" Solidarność" dawnych wspomnień czar,

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

 

W dniu 31 sierpnia 1980 roku, władze komunistycznej Polski Ludowej reprezentowane przez wicepremiera, członka Biura Politycznego KC PZPR  Mieczysława Jagielskiego oraz ze strony "Solidarnościowej" reprezentowanej przez jej przewodniczącego Lesława Bolesława Wałęsę podpisały tak zwane:
                                           Porozumienia Sierpniowe.
Wcześniej porozumienia miedzy komunistycznym rządem PRL a "Solidarnością" podpisano w Szczecinie,   30 sierpnia 1980 roku, przez wicepremiera Kazimierza Barcikowskiego, reprezentującego stronę rządową i Mariana Jurczka,przewodniczącego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Szczecinie.
 
Na obecne  uroczystości rocznicowe do Szczecina nikt nie przyjechał z władz centralnych, choć wszyscy lub prawie wszyscy na garbach robotników "Solidarności" dziś pasą się z *koryta*
Był wicepremier W. Pawlak, człowiek nie mający nic z ideami Solidarności. W 1980 roku W. Pawlak, należał do przybudówki PZPR, ZSL. Przywitano go brudną flagą
Wczoraj pan Marian Jurczyk powiedział:
 
Po 31 latach od powstania Solidarności nie pozostało nic z tych ideałów – powiedział dziś pod  główną bramą zamkniętej Stoczni Szczecińskiej  Marian Jurczyk, przywódca strajku w sierpniu 80 roku w Szczecinie.
 
 
Kiedy dziś piszę; W Gdańsku, Lech Belesław Wałęsa samotnie złożył kwiaty przed pomnikiem zamordowanych stoczniowców.
Smutno było patrzeć, kiedy samotnie odchodził, / Stary człowiek i morze ;E. Hemingway. Choć prawda jest taka, że to Lech Wałęsa doprowadził do tego, że jest sam, a koledzy, robotnicy pod pomnik nie przyszli a jak przyszli to gwizdali !
oraz
W Jastrzębiu-Zdroju;  3 września 1980 r.,
 
Później porozumienia podpisywano lawinowo.
Porozumienia między strona rządową a "Solidarnością, zatwierdziło V Plenum KC PZPR
Konsekwencją porozumień gdańskich i innych było powstanie, pierwszego niezależnego związku zawodowego:
 
                   Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego " Solidarność"
 
 

 

Statut Związku został zatwierdzony przez  Sąd wojewódzki w Warszawie w dniu  10 listopada 1980 roku.
W czasie rejestracji Związku, liczył On około 10 milionów pracowników .
 
Dziś około siedemset tysiecy!
 
Wielu historyków, polityków uważa, że powstanie w Polsce wolnych związków zawodowych przyczyniło się do upadku komunizmu w Polsce, przemian w Europie zdominowanej przez sowietów w wyniku Traktatów w Teheranie, Jałcie i Poczdamie.
Jest pewnym, że obalenie muru berlińskiego mogło nastąpić dzięki przemianom politycznym w Polsce.
Związek Zawodowy "Solidarność" powstał na fali protestów robotniczych w całym kraju  ze względu na bardzo trudną sytuację materialną  wszystkich warstw społecznych polskiego społeczeństwa.
 

 

 

PROTOKÓŁ

 porozumienia zawartego przez Komisję Rządową i Międzyzakładowy Komitet Strajkowy w dniu 31 sierpnia 1980 roku w Stoczni Gdańskiej

Komisja Rządowa i Międzyzakładowy Komitet Strajkowy po rozważeniu 21 żądań strajkujących załóg Wybrzeża doszły do następujących ustaleń: 

W sprawie punktu pierwszego, który brzmi:"Akceptacja niezależnych od Partii i pracodawców wolnych związków zawodowych, wynikająca z ratyfikowanej przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowych" ustalono:

  1. Działalność Związków Zawodowych w PRL nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników.
    Uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Nie kwestionuje się prawa nikogo do pozostania w dotychczasowych związkach, a w przyszłości widzieć można możliwość nawiązania współpracy między związkami.
  2. Tworząc nowe, niezależne, samorządne związki zawodowe, MKS stwierdza, że będą one przestrzegać zasad określonych w Konstytucji PRL. Nowe związki zawodowe będą bronić społecznych i materialnych interesów pracowników i nie zamierzają pełnić roli partii politycznej. Stoją one na gruncie zasady społecznej własności środków produkcji stanowiącej podstawę istniejącego w Polsce ustroju socjalistycznego. Uznając, iż PZPR sprawuje kierowniczą rolę w państwie, ani nie podważając ustalonego systemu sojuszów międzynarodowych, dążą one do zapewnienia ludziom pracy odpowiednich środków kontroli, wyrażania opinii i obrony swych interesów.
    Komisja Rządowa stwierdza, że rząd zagwarantuje i zapewni pełne poszanowanie niezależności i samorządności nowych związków zawodowych, zarówno co do ich struktury organizacyjnej jak i funkcjonowania na wszystkich szczeblach ich działania. Rząd zapewni nowym związkom zawodowym pełną możliwość wypełniania podstawowych funkcji w zakresie obrony interesów pracowniczych, realizacji potrzeb materialnych, społecznych i kulturalnych pracowników. Jednocześnie gwarantuje, że nowe związki zawodowe nie będą przedmiotem żadnej dyskryminacji. 
  3. Stworzenie i działalność niezależnych, samorządnych związków zawodowych odpowiada ratyfikowanym przez Polskę konwencjom Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 87 o wolności związkowej i ochronie praw związkowych oraz nr 98 o prawie organizowania się i rokowań zbiorowych. Wielość reprezentacji związkowych i pracowniczych wymagać będzie odpowiednich zmian ustawodawczych. W związku z tym rząd zobowiązuje się do inicjatyw ustawodawczych dotyczących w szczególności ustawy o związkach zawodowych, ustawy o samorządzie robotniczym, kodeksu pracy.
  4. Powstałe Komitety Strajkowe mają możność przekształcenia się w zakładowe organy reprezentacji pracowniczych takie, jak Komitety Robotnicze, Komitety Pracownicze, Rady Robotnicze bądź w Komitety Założycielskie nowych, samorządnych związków zawodowych.
    Międzyzakładowy Komitet Strajkowy, jako Komitet Założycielski tych związków ma swobodę wyboru formy jednego związku lub zrzeszenia w skali Wybrzeża.
    Komitety Założycielskie funkcjonować będą do statutowego wyboru nowych władz.
    Rząd zobowiązuje się do stworzenia warunków dokonania rejestracji nowych związków zawodowych poza rejestrem CRZZ.
  5. Nowe związki zawodowe winny mieć realną możliwość publicznego opiniowania kluczowych decyzji determinujących warunki życia ludzi pracy: zasad podziału dochodu narodowego na konsumpcję i akumulację, podziału funduszu konsumpcji społecznej na różne cele (zdrowie, oświatę, kulturę), podstawowych zasad wynagradzania i kierunków polityki płac, a szczególnie zasady automatycznej korektury płac w warunkach inflacji, wieloletnich planów gospodarczych, kierunków inwestycji oraz zmiany cen.
    Rząd zobowiązuje się zapewnić warunki do pełnienia tych funkcji.
  6. Międzyzakładowy Komitet powołuje ośrodek prac społeczno-zawodowych, którego zadaniem ma być obiektywna analiza sytuacji pracowniczej, warunków bytowych ludzi pracy i sposobu reprezentowania interesów pracowniczych. Ośrodek ten będzie dokonywał również ekspertyz w zakresie indeksu płac i cen oraz proponował formy rekompensaty. Ośrodek ten będzie również publikował wyniki swych badań. Ponadto nowe związki będą posiadały swoje wydawnictwa.
  7. Rząd zapewni przestrzeganie w Polsce przepisów artykułu 1 pkt. 1 ustawy o związkach zawodowych z 1949 roku, który mówi, że gwarantuje się robotnikom i pracownikom prawo do dobrowolnego zrzeszania się w związki zawodowe. Nowe powstające związki zawodowe nie wejdą w skład zrzeszenia reprezentowanego przez CRZZ. Przyjmuje się, że nowa ustawa utrzyma tę zasadę. Jednocześnie zapewni się udział przedstawicieli MKS lub komitetów założycielskich samorządnych związków zawodowych oraz innych reprezentacji pracowniczych, w opracowaniu tejże ustawy.

