Ignacy Krasicki, Książe Kościoła i Poetów Rzeczypospolitej Polskiej

Witam.
Dziękuję za piękny Esej poświęcony Wielkiemu Polakowi...
Ignacy Krasicki  widział ... potrzebę szerzenia oświaty, nauki, kultury, sztuki...
TO wszystko dzisiaj jest niszczone... aby zniszczyć Naród Polski...
Jak bardzo brakuje Takich Umysłów, Takich Postaw...
Ci, Którzy myślą podobnie, praktycznie nie mają głosu... Dzisiaj inny głos przemawia...
Potrzeba nieustannej Naszej walki o prztrwanie POLSKIEJ ...oświaty, nauki, kultury, sztuki.
Tym bardziej dziękuję za TO piękne Wspomnienie...
***
Serdecznie Pozdrawiam...

Święta Miłości Kochanej Ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe !
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta nie zelżywe.
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe.
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Wolności ! której dobra nie docieka
Gmin jarzma zwykły, nikczemny i podły,
Cecho dusz wielkich ! ozdobo człowieka,
Strumieniu boski, cnót zaszczycon źródły !
Tyś tarczą twoich Polaków od wieka,
Z ciebie się pasmem szczęścia nasze wiodły.
Większaś nad przemoc ! A kto ciebie godny -
Pokruszył jarzma, albo padł swobodny.

"Nie mogą ci kochać Rzeczypospolitej, którzy w niej nic swojego nie mają."

PTASZKI W KLATCE

"Czegóż płaczesz? - staremu mówił czyżyk młody -

Masz teraz lepsze w klatce niż w polu wygody".

"Tyś w niej zrodzon - rzekł stary - przeto ci wybaczę;

Jam był wolny, dziś w klatce - i dlatego płaczę".

Zawżdy znajdzie przyczynę, kto zdobyczy pragnie.

Dwóch wilków jedno w lesie nadybali jagnię;

Już go mieli rozerwać, rzekło: "Jakim prawem?"

"Smacznyś, słaby i w lesie!" - Zjedli niezabawem.

Szanowna Pani Marylo,

Wilki z bajki Krasickiego musiały upolować jagnie by je zjeść.
Dziś jagnie w osobach gauleiterów i namiestników, same kładzie głowę pod topór.

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Marylo,

My Polacy zawsze byliśmy wolnym Narodem. Nikt nas nie zamknie w klatce.

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Joanno,

My Polacy zawsze jesteśmy położyc głowę na ołtarzu Ojczyzny. Bo ja sobie stworzyliśmy kilka tysięcy lat temu

Dziękuje za piękny hymn

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Joanno,

Brakuję nam tak światłych umysłów jak Ignacy Krasicki. Naszą ineligencję wyrzynali po kolei Prusacy, Rosjanie, Niemcy , bolszewicy a my i tak odradzamy się jak Feniks z popiołów.

Ukłony moje najnizsze

Potrzebny jest dzisiaj arcybiskup w Polsce koniecznie
Bo bandy ogłupiają gawiedź tak jakby społecznie
Lecz cel swój mają ,chcąc zawłaszczyć wszystko
Wtedy nam nastanie droga do niewoli blisko
Budząc ludzi z letargu cel swój osiągniemy
A Ojczyznę z niewoli od wrogów wydobędziemy
Właśnie treści zawarte w satyrach i bajkach
Pobudzają by Naród nie chodził w kufajkach
Bo w tym kierunku zmierzają wodzireje wiadomi
Ci szczególnie od znanych Gomory i Sodomi
W czystości jest szansa na czystość sumienia
Wtedy Nadzieja w Wiarę , Miłość się przemienia
Pozdrawiam

Szanowny Panie Jacku,

Ma Pan rację, obecny prymas Polski, arcybiskup Józef Kowalczyk, to współpracownik służb specjalnych połowy Europy.

Ukłony

...Naszą ineligencję wyrzynali po kolei Prusacy, Rosjanie, Niemcy , bolszewicy a my i tak odradzamy się jak Feniks z popiołów...
***
Bo My... Polacy...
Jesteśmy jak strumień,
W którym woda przepływa...
Jego ŹRÓDŁO
Wciąż wybija nową,
Która napływa...
I płynie po Matce-Ziemi, od wieków  żyznej...
Naszej Ukochanej Ojczyźnie...
Wierzę, że i tym razem się ODRODZIMY...
Że zwyciężymy...!
Wierzę, że tak się stanie...
Dopomóż Nam...
Prosimy Cię... Najwyższy Panie...

