„Fakty” i „Fakty” oraz EURO 2012

Wielce byłem zdumiony oglądając ten sam program informacyjny traktujący o tym samym. Raz było „bez przesady, będzie dobrze”, drugim razem już trąbka grała jednak na alarm. Mam na myśli „Fakty” TVN, które jednego dnia „wyśmiewały” obawy o niemożności organizacji Euro 2012 przez Ukrainę, zaś za dwa dni włączyły sygnał alarmowy, że jednak coś na rzeczy jest. Pierwszy program emitowany był w dniu wyboru Grzegorza Lato na prezesa PZPN. Wówczas pojawiły się sygnały, że Ukraina może nie dotrzymać terminów i organizacji mistrzostw Europy przez ten kraj (wspólnie z Polską oczywiście) stoi pod znakiem zapytania. Sygnały były dość mocne, bo i sam prezes PZPN wygłosił teorię, że EURO 2012 odbędzie się, lecz może organizacja imprezy odbędzie się nie wespół ze wschodnim naszym sąsiadem, ale z zachodnim, czyli Niemcami. Błyskawicznie na taką możliwość zareagowały „Fakty” TVN – materiał filmowy poleciał w świat. Jego wydźwięk był jednoznaczny, a dla zobrazowania stanu przygotowań do imprezy na Ukrainie porównano nawet obiekty u naszego wschodniego sąsiada (gotowe i w dość znacznym stopniu zaangażowane w wykonaniu) z obiektami (lub raczej łąkami) w Polsce. Miało to dowodzić, że Ukraina znacznie wyprzedza nawet Polskę, jeśli chodzi o stan realizacji obiektów, na których rozgrywane będą mecze piłkarskie. Jasny przekaz wyraźnie wskazywał, że nie ma obaw, jeśli chodzi o Ukrainę. Z zaciekawieniem więc obejrzałem za dwa dni kolejny materiał w „Faktach” – poświęcony oczywiście Ukrainie oraz stadionom tam powstającym. Tym razem zaniepokoiłem się, bo prezentowany obraz wręcz alarmował – Ukraina nie jest gotowa, bo m.in. jest kilka ośrodków decyzyjnych walczących między sobą, można mówić ewentualnie o wstrzymaniu budowania ośrodków hotelowych, nie wiadomo jak to w końcu będzie, czyli że może dojść do tragedii. O stanie „obiektów sportowych” w Polsce – np. dla porównania – nie było nawet pół słowa, nawet pół kadru. W co wierzyć? W pierwszy przekaz informacji czy też w drugą dawkę wiadomości? Doprawdy nie wiem! Ale też nie zamierzam dochodzić, co miało wpływ na jakość przekazu i kto o tym decydował. Dziennikarze? Wydawcy? Politycy? Te same „Fakty” a jednak nie takie same. I to jest wielce niepokojące dla mnie, jako dziennikarza.