wczoraj większości polskiej prezydenta".

Znany prawicowy publicysta Stanisław Stroński jeden z tekstów zatytułował: "Ich prezydent", ale najbardziej znany jest jego tekst "Zawada". Pisał tam: "Czy pan Gabriel Narutowicz nie ma poczucia niewysłowionej krzywdy wewnętrznej, jaką wyrządza narodowi polskiemu, przyjmując wybór tak dokonany z podeptaniem najsłuszniejszych zasad tego narodu. Wybór ten zdumiewająco bezmyślny, wyzywający, jątrzący. Nie staniemy do pracy państwowej". Tak tłumaczył wybór prezydenta: "Pan Narutowicz jest, jak wiadomo, krewnym p. Piłsudskiego i głównie z tego powodu został zaproszony przed trzema laty w skład rządu".

A my mamy "Komoruskiego", prezydenta wybranego przez "nieporozumienie", Tuska pod butem Putina i pod wpływem Merkel. A w "Gazecie Polskiej" takie rysunki: Tusk i Komorowski z ustami zaszytymi nicią, na której końcu wisi sierp i młot (podpis: "ukrywają prawdę"); Tusk, Komorowski i min. Sikorski na kolanach przed carem-Putinem mówią: "Spasaj nas, gosudariu, ocal platformę". U stóp Putina czarny pies z napisem "FSB"...

- Dzień przed zabójstwem Narutowicza Stroński pisał: "Któż na tę drogę wiodącą ku większości polskiej, ku odpowiedzialności, ku ludowi, ku zdumieniu rzucił ten kloc nieczuły, ten kloc ociężały, nieruchawy, tępy".

W innej gazecie Marian Grzegorczyk pytał: "Za jaką cenę?". I odpowiadał: "Wybór prezydenta za cenę targowicy". Endecka "Gazeta Warszawska": "Co dalej? Elekt czuł się w sumieniu swoim zaszczytu godnym, jako świeżo w kraju zamieszkały, nie zdawał sobie sprawy z tego, że szanujący się działacz nie może w Polsce dochodzić do godności przy pomocy Żydów".

Na ekrany kin wchodzi "Pokłosie" i czytam: "Autorzy filmu muszą zachować choć pozory, że opowiadana przez nich historia mogłaby się zdarzyć naprawdę. W normalnym kraju zareagowałyby władze państwowe, a paszkwil i paszkwilantów dotknęłaby społeczna anatema".

- Żyd, mason, nie-Polak - to określenia na Narutowicza. Wstrząsający cytat z "Gazety Porannej": "Czarna Ręka wszechświatowego getta żydowskiego zhańbiła Polskę w oczach świata". Inny nagłówek: "Bezczelność żydów i komunistów". Jeszcze inny fragment: "Wśród chaosu tego i zamroczenia cicho i sprawnie, tu i tam, pomyka cień, czarna ręka szuka i próbuje i chwyta kantary władzy. A tam w czeluściach getta, puchacz tej ziemi, rabinobankier świata, chichocze śmiechem szatana".

Zhańbiono Polskę, poróżniono Polskę.

Dziś też są okrzyki "hańba", krzyczą nawet parlamentarzyści w Sejmie. Prawicowy publicysta Michalkiewicz pisze: "Piąta kolumna w kraju rozdrapuje sumienia, wykrywa faszystów , ksenofobów i oczywiście antysemitów pod każdym krzakiem - dzięki czemu zagranica otrzymuje sygnał, że dzieje się tu coś niedobrego, co sprzyja wypracowaniu pozorów moralnego uzasadnienia dla narzucenia Polakom cudzej politycznej kurateli".