***
Szanowny Panie Michale...
Ja także dziękuję...
Serdecznie Pozdrawiam...

Hymn do miłości Ojczyzny...

Przepraszam najmocniej, zapomniałam dodać, że muzykę do słów Ignacego Krasickiego, do tej wersji, którą załączyłam napisał Wojciech Sowiński.
Pozwolę sobie zostawić dla Zainteresowanych link do historii powstania Hymnu...
http://a-pesni.org/polsk/hymndomilosci.htm

***
Serdecznie Pozdrawiam.

Niósł ślepy kulawego, dobrze im się działo;
Ale że to ślepemu nieznośne się zdało,
Iż musiał zawżdy słuchać, co kulawy prawi,
Wziął kij w rękę: "Ten - rzecze - z szwanku nos wybawi".
Idą; a wtem kulawy krzyknie: "Umknij w lewo!"
Ślepy wprost i, choć z kijem, uderzył łbem w drzewo.
Idą dalej; kulawy przestrzega od wody -
Ślepy w bród: sakwy zmaczał, nie wyszli bez szkody
Na koniec, przestrzeżony, gdy nie mijał dołu,
I ślepy, i kulawy zginęli pospołu.

I ten winien, co kijem bezpieczeństwo mierzył,
I ten, co bezpieczeństwa głupiemu powierzył.

Szanowna Pani Joanno,

Bardzo pięknie Pani Pisze o nas Polakach, że jesteśmy źródłem życia.

Ukłony moje najnizsze

Szanowna Pani Joanno,

Bardzo pięknie Pani Pisze o nas Polakach, że jesteśmy źródłem życia.

Ukłony moje najnizsze

Szanowna Pani Joanno,

Pięknie dziękuje za przypomnienie o Wojciechu Sowińskim. Całkiem o nim zapomniałem.

Ukłony moje najniższe

Szanowna Pani Joanno,

Dziękuje za "Ślepego i kulawego"
Dla mnie jest to aluzja do ślepych i kulawych w naszym rządzie.

Ukłony moje najnizsze

Witam ponownie...

Szanowny Panie Michale...
Pozwolę sobie...
Myśl swoją, którą Tu u Pana zostawiłam,
Którą kiedyś u siebie już wypowiedziałam...
Jest Tu w mojej wypowiedzi u Pana skrócona...
Niedokończona...
Pozwolę sobie na uzupełnienie...
Całość:...
Bo My... Polacy...
Jesteśmy jak strumień,
W którym woda przepływa...
Jego ŹRÓDŁO
Wciąż wybija nową,
Która napływa...
I płynie po Matce-Ziemi, od wieków  żyznej...
Naszej Ukochanej Ojczyźnie...
A kiedy OBCY...ONI...
Podążą za Nami
Szukać ŹRÓDŁA strumienia...
/aby je zniszczyć/
Kto wie, co się stanie...  /???/
Może i ONI się zmienią...
Daj Panie Boże
Oby tak się stało...
Oby TO ŹRÓDŁO
Odmieniło Ziemię całą...

***
ŹRÓDŁO...
Ma dla Nas wielkie, największe  Znaczenie...
OBCY usiłują Nam TO ŹRÓDŁO zniszczyć...
Ale to im się nie uda nigdy...
Jeżeli będziemy Wiarą silni...
Jeżeli będziemy strzec  ŹRÓDŁA Naszego pilnie...
Do tej pory, przez wiele wieków, to się Nam udawało...
Wiele burz dziejowych... Nasze ŹRÓDŁO przetrwało...
Wierzę, że i tym razem tego dokonamy...
...Dopomóż Nam... Prosimy Cię... Najwyższy Panie...

***
Pięknie dziękuję...
Serdecznie Pozdrawiam...:) Życząc Pięknej Nidzieli, także Wszystkim Tu Obecnym...

...Dla mnie jest to aluzja do ślepych i kulawych w naszym rządzie.
***
:) Dzięki Panu...  kolejny raz z wielką przyjemnością
Przypominam sobie m.in. "Bajki" Ignacego Krasickiego...
Trafiło też na "Ślepego i kulawego"...
A że wszystko co pisał Nasz Wielki, nadal aktualne...
To jest i przykre i wcale nie banalne...
Pozwolę sobie jeszcze na kolejne przypomnienie...
***
Dziękuję...
Serdecznie Pozdrawiam...