W sprawie punktu drugiego, który brzmi: "Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym" ustalono: 

  1. Prawo do strajku będzie zagwarantowane w przygotowywanej ustawie o związkach zawodowych. Ustawa powinna określić warunki proklamowania i organizowania strajku, metody rozstrzygania spornych spraw i odpowiedzialności za naruszenie prawa. W stosunku do uczestników strajku nie mogą być stosowane artykuły 52, 64 i 65 Kodeksu Pracy. Do czasu zaś uchwalenia ustawy rząd gwarantuje strajkującym i osobom wspomagającym bezpieczeństwo osobiste i utrzymanie dotychczasowych warunków pracy. 

W sprawie punktu trzeciego, który brzmi: "Przestrzegać zagwarantowaną w Konstytucji PRL wolność słowa, druku i publikacji, a tym samym nie represjonować nie zależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań" ustalono:

  1. Rząd wniesie do Sejmu w terminie trzech miesięcy projekt ustawy o kontroli prasy, publikacji i widowisk, oparty na następujących zasadach. Cenzura powinna chronić interesy państwa. Oznacza to ochronę tajemnicy państwowej oraz gospodarczej, której zakres określą bliżej przepisy prawa, spraw bezpieczeństwa państwa i jego ważnych interesów międzynarodowych, ochronę uczuć religijnych, a jednocześnie uczuć osób niewierzących, jak i uniemożliwienie rozpowszechniania treści szkodliwych obyczajowo. Projekt ustawy obejmowałby równie prawo zaskarżania decyzji organów kontroli prasy, publikacji i widowisk do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prawo to zostanie także wprowadzone w drodze nowelizacji Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
  2. Korzystanie ze środków masowego przekazu przez związki wyznaniowe w zakresie ich działalności religijnej będzie realizowane w drodze uzgodnienia problemów natury merytorycznej i organizacyjnej między organami państwowymi a zainteresowanymi związkami wyznaniowymi. Rząd zapewni transmisję radiową niedzielnej mszy w ramach szczegółowego uzgodnienia z Episkopatem.
  3. Działalność radia i telewizji oraz prasy i wydawnictw powinna służyć wyrażaniu różnorodności myśli, poglądów i sądów. Powinna ona podlegać społecznej kontroli.
  4. Prasa, podobnie jak obywatele i ich organizacje, powinna korzystać z dostępu do dokumentów (aktów) publicznych, zwłaszcza administracyjnych, planów społeczno-gospodarczych itp., wydawanych przez rząd i podległe mu organy administracyjne. Wyjątki od zasady jawności działania administracji określone zostaną w ustawie zgodnie z pkt. 1.

W sprawie punktu czwartego, który brzmi: "a) Przywrócić do poprzednich praw: - ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 roku - studentów wydalonych z uczelni za przekonania; b) uwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego i Marka Kozłowskiego); c) znieść represje za przekonania" ustalono:

  1. Niezwłoczne zbadanie zasadności zwolnień z pracy po strajkach w 1970 i 1976 roku. We wszystkich zgłoszonych przypadkach i w razie stwierdzenia nieprawidłowości natychmiastowe przywrócenie do pracy, jeżeli zainteresowani będą sobie tego życzyć, z uwzględnieniem nabytych w międzyczasie kwalifikacji. Będzie to miało odpowiednie zastosowanie w sprawach skreślonych studentów;
  2. przekazanie spraw osób wymienionych w punkcie b) do rozpatrzenia Ministrowi Sprawiedliwości, który w terminie dwóch tygodni nada stosowny bieg sprawie; w przypadkach, kiedy wymienione osoby są pozbawione wolności - przerwanie wykonywania kary do czasu zakończenia procesu;
  3. rozpatrzenie zasadności tymczasowego aresztu i uwolnienie osób wymienionych w aneksie;
  4. pełne przestrzeganie swobody wyrażania przekonań w życiu publicznym i zawodowym.

W sprawie punktu piątego, który brzmi: "Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu się Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz opublikować jego żądania" ustalono:

Realizację tego postulatu stanowić będzie podanie do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu o zasięgu krajowym niniejszego protokołu.

