Podstępna nisza

Maria Mickiewicz-Gawędzka

Podstępna nisza

ze strony http://hej-kto-polak.pl/

Butwiejące liście już pożółkłych traw,
szarobure brzegi nieprzetartych dróg,
ściekająca po wałach piana sztucznych mgieł
i korzenie brzozy nad ziemią… No cóż…

Wątły pień stał tu kiedyś, a teraz zniszczony
przez nienawiść, podłość, ignorancję, strach,
mnie dzisiaj licho przywiało w te strony,
nieprzeparty odruch rozpaczy tu gnał

Tylko gdzie są ludzie? Nie ma… Łykam łzy
Czarne ptaki na wzgórzu, krogulce, szakale
Gdzie są przyjaciele? I gdzie jesteś Ty?
Chociaż długo tu siedzę, nie widzę Was wcale.

Długo się rozglądam po tej wyrwie smutnej,
nie ma tu nikogo, ni wroga, ni druha…
To skutek złej mocy, ciemnej i okrutnej,
że w miejscu przeklętym nie ma nawet ducha

Przyniosłam dobre słowo dla sióstr mych i braci,
i smętne pytanie dla czarcich wandali:
Gdzieście się potwory katyńskie podziali?
A gdzie są świadkowie? Także nogę dali?

Nikt nie odpowiada… I nikt nie odpowie,
bo w dolinie pusto, szarawo i smętnie…
Nie będę już szukać, raczej przeklnę sobie.
wspominając dzień ten… Jak mogło być pięknie,

ale nie jest… Trudno…

Sama też się zbieram, już gwiazdy nade mną,
Zaraz świt nastanie, czas na Ziemię wracać
i łudzę się jeszcze, że nieprawda, sen to,
tak trudno z koszmaru do faktów powracać

Żegnajcie Przyjaciele! Żegnaj Prezydencie!
Żegnaj smukła brzozo, jak kraj załamana!
Tęsknoto, która jest tu, długo jeszcze będzie
Żegnaj polny wichrze, sztuczna niepogodo…

Dziś tu tylko pustka nasycona gniewem.
Rozstać się już pora z tą podstępną wyrwą.
i pożegnać na zawsze z tym umarłym niebem
i z tym wiatrem co wiał tu, ale jakby przysnął…

Dobrej nocy, umarłym… Dobrej nocy duchom…
Dobrej nocy tej smutnej i posępnej niszy.
Nie zapomnę o Was! – jeszcze krzyknę druhom
w tym umarłym wierszu
w tej upiornej ciszy…