Gorący szmal

Punktem wyjścia całej sprawy były listy, które były szef CBA Mariusz Kamiński wysłał do prokuratora generalnego. Kamiński pyta w listach o los spraw, nad którymi pracowało CBA, a o których słuch zaginął. Pranie brudnych pieniędzy przez skarbnika PO Mirosława Drzewieckiego, nielegalne finansowanie PO, kontakty tegoż Drzewieckiego z mafią, a także awansowanie wysokiego oficera CBŚ mimo podejrzeń o działalność kryminalną i kilka innych.

Do listów dotarł tygodnik „Uważam Rze” i opublikował ich omówienie. Tydzień później Mariusz Kamiński w tym samym miejscu powtórzył zarzuty. Żeby było ciekawiej, „Uważam Rze” dla kontrastu przeprowadził wywiad z Julia Piterą. Pani minister – co było do przewidzenia – zarzuty Kamińskiego zlekceważyła, za to wspomniała znowu o dorszu.

Machina propagandowa salonowców nagłaśnia słowa prokuratora, że w dokumentach nigdzie nie ma mowy o nielegalnym finansowaniu PO. Inne zarzuty zbywając milczeniem. Dziennikarze śledczy pochowali się w mysich dziurach. Autorytety salonowe jak zwykle zajęte są tropieniem kaczyzmu. Znając zwyczaje panujące w PO, partia ta będzie wszelkimi dostępnymi środkami próbowała zamieść sprawę „pod dywan”. W taki sam sposób, jak w przypadku afery hazardowej. Jakiś poseł-dowcipniś z PO oznajmił, że w rewanżu trzeba prześwietlić finanse Porozumienia Centrum. Partii, która już nie istnieje od kilkunastu lat.

Ujawnienie pewnych faktów, o których wspomniał w wywiadzie dla „Uważam Rze” Mariusz Kamiński, byłoby z pewnością niezwykle potężnym ciosem, jeśli nie śmiertelnym nokautem dla Platformy. Na razie Platformie nic nie grozi. Ma większość w sejmie. SLD i Pjonki też się nie kwapią, by poprzeć wniosek PiS-u. Każda z partii ma tu swoje taktyczne powody. Pogadamy więc po wyborach. Co się odwlecze…