W sprawie punktu szóstego, który brzmi: "Podjąć realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez: a) podawanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej, b) umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenia w dyskusji nad programem reform" ustalono:

Uważamy za konieczne wydatne przyspieszenie prac nad reformą gospodarczą. Władze określą i opublikują w ciągu najbliższych miesięcy podstawowe założenia tej reformy. Należy umożliwić szerokie uczestnictwa w publicznej dyskusji nad reformą. Związki zawodowe powinny uczestniczyć szczególnie w pracach nad ustawami o socjalistycznych organizacjach gospodarczych i o samorządzie robotniczym. Reforma gospodarcza powinna opierać się na zasadniczo zwiększonej samodzielności przedsiębiorstw i rzeczywistym uczestniczeniu samorządu robotniczego w zarządzaniu. Odpowiednie postanowienia powinny gwarantować pełnienie funkcji przez związki zawodowe określone w punkcie pierwszym porozumienia. Jedynie świadome spraw i mające dobre rozpoznanie w rzeczywistości społeczeństwo może być inicjatorem i realizatorem programu porządkowania naszej gospodarki. Rząd rozszerzy w sposób zasadniczy zakres informacji społeczno-ekonomicznej dostępnej społeczeństwu, związkom zawodnym oraz organizacjom gospodarczym i społecznym. MKS postuluje ponadto:
- stworzenie trwałych perspektyw dla rozwoju chłopskiego gospodarstwa rodzinnego - podstawy polskiego rolnictwa,
- zrównanie sektorów rolnictwa w dostępie do wszystkich środków produkcji, włącznie z ziemią,
- stworzenie warunków dla odrodzenia samorządu wiejskiego.

W sprawie punktu siódmego, który brzmi: "Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy z funduszu CRZZ" ustalono:

Ustala się uruchomienie pracownikom załóg strajkujących za okres strajku zaliczki w wysokości 40% wymiaru wynagrodzenia, a po przystąpieniu do pracy pracownicy otrzymują wyrównanie do 100% wynagrodzenia obliczanego tak jak okres urlopu wypoczynkowego, na zasadzie 8-godzinnego dnia pracy. MKS zwraca się do zrzeszonych w nim załóg, aby po zakończeniu strajku, współdziałając z dyrekcjami przedsiębiorstw, zakładów pracy i instytucji, podjęły działania dla zwiększenia wydajności pracy, oszczędności materiałów i energii oraz obowiązkowości na każdym stanowisku pracy.

W sprawie punktu ósmego, który brzmi: "Podnieść wynagrodzenie zasadnicze każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen" ustalono:

Wprowadzane będą stopniowe podwyżki płac wszystkich grup pracowniczych, a przede wszystkim płac najniższych. Uzgodniono jako zasadę, że płace będą podnoszone w poszczególnych zakładach i grupach branżowych. Podwyżki są i będą realizowane przy uwzględnieniu specyfiki zawodów i branż w kierunku podwyższenia uposażenia o jedną tabelę płac bądź odpowiedniego zwiększenia innych elementów płac lub grupy zaszeregowania. W odniesieniu do pracowników umysłowych przedsiębiorstw - podniesienie uposażenia odpowiadającego wysokości jednej kategorii osobistego zaszeregowania. Zakończenie wprowadzania aktualnie omawianych podwyżek płac nastąpi do końca września br. zgodnie z porozumieniami branżowymi. Rząd po dokonaniu analizy wszystkich branż przedstawi do 31. X. 1980 roku w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi program wzrostu płac od 1. I. 1981 roku dla najniżej zarabiających, ze szczególnym uwzględnieniem rodzin wielodzietnych.

W sprawie punktu dziewiątego, który brzmi: "Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza" ustalono:

Przyjęto za konieczność zahamowanie wzrostu cen towarów powszechnego użytku poprzez wzmożoną kontrolę sektora uspołecznionego i prywatnego, w szczególności zaprzestania tzw. cichej podwyżki cen. Zgodnie z decyzją rządu będą prowadzone badania nad kształtowaniem kosztów utrzymania. Będą one również prowadzone przez związki zawodowe oraz instytucje naukowe. Rząd opracuje do końca roku 1980 zasady rekompensaty wzrostu kosztów utrzymania, które zostaną poddane pod publiczną dyskusję, a po uzgodnieniu, zostaną wprowadzone w życie. Zasady te powinny uwzględniać problem minimum socjalnego.

W sprawie punktów: dziesiątego, który brzmi: "Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe a eksportować tylko i wyłącznie nadwyżki", jedenastego; który brzmi: "Znieść ceny komercyjne oraz sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym", trzynastego, który brzmi: "Wprowadzić na mięso i przetwory kartki - bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku)", ustalono:

Ustalono, że zostanie dokonana poprawa zaopatrzenia ludności w mięso do 31. 12. 1980 roku w wyniku m. in. zwiększenia opłacalności produkcji rolnej, ograniczenia do niezbędnego minimum eksportu mięsa i dodatkowego importu mięsa. Równocześnie w tym samym terminie przedstawiony zostanie program poprawy zaopatrzenia ludności w mięso z uwzględnieniem ewentualnej możliwości wprowadzeni systemu kartkowego. Uzgodniono, że w sklepach "Pewexu" nie będzie prowadzona sprzedaż deficytowych towarów powszechnego użytku produkcji krajowej. O podjętych decyzjach i działaniach w przedmiocie zaopatrzenia rynku społeczeństwo zostanie poinformowane do końca roku. MKS wnosi o likwidację sklepów komercyjnych, uporządkowanie i ujednolicenie cen mięsa i wyrobów mięsnych na średnim poziomie.

W sprawie punktu dwunastego, który brzmi: "Wprowadzić zasady doboru kadr kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: - zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnych sprzedaży, itp." ustalono:

Przyjmuje się postulat konsekwentnego stosowania doboru kadr kierowniczych na zasadach kwalifikacji i kompetencji, zarówno członków partii, stronnictw jak i bezpartyjnych. Program zrównania zasiłków rodzinnych dla wszystkich grup zawodowych rząd przedstawi do 31. XII 1980 roku. Komisja Rządowa stwierdza, że prowadzone są wyłącznie bufety i stołówki pracownicza podobnie jak w innych zakładach pracy i urzędach.

W sprawie punktu czternastego, który brzmi: "Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 50 lat, a dla mężczyzn do lat 55 lub przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek" ustalono:

Komisja Rządowa uważa postulat obecnie za niemożliwy do spełnienia w aktualnej sytuacji gospodarczej i demograficznej kraju. Sprawa może być poddana pod dyskusję w przyszłości. MKS postuluje zbadanie do 31 grudnia 1980 roku tej sprawy i uwzględnienie możliwości wcześniejszego o 5 lat przechodzenia na emeryturę pracowników zatrudnionych w warunkach uciążliwych (30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, w przypadku pracy szczególnie uciążliwej przez co najmniej 15 lat). Powinno to następować wyłącznie na wniosek pracownika.

