Rodzimi donosiciele,
sługusy „obcych dworów”, agentura oraz użyteczni idioci mogą poujadać
razem z Putinem, ale „to se ne vrati”.

To, że Władimir
Putin warczy, a wręcz ujada na Polskę i zajmuje się ambasadorem
RP w Berlinie w latach 1934-1939 Józefem Lipskim nie powinno budzić
najmniejszego zdziwienia. Wszystko to jest oczywiście obliczone
na przeciętnie głupawego odbiorcę na Zachodzie, gdzie zrozumienie dla
Rosji, a czasem wręcz miłość do niej są modnym elementem praktyk
sadomasochistycznych o całkiem nielekkim zabarwieniu erotycznym. Wielu
polityków na Zachodzie, a nawet całe rządy, spora część elit oraz różni
zwykli zjadacze polityki po prostu lubią jak ich Władimir Władimirowicz
smaga pejczykiem po gołych pupach, prowadza na smyczy i zapewnia różne
inne sadomasochistyczne doznania. I te doznania są znacznie ważniejsze
niż jakakolwiek solidna wiedza, na przykład na temat historii Polski czy
jej współczesności pod rządami Prawa i Sprawiedliwości. Mówiąc
brutalnie, Zachód, a przynajmniej spora jego część lubi być przez Putina
(wcześniej Lenina, Stalina, Chruszczowa, Breżniewa czy Andropowa)
dym…y. Bez tego nie czuje przyjemności życia.

Dla
Polaków jest ważne, co nam warczenie czy ujadanie Putina mówi i czym
jest ono spowodowane. I otóż mówi nam ono, że Putin jest wkurzony.
Na tyle, żeby nie być w stanie tego nie okazywać, bo to zawsze jednak
oznaka słabości, szczególnie wobec państw, które wcześniej uważało się
za nieistotne czy demonstracyjnie traktowało jako nieważne.
Polska po prostu awansowała w hierarchii wrogów Putina i jego
kagebowskiej hałastry. I jeśli Putin ze swoją kamandą muszą się
do Polski odnosić, to jesteśmy już w hierarchii wrogów wysoko. A Putin,
podobnie jak wcześniej Lenin, Stalin, Chruszczow, Breżniew czy Andropow,
nie lubi przyznawać, że Polska stanowi problem, którego nie da się zbyć
czy zamilczeć. Jeśli w Rosji milczy się o Polsce, to znaczy, że dla
Rosji nie ma ona faktycznie większego znaczenia. Jeśli się ujada i wyje,
znaczy, że jest ważna. I nie ma co się tego bać, gdyż niebezpiecznie
jest wtedy, gdy tacy jak Putin nie wyją, tylko wprowadzają swoje wojska
albo zielonych ludzików.

Putin ujada na Polskę z wielu powodów,
ale najważniejsza jest oczywiście coraz większa i coraz trwalsza
obecność wojsk NATO w Polsce, szczególnie wojsk amerykańskich
i infrastruktury służącej US Army. Wojska NATO są nad Wisłą i Bugiem,
choć przez 25 lat Rosja robiła wszystko, żeby ich tu nie było. Tym
bardziej że będąc w Polsce automatycznie są na Litwie, Łotwie
i w Estonii. Putin może sobie wymachiwać różnymi Iskanderami czy innymi
Su-57, ale wie, że te rozgrywkę przegrał. I wie też, że Polska, niegdyś
pogardzana jako ubogie zaplecze imperium, a wręcz popychadło, jest dla
wielu Rosjan państwem Zachodu z całym jego materialnym blaskiem.
W Moskwie czy Sankt Petersburgu mogą być nawet wielkie enklawy bogactwa,
oligarchowie i czynownicy mogą budować kolejne pałace i własne
księstwa, ale cała Rosja taka nie jest i szybko nie będzie, choćby Putin
się przekręcił. A nawet im więcej tych enklaw i księstw, tym bardziej
widać zapyziałość całości. A Polska jest cała jak „posażna panna
na wydaniu”, szczególnie gdy nawiedzają ją Rosjanie z Obwodu
Kaliningradzkiego, gdzie żadne nowe inwestycje i jeszcze więcej
wojskowej infrastruktury nie są w stanie przykryć tam postsowieckiego
badziewia, bezhołowia i rozpier…y, także w sensie estetycznym.

Putin
ujada i się wkurza, gdyż zwalczana zapamiętale przez Sowiety „pańska
Polska” jest obecnie właśnie „pańska”, choć oczywiście nie w sensie
zamieszkiwania jej terytorium przez „panów”. Jest „pańska”, gdyż wygląda
coraz bardziej dostatnio, nowocześnie, czysto, gdyż jest przedmiotem
cywilizacyjnego pożądania wielu Rosjan. I Polska jest ważna
jako gospodarka oraz polityczny gracz. Na państwa słabe i nieważne się
nie ujada, tylko albo je podporządkowuje, albo ignoruje. Polska raczej
trwale przestała być państwem ignorowanym i takim, którego
podporządkowanie byłoby pod wieloma względami zbyt kosztowne.
Nieprzypadkowo zatem Putin warczy na nasz kraj pospołu z różnymi
politykami europejskimi oraz urzędnikami Unii Europejskiej. Ci drudzy
też chcieliby widzieć Polskę taką, żeby można ją ignorować lub nie
liczyć się z jej interesami. Czyli taką, jak za rządów Donalda Tuska.
Putin oraz różni politycy i urzędnicy UE widzą proces emancypacji Polski
i oczywiście im się to nie podoba, choć z różnych powodów. Ci z Zachodu
przede wszystkim z powodu zamknięcia wielu możliwości „dojenia” oraz
zaprzęgania polskich koni do niemieckiego czy (rzadziej)
francuskiego wozu.

Trzeba prostować brednie Putina oraz jego
kagebowskiej hałastry oraz bezczelne łgarstwa na temat Polski oraz
manipulacje jego sadomasochistycznych partnerów na Zachodzie. Ale trzeba
też przyjąć do wiadomości, że to wszystko wynika z urwania się Polski
z różnych łańcuchów oraz słusznego oczekiwania, że państwo tak duże
i już stosunkowo bogate oraz w jakimś sensie potężne, nie może być
dłużej popychadłem. Ani dla Rosji, ani dla Unii Europejskiej. Putin już
to widzi, dlatego się wścieka. Najwyższy czas, żeby przyjęli
to do wiadomości politycy w UE, szczególnie Emmanuel Macron, bo zdaje
się, że Angela Merkel też już swoją pracę domową odrobiła. Polska
jest ważna i podmiotowa, dlatego jest atakowana. Słabych się nie
atakuje, tylko podbija bądź uzależnia. Najwyższa zatem pora,
by zauważyli to także rodzimi donosiciele, sługusy „obcych dworów”,
różnego rodzaju agentura oraz wszyscy użyteczni idioci. Mogą sobie
poujadać razem z Putinem, ale „to se ne vrati”.