Na jednym drzewie orzeł gdy z sową nocował,
Że tylko w nocy widzi, bardzo jej żałował.
Dziękowała mu sowa za politowanie.
Wtem, uprzedzając jeszcze zorze i świtanie,
Wkradł się strzelec pod drzewo; sowa to postrzegła
I do orła natychmiast z przestrogą pobiegła.
Uszli śmierci; a wtenczas rzekł orzeł do sowy:

"Gdybyś nie była ślepą, nie byłbym ja zdrowy".

Orzeł, nie chcąc się podłym polowaniem bawić,
Postanowił jastrzębia na wróble wyprawić.
Przynosił jastrząb wróble, jadł je orzeł smacznie;
Zaprawiony na koniec przysmaczkiem nieznacznie,
Kiedy go coraz żywszy apetyt przenika -

Zjadł ptaszka na śniadanie, na obiad ptasznika,

Szanowna Pani Joanno,

Bardzo dziękuje za bajki i jak zwykle za piekna szatę graficzną.

Ukłony moje najnizsze

ja najbardziej lubię "Przyjaciół", jak zwykle u Krasickiego - mądre i urocze:

"Zajączek jeden młody

Korzystając z swobody

Pasł się trawką, ziółkami w polu i ogrodzie

Z każdym w zgodzie.

A że był bardzo grzeczny, rozkoszny i miły,

Bardzo go inne zwierzęta lubiły.

I on też, używając wszystkiego z weselem,

Wszystkich był przyjacielem.

Raz gdy wyszedł w świtanie i bujał po łące,

Słyszy przerażające

Głosy trąb, psów szczekania, trzask wielki po lesie.

Stanął... Słucha... Dziwuje się...

A gdy się coraz zbliżał ów hałas, wrzask srogi,

Zając w nogi.

Wspojźrzy się poza siebie; aż tu psy i strzelcel

Strwożon wielce,

Przecież wypadł na drogę, od psów się oddalił.

Spotkał konia, prosi go, iżby się użalił:

"Weź mnie na grzbiet i unieś!" Koń na to: "Nie mogę

Ale od innych będziesz miał pewną załogę".

Jakoż wół się nadarzył. "Ratuj, przyjacielu!"

Wół na to: "Takich jak ja zapewne niewielu

Znajdziesz, ale poczekaj i ukryj się w trawie,

Jałowica mnie czeka, niedługo zabawię.

A tymczasem masz kozła, co ci dopomoże".

Kozieł: "Żal mi cię, niebożę!

Ale ci grzbietu nie dam, twardy, nie dogodzi:

Oto wełniasta owca niedaleko chodzi,

Będzie ci miętko siedzieć". Owca rzecze:

Ja nie przeczę,

Ale choć cię uniosę pomiędzy manowce,

Psy dogonią i zjedzą zająca i owcę.

Udaj się do cielęcia, które się tu pasie". -

"Jak ja ciebie mam wziąć na się,

Kiedy starsi nie wzięli?" - cielę na to rzekło;

I uciekło.

Gdy więc wszystkie sposoby ratunku upadły,

Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły."

Przepraszam, pozwoliłam sobie zamieścić w całości, bo to prawdziwa perełka, i choć wszyscy ją znamy, naprawdę warto od czasu do czasu przeczytać (i przemyśleć) "Przyjaciół" na nowo.

Pozdrawiam serdecznie,

Anna, Sówka

Wielce Szanowna Pani Pani,

W Blogmedia jest w zwyczaju, że ciekawe wiersze własne i cudzych autorów są wklejane w całości. Moim zdaniem to nikogo nie razi.
W Blogmedia jest kila poetek i poetów. Ja i wielu z przyjemnością czytamy jako odskocznie od polityki.

Bardzo się cieszę, ze Pani "Przyjaciół" wkleiła. Ja bardzo często, kończę swe wypowiedzi ostatnim wersetem:
Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły

Ukłony

michał zieleśkiewicz

miło mi, morał "Przyjaciół" wart jest cytowania, ale i całość bardzo zgrabna. Jak zresztą u Krasickiego prawie wszystko.

Serdeczne dobranoc,

Anna, Sówka

Witam serdecznie...
Ja także zwracam się do Pani z podziękowaniem za wklejenie całego tekstu "Przyjaciół". Ta "bajka"...  należy do tych, które zawsze w sercu i w głowie...

