nowe dni za łukiem horyzontu przemiana odnowa czarna kreska na szkle bezpowrotny ślad istnienia wiatr porusza bezbronne płatki śniegu za oknem . sosny szumią ..moknę
Before spring arrives,
before frost is gone,
in the cradle of silence-
above me pine
above me birch tree
with their branches whisper.
Whisper and sing
almost violin like
peaceful melody,
brand new melody
silent to the ear
that is ripening.
So I fall
like into fluff of the snow
into autumn leaves
and only with my soul
listen and enquire,
enquire and listen
if night is coming
or dawn is being born.
And only in a dream
I am reaching out with my arms
but don't wake,
I want nothing else
because I know I am
in eternity,
in the sea of love
for people.
Pozdrawiam
"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz
Przemoknięte serca miast
Dziś nad światem zmienił ktoś nieba błękit chmur atramęt
Jak by pragnął deszczem swą opowieść snuć?
Pierwsza kropla na mą dłoń
Ludzie kryją się w zaułkach
Gubiąc gdzieś po drodze sens deszczowych słów
Ref.
Przemoknięte serca miast i tylko ty i ja
Szczęśliwi tym dzniem
Bo chodź zapomniał o nas świat
Mokrzy od stóp do głów
Nie tracimy nadziei....
Po ulicach płyną już trosk potoki skarg strumienie
By wśliznąć się za rogiem pod omszały bruk
Nikt już nie chce słuchać dziś
Słów deszczowych opowieści
Na co komu obcych
Kropel deszczu szept
5 komentarzy
1. Nim przyjdzie wiosna...
Before spring arrives,
before frost is gone,
in the cradle of silence-
above me pine
above me birch tree
with their branches whisper.
Whisper and sing
almost violin like
peaceful melody,
brand new melody
silent to the ear
that is ripening.
So I fall
like into fluff of the snow
into autumn leaves
and only with my soul
listen and enquire,
enquire and listen
if night is coming
or dawn is being born.
And only in a dream
I am reaching out with my arms
but don't wake,
I want nothing else
because I know I am
in eternity,
in the sea of love
for people.
Pozdrawiam
"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz
2. Mokrzy od stóp do głów
Przemoknięte serca miast
Dziś nad światem zmienił ktoś nieba błękit chmur atramęt
Jak by pragnął deszczem swą opowieść snuć?
Pierwsza kropla na mą dłoń
Ludzie kryją się w zaułkach
Gubiąc gdzieś po drodze sens deszczowych słów
Ref.
Przemoknięte serca miast i tylko ty i ja
Szczęśliwi tym dzniem
Bo chodź zapomniał o nas świat
Mokrzy od stóp do głów
Nie tracimy nadziei....
Po ulicach płyną już trosk potoki skarg strumienie
By wśliznąć się za rogiem pod omszały bruk
Nikt już nie chce słuchać dziś
Słów deszczowych opowieści
Na co komu obcych
Kropel deszczu szept
3. Zbieg okolicznosci?
U mnie leje...huragan.
Pozdrawiam.
4. Deszcz albo...
5. w oczekiwaniu na tecze :))
ktora (zawsze) pojawia sie po deszczu