- Tuż przed wyborem Narutowicza tygodnik "Mucha" opublikował wiersz "Piłsudskiemu na pożegnanie", pokazujący klimat polityczny tamtych lat: "Po czteroletnim ciężkim trudzie, wśród obrzmiałego gniazda os, po krótkim szczęściu, po ułudzie, że ustalony polski los. (...) A ci, co na Cię błotem plwali, Rabscy i Stroński i ich brać, jakże przy Tobie oni mali, jako przy dębie zgniła nać. I lepiej dla nich, by umarli, by ich cmentarny przykrył głaz, niż by usłyszeć miał ród karli, co o nich rzeknie przyszły czas". To było prorocze. W następnym numerze "Muchy" będzie już wiersz na śmierć Narutowicza.

Lider opozycji nie przychodzi na zaprzysiężenie prezydenta przed Zgromadzeniem Narodowym, nie wchodzi do Rady Bezpieczeństwa Narodowego. O prezydencie w TV Trwam mówi: "Gdyby Bronisław Komorowski nie był tak straszliwie małostkowy, to przynajmniej trzy osoby: Aleksandra Natalli-Świat, Grażyna Gęsicka i Stanisław Zając, by żyły". Wspomina 10 kwietnia 2010 r.: "Czarny dzień, w którym coś się skończyło i jednocześnie te tłumy pod pałacem dają nadzieję, że coś się zaczęło. Zmiana, odrodzenie Rzeczypospolitej rozumianej jako naród. Że ten zaczyn doprowadzi do takiego momentu, w którym będzie można budować nową jakość w Polsce życia. Będzie można doprowadzić nasz kraj do pewnego wewnętrznego porządku. To potrzebne, żeby uczciwi ludzie mogli się w tym kraju czuć dobrze, uczciwi patrioci, żeby ta budowa patriotyzmu mogła być przekazywana z pokolenia na pokolenie".

- Julian Nowak, ówczesny premier, uchylił się od towarzyszenia Gabrielowi Narutowiczowi w drodze na zaprzysiężenie. Dał do zrozumienia, że Narutowicz jako minister spraw zagranicznych jest jego podwładnym i stoi niżej w urzędniczej hierarchii. Dlatego też ówczesny dyrektor protokołu dyplomatycznego Stefan Przeździecki pożyczył od kogoś cylinder i płaszcz, wsiadł do otwartego powozu z Narutowiczem i pozwolił się obrzucić błotem i śniegiem. Już po zaprzysiężeniu Narutowicz powiedział Piłsudskiemu: "Ma pan rację, to nie jest Europa. Ci ludzie lepiej się czuli pod tym, co kark im deptał i bił po pysku". Później się zreflektował, że za mocno powiedział. Ale nie rozumiał sprzeciwu wobec legalnego przecież wyboru jego na prezydenta. Dlatego szedł potem z hasłem zgody narodowej, planował powołanie koalicyjnego gabinetu. Nie zdążył.

Powszechne jest już określenie wojna polsko-polska. Tomasz Sakiewicz, naczelny "Gazety Polskiej" mówi w dniu Święta Niepodległości: - Ci, którzy dziś nami rządzą, Polski nie kochają. Doprowadzili kraj do tego, że zżera go korupcja, że obce mocarstwa wpływają na naszą politykę. A przede wszystkim do tego, że nie potrafimy wyjaśnić..., a właściwie już teraz można powiedzieć: ukarać tych, którzy zabili nam prezydenta. To się wkrótce zmieni, ale władzę muszą objąć w Polsce ci, którzy Polskę kochają. Ci, dla których wzorem byli Roman Dmowski i Józef Piłsudski.

- Piłsudski powiedział kiedyś Narutowiczowi: "Wszy wyłaziły zewsząd, niech się pan przygotuje, że wszy obejdą też pana rodzinę, najlepsza metoda, nic z tym nie robić".

Marsze z pochodniami, marsze w rocznicę stanu wojennego przeciwko obecnej władzy, bo "suwerenność wystawia na sprzedaż" i "nie ma wolności".

- 12 grudnia 1922 roku w Kaliszu, po zaprzysiężeniu Narutowicza, wywieszono czarne chorągwie jako symbol żałoby.