...naprawdę warto od czasu do czasu przeczytać (i przemyśleć) "Przyjaciół" na nowo.
Czerpać... wysnuwać wnioski...
Bo nic się nie zmienia
Mimo, iż czas przemija...
Ludzie nie ci sami...
Ale tacy sami...
Ta "bajka" przypomina
Aby o Bliźnich nie zapominać...
Nie odwracać się plecami...
Ale nieść pomoc Bliźniemu
Potrzebującemu...
Aby zatrzymać własne "ego"...
Spojrzeć na Bliźniego...
***
Dziękuję...
Serdecznie Pozdrawiam...:)

:) Ja także pięknie dziękuję...
Za Ignacego Krasickiego...
Za możliwość wklejania
Przypominania "Bajek" Jego...
Szata...
Nie wiem dlaczego
"Troszeczkę" się powiększyła
Kiedy "Bajki" wkleiłam...
Zauważyłam...
Kiedy komentarze "zachowałam"
Zmienić, niestety nie umiałam...
***
Dziękuję...
Serdecznie Pozdrawiam...:)

Szanowna Pani Anno,

W Blogmedia,duzym, największym portalu społecznościowym na prawo od centrum,jest więcej intelektualistów, poetek, poetów, artystów niż politycznych rębajłów takich jak ja.

Zawsze z przyjemnością czytam wiersze.

Ukłony dla Pani

Z wyrazami szacunku
michał zieleśkiewicz

Szanowna Pani Joanno,

Świat skupiony wokół Blogmedia byłby mniej kolorowy bez poetów; Pani, Jacka Mruka i wszystkich innych piszących Tu.

Ukłony moje najniższe

Pięknie dziękuję...
Ten "Nasz Blogmediowy Świat"
Wszyscy Tu piszący, tworzymy...
Dzięki Naszej Szanownej, Drogiej Maryli
Zwartym szeregiem "ZA Polską" stoimy...
O Nią... o Naszą Polskę walczymy...
***
Serdecznie Pozdrawiam...

Bardzo mi miło: "Ludzie nie ci sami... Ale tacy sami...", no właśnie, jesteśmy cząstką Tych, którzy byli przed nami, i cząstką tych, którzy będą po nas...

Bardzo serdecznie Panią pozdrawiam,

Anna, Sówka

dziękuję za "dzień dobry", życzę miłego wieczoru!

A jak magnolie w Państwa ogrodzie? U nas pączunie maleńkie, ale są: jutro WIOSNA...

Serdecznie Państwa pozdrawiam,

Anna, Sówka

Wielce Szanowna Pani Anno,

Bardzo dziękuje za życzenia. Dziś wieczorem przekażę żonie telefonicznie.
Wzięła sobie wolne i pojechała z koleżanką do Międzyzdrojów.

W ogrodzie wszystko powoli się budzi. W nocy są jeszcze przymrozki. Tylko tulipany zapomniały o zimie.
Największe pączki ma bez.

Ukłony
michał zieleśkiewicz

Szanowna Pani Joanno,

Ma Pani rację, dzięki Pani Maryli, mamy zabawę. Jak Pani kwiaty ?

Ukłony

jakież cudne te magnolie, sam urok, sam czar, zaklęta jest w nich cała świeżość wiosny, jej nadzieje, radość i piękno. Na takie magnolie warto czekać całą zimę!

Z tym magnoliowym pięknem w oczach pozdrawiam i dziękuję,

Anna, Sówka

...jesteśmy cząstką Tych, którzy byli przed nami, i cząstką tych, którzy będą po nas...

***
To cudowne Przemijanie...
Z Pokolenia na Pokolenie...
Jednocześnie... Trwanie...
I nieustanna praca
Aby Zła ubywało...
Dobra przybywało...
***
Pięknie dziękuję za Nasze spotkanie i za Pozdrowienia...
Ja również bardzo serdecznie i wiosennie Pozdrawiam Panią...:)

Jak moje kwiaty...?

Zapewne kwitną pięknie jak te, za które też pięknie... Dziękuję...:)
Bardzo o nie dbałam
Sadziłam, wysiewałam...
Bardzo troskliwie je pielęgnowałam...
A one się odwdzięczały
I przecudnie zakwitały...
Dzisiaj...
No cóż... też myślę
Jak moje kwiaty...?
Bo nie mam już tej pięknej rabaty
Którą szczerze kochałam...
Źli ludzie nie mogą patrzeć
Na drugich szczęście...
Nad zburzeniem go
Pracowali podstępnie...
A kwiaty...  mam nadzieję,
Że w ziemi pozostały...
Że zakwitają dla Wszystkich tak, jak zakwitały...
Bo bardzo się starałam
Aby kwitły pięknie przez długie lata...
***
Szanowny Panie Michale...
Przepraszam za chwilę smutku, odpowiedziałam szczerze na Pana pytanie...
Niech smutek  odejdzie sobie, niech radość w Nas pozostanie...:)
Bo przecież... Wiosna nastała...:)
Raduje się Natura cała...:)
Serdecznie... wiosennie Pozdrawiam:)

