Odpady radioaktywne należy podzielić na trzy grupy:

  • słabo aktywne. Odpady tej grupy w postaci stałej lub ciekłej są najpierw na drodze stężania, ściskania lub spalania redukowane do możliwie najmniejszej objętości. Następnie zostają zacementowane w beczkach.
  • średnio aktywne odpady, rozdrabnia i zacementowuje się także w beczkach.
  • wysoko aktywne. Są to z reguły produkty rozpadu rozpuszczone w kwasie azotowym, są źródłem 99% promieniowania wszystkich odpadów promieniotwórczych, stąd należy przy ich składowaniu zachować szczególną ostrożność. Opracowano dla nich specjalny proces zeszkliwienia. Na początku następuje proces zagęszczania i chemicznego przetwarzania. Następnie w temperaturze powyżej 1100°C stapia się je z proszkiem szklanym, tworząc z nich nierozłączny składnik szkliwa, którym wypełnia się grubościenne beczki ze stali nierdzewnej. W zakładzie przerobu przypada na każdą tonę uranu około 130 l wysoko aktywnego odpadu w postaci bloku szkliwa, 5 beczek po 400 l odpadu średnio aktywnego raz 15 beczek słabo aktywnego. Te odpady trzeba zmagazynować w sposób bezpieczny bez ograniczeń czasowych, gdyż nawet po wielu pokoleniach będą one nadal stanowić duże zagrożenie.

Edukacyjny slajd PAA o składowaniu odpadów

http://www.ptbr.org.pl/skladowanie%20odpadow.pdf

Szczegółowe informacje dotyczące m.in. sposobu kwalifikowania, prowadzenia ewidencji i kontroli odpadów promieniotwórczych oraz warunków jakie powinny spełniać składowiska określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego (Dz. U. Nr 230, poz. 1925).

Więcej informacji o działalności Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych (ZUOP) można znaleźć na stronie internetowej www.zuop.pl

REGULACJE PRAWNE DOTYCZĄCE ODPADÓW

Odpady promieniotwórcze
Wypalone paliwo jądrowe
Ochrona materiałów jądrowych 

I

1.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego
(Dziennik Ustaw z 2002r. Nr 230, poz. 1925).

 

2.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych obowiązków dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych
(Dziennik Ustaw z 2004r. Nr 98, poz. 982).

3.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony fizycznej materiałów jądrowych
(Dziennik Ustaw z 2004r. Nr 98, poz. 983).

 

 

Dawki indywidualne

 

II

1.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek granicznych promieniowania jonizującego
(Dziennik Ustaw z 2005r. Nr 20 poz. 168).

2.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie wymagań dotyczących rejestracji dawek indywidualnych
(Dziennik Ustaw z 2002r. Nr 207, poz. 1753).

 

 

Warunki pracy
Plany postępowania awaryjnego

 

III

1.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego
(Dziennik Ustaw z 2006 nr 140 poz. 994).

2.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie podstawowych wymagań dotyczących terenów kontrolowanych i nadzorowanych
(Dziennik Ustaw z 2007 nr 131 poz. 910).

3.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony przed promieniowaniem jonizującym pracowników zewnętrznych narażonych podczas pracy na terenie kontrolowanym
(Dziennik Ustaw z 2004r. Nr 102, poz. 1064).

4.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie planów postępowania awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych (Tekst jednolity na dzień 12.11.2007 - opracowanie ZUOP)
(Dziennik Ustaw z 2005r. Nr 20 poz. 169 z pozn. zm.).

Podsumowanie

ODKŁADANIE DECYZJI O SPOSOBIE ZAGOSPODAROWANIA ODPADÓW RADIOAKTYWNYCH Z ELEKTRONII JĄDROWYCH JEST   NIEZWYKLE WAŻNĄ KWESTIĄ.

 

KEJOW