Na ulicę wychodzą nacjonaliści i powołują Ruch Narodowy. Szef Młodzieży Wszechpolskiej Robert Winnicki krzyczy: Dążymy do obalenia republiki! Budujemy siłę, której tak bardzo boją się lewaki i pedały! Lewica robi wiece przeciwko faszyzmowi.

- Doniesienie o napadzie na redakcję żydowskiego pisma w tygodniku "Mucha", m.in. stwierdzenie, że mamy do czynienia z "faszyzmem miejscowego wyrobu". Ta ideologia dopiero się rodziła. Ale Stanisław Cat Mackiewicz, konserwatywny publicysta, stwierdził kiedyś, że nacjonalizm polski nie jest prawicą, jest politycznie zagubiony, nie ma politycznej osi. Myślę, że tym razem też tak jest.

Są słowa jak kule. I szukanie winnego, który najbardziej językiem wojuje. Palikot, Niesiołowski, Hofman?

- Podczas jednego ze spotkań Piłsudskiego z Narutowiczem marszałek próbował tłumaczyć ówczesny klimat zdziczeniem obyczajów nabytych w długiej niewoli, zepsuciem moralnym pod wpływem I wojny światowej i bezwzględnością w stosunku do czci i honoru każdego człowieka.

Wzajemne obrażanie, odbieranie zasług, licytacja na bohaterstwo - tak jest teraz.

- Wtedy nie było inaczej. Lekceważąco pisano: Narutowicz nie ma żadnych zasług patriotycznych. Urodził się gdzieś na Żmudzi, studiował szkoły średnie gdzieś w Libawie czy Mitawie, później pojechał do Szwajcarii, a teraz wrócił i chce zostać prezydentem.

U nas trwa jeszcze batalia o krzyż na Krakowskim Przedmieściu, w sali sejmowej, na uczelni. Wskazuje się prawdziwych katolików, prawdziwych patriotów, innym tego odmawiając. Anita Czerwińska z klubów "Gazety Polskiej" o krzyżu na Krakowskim Przedmieściu, który został przeniesiony do kościoła św. Anny: "Krzyż ten najpierw, przy zachęcie władzy i reżimowych mediów, był atakowany i profanowany, a następnie internowany, tak jak 13 grudnia internowano działaczy Solidarności".

- Narutowiczowi prawica nie mogła wybaczyć deklarowanej w Szwajcarii bezwyznaniowości. Rozpętano dyskusję, czy w takiej sytuacji jego przysięga będzie ważna. Przysięga oczywiście była ważna. Kwestię tę wcześniej badał marszałek Sejmu.

Dziś otaczają parlament różańcem i modlą się o wolną Polskę.

- Po śmierci Narutowicza Julian Tuwim napisał: "Krzyż mieliście na piersi, a brauning w kieszeni/ Z Bogiem byli w sojuszu, a z mordercą w pakcie". Niech te słowa będą przestrogą.

W niedzielę 16 grudnia w 90. rocznicę mordu na pierwszym prezydencie II RP Gabrielu Narutowiczu zbierają się pod warszawską Zachętą o godz. 12 ci, którzy chcą zaprotestować przeciw odradzaniu się nacjonalizmu i szerzeniu mowy nienawiści - "Idziemy pod Zachętę, nie możemy milczeć"

Również prezydent Bronisław Komorowski zaprosił przedstawicieli wszystkich klubów parlamentarnych na niedzielną mszę w Pałacu Prezydenckim i składanie kwiatów na grobie Narutowicza w Katedrze św. Jana w Warszawie. Tylko PiS odmówił.

KSD o krytyce Czabańskiego: Nie rozumiemy i negujemy za to wybiórcze i stronnicze traktowanie mediów i dziennikarzy

"Zarzucanie więc, w tym przypadku, posługiwania się językiem
nienawiści, inwektyw i obelg jest albo wyrazem przewrażliwienia w
kontekście ostatnich politycznych deklaracji polityków rządzącej opcji,
albo, czego nie zakładamy, ignorancją wobec powszechności używania
cytatów jako przenośni w publicystyce".