"Świat się dowiedział, nic nie powiedział. Gdynia 1970 - Syria 2011

W czasie kiedy obchodziliśmy i obchodzimy tragiczne rocznice naszej najnowszej walki o wolność i godność – Grudnia’81 i Grudnia’70 pewien daleki, prawie nie związany z Polską naród przeżywa swój krwawy Grudzień’2011. Zresztą to już nie pierwszy miesiąc jego krwawień – wiosenny nieśmiały bunt przeciw dyktatorowi przekształcił się w narodowe powstanie już 9 miesięcy temu. I od tego czasu co kilka dni, niemal codziennie Syryjczycy udowadniają światu, że nie chcą już dalej żyć pod rządami tyrana – najpierw ojca a teraz syna, którzy uciskają ich już, betka – 40 lat. Ojciec obecnego herszta, Hafiz al-Assad zanim objął władzę w Syrii (w wyniku dwustopniowego puczu) był szkolony w ZSRR – sowieccy towarzysze poinstruowali go zapewne jak należy rozgrywać walki frakcyjne i zgodnie z dogmatem komunistów „władzy raz wziętej nie oddawać za żadną cenę”. Czynił to przy pomocy socjalistycznej partii Baas, bliźniaczej do irackiej bojówki Saddama Husajna i stosował podobne do niego metody walki z opozycją – m.in. w 1982 r. w mieście Hama przeciw powstańcom użył broni chemicznej, zagazowując do 40 tys. ludzi, w tym większość ludności cywilnej (Hama massacre  - pamiętamy saddamowskiego „Chemicznego Ali” i jego los?). Jego syn, edukowany już w Wielkiej Brytanii, wcale nie jest mniej bezwzględny od taty. Tajemnicza śmierć starszego brata w 1994 r. umożliwiła mu bezproblemowe następstwo tronu, który objął w 2000 r. (jeszcze za prezydentury Bila Clintona :) i rządzi po dziś dzień. I nie chce odpuścić. „Wszelkimi dostępnymi metodami” – liczbę ofiar tylko tegorocznego powstania szacuje się na kilka tysięcy ludzi (znacznie więcej niż wszystkie zbrodnie komuny w PRL od zakończenia stalinizmu w 1956 r. do 1989 r.). Powstanie w Syrii 2011 r.