Premier Donald Tusk powiedział, że całonocne negocjacje w sprawie ratowania strefy euro zakończyły się umiarkowanym, ale powodzeniem. Szef rządu uważa, że zapisy umowy powinny być ambitniejsze, żeby przekonać rynki finansowe.

Za nadmierne zadłużenie kraje Unii powinny ponosić dotkliwą i automatyczną karę. To jedna z głównych propozycji Angeli Merkel i Nicolasa Sarkozy'ego na uzdrowienie kryzysowej sytuacji w Europie. Na razie nie przedstawiono szczegółowych mechanizmów karania. Możliwości jest wiele. Od grzywien, przez odebranie unijnych funduszy, po zewnętrzną ingerencję w budżet danego kraju. Gdyby hamulec zadłużenia miał obowiązywać już w tym roku, tylko siedem państw nie zostałoby ukaranych. Polski na tej liście nie ma, więc szykujmy się na zapłacanie z budżetu Polski do UE wysokiej kary lub odebrania unijnych funduszy.

Do tej pory Polska decyzją Tuska i Rostowskiego oddała do dyspozycji MFW około 2 mld euro jednorazowej kwoty członkowskiej . Oprócz tego niecały miesiąc temu rząd zadeklarował, że wraz z NBP jest gotów pożyczyć Funduszowi około 3 mld dolarów. Uzgodniona w Brukseli pożyczka byłaby więc kolejną wpłatą do kasy MFW. 

Innych szczegółów nowej pożyczki nie udało  się ustalić. W NBP , który jest niezależnym od rządu, konstytucyjnym organem, nie ma żadnych informacji,  ile mielibyśmy wnieść do MFW, na jakich zasadach ( jednocześnie płacimy tysiące dolarów w MFW  za uruchomioną elastyczną linię kredytową na 30 mld dolarów), z jakich pieniędzy. Jest tylko komunikat, że NBP wspomoże.

Dwa tygodnie temu, w tajemnicy przed opinią publiczną, minister Rostowski zgodził się na podwyższenie naszej składki do Międzynarodowego Funduszu Walutowego – twierdzi Janusz Szewczak, powołując się na źródła w MFW. – Polska będzie musiała wyłożyć około 7 mld euro z rezerw walutowych NBP . Nasze rezerwy wynoszą obecnie około 73 mld euro i są systematycznie wykorzystywane przez prezesa NBP Marka Belkę do interwencji na rynku w celu wzmocnienia złotego. Przekazanie tak ogromnych kwot do MFW może osłabić potencjał interwencyjny banku centralnego.  Niemcy w obawie przed inflacją nie chcą użyć EBC do interwencji na rynku obligacji, ale zmuszają do tego banki centralne z eurostrefy i spoza niej. Świadczenie pomocy dla strefy euro przez NBP to w istocie przekazywanie środków finansowych z biednej Polski do bogatych krajów zachodnich, w których poziom życia jest dużo wyższy od naszego. Jako państwo spoza euro nie jesteśmy do tego zobowiązani i nie powinniśmy w tym uczestniczyć – podkreśla dr Cezary Mech.
Jerzy Bielewicz, jest zdania, że rząd nie ma prawa decydować za NBP, co zrobi z rezerwami walutowymi. – Pożyczka z NBP dla eurostrefy jest absolutnie bezprawna, nawet jeśli dla kamuflażu kieruje się ją poprzez MFW. Konstytucyjnym zadaniem NBP jest walka z inflacją i dbałość o stabilność waluty. Polskiej waluty, a nie eurostrefy .

Aby zakończyć kryzys w strefie euro, potrzeba minimum biliona euro, może nawet dwóch bilionów. Pieniądze poszłyby na zapewnienie bieżącej wypłacalności zagrożonych państw albo zwiększenie kapitałów banków, które poniosły straty w wyniku kryzysu.Skąd wziąć te pieniądze? Fundusz ratunkowy EFSF (powołany na lipcowym szczycie Unii), dysponował kwotą 440 mld euro,  po udzieleniu pomocy Irlandii, Grecji i Portugalii zostało w nim ledwie 250 mld.

Mamy do czynienia z próbą ograniczenia naszej suwerenności i - co za tym idzie - naszej demokracji -Jarosław Kaczyński podczas konferencji "Nowe porządki w Europie" zorganizowanej w gmachu Senatu. Przystąpienie do paktu będzie nakładało na nas także obowiązki o charakterze finansowym.
- Będziemy za znalezienie się w tej nowej, trudnej dzisiaj do określenia strefie płacić. Znów nie można jeszcze konkretnie określić. Pokrycie tych kosztów będzie się wiązało z naruszeniem rezerw dewizowych Narodowego Banku Polskiego. - Mamy ten zasób naruszyć po, to żeby sfinansować bogatszych od nas -  prezes PiS.

Jan Kowalski nie wie o tym, bo się tym nie interesuje. Nie wie też, że rząd Tuska i Vincenta nie dopracował jeszcze budżetu na 2012 rok. Ale Kowalski nie mysli o takich drobiazgach, ważniejsze są plany zakupowe na zbliżające sie święta.

Potem jest Sylwester, zacznie się martwić 2 stycznia, a może 2 lutego, jak dostanie nowe rachunki do zapłacenia, a tu jeszcze raty kredytu za szaleństwa grudniowych zakupów....