W sprawie punktu piętnastego, który brzmi: "Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych" ustalono:

Komisja Rządowa oświadcza, że podwyższanie najniższych emerytur i rent będzie następowało corocznie odpowiednio do możliwości ekonomicznych kraju, oraz z uwzględnieniem podwyżek najniższych płac. Rząd przedstawi program realizacji w terminie do dnia 31. XII. 1980 roku. Rząd przygotuje propozycje aby najniższe renty i emerytury podwyższyć do tzw. minimum socjalnego, określonego na podstawie badań odpowiednich, instytutów, udostępnionych opinii publicznej i poddanych kontroli związków zawodowych. MKS podkreśla niezwykłą pilność tej sprawy i podtrzymuje postulat zrównania emerytur i rent starego i nowego portfela oraz uwzględnienia wzrostu kosztów utrzymania.

W sprawie punktu szesnastego, który brzmi: "Poprawić warunki gracy Służby Zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym" ustalono:

Uznano za niezbędne natychmiastowe zwiększenie mocy wykonawczych na inwestycje Służby Zdrowia, poprawę zaopatrzenia w leki drogą dodatkowego importu surowców, podwyżki płac wszystkich pracowników Służby Zdrowia (zmiana siatki płac pielęgniarek) oraz pilne przygotowanie programów rządowego i resortowego dla poprawienia stanu zdrowia społeczeństwa. Inne kierunki działania w tym zakresie z warte są w załączniku.

  1. Załącznik do postulatu 16.

1.Wprowadzić w życie "Kartę praw pracownika Służby Zdrowia".
2.Zapewnić w sprzedaży odpowiednią ilość bawełnianej odzieży ochronnej.
3.Za odzież roboczą wypłacać ekwiwalent z puli kosztów rzeczowych.
4.Zabezpieczyć fundusze płac w sposób umożliwiający przyznanie odpowiednich dodatków wszystkim wyróżniającym się w pracy - zgodnie z obowiązującymi teoretycznie możliwościami.
5.Ustalić wzrastające dodatki za wysługę lat po kolejnych 25 i 30 latach pracy.
6.Ustalić dodatek za pracę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia, wprowadzić dodatek za pracę zmianową dla pracowników niemedycznych.
7.Przywrócić dodatek za pracę z chorymi zakaźnie lub zakaźnym materiałem biologicznym, podnieść płacę za dyżury nocne pielęgniarskie.
8..Uznać schorzenia kręgosłupa za chorobę zawodową stomatologów.
9.Przydzielać opał dobrej jakości dla szpitali i żłobków.
10.Wyrównać dodatki za wysługę lat dla pielęgniarek nie mających pełnego średniego wykształcenia do poziomu pielęgniarek dyplomowanych.
11.Wprowadzić dla wszystkich pracowników fachowych siedmiogodzinny dzień pracy.
12.Wprowadzić wolne soboty bez odpracowywania.
13.Dyżury niedzielne i świąteczne opłacać ze zwyżka 100%.
14.Bezpłatne leki dla pracowników Służby Zdrowia.
15.Umożliwić częściowy zwrot pożyczki mieszkaniowej z funduszu socjalnego.
16.Zwiększyć limit mieszkań dla pracowników Służby Zdrowia.
17.Samotnym pielęgniarkom umożliwić przydział mieszkań.
18.Fundusz nagród zamienić na trzynastą pensję.
19.Po 20 latach pracy w Służbie Zdrowia zapewnić urlop sześciotygodniowy oraz umożliwić otrzymanie płatnego rocznego urlopu na poprawę zdrowia jak nauczyciele.
20.Zapewnić płatne urlopy doktoryzującym się w wymiarze 4 tygodni, a specjalizującym się - 2 tygodni.
21.Zapewnić pełne prawo do dnia wolnego po dyżurach lekarskich.
22.5-godzinny czas pracy dla pracowników żłobków (jak w przedszkolach) oraz bezpłatne wyżywienie.
23.Wprowadzić przydziały samochodów dla pracowników podstawowej opieki zdrowotnej i zasadę limitu kilometrów lub ryczałtu na przejazdy służbowe.
24.Pielęgniarki z wyższym wykształceniem uznać i opłacać jak inny personel z wyższym wykształceniem.
25.Powołać wyspecjalizowane ekipy remontowe w ZOZ-ach, aby uchronić obiekty Służby Zdrowia przed dalszą dekapitalizacją.
26.Podnieść normy na leki na 1 leczonego w szpitalu z 1 138 zł da 2 700 zł, bo taki jest rzeczywisty koszt leczenia oraz stawki na żywienie.
27.Ustalić talony żywnościowe dla chorych obłożnie.
28.Zwiększyć liczebność taboru sanitarnego dwukrotnie - bo taka jest realna potrzeba już dziś.
29.Zapewnić czystość powietrza, gleby i wód - zwłaszcza morskich przybrzeżnych.
30.Równolegle z oddawaniem do użytku nowych osiedli mieszkaniowych oddawać mieszkańcom do użytku przychodnie, apteki i żłobki.

W sprawie punktu siedemnastego, który brzmi: "Zapewnić odpowiednią ilość miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących" ustalono:

Komisja w pełni podziela treść tego postulatu. Odpowiedni program przedstawią władz wojewódzkie w terminie do 30 listopada 1980 roku.

W sprawie punktu osiemnastego, który brzmi: "Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres 3 lat na wychowanie dziecka" ustalono:

W terminie do 31 grudnia 1980 roku zostanie przeprowadzona, w porozumieniu ze związkami zawodowymi, analiza możliwości gospodarki narodowej i określony czasookres i wysokość miesięcznego zasiłku dla kobiet korzystających z urlopu, aktualnie bezpłatnego, na wychowanie dziecka. MKS postuluje aby w przeprowadzonej analizie uwzględnić wprowadzenie tego zasiłku w wysokości pełnego wynagrodzenia w pierwszym roku po urodzeniu dziecka oraz 50 proc. w drugim roku w kwocie nie niższej niż 2 000 zł miesięcznie. Postulat ten powinien być zrealizowany stopniowo poczynając od pierwszego półrocza 1981 roku.