Szanowne Panie

Wiosna, ach to ty

"
"

Wiosenne, romantyczne ukłony
michał

Szanowne Panie,

Wiosna, ach to Ty

Dla Pań, Wielkich Dam

Ukłony
michał

Wielce Szanowna Pani Anno,

By na Mokotowie zawsze była wiosna.
Tego Pani życzę

Ukłony

michał zieleśkiewicz

Szanowna Pani Joanno,

Najlepsze życzenia w dniu Święta Wiosny

Ukłony

Pięknie dziękuję...:)

Ja także życzę Panu i Pana Bliskim
Wszystkiego Dobrego...
I optymizmu wiosennego
Dnia każdego...:)

Serdecznie Pozdrawiam w pierwszym dniu Wiosny...:)

Dziękuję za tak miłe słowa, sasankowo-magnoliowe dary i za rusałkę pawika, który tak pięknie wokół sasanek krąży. Kiedyś taki pawik przysiadł obok mnie na murku i trwał przez długą chwilę z rozłożonymi skrzydełkami, zupełnie bez ruchu. I ja ani drgnęłam, żeby go nie spłoszyć, podziwiałam tylko, chłonąc jego urodę...

Pięknej wiosny dla Pani!

Anna, Sówka

"Rozkwitają. Milczą pośród liści.

W kij związane lub pną się na kratę...

Dekoracje? Jeńcy? Statyści?

Łatwo chwalić kwiaty,

Lecz być kwiatem?..."

Nad tym zastanawiała się Pawlikowska-Jasnorzewska, ja sama myślę - patrząc na magnolie od Pana - że "być kwiatem" to prawdziwa radość! Tyle piękna wokół!

Serdeczności wiosenne,

Anna, Sówka

Wielce Szanowna Pani Anno,

Być kobietą i mieć naręcze kwiatów zamiast złośliwości sąsiadów

Być kobietą:

http://youtu.be/a8B0tvVWlzA

Ukłony

michał zieleskiewicz

:) Dziękuję, że Pani o Swoim spotkaniu z rusałką pawika Nam opowiedziała...
Ja też wiele przeuroczych takich spotkań z Naturą miałam...
Jedną zapamiętałam w sposób szczególny...:)
Są chwile, kiedy w ogrodzie panuje cisza... ptaki śpią... od czasu do czasu lekki powiew wiatru... bywało, że wtedy właśnie... kiedy pracowałam w ogrodzie często łapałam się na tym, że swój głos słyszałam... pracując, chyba nieświadomie  radośnie śpiewałam...
Kiedyś nagle... w takiej właśnie  chwili, tuż obok siebie, pięknie śpiewającego ptaszka usłyszałam... z uśmiechem na niego spojrzałam i...zamilkłam... on też...:) chwilę to trwało... ja zaczęłam od nowa i on też zaczął mi wtórować...:)... śpiewaliśmy w duecie i solo... na zmiany...:) za chwilę inne ptaszki przyleciały... i też radośnie z nami śpiewały... :) to już później często się zdarzało i wiele radości dawało...:)
Do dziś się zastanawiam, kiedy z wielką przyjemnością te chwile wspominam, czy ja ten pierwszy raz... mojego partnera w śpiewie zwabiłam...?
To w sumie nie ma znaczenia...
Przecudne są wszystkie Boże stworzenia...:)

Ja również pięknej Wiosny Pani życzę...:)
Serdeczności...

"Przecudne są wszystkie Boże stworzenia", tak, TAK!

Piękne spotkanie i ten śpiew w duecie! Takich spotkań i radosnych chwil życzę Pani jak najwięcej i jak najserdeczniej!

Anna, Sówka

serdecznie dziękuję. I podśpiewuję teraz w kuchni...

Serdeczności,

Anna

Wielce Szanowna Pani Anno,

W kuchni?
To trudniej zaśpiewać w Kuchni

Idzie wiosna w siedmiomilowych butach

http://youtu.be/hQF9qDpSVsU

Ukłony

michał zieleśkiewicz