W sprawie punktu dziewiętnastego, który brzmi: "Skrócić czas oczekiwania na mieszkanie" ustalono:

Zostanie przedstawiony do 31 grudnia 1980 roku przez władze wojewódzkie program poprawy sytuacji mieszkaniowej mający na celu skrócenie okresu oczekiwania na mieszkanie. Program ten będzie poddany szerokiej dyskusji społeczeństwa województwa oraz skonsultowany z właściwymi organizacjami (TUP, SARP, NOT i in.). Program winien również uwzględnić wykorzystanie istniejących fabryk domów oraz dalszy rozwój bazy produkcyjnej budownictwa. Takie same działania zostaną podjęte w całym kraju.

W sprawie punktu dwudziestego, który brzmi: "Podnieść diety z 40 zł do 100 zł i dodatek za rozłąkę" ustalono: 

Uzgodniono, że od 1. 01. 1981 roku zostanie zwiększona wysokość diet i dodatku za rozłąkę. W sprawie tej propozycje zostaną przedstawione przez rząd do dnia 31 października 1980 roku.

W sprawie punktu dwudziestego pierwszego, który brzmi: "Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i w systemie 4-brygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy" ustalono: 

Nastąpi opracowanie i przedstawienie do 31 grudnia 1980 roku zasad i sposobu realizacji programów wprowadzania wolnych płatnych sobót lub innego sposobu regulacji skróconego czasu pracy. Program ten będzie uwzględniał zwiększenie ilości wolnych płatnych sobót już w 1981 roku. Inne kierunki działania w tym zakresie zawarte są w załączniku zawierającym postulaty MKS. 

Po dokonaniu powyższych ustaleń uzgodniono co następuje: rząd zobowiązuje się do:

- zapewnienia osobistego bezpieczeństwa oraz utrzymania dotychczasowych warunków pracy uczestnikom obecnego strajku jak również osobom wspomagającym strajk,
- rozpatrzenia w układzie resortowym specyficznych spraw branżowych zgłoszonych przez załogi wszystkich zrzeszonych w MKS strajkujących zakładów,
- niezwłocznego opublikowania w środkach masowego przekazu o zasięgu krajowym (prasa, radio, telewizja) pełnego tekstu protokołu niniejszego porozumienia
.

Międzyzakładowy Komitet Strajkowy zobowiązuje się do zakończenia strajku z dniem 31 sierpnia 1980 roku o godz. 17.00.

PREZYDIUM MKS

Przewodniczący:
Lech Wałęsa

Wiceprzewodniczący:
Andrzej Kołodziej
Bogdan Lis

CZŁONKOWIE

Lech Bądkowski
Wojciech Gruszewski
Andrzej Gwiazda
Stefan Izdebski
Jerzy Kwiecik
Zdzisław Kobyliński
Henryka Krzywonos
Stefan Lewandowski
Alina Pieńkowska
Józef Przybylski
Jerzy Sikorski
Lech Sobieszek
Tadeusz Stanny
Anna Walentynowicz
Florian Wiśniewski

KOMISJA RZĄDOWA

Przewodniczący:
Mieczysław Jagielski
Wiceprezes Rady Ministrów
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

CZŁONKOWIE

Zbigniew Zieliński
Członek Sekretariatu KC PZPR

Tadeusz Fiszbach
Przewodniczący Wojewódzkiej
Rady Narodowej w Gdańsku

Jerzy Kołodziejski
Wojewoda Gdański

 

Załącznik do pkt 21.

  1. Zmienić rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobów obliczania wynagrodzenia za urlop i zasiłku chorobowego w systemie 4-brygadowym. Obecnie stosuje się średnią z 30 dni (a pracują w miesiącu 22 dni). Ten sposób obliczania obniża średnią dniówkę przy krótkich okresach choroby oraz zaniża ekwiwalenty za urlopy.
  2. Domagamy się uporządkowania w jednym akcie prawnym (rozporządzeniu Rady Ministrów) zasad obliczania wynagrodzenia za okres nieobecności w pracy w poszczególnych przypadkach. Niejasność przepisów wykorzystywana jest obecnie przeciwko pracownikom.
  3. Brak wolnych sobót dla ludzi pracujących w systemie 4-brygadowym zrekompensować dodatkowymi dniami urlopu. Obecna większa ilość wolnych dni w systemie 4-brygadowym niż w innych systemach, pełni rolę okresu wypoczynkowego po bardziej wyczerpującym trybie pracy, a nie rzeczywiście wolnych dni. Argumenty wysuwane przez administrację, że takie rekompensaty winny być dawane dopiero po zrównaniu ilości godzin przepracowanych w obu systemach nie wydaje się słuszne.
  4. Domagamy się wszystkich wolnych sobót w miesiącu tak jak w innych krajach socjalistycznych.
  5. Domagamy się uchylenia art. 147 Kodeksu Pracy, który dopuszcza do przedłużenia przeciętnej normy czasu przepracowanego do 9 godzin w tygodniu przy wystąpieniu dodatkowych dni wolnych, a także art. 148. Obecnie mamy jedną z najdłuższych norm czasu pracy w Europie.
  6. Wzmocnić znaczenie umownych postanowień dotyczących wynagradzania przez wprowadzenie zmian w Kodeksie Pracy, że nie tylko zmiana stawki osobistego zaszeregowania lub innych składników wynagrodzenia, lecz także zmiana metody wynagrodzenia (dniówki na akord) wymagają wypowiedzenia przez pracodawcę. Należy również wprowadzić zasady aby stawka zaszeregowania osobistego przy wynagradzaniu akordowym była stosowana w zasadzie do wszystkich robót, które pracownik wykonuje. Należy równocześnie uporządkować sprawę wykorzystywania młodych pracowników zgodnie z ich kwalifikacjami, aby powyższe ustalenie nie stało się dodatkową barierą w awansie zawodowym.
  7. Wprowadzić w systemie zmianowym zwiększenie do 50% dodatku za pracę w godzinach nocnych w systemie dniówkowym i 30% rzeczywistego zarobku w systemie akordowym. Domagamy się też dodatku za pracę na zmianę popołudniową (tak jak w przemyśle chemicznym).
 

Dziękuję  Panu Wojciechowi Zalewskiemu za udostępnienie materiałów.

 

 

 

 

 

 
 

 

 

Etykietowanie:

18 komentarzy

avatar użytkownika Jacek Mruk

1. Szanowny Panie Michale

Wtedy marzenia mieliśmy wielkie i takie nadzieje
Dzisiaj każdy oszust się z Solidarności śmieje
To co podpisano schowano szybko do szuflady
Bo zaczęły się okrągło stołowe dziwne obrady
Dzielono władzę pośród różnych agentów i sprzedawczyków
Mając gdzieś idee i interes samych robotników
Jak patrzymy wstecz na te knowania krętaczy
Wiemy dlaczego kłamstwo tak wiele dzisiaj znaczy
Jest to też nauczka na przyszłe czasy
Byśmy nie wpuszczali złodziei do żadnej kasy
Trzeba przemienić ruinę jaką stała się Polska
W kwitnący Kraj , by nie była Wolska
Pozdrawiam

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

2. Pan Jacek Mruk,

Szanowny Panie Jacku,

Dziś rządzącym nie potrzebne są idee Solidarności. Potrzebne jest koryto.

Dziękuje za piękny wiersz.

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Jacek Mruk

3. Szanowny Panie Michale

Niestety to smutne , ale prawdziwe Pana spostrzeżenie
Trzeba więc wyciągnąć jakieś dzikie groźne stworzenie
Wtedy zamienią się zmienią w czarne owce
Wszyscy kapusie, złodzieje, i wszelkiej odmiany ubowce
Pozdrawiam

avatar użytkownika Maryla

4. Szanowny Panie Michale

Solidarność jest w Nas. Nikt nam tego nie zabierze. Zaden Bolek czy Borusewicz.

Pozwolę sobie skopiować tekst z RM.

Solidarność z polskim Narodem
http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=113731


Nasz Dziennik, 2011-08-31

Na długo przed tym, zanim w Republice Federalnej Niemiec lub w Niemieckiej
Republice Demokratycznej ktokolwiek zaczął poważnie myśleć o upadku muru
berlińskiego, w lecie 1980 r. powstała w Polsce "Solidarność" - ruch, o którym
mówi się dzisiaj, że był początkiem końca komunizmu. Wolny związek zawodowy
zrzeszający polskich pracowników był wówczas politycznym kuriozum, ponieważ wraz
z jego utworzeniem po raz pierwszy w socjalistycznym kraju zaczęła istnieć
organizacja niezależna od narzuconej przez partię komunistyczną ideologii.




Nic więc dziwnego, że "Solidarność" szybko przekształciła się w skupisko różnych
opozycyjnych grup i myśli. Jej logo - biało-czerwona flaga, oraz przywódcy stali
się znani w całym zachodnim świecie jako ikony wolności, mimo że niektórym
ludziom przeszkadzało to, iż do walki o prawa pracownicze stanęli robotnicy z
obrazami Matki Bożej, różańcami i wizerunkami Ojca Świętego Jana Pawła II.
Rewolucja i wiara - to nie pasowało do utartych socjalistycznych stereotypów.




Powiew wolności w NRD

To, co działo się w sąsiedniej Polsce, z zainteresowaniem obserwowali mieszkańcy
NRD. Przy czym ich postawy wobec tych wydarzeń były różne, jak opisują to
chociażby Konstantin Hermann i Christian Kurzweg w wydanej wówczas książce pt. "NRD
i Solidarność". W małych opozycyjnych kręgach utożsamiano się z "Solidarnością",
a polskie pomysły starano się wykorzystać przy organizowaniu antykomunistycznej
opozycji w Niemczech, np. jak efektywnie i bezpiecznie drukować podziemną prasę,
jak szerzyć wolność słowa i zgromadzeń oraz jak domagać się reform. Z kolei
reakcję innych obywateli Niemiec Wschodnich charakteryzował cichy, nieokazywany
na zewnątrz podziw.

Także kierownictwo Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED) uważnie
przyglądało się temu, co działo się w Polsce. Począwszy od lata 1980 r.
postanowiło zerwać wszelkie kontakty ze swoim sąsiadem, tak aby jak najmniej
informacji przedostawało się do NRD. Od tego momentu zabronione były również
wyjazdy do Polski, z wyjątkiem sytuacji, kiedy ktoś posiadał zaproszenie.
Przewodniczący SED Erich Honecker domagał się nawet w Moskwie użycia siły wobec
polskich opozycjonistów, których działalność określał mianem "niebezpiecznej
rewolucji". Z tego też powodu kierownictwo partii komunistycznej w Niemczech z
wyraźnym zadowoleniem i aprobatą przyjęło wiadomość o wprowadzeniu w Polsce 13
grudnia 1981 r. stanu wojennego.

W rządzonej przez siebie części kraju Erich Honecker nakazał podejmowanie
radykalnych środków wobec tych, którzy otwarcie wyrażali swoje poparcie dla
"Solidarności". Za przykład może posłużyć urodzony w 1953 r. w Jenie Roland Jahn,
działacz na rzecz praw obywatelskich, którego usunięto z uniwersytetu i
skierowano do pracy. Jahn do swojego roweru przytwierdził chorągiewkę z napisem
"Solidarność z polskim Narodem". Został za to niezwłocznie aresztowany i po
kilku miesiącach spędzonych w areszcie Stasi siłą wydalony na Zachód.

Ale to nie wszystko. W NRD-owskich mediach wręcz rozpętano kampanię przeciwko
"Solidarności" przy użyciu antypolskich, nacjonalistycznych stereotypów z
najniższej półki, np. "Polacy zawsze byli zbyt leniwi, aby pracować". Organ
centralny SED "Neues Deutschland" ostrzegał przed "polską gorączką" i zaczął
używać niemieckiej nazwy miasta Gdańsk, czyli Danzig, chcąc wywołać wrażenie,
jakoby ruch związkowy był grupą pogrążonych w chaosie anarchistów. Strajk był
przedstawiany jako silnie sterowany przez Zachód, odosobniony incydent.

Była to perfidna propaganda, która jednak z perspektywy działaczy na rzecz praw
obywatelskich i reżysera filmowego Konrada Weißa odniosła zamierzony skutek:
"Nie brakowało w NRD takich, którzy nabrali się na to, co mówiła SED i sterowana
przez nią propaganda. Być może była to nawet większość" - trzeźwo oceniał w
artykule dla "Frankfurter Allgemeine Zeitung" Weiß. To może dziwić, tym bardziej
że pod względem technicznym możliwe było uzyskanie dzięki zachodniej telewizji
obiektywnego obrazu sytuacji w Polsce. Pod warunkiem oczywiście, że się tego
chciało.



Solidarność ma swoją cenę

Wszystko wskazuje na to, że trujące krople propagandy w Niemczech Wschodnich
trafiły na podatny grunt. Abstrahując od indywidualnych, utrudnianych przez
państwo akcji pomocowych ze strony tamtejszych kręgów opozycyjnych, o wiele
skuteczniejsze i bardziej widoczne wsparcie dla "Solidarności" płynęło nie z
bratniej socjalistycznej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, ale z Republiki
Federalnej Niemiec. Jednakże i to wsparcie nie było wolne od nieporozumień i
pomyłek. I tak na przykład wydawca "Spiegla" Rudolf Augstein wytknął
"Solidarności", że zagraża pokojowi w Europie, a przewodniczący SPD Willy Brandt
podczas swojej wizyty w Polsce w 1985 r. postanowił uniknąć spotkania z Lechem
Wałęsą tylko dlatego, aby nie zrobić afrontu generałowi Wojciechowi
Jaruzelskiemu.

Wobec tego rodzaju "odwagi" pocieszający może być fakt, że obecnie 57-letni
Roland Jahn z Jeny od stycznia 2011 r. jest pełnomocnikiem do spraw akt Stasi,
tzn. kieruje urzędem opracowującym historię niemieckiej służby bezpieczeństwa.
Jak przyznał sam Jahn, jest to odpowiedzialna i trudna funkcja, zwłaszcza jeżeli
z szacunku dla ofiar i z troski o wiarygodność swojego urzędu chce odciąć od
kierowanego przez siebie urzędu byłych współpracowników Stasi. Nie podoba się to
niektórym politykom. Jak widać, prawdziwa solidarność również dzisiaj ma swoją
cenę. l

 

Dr Stefan Meetschen

niemiecki pisarz, publicysta

tłum. Bogusław Rąpała

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Tymczasowy

5. Szanowny Panie Michale

Zgadza sie, M. Jagielski reprezentowal strone rzadowa. Ale u ONAKICH, zwykle rzeczywistosc ma jeszcze drugie dno. I tym dnem byl tow. Zielinski. Jadzia Staniszkis, ktora tam akurat byla w tamtym czasie, to mi powiedziala.
Ja to rozumiem. Jak przyszli po0 mnie we czterech zupelnie rano, to formalnie dowodzil porucznik SB. Rzeczywiscie - rubaszny sierzant. I dobrze sie stalo, bo w chwili nadzwyczaj dla mnie trudnej, gdy mlody funkcjonariusz znalazl w mojej piwnicy bele papieru po skrzynkami na ziemniaki i zaniemowil, sierzant oznajmil w stylu Szwejka czy kogo tam jeszcze: "No to akonczyli Pane Havranek".

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

6. Pan Tymczasowy,

Szanowny Panie,

Gratuluję działalności w strukturach podziemnej Solidarności. Było to bohaterstwo.

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

7. Do pani Maryli,

Szanowna Pani Marylo,

Ja wiem, że my Polacy mamy we krwi Solidarność. W jednej z bitew Żołnierzy Wyklętych, "Inka" opatrywała i swoich i bolszewików.
Po bitwie pod Grunwaldem, Jagiełło kazał rannych i zabitych odesłać do Malborka.

Pisząc o rocznicy porozumień sierpniowych miałem na myśli, że rządzący zapominają, kto im dał koryto.

Ukłony moje najniższe

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Maryla

8. Szanowny Panie Michale

spotkanie prawdziwej solidarności 1 wrzesnia w Gdańsku

Pozdrawiam serdecznie

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika gość z drogi

9. Witam Panie Michale

celowo wczoraj nie podjęłam tematu obchodów,bo ...
własnie
dzięki uprzejmości Pani Maryli
dzisiaj wszystko ,to co mnie boli powiedział pan Prezes
jest coś dziwnego w tym pokoleniu Solidarności,nawet po latach
tak samo mówimy,czujemy,myślimy
serdecznie pozdrawiam

gość z drogi

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

10. Do Pani Maryli,

Szanowna Pani Marylo,

Bardzo dziękuję. Z przyjemnościa odsłucham, bo nasze media nie raczyły podać.

Ukłony moje najniższe

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

11. Pani Gość z Drogi,

Szanowna Pani Zofio,

Bardzo mi miło.

Ukłony moje najniższe

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Maryla

12. Śniadek: "Bez polskiego


Fot. wPolityce.pl

Śniadek: "Bez polskiego Kościoła i Jana Pawła II, bez tej armii
wspaniałych polskich księży nie byłoby 'Solidarności' i wolnej Polski"

"Pan Kijowski kontynuuje działalność Donalda Tuska, który
prowokacyjnym wystąpieniem na zjeździe „Solidarności” zburzył to
święto".





Fot. PAP/Warżawa

Wałęsa - w towarzystwie działaczy PO i KOD - złożył kwiaty pod pomnikiem stoczniowców. "To nie jest to, o co walczyłem"

Na koniec Wałęsa dorzucił, że "tak zrobili w Polsce, że ja boję
się teraz wracać ulicą do domu". Dodał, że "nie będzie autoryzował
ludzi, którzy łamią prawo i…


Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika gość z drogi

13. oj wałesa,wałesa

wstyd i hańba... kim byłeś wtedy ? bo kim jesteś dzisiaj...Wiemy...

gość z drogi

avatar użytkownika gość z drogi

14. drogi,choć już nieobecny Panie Michale

zostawił nam Pan piękny Dar Przyjażni,te dokumenty...dzisiaj wchodząc na pańską Stronę,wiem,ze Pan jest z Nami a Solidarność nadal trwa w naszych sercach i sumieniach... tylko ci co mieli wejść do Polski 36 lat temu,jakoś dziwnie co raz bliżej i znowu aktualne pytanie z przed lat'wejdą,nie wejdą " a ja sobie cichutko odpowiadam,oni wcale nie wyszli,oni wciąż są w śród nas
Panie Michale ziemskie pozdrowienia,Pan już wszystko WIE ,my tylko możemy się domyślać :) Budrysowo z ukłonami :)

gość z drogi

avatar użytkownika Maryla

15. Premier składa kwiaty pod


Premier składa kwiaty pod pomnikiem Anny Walentowicz i Lecha
Kaczyńskiego: "Potrafili walczyć o Polskę, o wolność i godność.".
[PRZEMÓWIENIE]

Premier Beata Szydło złożyła w środę w Sopocie kwiaty pod tablicą
upamiętniającą b. prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego. Szefowa rządu przyjechała do Trójmiasta na
obchody 36. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych.

Tablica znajduje się na fasadzie budynku w Sopocie, gdzie przez 15 lat, specjalizując się w prawie
pracy, Lech Kaczyński pracował jako nauczyciel akademicki Uniwersytetu Gdańskiego. Tablica została
odsłonięta w październiku 2013 r.




Następnie premier Szydło złożyła kwiaty w Gdańsku pod pomnikiem Anny
Walentynowicz. Szefowa rządu wygłosiła też okolicznościowe
przemówienie :

Anna Solidarność to symbol tamtych dni. Musimy o tym mówić,
że Sierpień‘80 to czas, w którym Polacy poczuli się wolni. Gdy dzięki
determinacji i tych wszystkich, którzy potrafili sprzeciwić się władzy
i upomnieć się o godność i prawa pracownicze. Dzięki ich determinacji
i tym porozumieniom zrobiono pierwszy krok ku wolności. Dziś oddajemy
hołd bohatera sierpnia 1980 roku - jedną z bohaterek była Anna
Walentynowicz. Całe życie poświęciła życie walce o godność
i solidarność. Zaangażowana w pomoc innym sama stała się Anną
Solidarność. To ona jest symbolem tamtych dni, to o nią upomnieli się
pracownicy w stoczni, to ona - prosta kobieta - miała wystarczającą siłę
i odwagę, by wtedy, gdy przychodziły chwile zwątpienia, zagrzać
do walki i dalszego protestu.

Ta zwykła prosta kobieta, robotnica, która potrafiła w swoim życiu
odnaleźć innego człowieka, potrafiła nad każdym się pochylić, powinna
być dla nas wzorem do naśladowania. Również potem, gdy minęły sierpniowe
dni, nigdy nie wyrzekła się ideałów solidarności, budowania wspólnoty
i pomocy innym. Dzisiaj oddajemy hołd tym wszystkim, którzy w sierpniu
1980 roku mieli odwagę sprzeciwić się władzy, którzy dali nam początek
wolności. Którzy zaczęli budować zręby państwa obywatelskiego, którzy
potrafili walczyć o Polskę, o swoje państwo.

Kiedy władza zorientowała się, że sytuacja wymyka się jej spod
kontroli, że ten wielki ruch może być tak ogromny, że wyzwoli Polskę
z okowów komunizmu, potrafiła wystąpić przeciw obywatelom. Ale idea
przetrwała, ziarno, które w sierpniu 1980 roku zostało zasiane, wydało
piękne owoce. Dziś cieszymy się wolnością i tym, że zwyciężyły ideały
Solidarności. Ale tutaj, u stóp pomnika pani Anny, trzeba upomnieć się
o bohaterów sierpnia 1980 roku, którzy walczyli i wcześniej o wolność,
niepodległość, solidarność. Są często zapomniani, którzy przez wiatr
historii zostali niedocenieni.

Dziś naszym obowiązkiem jest sprawić, by każda Polka i każdy Polak,
który poświęcił tak wiele, by dać nam możliwość cieszenia się państwem
wolnym i demokratycznym, możemy mówić o budowaniu wspólnoty
i solidarności nie tylko w kategoriach przyszłości - by o nich zadbać,
wydobyć z niepamięci, oddać hołd. By przywrócić im godne życie. To nasz
obowiązek. Bardzo łatwo przechodzi się nad wydarzeniami, które minęły.
Łatwo mówi się o bohaterach z pierwszych stron gazet - trudniej jest
zadbać o tych, którzy dziś mają poczucie krzywdy i zapomnienia. A oni -
jak Anna Solidarność - walczyli o nasze godne życie. To nasz obowiązek.

Anna Solidarność - wspaniała kobieta, Polka, matka - powinna być
wzorem. Oddajemy jej cześć i mówimy o tym, że ideały, za które walczyła
Anna Solidarność, są naszymi ideałami. Dziękuję bardzo.

To właśnie w obronie
zwolnionej z pracy Walentynowicz 14 sierpnia 1980 r. wybuchł w Stoczni Gdańskiej strajk, który po
dwóch tygodniach zakończył się podpisaniem Porozumień Sierpniowych. Legendarna działaczka Wolnych
Związków Zawodowych Wybrzeża oraz „Solidarności” jest jedną z ofiar katastrofy smoleńskiej.

Szydło weźmie również udział w głównych obchodach 36. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych,
organizowanych przez NSZZ „Solidarność”. Uczestniczyć w nich będzie także prezydent Andrzej Duda.

Uroczystości rozpoczną się od spotkania w sali BHP Stoczni Gdańskiej, gdzie przed 36 laty podpisane
zostało porozumienie między strajkującymi robotnikami a delegacją rządową. Zaplanowano tu
przemówienia prezydenta i premier. Głos zabiorą także przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ
„Solidarność” Piotr Duda, a gości powita szef Zarządu Regionu Gdańskiego „S” Krzysztof Dośla. W
trakcie spotkania zostaną m.in. wręczone stypendia dla 25-osobowej grupy młodzieży przyznawane z
Funduszu Stypendialnego NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.

Następnie uczestnicy spotkania przejdą z sali BHP pod pobliską bramę nr 2 Stoczni Gdańskiej. Tam w
asyście pocztów pocztów sztandarowych i orkiestry odśpiewany zostanie hymn narodowy. Przewidziana
została też modlitwa pod przewodnictwem metropolity gdańskiego abp. Sławoja Leszka Głódzia. Na
zakończenie złożone zostaną kwiaty pod bramą nr 2.

Spod stoczniowej bramy uczestnicy uroczystości przejdą ulicami miasta do Bazyliki św. Brygidy,
gdzie na zakończenie obchodów 36. rocznicy Sierpnia‘80, odprawiona zostanie uroczysta msza,
koncelebrowana przez abp. Głódzia.



autor:

Zespół wPolityce.pl

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika gość z drogi

16. potrafili,ale czy dlatego musieli zginąć ?

byli niepotrzebni,irytujący i mówiący prawdę prosto w oczy tak jak rok przed śmiercią na Westerplatte,pamiętam ten grymas na ustach Merkelowej i zaciśnięte pięści Putina i jeszcze ten fałszywy uśmiech Tuska

gość z drogi

avatar użytkownika Maryla

17. 36. rocznica podpisania

36. rocznica podpisania Porozumień Sierpniowych

21 postulatów Solidarności było postulatami godnego życia i w
znaczeniu materialnym, i godności w znaczeniu wolności: że chcemy być
wolni w swoim wolnym niepodległym państwie - mówił prezydent Andrzej
Duda w 36. rocznicę Porozumień Sierpniowych.

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Maryla

18. Uroczystości 36. rocznicy

Uroczystości 36. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych
TV Trwam
Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił ks. abp. Sławoj Leszek Głódź - Metropolita Gdański

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl